“ฉันไม่ได้... แอบดูนายนะ...” หล่อนเห็นไหล่กว้างสีแทนไหวน้อยๆ ขณะที่พ่อเจ้าประคุณมองผ่านหล่อนไปราวกับตัวหล่อนเป็นอากาศธาตุยังไงยังงั้น อลิซกัดปากแน่น แทบอยากจะกระโจนลงไปขย้ำตาบ้านี่ในสระเสียให้รู้แล้วรู้รอด ทำไมเขาจะต้องทำราวกับว่าหล่อนไร้ค่าในสายตาของเขาเสียทุกครั้งที่เจอนะ “ผมว่าคุณกลับไปอยู่ในที่ๆ ควรอยู่ดีกว่า อย่ามาวุ่นวายกับผม...” “ทำไม? ที่นี่มันบ้านของฉัน... ฉันจะอยู่ตรงไหนก็ได้” เสียงถอนใจเฮือกใหญ่คล้ายกับกำลังข่มโทสะของจามาลดังมาเข้าหูหล่อน พร้อมๆ กับร่างกำยำที่มีเพียงกางเกงว่ายน้ำเพียงตัวเดียวก็กระโดดขึ้นมาจากสระ อลิซจำไม่ได้ว่าตัวเองเผลอมองตาบ้านี่นานเท่าไหร่ และมองตรงไหนนานเป็นพิเศษ แต่มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงเหยียดหยามของจามาลดังขึ้นนั่นแหละ “ผมไม่ชอบถูกผู้หญิงลวนลามด้วยสายตา...” อลิซหน้าแดงก่ำเมื่อสำนึกได้ว่าถูกด่าตรงๆ “ฉัน... ฉันลวนลามอะไรนายยะ ก็แค่... มองผ่านๆ เท่านั้นแหละ” หล่อนไม่ได้มองผ่านๆ หรอก แต่มองแบบจะกลืนกินเลยต่างหาก บ้าจัง... ทำไมหล่อนจะต้องเห็นว่าตานี่ดูดี ดูสมบูรณ์แบบ และน่ากินแบบนี้ด้วยนะ หล่อนเกลียดจามาลไม่ใช่หรือ อลิซถามตัวเอง และก็ได้คำตอบที่แสนปวดใจกลับมา ไอ้ความรู้สึกในตอนนี้มันช่างห่างไกลจากคำว่าเกลียดเสียเหลือเกิน มันเข้าใกล้คำว่า... หญิงสาวรีบสะบัดศีรษะเต็มแรงเพื่อกำจัดความคิดน่าอาเจียนให้ออกไปจากสมอง ไม่มีทาง หล่อนเกลียดจามาล เกลียดเข้าไส้ และคนที่หล่อนรักก็คือแมทธิวต่างหาก แมทธิว บราวน์คนเดียวเท่านั้น “แล้วไอ้ที่คุณจ้องเป้ากางเกงของผม แล้วเลียปากล่ะหมายความว่ายังไง”
บทที่ 1 ตอนที่ 1
อลิซ เบอร์ลัสโคนิ สาวน้อยวัย 18 ปี น้องสาวแท้ๆ ของ อเล็กซิโอ เบอร์ลัสโคนิยืนกัดฟันแน่นเมื่อสายตากลมโตสีดำขลับของตัวเองรับภาพความสมบูรณ์แบบของผู้ชายกระด้างอย่างจามาล เฟอร์ยาบีเข้ามาในสายตา ความหงุดหงิดพลุ่งพล่านอยู่ภายในอกอย่างมหาศาลเมื่อข้างกายของจามาลมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ
ทั้งๆ ที่พยายามบอกตัวเองว่าอย่าอารมณ์เสียเพราะผู้ชายไร้หัวใจคนนี้ พยายามบอกตัวเองว่าอย่าได้ใส่ใจเขา แต่... หล่อนก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องรู้สึกหงุดหงิดงุ่นง่านแบบนี้ด้วย ทำไมจะต้องรู้สึกอยากจะวิ่งเข้าไปลากแม่สาวสวยที่ยืนกระแซะข้างๆ กายกำยำของจามาลให้ออกห่างแล้วเตะโด่งให้กระเด็นไปสุดขอบโลกแบบนี้ด้วยนะ
หล่อนรักแมทธิวไม่ใช่หรือ?
