“เอา” คืนซ่อนเสียว  (5 P NC25++)

“เอา” คืนซ่อนเสียว (5 P NC25++)

ซีไซต์

5.0
ความคิดเห็น
56.9K
ชม
35
บท

เคนคู่หมั้นของริกะจังนอกใจเธอไปแอบคบกับผู้หญิงอีกคน ริกะจังจับได้แต่ก็อดทนไว้เพราะรักเขา วันหนึ่งเธอไปงานเลี้ยงรุ่นได้พบแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว แต่ใจของริกะอยากจะเอาคืนเคนเธอจึงเผลอใจให้กับแฟนเก่า ตัวอย่างบางตอน "ผมใส่แล้วนะ" "อื๊อ เร็ว ๆ หน่อยสิคะเสียวจะแย่แล้ว อ๊า อ๊า" ชายหนุ่มหล่อเหลาคนหนึ่งคล่อมร่างของหญิงสาวสวยผิวขาวหุ่นดี หน้าอกตูมอย่างช้า ๆ ในขณะที่มือเรียวบีบหน้าอกของตนเองคลายความอยากพร้อมทั้งเลียปากอย่างกระหาย

บทที่ 1 No.1

"ผมใส่แล้วนะ"

"อื๊อ เร็ว ๆ หน่อยสิคะเสียวจะแย่แล้ว อ๊า อ๊า"

ชายหนุ่มหล่อเหลาคนหนึ่งคล่อมร่างของหญิงสาวสวยผิวขาวหุ่นดี หน้าอกตูมอย่างช้า ๆ ในขณะที่มือเรียวบีบหน้าอกของตนเองคลายความอยากพร้อมทั้งเลียปากอย่างกระหาย

"ขอลิ้นหน่อยสิคะที่รัก อยากดูดลิ้นจัง"

เธอออดอ้อน แต่ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนั้นจะไม่ใส่ใจคำขอ เขากระแทกร่างลงมาไม่กี่ครั้งก็ฟุบลงบนหน้าอกของเธอ

"ผมขอโทษนะครับ คงเหนื่อยเกินไปหน่อยเสร็จเร็วเลย"

ริกะผู้ที่เพิ่งเริ่มบทรักถึงกับหัวเราะในลำคอ เธอกล้ำกลืนความอยากของตัวเองเอาไว้ได้แต่พยักหน้าอย่างยอมรับ

"ไม่เป็นไรค่ะ พักนี้งานคุณยุ่งไม่ได้พักเลยนี่คะ ฉันเข้าใจ"

เป็นความเข้าใจมาเกือบสามเดือนแล้วสำหรับเธอ ริกะนอนมองเพดานเมื่อ เคน คู่หมั้นหนุ่มนอนหลับไปแล้ว ในขณะที่น้องสาวของเธอยังชื้นแฉะและเธอยังต้องการอยู่มาก

ในที่สุดหญิงสาวก็ลุกขึ้นเปิดลิ้นชักคว้าดิลโด้อันยักษ์แล้วถ่างขาของตัวเองออก เธอเปิดระบบสั่นค่อยยัดดิลโด้เข้าไปข้างในช้า ๆ

ทันทีที่ปลายดิลโด้สัมผัสเนื้อสาวก็ทำให้ริกะถึงกับสั่นระริกแล้วครางออกมา

"อ๊า เสียวจังเลย อ๊า ที่รักของริกะเสียวจังเลย อยากเลียจังเลย อ๊า"

ถึงริกะจะครางเสียวขนาดไหน คนที่นอนหมดสภาพอยู่ข้าง ๆ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่น เธอยัดดิลโด้เข้าไปลึกขึ้น มือข้างหนึ่งบีบนมตัวเองแล้วเขี่ยหัวนมใบหน้าดูทรมานเป็นอย่างยิ่ง

สิ่งที่เธอคิดในตอนนี้กลับไม่ใช่ใบหน้าของแฟนนุ่มที่กำลังจะแต่งงานกัน แต่กลายเป็นใบหน้าของ ฮาจิ แฟนเก่าสมัยมหาวิทยาลัยที่เลิกกันด้วยเหตุผลที่เธอก็จำไม่ได้

