Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ

เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ

Roana Javier

5.0
ความคิดเห็น
573.4K
ชม
1545
บท

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

บทที่ 1 จับชู้

“ฉันยอมเป็นของคุณแล้วนะคะ คุณยังไม่ยอมเลิกกับชูจี้อีกเหรอ?” เสี่ยงออดอ้อนของเธอ ริมฝีปากของเธอเผยอขึ้นเล็กน้อย เธอนั่งคร่อมอยู่บนตัวชายหนุ่มด้วยสภาพเปลือยครึ่งท่อน

“อยู่บนเตียง อย่าพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหม?” ผู้ชายคนนั้นกำลังคึก เขาบีบคลึงหน้าอกของเธออย่างแรง

พอไม่ได้คำตอบที่ต้องการ ผู้หญิงคนนั้นก็ดูจะไม่ค่อยพอใจนัก “ฉันจะพูด ก็แค่เด็กเก็บมาเลี้ยง สถานะของเธอยังเทียบไม่ได้กับหมาตัวหนึ่งเลย เธอมีอะไรดีนักหนาฮะ?”

ผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไร แต่กดเอวของผู้หญิงคนนั้นไว้ แล้วกระแทกเข้าออกอย่างแรงจนเธอครางออกมาไม่หยุด

ชูจี้ยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าที่งดงามของเธอดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้ยินเสียงที่ลอดออกมาจากในห้อง ดวงตาของเธอก็ลุกวาว

เธอเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล

สามเดือนก่อน ยายซุนที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็กป่วยเป็นโรคตับแข็งระยะสุดท้าย ตอนนี้ยายซุนต้องเปลี่ยนตับซึ่งจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลจำนวนมาก

เสียงฝนตกพร่ำ ๆ ดังมาจากนอกบ้าน ตอนนี้น้องสาวของเธอกำลังมีอะไรกับแฟนของเธออยู่

“ฉันไม่สน! คืนนี้คุณต้องบอกมาว่าคุณเลือกนังนั่น หรือเลือกฉัน” ชูเสวขมวดคิ้ว พลางทุบหน้าอกของจือหยวนอย่างร้อนใจ เพื่อต้องการคำตอบ

ชูจี้เตะประตูเข้าไปข้างใน พลางจ้องไปที่ชายชั่ว และหญิงสารเลวตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มีอะไรให้ต้องถามอีกงั้นเหรอ แค่ผู้ชายคนเดียว ถ้าชอบฉันจะยกให้”

ชูจี้ทำเป็นเหมือนไม่ใส่ใจ แต่ในใจของเธอนั้นรู้สึกเสียใจมาก

จือหยวนเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของเธอ เขาหล่อมากและมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เขาตามจีบชูจี้มาสามปีแล้ว

ตอนใกล้จะเรียนจบ เขามาสารภาพรักกับชูจี้อีกครั้ง

ตอนนั้นที่สนามกีฬาของมหาวิทยาลัยนั้นเต็มไปด้วยผู้คน และมีนักศึกษามามุงดูแทบจะทั้งมหาวิทยาลัยเลยก็ว่าได้ ชูจี้ตอบตกลงท่ามกลางเสียงเชียร์

ความเจ็บปวดที่โดนทรยศนั้นมันแทบจะกลืนกินเธอ พอเห็นสองคนตรงหน้า ชูจี้ก็กำหมัดแน่น เล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อ

จือหยวนผลักชูเสวออกด้วยความตกใจ ก่อนจะใส่กางเกงแล้วลุกขึ้นจากเตียงทันที

ชูเสวที่ถูกผลักเกือบจะตกลงไปที่พื้น คำพูดของชูจี้ทำให้เธอรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

ผู้ชายที่ร่ำรวย และหน้าตาดีอย่างจือหยวน เธออ่อยเขามานานจนเขาติดกับ

แต่ทำไมชูจี้ไม่ต้องทำอะไรเลยก็สามารถมัดใจเขาได้

ทั้ง ๆ ที่เธอเป็นแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง ไม่มีใครต้องการ

“ถุย! ของที่เธอไม่ต้องการงั้นเหรอ? จือหยวนไม่เอาเธอก่อนต่างหากล่ะ นังสารเลว! ” ชูเสวดึงผ้าห่มมาคลุมตัว ก่อนจะพูดออกมาอย่างเยียด ๆ แล้วเลือบไปมองจือหยวน “จือหยวน เมื่อกี้คุณพูดว่ายังไงนะ บอกชูจี้ไปสิ!”

