Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
แสนร้ายพ่ายเสน่หา

แสนร้ายพ่ายเสน่หา

พวงชมพู

4.6
ความคิดเห็น
195.7K
ชม
53
บท

“ปล่อยรินค่ะคุณราช” หญิงสาวร้องขึ้นเมื่อได้เห็นใบหน้าของคนที่กระชากเธอเอาไว้ได้อย่างชัดเจนซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนเลย นอกเสียจากว่าที่สามีอย่างเหมราชที่ประกาศก้องตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้าว่าไม่ต้องการให้เธอนั้นเข้ามายุ่งวุ่นวายในชีวิตของเขา

บทที่ 1 บทนำ

ปฐมบท

เสียงฝ่ามือหนักๆ ที่กระทบลงใบหน้าของใครบางคนจนเกิดเสียงดังสนั่นอยู่ภายในห้องนอนของ สุนิสา บุตรสาวคนโตของคุณมณีรินทร์และคุณทรงพล เจ้าของห้างสรรพสินค้าชั้นนำของประเทศทำเอาเหล่าบรรดาสาวใช้ที่ยืนอยู่หน้าห้องต่างพากันสงสารคนถูกกระทำไม่ได้ แต่ใครเลยจะกล้ายื่นมือเข้าไปยุ่งเมื่อต่างก็รู้ๆ กันดีอยู่แล้วว่าฤทธิ์เดชของคุณหนูคนโตแห่งบ้านศุภรักษ์นั้นร้ายกาจเพียงใด

“ฉันบอกแกกี่ครั้งกี่หนแล้วห๊ะนังริน ว่าชุดพวกนี้เวลาซักให้ซักมือเท่านั้น! แกคิดว่าตัวหนึ่งมันราคาเท่าไหร่ห๊ะอีโง่!” สุนิสาตวาดใส่หน้าน้องสาวต่างมารดาที่เธอและผู้เป็นแม่เกลียดชังจับหัวใจก่อนจะปาเอาชุดเดรสแบรนด์เนมหรูในมือ ใส่หน้าของอีกฝ่ายเข้าเต็มแรง

“รินขอโทษค่ะคุณสา เดี๋ยวรินเอาไปซักให้ใหม่นะคะ” ปภาวรินทร์ร้องบอกทั้งน้ำตา ใบหน้าอ่อนหวานมองพี่สาวก็ไม่เคยอนุญาตให้เธอเรียกว่าพี่เลยสักครั้งทั้งๆ ที่เธอกับสุนิสาต่างก็มีพ่อคนเดียวกัน

พ่อที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นลูกเลยสักครั้ง…

พ่อที่เลี้ยงดูเธอมาแบบทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่เคยแสแย ไม่เคยสนใจ ไม่เคยแม้กระทั่งส่งมอบความรักความเอาใจใส่ให้กับเธอเลย

อาจเป็นเพราะเธอมันคือลูกคนใช้ ลูกที่เกิดจากมารดาของเธอซึ่งเคยทำงานในบ้านหลังนี้ฐานะคนใช้ หญิงสาวไม่รู้เรื่องอะไรมากนักเพราะไม่ค่อยมีใครกล้าที่จะเอ่ยเรื่องนี้ออกมา

เธอรู้เพียงแต่ว่าแม่ของเธอเคยทำงานในบ้านหลังนี้ในฐานะคนใช้ก่อนจะได้เสียกับพ่อของเธอและให้กำเนิดเธอขึ้นมา แต่โชคร้ายที่วันนั้นแม่ของเธอตกเลือดมากจึงทำให้เสียชีวิต ทอดทิ้งให้เธอต้องเผชิญกับความโหดร้ายจากทุกๆ คนส่วนใหญ่ภายในบ้านหลังนี้มักจะมอบให้กันตามลำพัง ไม่ว่าจะเป็นพ่อ พี่สาว หรือแม้แต่แม่เลี้ยงที่แสนจะใจร้าย