เธอคิดถึงบทรักที่ถึงอกถึงใจของเขา

หลายวันต่อมา

ริกะปารูปที่เธอจ้างนักสืบไปตามสืบแฟนของเธอทิ้งลงถังขยะ จากพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของเขาทำให้ริกะเกิดสงสัย และแล้วก็เป็นจริงอย่างที่เธอคิด ริกะนั่งลงอย่างเจ็บช้ำ เธอร้องไห้อย่างหมดสภาพจนกระทั่งหลับไปในวันที่เขาอ้างงานและไม่กลับบ้าน

ทั้ง ๆ ที่เธอรู้ว่าเขากำลังอยู่กับผู้หญิงคนนั้น

ริกะตื่นขึ้นมาในสภาพสะลึมสะลือ ได้ยินเสียงตั้งปลุกในวันนี้เธอมีงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปี ริกะรีบอาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า

เธอแวะเข้าสปานวดตัวเพื่อผ่อนคลาย ถึงจะยังเสียใจจนไม่อยากพบใคร แต่วันนี้ในบรรดาเพื่อนเก่าของเธอยังมีแฟนเก่าที่ไม่ได้เจอกันหลายปีรวมอยู่ด้วย

จู่ ๆ ริกะก็อยากพบเขา

วันนี้เธอแต่งตัวสวยด้วยเดรสลายจุดราคาแพง บรรจงใส่น้ำหอมกลิ่นยั่วยวนทั้งที่ไม่เข้าใจตัวเองว่ากำลังหวังอะไรกันแน่ เมื่อถึงงานเลี้ยงเพื่อนของเธอมาถึงก่อนหลายคนแล้ว

เสียงทักทายดังขึ้นทันที

"ริกะมาแล้ว โอว้เธอสวยจังเลยแต่ก่อนว่าสวยแล้วตอนนี้ยิ่งสวยกว่าเดิมอีก"

ริกะเป็นสาวสวยเรียบร้อยตั้งแต่สมัยเรียน แต่เบื้องหลังผู้หญิงเรียบร้อยคนนี้กลับตรงกันข้ามกับที่ใคร หลาย ๆ คนคิด

และแล้วคนที่เธอรอคอยก็มาถึง ริกะตกใจมากเมื่อเห็นว่าเขาดูหล่อเหลามากกว่าเดิมอีก ตั้งแต่เขามาถึงก็เอาแต่จ้องเธอจนเธอหน้าแดง และเพื่อน ๆ ของเธอก็ดูเหมือนว่าจะรู้เห็นเป็นใจ จัดให้ริกะกับแฟนเก่าที่ชื่อว่า ฮาจินั่งด้วยกัน

ในตอนแรกที่นั่งดื่มและร้องเพลงในบรรยากาศมืดสลัว ดูเหมือนว่าเขายังคงสุภาพและพูดคุยกับเธอถึงเรื่องราวปัจจุบัน จนกระทั่งกลางดึกเพื่อนหลายคนเมาฟุบแล้ว

ริกะใบหน้าแดงก่ำฮาจิค่อย ๆ ขยับเข้าหาเธอ เขาเอื้อมมือมาโอบเอวเธอใบหน้าหล่อเหลาของเขาอยู่ใกล้เธออย่างแนบชิด จนเพื่อนคนหนึ่งแซวขึ้นมาว่า

"ฮาจินายกับริกะยังคบกันอยู่เหรอ สายตาที่พวกนายมองกันนี่ทำฉันร้อนเป็นไฟเลย"

และแล้วเพื่อนคนนั้นก็ฟุบหลับไป

ริกะมองหน้าฮาจิ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งดูน่าหลงใหล ฮาจิมองเธอเช่นกัน เขาจับมือของเธอแล้วบอกว่า

"ผิวขาว ๆ ของริกะเป็นสีแดงอีกแล้ว เหมือนเดิมสินะดื่มแล้วตัวแดงทุกที"

"อื้ม แต่ก็ดื่มเก่งขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว"