ที่จือหยวนนอนกับชูเสว เป็นเพราะเธอยั่วเขา ทำให้เขาขาดสติ

เขาคุกเข่าลง และคว้าข้อมือของชูจี้ไว้ “ชูจี้ ยกโทษให้ผมด้วยนะ ผมพลาดไปแล้ว”

แม้ว่าเขาจะน้ำคลอ แต่สีหน้าของเขาก็ยังดูน่ารังเกียจอยู่ เมื่อชูจี้นิ่งขึ้นมา เธอก็เป็นเหมือนกำแพงสูง ที่ไม่มีใครสามารถจะปีนข้ามมันไปได้

เธอสะบัดจือหยวนออกอย่างหงุดหงิด “ขอโทษนะ จือหยวน ฉันไม่ต้องการของสกปรกที่ชูเสวแตะต้องแล้ว พวกคุณเหมาะสมกันดี เราเลิกกันเถอะ”

ชูเสวรู้สึกตกใจ จือหยวนยอมถึงขนาดนี้แล้ว แต่ชูจี้ไม่ได้ดูเศร้าเลยแม้แต่นิดเดียว เมื่อไม่ได้เห็นภาพที่ต้องการ เธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที

ชูจี้ไม่มีเวลามาพูดเรื่องไร้สาระกับพวกเขา ชูเสวชอบแย่งของ ๆ เธอมาตั้งแต่เด็ก ๆ เมื่อก่อนเป็นแค่ของเล่น แต่ตอนนี้เป็นผู้ชายของเธอ เธอเลยไม่ได้รู้สึกแปลกอะไร

ตอนนี้เธอกังวลก็แต่ค่ารักษาพยาบาลของยายซุนเท่านั้น

ขณะที่เธอกำลังจะเดินออกไป เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้น

“ดึกป่านนี้แล้ว ทะเลาะอะไรกัน?”

พ่อแม่บุญธรรมของชูจี้ หลินปินและรั่วเฟยตกใจ และรีบวิ่งมาตามเสียง

พอหลินปินเดินเข้าไป และเห็นชูเสวในสภาพที่เปลือยเปล่า เขาก็โมโห และชี้หน้าด่า “แกทำอะไรของแกห๊ะ! แกกำลังจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้แล้ว ทำไมถึงทำตัวแบบนี้! ”

ชูเสวดึงผ้าห่มมาคลุมตัว ตาของเธอแดงก่ำ พลางกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ

ตระกูลลู่กับตระกูลหลินนั้นหมั้นหมายกันมานานแล้ว คู่หมั้นของเธอเป็นลูกนอกสมรสซึ่งถูกตัดออกจากตระกูลลู่ไปนานแล้ว เขาทั้งจน และไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง เป็นแค่พวกใช้ชีวิตเตรดเตร่อยู่ไปวัน ๆ ชูเสวนั้นไม่อยากแต่งงานกับเขา

คนแบบนี้จะมาคู่ควรกับเธอได้ยังไงกัน

ชูเสวชี้ไปที่จือหยวนแล้วพูดว่า “หนูท้อง! เด็กในท้องเป็นลูกของเขา! เพราะงั้นหนูแต่งงานไม่ได้ พ่อกับแม่ไปยกเลิกงานเถอะค่ะ!”

จือหยวนถึงกับอึ้ง เขามีอะไรกับชูเสวแค่ไม่กี่ครั้ง จะเป็นไปได้ไง...