ทุกคนต่างลงความเห็นและมักจะพูดกรอกหูอยู่เสมอๆ ว่าเธอไม่สมควรเกิดมาเพื่อเป็นจุดด่างพร้อยให้กับผู้เป็นพ่อแท้ๆ เลย แต่ในเมื่อเกิดมาแล้ว ก็ต้องยอมรับชะตากรรมของตัวเองต่อไป ชะตากรรมที่เธอเองก็เลือกไม่ได้ต่อให้เธออยากเลือกแค่ไหนก็ทำไม่ได้อยู่ดี

“ย่ะ! อย่าทำพลาดอีกไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่ ออกไปได้แล้ว!” สุนิสาตวาดลั่นอีกรอบ

ทั้งๆ ที่วันนี้มันคือวันสำคัญของเธอแท้ๆ แต่ก็ต้องมาหงุดหงิดแต่เช้าเพราะนังน้องนอกคอกทำเรื่องใส่กัน

หญิงสาวคิดก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุดที่คิดว่าสวยที่สุดมาลองสวมใส่ในการออกเดทกับแฟนหนุ่มของตัวเองต่อไป

โดยหารู้เลยไม่ว่าการตัดสินใจออกจากบ้านตั้งแต่เช้าในวันนี้นั้นมันจะทำให้เธอต้องพลาดกับโชคชิ้นใหญ่ไปตลอดกาลเลยก็ว่าได้

รถคันหรูค่อยๆ จอดเทียบที่หน้าคฤหาสน์หลังงามของเพื่อนรักที่ไม่ได้พบเจอกันมานานนับปีๆ นายมานพ สุริวงศ์ภพ เจ้าของเหมืองแร่ชื่อดังค่อยๆ ก้าวลงมาจากรถก่อนจะลอบมองคฤหาสน์หรูใจกลางกรุงของเพื่อนพร้อมรอยยิ้มพออกพอใจ การชอบทำอะไรให้ยิ่งใหญ่สมฐานะแบบนี้ รับรองว่าเขามาไม่ผิดบ้านแน่

“เดี๋ยวก่อนสิจ๊ะหนู” ชายชราเอ่ยเรียกหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งบังเอิญเดินผ่านมาไว้ จนเมื่ออีกฝ่ายหันมาจึงส่งยิ้มอบอุ่นให้ รอยยิ้มที่ทำให้ปภาวรินทร์รู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนจากคนตรงหน้า ความอ่อนโยนที่เธอไม่เคยได้รับจากใครคนไหนมาก่อน

“คุณลุง มีอะไรให้หนูช่วยรึเปล่าคะ” ชายชราจ้องมองหญิงสาวที่อายุน่าจะพอกับลูกชายของตนอยู่ครู่ใหญ่ จึงเอ่ยบอกถึงธุระออกไป

“ฉันมาหาคุณทรงพล ไม่ทราบว่าเขาอยู่รึเปล่า”

“คุณพ่อ…เอ่อคุณท่านอยู่ด้านในค่ะ คุณลุงคงจะเป็นแขกที่ท่านรออยู่ เชิญทางนี้เลยค่ะเดี๋ยวหนูพาไป” หญิงสาวที่พลั้งปากเรียกพ่อว่าพ่อหน้าเสียไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกลบเกลื่อนพร้อมเดินนำอีกฝ่ายเข้ามายังตัวบ้านซึ่งก็มีพ่อกับแม่เลี้ยงเธอนั่งรออยู่ก่อนแล้ว

“ว่ายังไงไงไอ้นพ! ไม่ได้เจอกันเสียนาน กว่าจะโผล่หัวออกมาจากเหมืองได้นะ!” คำสนทนาที่สนิทสนมทำให้ปภาวรินทร์คิดเอาเองว่าแขกคนนี้คงจะเป็นเพื่อนสนิทกับพ่อของเธอไม่ผิดแน่ หญิงสาวทำได้เพียงแค่คิดก่อนจะหมุนตัวเตรียมจะเดินจากไป แต่ยังไม่ทันไรเสียงร้องเรียกจากแม่เลี้ยงนั้นก็ดังขึ้นจากด้านหลังเข้าเสียก่อนทำให้หญิงสาวไม่อาจที่จะพาตัวเองเดินจากออกไปอย่างที่ใจเธอต้องการ