จู่ ๆ ฮาจิก็พูดขึ้นว่า

"เราสองคนความจริงเลิกกันเพราะอะไรนะ ฉันไม่ได้อยากเลิกกับเธอสักหน่อย"

ริกะหัวเราะ

"ไม่รู้สิจำเรื่องที่ทะเลาะกันไม่ได้แล้วตอนนั้นยังเรียนอยู่ด้วยกันทั้งคู่ หลังสอบเสร็จก็ไม่ได้คุยกันแล้วนี่"

ฮาจิจับแหวนหมั้นในมือของริกะเล่น ริกะเพิ่งเห็นเหมือนกันว่าเธอลืมถอดแหวนเฮงซวยนี้ ในขณะที่นิ้วเรียวของเขาไล้ที่ปลายนิ้วของเธอเบา ๆ ฮาจิก้มลงกระซิบชิดใบหูของริกะ

"แฟนเธอเขารักเธอมากเท่าฉันหรือเปล่า เขารู้หรือเปล่าว่าเธอชอบแบบไหน เขาทำให้เธอครางได้เหมือนฉันหรือเปล่า เขาบี้นมให้เธอมั๊ย เขาเลียให้เธอครางเหมือนฉันหรือเปล่า"

"ฮาจิ อย่าพูดเลย เราเลิกกันนานแล้วนะ"

ริกะหน้าแดง คิดถึงสิ่งที่เขาพูดแล้วเธอก็อดรู้สึกเสียวที่ตรงช่องส่วนนั้นไม่ได้ เขากำลังเล้าโลมเธอด้วยคำพูด

"ไม่พูดไม่ได้หรอก อยากเอาริกะแบบนั้นตั้งแต่เห็นหน้าแล้ว นอนฝันถึงตลอดเลยรู้มั๊ย อัดอั้นจนทนไม่ไหวแล้ว ริกะไม่คิดถึงเรื่องของเราบ้างเลยเหรอ"

ริกะถึงกับตกใจ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่ยังคิดถึงเขาจนเก็บเอาไปฝัน แต่ฮาจิก็เป็นเหมือนกัน แต่เธอก็ต้องโกหกเขาออกไป

"ไม่เลย ฉันมีคู่หมั้นแล้วนะคิดถึงคนอื่นไม่ได้หรอก"

"ริกะดูสิ มันน้อยใจแล้วนะ แต่มันยังสู้มืออยู่เลย"

ฮาจิลูบน้องชายของตัวเองช้า ๆ ยั่วยวนริกะเป็นอย่างยิ่ง ในใจของริกะอยากจะดึงกางเกงของเขาลงมาแล้วยัดเจ้ายักษ์ที่อยู่ในนั้นเข้าปากของเธอ แล้วดูดให้อร่อย

แต่เธอก็ยังอายอยู่มาก ทั้งยังตำหนิตัวเองที่คิดเรื่องแบบนี้กับเขา ถึงคู่หมั้นจะนอกใจแต่พวกเธอยังไม่ถอนหมั้นกันสักหน่อย

"แต่ก่อนเธอชอบดูดไม่ใช่เหรอ จำได้ว่าดูดจนแตกคาปากทุกครั้งเลยไม่คิดถึงบ้างเหรอ"

ริกะหน้าแดงก่ำ คำพูดเชิญชวนให้คิดไปไกลและสัมผัสอันวาบหวามของเขาทำให้เปียกแฉะ ฮาจิรู้ดีว่าจะกระตุ้นเธอยังไง เธอกำลังเมาสองจิตสองใจว่าตัวเองจะกระทำต่ำทรามเหมือนผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของเธอได้มั๊ย

ทั้ง ๆ ที่ในใจเรียกร้องขนาดนี้ เธอมั่นใจแล้วว่าตัวเองยังชอบและคิดถึงฮาจิขนาดไหน เธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ตอนนี้เธอแน่ใจแล้ว่าตัวเองนั้น....