“พูดบ้าอะไรของแกน่ะ! ยังไงก็ต้องแต่ง!” หลินปินโกรธจนแทบจะหัวใจวาย เขายกมือขึ้นจะตบชูเสว

หลินปินกลัวเสียหน้า ถ้าตระกูลลู่เกิดเอาเรื่องขึ้น เขาจะทำยังไง

รั่วเฟยยืนบังชูเสวเพื่อปกป้องเธอ นี่คือลูกสาวแท้ ๆ ที่เธอคลอดมาเอง เพราะงั้นเธอไม่มีทางให้ใครมาทำอะไรลูกของเธอได้

เธอร้องไห้เบา ๆ “นี่คุณหลิน คุณจะโกรธชูเสวทำไม? ชูจี้ก็เป็นลูกสาวของตระกูลหลินเหมือนกัน เธอเองก็แต่งงานได้หนิ! ”

หลินปินกับรั่วเฟยนั้นแต่งงานกันมาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่มีลูกด้วยกันสักที แต่เพราะโดนคนในตระกูลหลินกดดัน พวกเขาเลยต้องรับชูจี้มาเลี้ยง แล้วจากนั้นไม่นานรั่วเฟยก็ตั้งท้องชูเสว

สำหรับรั่วเฟยนั้น เธอเกลียดชูจี้มาก เมื่อก่อนเวลาเธอเห็นชูจี้ มันเป็นตราบาปในใจเธอว่าเธอไม่สามารถให้กำเนินลูกของเธอเองได้ และเธอก็มักจะอารมณ์เสียทุกครั้งที่เห็นลูกสาวบุญธรรมคนนี้

พอชูเสวเกิดมา รั่วเฟยก็รักลูกสาวแท้ ๆ มากกว่า และเกลียดชูจี้มากขึ้น

ต่อมาชูจี้เริ่มโตขึ้นและดีกว่าลูกสาวแท้ ๆ ของเธอ เธอก็ยิ่งเกลียดชูขี้เข้าไปใหญ่

ชูจี้เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็โมโห เธอตะคอกออกมาด้วยความโกรธ “แต่คนที่พวกคุณจัดงานหมั้นให้คือหลินชูเสว ในเมื่อชูเสวไม่แต่ง แล้วทำไมฉันจะต้องแต่ด้วย?”

“เราเลี้ยงดูแกมาตั้งหลายปี ถึงเวลาที่แกจะต้องตอบแทนบุญคุณพ่อกับแม่แล้วนะชูจี้” รั่วเฟยพูดออกมาเบา ๆ สายตาของเธอกำลังคิดแผนการอะไรบางอย่างอยู่ “เธออยากให้นังคนใช้นั่น ผ่าตัด ไม่ใช่เหรอ? เราจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ ถ้าเธอยอมแต่งงานกับ คุณลู่อะไรนั่นแทนชูเสว”

สายตาของชูเสวนั้นดูพอใจเป็นอย่างมาก ผู้หญิงชั้นต่ำกับลูกนอกสมรส ช่างเหมาะอะไรกันเช่นนี้

ชูจี้กัดฟันกรอด เธอกำหมัดแน่น และคำพูดของหมอก็แวบเข้ามาในหัวของเธอ ยายซุนมีเวลาอีกไม่มากนัก

เธอเพิ่งเรียนจบ และเธอก็ไม่มีเงินมากพอที่จะจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายซุน

แม้ว่าหลินปินกับรั่วเฟยจะรับเธอมาเลี้ยง แต่พวกเขาก็ไม่เคยสนใจเธอเลย คนที่เลี้ยงดูเธอมานั้นคือยายซุน ซึ่งเป็นคนใช้ในบ้านตระกูลหลินเท่านั้น เธอรักยายซุนเหมือนยายแท้ ๆ เพราะงั้นเธอจำเป็นต้องช่วยยายซุน

พอเห็นท่าทางลังเลของเธอ รั่วเฟยก็ลุกขึ้น และเดินไปข้าง ๆ เพื่อโน้มน้าวเธอ “แต่งงานกับใครก็เหมือนกันนั่นแหละ ทน ๆ เอาหน่อย ถ้าแต่งงานเมื่อไร แม่จะให้เงินเธอทันที”

