เพราะอยากได้เธอ เขาเลยวางพนันครั้งนี้ไว้สูงและต้องชนะอย่างเดียว!! คอยหลอกล้อเหยื่อให้ติดกับที่ละนิดจนสุดท้ายก็กลายเป็นของเขา ตัดตอน ชายหนุ่มมองผลงานตัวเองก็ก้มลงประทับจูบหน้าผากซับเหงื่อของอีกฝ่ายที่ไหลรินลงมา มองดูแก้มชมพูระเรื่อริ้วยาวบนใบหน้างามด้วยความเขินอายจากนั้นเขาก็ค่อยๆ ดึงนิ้วของตัวเองออกมา มีธาราสวาทสีขาวของหญิงสาวไหลออกมา "ช่วยผมหน่อย" ชายหนุ่มขยับกายขึ้น แต่ยังไม่ออกจากการคร่อมอยู่บนตัวเธอ เขาปลดกางเกงออกมา จากนั้นก็เผยให้เห็นท่อน........ขนาดใหญ่ ใบหน้าแดงก่ำมองแล้วก็รีบก้มหน้าลงต่ำเพื่อทำเป็นมองไม่เห็น แต่เขาก็ขยับมาตรงหน้าเธอ แล้วจับมือเธอขึ้นมากุมมันไว้ "ช่วยผมหน่อย" "ชะ ช่วยยังไงคะ" เธอไม่ประสาเรื่องแบบนี้
บทที่ 0 บทนำ
“อ๊ะ อร๊าก ฉันเสียวมากเลยค่ะคุณหวัง กระแทกเข้ามาแรง ๆ เลยฉันไหว” เสียงแง่งอนเอาแต่ใจทำให้คนที่โยกเอนอยู่ด้านหลังกระแทก เข้าไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เสียงแห่งความสุขดังออกมาประสานกับจังหวะโยกเอนของ หญิงสาว ชายหนุ่มที่อยู่ด้านหลังจับสะโพกนั้น จากนั้นก็กระแทกเข้าไปอย่างแรง
“เอาอีก” เธอต้องการอีก ทำไมไม่อิ่มสักที
ส่วนเขาที่ได้ระบายหลังจากที่ไม่ได้ทำเรื่องพวกนี้มาหลายเดือนกิจการกาสิโนตอนนี้กำลังเติบโต นักท่องเที่ยวเริ่มเข้ามาหลังจากที่โรคภัยร้ายหายไป
และเพราะความเครียดที่สะสมมาหลายวัน ทำให้เขาต้องมาลง กับผู้หญิงที่หลับนอนด้วยเพียงครั้งเดียว เขาจับผู้หญิงคนนั้นนอนหงายโดยไม่ปรานี ความหยาบนั้นทำให้ร่างบางที่อยู่เบื้องล่างถึงกับโอดโอย
“คุณหวัง เบาหน่อยค่ะ”
“แค่นอนทำไมต้องเบา เบาแล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ” เขาไม่ชอบอ่อนโยนกับผู้หญิงที่นอนด้วยแค่คืนเดียว คิดแค่ว่าเอาให้จบ ๆ เขาจะได้กลับไปทำงาน
พอได้ยินอีกคนดุใหญ่ คนที่นอนอยู่ก็เบาเสียงลง จะทำท่าทางอะไรก็เกรงใจคนให้เงินที่อยู่ข้างหน้า หญิงสาวลุกขึ้น และกอดคออีกฝ่าย หวังจะลุกขึ้นไปโยกเอนบนกายเขา
แต่ก็ถูกมือหยาบนั้นผลักลงนอนอีกครั้ง “เธอมีหน้าที่ตามไม่ใช่หน้าที่นำ อะไรที่ฉันไม่ชอบ เธอห้ามทำเด็ดขาด”
เห็นเขาทรงอำนาจ และเต็มไปด้วยความเอาแต่ใจ หญิงสาวก็เริ่มหวาดกลัว ยิ่งเห็นปืนที่อยู่ตรงหัวเตียงก็ยิ่งรู้ว่าเธอจะขัดใจเขาไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้เดินออกจากห้องนี้แบบมีชีวิตแน่นอน
ยิ่งผู้หญิงคนนั้นจับจ้องมองเขามากเท่าไร ชายหนุ่มก็ยิ่งไม่ชอบเอาเสียเลย เขาจึงหันไปหยิบเนกไทขึ้นมาปิดตาเธอเอาไว้
“คุณหวังจะทำอะไร”
“ฉันรำคาญเธอ เกลียดสายตาคู่นั้น เธอมีหน้าที่นอนก็หุบปาก” พูดจบเขาก็ใช้ท่อนเอ็นกระแทกเข้าไป ในความคิดนั้นรู้สึกว่าผู้หญิงพวกนี้น่ารำคาญ สำหรับเขาแล้วมีไว้แค่ระบายเท่านั้น
เอวหนากระแทกท่อนเอ็นแทรกเข้าไปในร่องรัก แม้คนที่ถูกกระทำจะอยากร้องออกมาแค่ไหน แต่ก็ไม่กล้าร้องดัง ทำได้แค่ส่งเสียงอยู่ในลำคอ
สุดท้ายแล้วร่างบางนั้นก็สั่นกระตุกไปถึงสามครั้ง ความอัดอั้นที่เก็บมาหลายเดือนทำให้ยืดยาวไปถึงสามชั่วโมง สุดท้ายแล้วเขาก็กระแทกเข้าไปในเนื้ออุ่น จากนั้นก็ดึงออกมาจนเอ็นนั้นกระตุก ขยับพ่นน้ำสีขาวใส่ในถุงยาง เขาถอดมันออกมาแล้วโยนทิ้งใส่ถังขยะ
“ได้เงินแล้วก็รีบไปซะ”
หญิงสาวที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียงรีบลุกขึ้นจากเตียง แล้วรวบเสื้อผ้าที่อยู่ปลายเตียงขึ้นมาปิดหน้าอกเอาไว้ หันมองกองเงินที่วางอยู่ ก็รีบคว้ามัน แม้เธอไม่มีแรงก็ต้องมีแรงขึ้นมาตอนนี้ เพราะเธอกลัวตาย
ชายหนุ่มเดินไปที่ระเบียง จากนั้นก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ สายตานั้นมองไปยังหน้าต่างชั้นหนึ่งของโรงแรม ตรงนั้นมีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ ในมือของเธอมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง สายตาคู่นั้นกำลังสนใจหนังสือเล่มนั้น โดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
ปกติแล้วเขาไม่เคยเห็นแขกแบบนี้มาก่อน แขกที่มาพักที่โรงแรม ของกาสิโนนั้นส่วนมากมานอนแล้วก็รีบลงไปเล่นการพนัน แต่หญิงสาว ที่เขาจับจ้องมองอยู่นั้นกลับสนใจหนังสือมากกว่า
“น่าสนใจ” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมา และยืนมองภาพนั้นอยู่นาน ก่อนที่จะกลับลงไปยังชั้นกาสิโนด้านล่าง ซึ่งเป็นกิจการของเขา กิจการของสกุลหวัง
หนังสืออื่นๆ ของ จิรัฐติกาล
ข้อมูลเพิ่มเติม