อยากจะทำอะไรกับเขาจะแย่แล้ว

ฮาจิเหมือนยังยั่วเธอไม่พอ เขาไต่นิ้วเข้ามาที่เรียวขาของเธอ ลูบไล้ช้า ๆ ยังกระซิบออกมาอีก

"เขานอกใจริกะไม่ใช่เหรอ ทำไมยังจะแต่งกับเขาอีกล่ะ ในเมื่อเขาไม่ดีก็เลิกกับเขาสิ คืนนี้จะจัดให้ริกะอิ่มไปเลย ลืมคนนั้นน่ะ ดีหรือเปล่า"

คำพูดของฮาจิทำให้ริกะตกตะลึง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์

ข้อมูลเพิ่มเติม
หงส์คืนฟ้า ชะตารัก

หงส์คืนฟ้า ชะตารัก

โรแมนติก

5.0

"พี่เจี๋ยข้าอยากได้อีกจุมพิตเพิ่มพลังของท่าน" ฉีเย่ว์กล่าวงึมงำบนริมฝีปากของเขา นางเป็นฝ่ายดูดกลีบปากของหยางเจี๋ยเบา ๆ ซุกไซร้ซอกซอนแหย่ลิ้นเข้าไปในปากของเขา สัมผัสอ่อนนุ่มในคราแรกเริ่มโหมกระหน่ำร้อนแรงมากขึ้น ฉีเย่ว์ปลดสายรัดเอวของเขาออกสอดมือล้วงเข้าไปในกางเกงของหยางเจี๋ยพบเนื้อร้อนของเขาแข็งแกร่งขึ้นเต็มลำ นางขยำแรง ๆ พร้อมกับรูดมือเบา ๆ "อ๊า คนดีของพี่" หยางเจี๋ยมือหนึ่งประคองศีรษะของนางให้แนบชิดกับปากของเขาอีกมือล้วงเข้าไปในสาบเสื้อของนาง ฉีเย่ว์ไร้อาภรณ์กางกั้นด้านในนางใส่เพียงเสื้อคลุมนอนสีขาวเท่านั้น เขาลูบแผ่นหลังเปลือยเปล่าของนางไล้นิ้วลงไปจนถึงแก้มก้มแล้วขยำเบา หนัก สลับกัน "พี่เจี๋ยให้ข้ารักท่านเถิด" ฉีเย่ว์กัดปากข่มเสียงครางเอาไว้ นางดึงกางเกงของเขาออกโดยมีหยางเจี๋ยคอยช่วยเหลือ นางขึ้นคร่อมเขาอย่างกระหายไม่บัดนี้ตื่นอย่างเต็มตาในขณะที่ควงเอวควบขี่เขาเป็นจังหวะ หยางเจี๋ยขยับรับจังหวะที่องค์ราชินีของตนเองควบขี่ เขาเด้งสะโพกขึ้นรับนางมือดึงผ้ารัดเอวของนางออกแล้วทิ้งไว้ด้านข้าง แหวกสาบเสื้อของนางแล้วผวาศีรษะขึ้นมาอ้าปากดูดรับเนื้ออวบของนางที่กระเด้งเป็นจังหวะ ฉีเย่ว์ดันร่างของตนเองเข้าหาปากเขามือช่วยประคองศีรษะของหยางเจี๋ยให้แนบชิด หยางเจี๋ยดูดปทุมถันคู่งามอย่างกระหาย เสียงหอบหายใจของฉีเย่ว์สั่นสะท้านหัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอก เขาคือหัวหน้าหน่วยจู่โจมที่ตายในสงคราม และได้ย้อนเวลากลับมาหลายร้อยปีกระทั่งฟื้นขึ้นมาในร่างเด็กน้อยนาม หยางเจี๋ย เด็กผู้อาภัยจากตระกูลใหญ่ ที่บิดาและมารดาถูกใส่ความว่าทุจริตจนต้องจบชีวิตลง หยางเจี๋ยเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูให้เติบโตในจวนราชครู สหายของบิดา และที่นี่เขาได้พบกับเด็กน้อยผู้หนึ่งนาม ฉีเย่ว์ ธิดาของท่านราชครูฉีผู้สูงส่ง พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ความใกล้ชิดทำให้เขาหวั่นไหว หยางเจี๋ยจะทำเช่นไรเมื่อได้พบว่า ตัวเอง ตกหลุมรักคุณหนูผู้สูงส่งจนหมดหัวใจไปเสียแล้ว เขารักนาง ต้องการทำให้นางตกเป็นของเขา และทำลายขวากหนามทุกอย่างที่ขัดขวางให้หมดสิ้นไป เพื่อนางเพียงคนเดียว

ต้องมนต์บุปผา

ต้องมนต์บุปผา

โรแมนติก

5.0

หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???