สายตาของทุกคนที่มองมาอย่างคาดหวัง กับค่ารักษาพยาบาลที่แสนแพงนั้น กดดันชูจี้มากจนเธอไม่สามารถยืนตัวตรงได้

ในที่สุดน้ำตาของเธอก็ไหลออกมา เธอก้มหน้าลง และพูดออกมาเบา ๆ ว่า “โอเคค่ะ ฉันจะแต่ง”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Roana Javier

ข้อมูลเพิ่มเติม
เจ้าสาวจำยอมกับมหาเศรษฐีลึกลับ

เจ้าสาวจำยอมกับมหาเศรษฐีลึกลับ

โรแมนติก

5.0

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

สมัยใหม่

4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ
1

บทที่ 1 จับชู้

24/05/2022

2

บทที่ 2 งานแต่งงาน

24/05/2022

3

บทที่ 3 นาฬิกาหลักล้าน

24/05/2022

4

บทที่ 4 อาบน้ำก่อนไหม?

24/05/2022

5

บทที่ 5 เธอไม่ใช่ชูเสว

24/05/2022

6

บทที่ 6 นอนเตียงเดียวกัน?

24/05/2022

7

บทที่ 7 อาหารเช้า

24/05/2022

8

บทที่ 8 มาทวงเงิน

24/05/2022

9

บทที่ 9 เสียใจ

24/05/2022

10

บทที่ 10 ดีกว่าที่คิดไว้เยอะ

24/05/2022

11

บทที่ 11 การสัมภาษณ์งาน

24/05/2022

12

บทที่ 12 สัมภาษณ์ไม่ผ่าน

24/05/2022

13

บทที่ 13 เขาก็ไม่ได้แย่

24/05/2022

14

บทที่ 14 ความรู้สึกเหมือนบ้านที่แท้จริง

24/05/2022

15

บทที่ 15 ความวุ่นวาย

24/05/2022

16

บทที่ 16 คุณถูกไล่ออก

24/05/2022

17

บทที่ 17 คุณจะรังเกียจผมไหม?

24/05/2022

18

บทที่ 18 กู้โหยวฉี

24/05/2022

19

บทที่ 19 ใครบางคนจะต้องไปพอใจเป็นแน่

24/05/2022

20

บทที่ 20 นั่งรถประจำทาง

24/05/2022

21

บทที่ 21 ลัมโบร์กีนีคันหรู

24/05/2022

22

บทที่ 22 หาห้องเช่า

24/05/2022

23

บทที่ 23 ห้องผีสิง

24/05/2022

24

บทที่ 24 ความน่ารักของเธอ

24/05/2022

25

บทที่ 25 ทดลองยา

24/05/2022

26

บทที่ 26 เป็นห่วงเธอ

24/05/2022

27

บทที่ 27 ลูกค้าผู้มีพระคุณ

24/05/2022

28

บทที่ 28 อาหารค่ำมื้อใหญ่

24/05/2022

29

บทที่ 29 ปัญหาในร้านอาหาร

24/05/2022

30

บทที่ 30 ท่านประธานอยู่ที่นี่แล้ว

24/05/2022

31

บทที่ 31 จุมพิตเพราะความเมา

24/05/2022

32

บทที่ 32 ควบคุมตนเอง

24/05/2022

33

บทที่ 33 คุณทำอะไรกับผมก่อนล่ะ

24/05/2022

34

บทที่ 34 ข่าวลือ

24/05/2022

35

บทที่ 35 ชี้แจงความจริง

24/05/2022

36

บทที่ 36 สังสรรค์

24/05/2022

37

บทที่ 37 วิกฤต

24/05/2022

38

บทที่ 38 เพราะฉันเป็นสามีของเธอ

24/05/2022

39

บทที่ 39 ลืมชุด

24/05/2022

40

บทที่ 40 คุณไม่ควรแต่งตัวแบบนี้

24/05/2022