ใช่... หล่อนรักแมทธิว บราวน์ รักมากเสียด้วยและก็พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้แมทธิวหันมามอง แต่ไหงหล่อนถึงได้มาหมกมุ่นอยู่กับผู้ชายคนนี้นะ จามาล เฟอร์ยาบี ผู้ชายที่หล่อนแสนจะรังเกียจ ผู้ชายกระด้างเถื่อนถ่อยที่หล่อนไม่กล้าเข้าใกล้เลยแม้แต่น้อย
อลิซเม้มปากแน่น ฝืนตัวเองให้ละสายตาจากภาพตรงหน้า หล่อนหมุนตัวและเดินจากหน้าต่างห้องมาทิ้งตัวแรงๆ ลงบนที่นอนนุ่ม ใบหน้างามหวานหยดย้อยยังคงเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง แต่กระนั้นมันก็ยังสู้หัวใจไม่ได้ หัวใจที่ตอนนี้ลุกเป็นไฟเสียแล้ว
“ผู้ชายบ้า... ทำไมต้องมาพลอดรักกันให้เราเห็นด้วยนะ”
หญิงสาวบ่นงึมงำไม่พอใจ ทิ้งตัวลงนอนหงายแรงๆ ดวงตาหวานฉ่ำจดจ้องไปยังเพดานห้อง แต่แล้วก็ต้องสบถออกมาเบาๆ เมื่อภาพบนเพดานห้องยังคงเป็นใบหน้าของจามาลไม่เปลี่ยนแปลง นี่หล่อนจะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่มองทุกสิ่งทุกอย่างเป็นตาบ้านั่นนะ
สาวน้อยผุดลุกขึ้นนั่ง พยายามคิดหาทางออกให้กับความคิดในสมองของตัวเอง หล่อนจะต้องบ้าตายแน่ๆ กับความคิดที่มีต่อ จามาล ผู้ชายที่หล่อนก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าไปคิดถึงเขาทำไมกัน อลิซถอนใจออกมาซ้ำๆ กันหลายครั้งจากนั้นก็ก้าวลงจากเตียง ก่อนที่เท้าบอบบางจะก้าวออกไปจากห้องนอนอย่างรวดเร็ว
จุดหมายน่ะเหรอ... ก็สถานที่ที่จามาลกับแม่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ยังไงล่ะ
“ฉันมีห้องให้ยืมใช้ต่างโรงแรม สนใจไหม?”
อลิซเปิดฉากโจมตีทันทีเมื่อเดินเข้ามาหยุดอยู่ห่างจากตรงศาลากลางสวนที่จามาลกับแม่ผู้หญิงน่าหมั่นไส้คนนั้นกำลังคุยกะหนุงกะหนิงกันอยู่ ผู้หญิงคนนั้นหันมามองหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า ในขณะที่พ่อตัวดีไม่ได้ขยับเขยื้อนสายตามามองหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว
“เด็กที่ไหนกันคะเจเจ... ปากร้ายไม่เบา”
แม่ผู้หญิงตรงหน้าละสายตาจากหล่อนไปฉอเลาะกับจามาลด้วยน้ำเสียงหวานหูจนคนฟังอย่างหล่อนแทบอยากจะอาเจียนออกมาเสียให้ได้ ไม่อยากจะเชื่อว่าจามาลมีรสนิยมเรื่องผู้หญิงแบบนี้
“ฉันไม่ใช่เด็กย่ะ!”
“เหรอ...”
ยายผู้หญิงคนนั้นหันมาจ้องหล่อนอีกครั้ง และตอบเสียงยานครางประมาณว่าสบประมาทอย่างนั้นแหละ
อลิซกัดฟันแน่นเพื่อข่มตัวเองให้เย็นที่สุด
“แต่เท่าที่ดูสัดส่วนของเธอ... อะไรอะไรมันยังไม่โตเต็มตัวเลยนี่ ยัง... เด็กๆ เล็กๆ อยู่เลย”
เจ้าหล่อนพูดจบก็หันไปหัวเราะกับจามาล ดีนะที่ตาบ้านั่นไม่ผสมโรงหัวเราะออกมาด้วยไม่อย่างนั้นหล่อนคงได้กระโจนเข้าไปข่วนหน้าหล่อๆ เย็นชานั้นเสียเดี๋ยวนี้แหละ อลิซเม้มปากก่อนจะปั้นหน้ายียวนออกมา สาวน้อยเดินเข้าไปใกล้คู่สนทนา ก่อนจะใช้สายตาเดียวกันกวาดมองร่างของคู่ควงของจามาล
“ถึงฉันจะไม่ได้ใหญ่โตเท่าเธอ... แต่ฉันก็ของจริง ไม่มีซีลิโคนแปลกปลอม” อลิซหัวเราะร่วน เมื่อเห็นอีกฝ่ายหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย จากนั้นถึงโจมตีต่อไปอีก
“ซึ่งถ้าฉันมองไม่ผิด... ในตัวของเธอคงไม่มีอะไรเป็นของจริงใช่ไหม ตั้งแต่นมยัน...”
สายตาของอลิซมองต่ำลงไปหยุดที่อวัยวะกลางลำตัวของคู่สนทนา จากนั้นก็เลื่อนขึ้นมามองหน้าอีกครั้ง
“ทั้งตัวนี่เสียไปเท่าไหร่ล่ะ กี่ล้านกัน...”
“นี่ยัยเด็กปากเสีย!”
คู่สนทนาของหล่อนลุกพรวดขึ้นจากที่นั่ง จากนั้นก็กระโจนลงมาเผชิญหน้ากับหล่อนในระยะกระชั้นชิด อลิซปลายตามองไปยังคนตัวโตก็เห็นเขายังคงนั่งนิ่งได้ราวกับว่าตรงนี้ไม่ได้มีสงครามย่อยๆ เกิดขึ้นอย่างนั้นแหละ
“ฉันพูดความจริงต่างหาก หัดยอมรับความจริงซะบ้างสิคะ”
อลิซหัวเราะร่วนด้วยความสะใจที่เห็นคู่สนทนาเต้นเร่าๆ ด้วยความอับอาย
“นังเด็กบ้า...”