เด็กร่านของเฮียเดช

เด็กร่านของเฮียเดช

โรแมนติก

5.0

สาเหตุที่เขาได้ดูแลเด็กคนนี้นั่นเป็นเพราะพ่อแม่ของเอยและพี่ชายของเอยเป็นเพื่อนสนิทของเขา ครอบครัวเอยจากไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เอยอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น ญาติของเอยก็ไม่มีใครเหลียวแลทำให้เขาซึ่งสนิทกับครอบครัวของเอยที่เห็นเอยมาตั้งแต่เล็ก ๆ เกิดความสงสารจึงได้ขอให้พ่อแม่ของเขารับเอยมาเลี้ยงดู และพ่อแม่ของเขาก็ตกลง หลังจากนั้นพ่อแม่ของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างประเทศ จึงทิ้งให้เขาและเอยอยู่ด้วยกันที่เมืองไทยตามลำพัง นับตั้งแต่นั้นเขาก็กลายเป็นพี่ชายของเอยเต็มตัว แต่วันนี้เมื่อเอยโตขึ้น เธอกลับไม่เห็นบุญคุณและคิดจะจากเขาไปง่าย ๆ ทั้ง ๆ ที่นับวันเขาจะรักเธอจนกระทั่งถอนตัวไม่ขึ้นและเฝ้ารอเธอเติบโตมานานขนาดนี้ ++++++ “อ๊า...เฮียอย่านะ อย่าทำหนู” สาวน้อยส่งเสียงครางเล็ดลอดออกมาเพราะความเสียวซ่าน และเอ่ยห้ามแต่น้ำเสียงของเธอคล้ายกระตุ้นเขายิ่งขึ้นไปอีก “เอยอยากใช่หรือเปล่า หนูก็ต้องการเฮียใช่ไหม” “ไม่...อย่านะเฮีย หนูไม่ได้ต้องการเฮีย เฮียเป็นพี่ชายหนูนะ” “ต่อไปเฮียจะเป็นผัวหนู แล้วจะเอาหนูแรง ๆ ให้หนูไปไหนไม่ได้ต้องร้องหาเฮียเท่านั้น” คำพูดของเขาทำให้เอยหวาดกลัว แต่ในความรู้สึกนี้กลับมีความอยากรู้อยากเห็นอย่างประหลาด หญิงสาวผลักเขาออกเมื่อธนเดชดึงชุดนอนของเธอจนขาด แต่แรงของเขามีมากกว่าตอนนี้เธอจึงยืนเปลือยต่อหน้าเขา เอยยืนน้ำตาไหลพราก เมื่อเขาเห็นเขาจึงเหยียดยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ “ฉันเกลียดแก อื้อ อื้อ”

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

มาเฟียคลั่งรัก.

มาเฟียคลั่งรัก.

จินต์พิชา
5.0

“คุณรักฉันยอมรับมาเถอะ” “เปล่าเลย มิรันดา ผมไม่เคยรักคุณเลยสักนิด ที่ผ่านมามันก็แค่เรื่องเซ็กซ์ ให้ยืนยันอีกกี่ครั้งผมก็พูดเหมือนเดิม ผมไม่ได้รักคุณผมรักแค่เซ็กซ์ของคุณ” ************************* เพราะเสียคนรักจากการลอบทำร้ายของคู่อริเมื่อห้าปีก่อน มาร์คัสจึงไม่คิดจะรักใครอีก แต่เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้งเมื่อมาเจอกับมิรันดาสาวน้อยที่เขาใช้เงินซื้อมาเพื่อให้เธอเลิกยุ่งกับน้องเขยของตนเอง ชายหนุ่มทั้งทั้งหลง แต่ก็ไม่อยากให้เหตุการณ์แบบเดิมเกิดขึ้นอีก เขาจึงคิดจะวางมือและถอนตัวจากธุรกิจสีเทา แต่การจะลงจากหลังเสือนั้นมันยากกว่าที่คิดไว้ ในเมื่อมีคนที่จ้องจะกำจัดเขาให้สิ้นซาก