“เดี๋ยวก่อนสิยัยริน! เข้าไปหาน้ำมารับแขกด้วยด้วย” คุณหญิงมณีรินทร์เอ่ยขึ้นสั่ง สายตาทอดมองลูกเลี้ยงด้วยความเกลียดชังจับใจจนมานพที่จ้องตามเริ่มรู้สึกแปลกแต่ก็ไม่เอะใจอะไร

“ได้ค่ะคุณผู้หญิง” ปภาวรินทร์ขานรับเพียงสั้นๆ ก่อนจะรีบพาตัวเองเดินหายไป ปล่อยให้พวกผู้ใหญ่ให้พูดคุยธุระกันตามลำพัง

“ไหนๆ ฉันก็มาถึงแล้ว เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า”คุณมานพเป็นคนแรกที่เอ่ยขึ้น ซึ่งจุดประสงค์ของการมาที่นี่ของเขานั้นก็ไม่ใช่เรื่องใดนอกจากเรื่องที่บุคคลตรงหน้าทั้งสองคนตัดสินใจโทรไปขอความช่วยเหลือ ซึ่งเขาเองก็เต็มใจที่จะช่วยเท่าที่พอจะช่วยได้บ้าง

“เอาสิ ก่อนอื่นฉันต้องขอโทษด้วยที่ต้องให้แกมาหาถึงที่ทั้งๆ ที่ฉัน…เป็นฝ่ายจะขอยืนเงินแกแท้ๆ ต้องขอโทษจริงๆ เพื่อน”

“อย่าคิดมากสิวะ เราเพื่อนกัน อะไรที่พอช่วยกันได้ก็ต้องช่วยกันไปก่อน ว่าแต่ครั้งนี้ขาดทุนหนักเลยเหรอ” เจ้าพ่อเหมืองใหญ่เอ่ยถามไถ่ อยากจะได้ข้อมูลมากกว่าที่คุยกันทางโทรศัพย์เพื่อที่จะได้ช่วยเหลือเพื่อนรักที่เคยสนิทสนมกันตั้งแต่ครั้งสมัยเรียนได้ถูกวิธี

“ก็พอตัว ฉันผิดเองที่ไว้ใจคนผิด บอกตามตรงว่าตอนนี้ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปพึ่งใคร จะมีก็แต่แกที่พอจะนึกออก…” ซึ่งคุณมานพเองก็ยินดีที่จะช่วยเพื่อนรัก

หากแต่การช่วยเหลือในครั้งนี้เขาเองก็คงต้องขอแลกเปลี่ยนกับอะไรบางอย่างกับมันเหมือนกัน ข้อแลกเปลี่ยนที่ทรงพลเองก็ลำบากใจไม่น้อยเพราะยังไม่มีโอกาสได้เกริ่นบอกลูกสาวกับภรรยาก่อนล่วงหน้า บางเรื่องที่มันค่อนข้างสำคัญ และเขาไม่สามารถชี้ขาดกับมันได้เพราะต้องถามความคิดเห็นของภรรยาและลูกเสียก่อน

“เรื่องเงินสำหรับฉันมันไม่ใช่ปัญหา…แต่ก็อย่างที่ฉันบอกแกเอาไว้ทางโทรศัพท์ ว่าฉันอยากได้ลูกสาวแกไปแต่งงานกับลูกชายของฉัน บอกตรงๆ ว่าฉันเองก็เครียดกับเรื่องนั้นพอสมควร ซึ่งถ้าแกตกลงเงินก้อนนี้ที่ฉันจะให้แกฉันจะถือเสียว่ามันเป็นค่าสินสอดไปเลย ไม่ต้องหามาคืนฉัน แกจะว่ายังไงไอ้พล…”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พวงชมพู