ยายนั่นกราดเกรี้ยวใส่หล่อนอีกครั้ง ก่อนที่แม่คุณจะหันไปขอความช่วยเหลือจากจามาล แต่พ่อคุณช่างมีน้ำใจเสียเหลือเกิน
“เจเจคะ ดูนังเด็กคนนี้สิคะ ปากดีราวกับทำฟาร์มสุนัขเอาไว้ในปากยังงั้นแหละ”
“เชิญตามสบายเถอะ ผมไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับสงครามของผู้หญิง...”
ว่าแล้วพ่อคุณก็ลุกขึ้นยืนและก็เดินตัวปลิวผ่านไปทันที ทั้งหล่อนทั้งแม่คู่ควงอ้าปากค้างเติ่งพอๆ กัน จนแผ่นหลังกว้างลับตาไปแล้วนั่นแหละอลิซถึงได้กลับเข้ามาสู่สงครามน้ำลายต่ออีกครั้ง
“เห็นไหมว่าตานี่เป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องสักนิด... เธอควรจะเลิกสนใจเขาได้แล้วล่ะ ผู้ชายดีๆ ในโลกนี้ยังมีอีกตั้งเยอะ”
อลิซแนะนำ แต่คู่สนทนาเบ้ปากอย่างไม่เห็นด้วย
“เด็กอย่างเธอจะไปรู้อะไร... เจเจน่ะมีดีว่าผู้ชายทุกคนบนโลกนี้เสียอีก เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็...”
“แล้วก็อะไรไม่ทราบ...”
อลิซสงสัยและก็อดจะสงบปากสงบคำรอจนคู่สนทนาพูดไม่ได้
แม่คู่สนทนาสาวเชิดหน้าสูง ระบายยิ้มเหยียดหยามออกมาพร้อมๆ กับกวาดตามองร่างกายของหล่อนอย่างละเอียดลอออีกครั้งหนึ่ง
“ก็เซ็กซ์จัดยังไงล่ะ”
อลิซแก้มแดงระเรื่อกับคำพูดของคู่สนทนา
“เจเจเป็นผู้ชายที่ตั้งรับและรุกได้อย่างยอดเยี่ยม ผู้หญิงคนไหนได้นอนกับเขาน่ะถือว่าเป็นบุญแล้วรู้ไหม ขนาดฉันได้นอนกับเขาแค่คืนเดียว ยังติดใจจนต้องวิ่งโร่มาหาถึงอิตาลีนี่เลย แต่ว่าเด็กอย่างเธอจะไปรู้อะไร... และจากที่ฉันมองเธอ ยังไม่เคยมีเซ็กซ์สักครั้งเลยใช่ไหมล่ะ”
ยายนั่นหัวเราะเยาะหล่อน อลิซเม้มปากแน่น เชิดหน้าสูง
“แล้วไง ฉัน... จะมีเมื่อไหร่ก็ได้ แต่ฉันไม่มีทางแลตาบ้านี่หรอก”
หล่อนอุตส่าห์พูดอย่างมั่นใจสุดๆ แล้วแต่ยายคู่สนทนากับยังหัวเราะเยาะอยู่อีก
“แน่ใจหรือว่าจะมีผู้ชายคนไหนสนใจผู้หญิงจืดชืดแบบเธอ นี่ฉันจะบอกอะไรให้นะ ผู้ชายสมัยนี้นะชอบผู้หญิงเก่งๆ ลีลาเด็ดๆ สาวๆ พรหมจารีน่ะไม่มีใครมองหรอก...”
แล้วแม่คุณก็กรีดเสียงหัวเราะอีกครั้ง มันบาดลึกเข้าไปในโสตประสาทของหล่อนอย่างรุนแรงเลยทีเดียว พลันคำพูดของพี่ชายก็ย้อนกลับเข้ามาในหัวอีกครั้ง
บทที่ 1 ตอนที่ 1
05/04/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
05/04/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
05/04/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
05/04/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
05/04/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
05/04/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
05/04/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
05/04/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
05/04/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
05/04/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
06/04/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
06/04/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
06/04/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
06/04/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
06/04/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
06/04/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
06/04/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
06/04/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
06/04/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
06/04/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21
06/04/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22
06/04/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23
06/04/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24
06/04/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25
06/04/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26
06/04/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27
06/04/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28
06/04/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29
06/04/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30
06/04/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31
06/04/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32
06/04/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33
06/04/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34
06/04/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35
06/04/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36
06/04/2022
บทที่ 37 ตอนที่ 37
06/04/2022
บทที่ 38 ตอนที่ 38
06/04/2022
บทที่ 39 ตอนที่ 39
06/04/2022
บทที่ 40 ตอนที่ 40
06/04/2022
หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล
ข้อมูลเพิ่มเติม