รักใจดำแสนทรมาน : ภรรยาบาปของคุณฟู่

รักใจดำแสนทรมาน : ภรรยาบาปของคุณฟู่

Keely Alexis
5.0

ในคืนแต่งงาน ฟู่ฮันจุนบีบคอของเธอ “เจียงอี้หาน ยินดีกับเธอด้วยนะ ตั้งแต่วันนี้ไปชีวิตของเธอจะตกนรก! ” เขาเชื่อว่าเธอเป็นคนทำให้พี่ชายของเขาตาย แต่งงานกับเธอแต่ไม่แตะต้องเธอ ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตโดดเดี่ยวไปตลอดชีวิต! แต่น่าเสียดายที่เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เจียงอี้หานถูกบีบบังคับให้ใช้ร่างกายของเธอช่วยชีวิตฟู่ฮันจุน และตั้งท้องลูกของเขา เจียงอี้หานปกปิดท้องของเธอ ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังภายใต้สายตาของฟู่ฮันจุน ฟู่ฮันจุนเกลียดเธอ ตั้งใจทำให้เธออับอายทรมาน แต่กลับไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ—— “คุณฟู่ คุณนายตบตีกับคนอื่นแล้วครับ! ” เขาแอบไปจัดการคนพวกนั้นจนสิ้นซาก “คุณฟู่ คุณนายบอกว่าทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฟู่เป็นของเธอครับ! ” เขาแอบโอนหุ้นทั้งหมดให้เป็นชื่อของเธอ เจียงอี้หานไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ คิดแค่จะหนีให้พ้นอย่างเดียว ฟู่ฮันจุนใช้กำลังกอดเธอเข้ามาในอ้อมแขน “คุณนายฟู่ คุณจะพาลูกของเราไปไหนหรือ? ”

คุณนายฟู่ กรุณาเซ็นต์หย่า

คุณนายฟู่ กรุณาเซ็นต์หย่า

Harper
5.0

ความรักที่ซ่อนเร้นของสาวน้อยเริ่มต้นในวันที่ทั้งสองได้พบกันในการพบกันที่ถูกวางแผนมาอย่างยาวนาน ทว่าเด็กสาวที่ครอบครัวรับมาเลี้ยงกลับแย่งชิงครอบครัวและเด็กหนุ่มไปโดยไม่รู้สึกเกรงกลัว เมื่อโตขึ้น เธอใช้โอกาสการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์เพื่อแย่งชิงตำแหน่งภรรยาของชายคนนั้น ไม่ยอมถอยแม้แต่นิดเดียว ฟู่เป่ยชวนกอดพี่สาวของเธอไว้ในอ้อมแขน ดวงตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “เธอทำให้ฉันรู้สึกสะอิดสะเอียน” ซูชิงเฉินรู้สึกปวดท้องเหมือนมีบางอย่างในร่างกายของเธอค่อยๆ เลือนหายไป เธอยิ้มเล็กน้อย น้ำเสียงแน่วแน่ “แน่นอน ฉันจะไม่มีวันปล่อยมือ ถึงจะต้องตายก็ตาม” ไม่นานนัก ซูชิงเฉินก็เหมือนจะหายไปจริงๆ จากนั้นเป็นต้นมา ไม่มีใครรู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ในยามค่ำคืน ฟู่เป่ยชวนมักจะได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดกับเขาว่า “ถ้าฉันไม่เคยรักเธอเลยก็คงจะดี” ห้าปีต่อมา ซูชิงเฉินกลับมาพร้อมกับเด็กคนหนึ่ง กลับมาในสายตาของคนทั่วไปอีกครั้ง ...

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