ข้อมูลเพิ่มเติม
ร้อยรัก ถักทอหัวใจ

ร้อยรัก ถักทอหัวใจ

โรแมนติก

5.0

“ฉันตั้งใจจะบอกเรื่องลูกในวันที่แกวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกฉันว่าคุณป่านตอบตกลงจะแต่งงานกับแก!” ความจริงที่ได้รู้กลับกลายเป็นธเนศเสียเองที่พูดอะไรไม่ออก เขายังจำภาพของเอื้องทรายที่กอดเขาร้องไห้ปานจะขาดใจในวันนั้นที่ว่าได้ดี แต่เพราะมัวหลงดีใจมากไปเลยไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเธอไม่ได้ร้องไห้เพราะดีใจที่เขาสมหวังกับอดีตคนรัก แต่มันคือความเสียใจ...ความเสียใจที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยจนกระทั่งวันนี้ที่ต้องมารับฟังมันจากปากของเธอเอง ความโกรธก่อนหน้าค่อยๆ หายไปอย่างช้าๆ ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนเป็นความเสียใจในที่สุด

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน

สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน

Davin Howson
5.0

ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

Tann Aronson
5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
แสนร้ายพ่ายเสน่หา
1

บทที่ 1 บทนำ

28/12/2021

2

บทที่ 2 ความจริง

28/12/2021

3

บทที่ 3 เพียงฝัน

28/12/2021

4

บทที่ 4 เผชิญหน้า

28/12/2021

5

บทที่ 5 พบเจอ

28/12/2021

6

บทที่ 6 ใจร้าย

28/12/2021

7

บทที่ 7 ไม่ชอบใจ

28/12/2021

8

บทที่ 8 สองรัก

28/12/2021

9

บทที่ 9 ไม่ชอบหน้า

28/12/2021

10

บทที่ 10 ลมหึง

28/12/2021

11

บทที่ 11 คนโปรด

02/01/2022

12

บทที่ 12 ไม่เปลี่ยนใจ

02/01/2022

13

บทที่ 13 สถานะไม่ชัดเจน

02/01/2022

14

บทที่ 14 ที่พักพิง

02/01/2022

15

บทที่ 15 ไถ่โทษ

02/01/2022

16

บทที่ 16 ผิดหวัง

02/01/2022

17

บทที่ 17 เหนื่อยใจ

02/01/2022

18

บทที่ 18 คิดไม่ตก

02/01/2022

19

บทที่ 19 ยอม

07/01/2022

20

บทที่ 20 ไม่เปลี่ยนใจ

07/01/2022

21

บทที่ 21 คนในอดีต

07/01/2022

22

บทที่ 22 ยอมรับ

07/01/2022

23

บทที่ 23 เวลา

07/01/2022

24

บทที่ 24 หวง

07/01/2022

25

บทที่ 25 เริ่มใหม่พร้อมใจพังๆ

07/01/2022

26

บทที่ 26 ของหวง

07/01/2022

27

บทที่ 27 คนในความลับ

07/01/2022

28

บทที่ 28 ความเจ็บ

07/01/2022

29

บทที่ 29 ของกันและกัน

07/01/2022

30

บทที่ 30 ด้วยรัก

07/01/2022

31

บทที่ 31 เปลี่ยน

07/01/2022

32

บทที่ 32 สองทางเลือก

07/01/2022

33

บทที่ 33 เลือกทางไหนใจก็เจ็บ

07/01/2022

34

บทที่ 34 สร้างเรื่อง

07/01/2022

35

บทที่ 35 อยู่ตรงไหนของใจ

07/01/2022

36

บทที่ 36 เลือกสักทาง

07/01/2022

37

บทที่ 37 โปรดรัก

07/01/2022

38

บทที่ 38 กันและกัน

07/01/2022

39

บทที่ 39 เข้าใจผิด

07/01/2022

40

บทที่ 40 เรื่องเดียวที่ผิด

07/01/2022