Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
กุหลาบในม่านเพลิง

กุหลาบในม่านเพลิง

รริศา

5.0
ความคิดเห็น
24.1K
ชม
84
บท

“ความเกลียด กับ ความแค้น” หลอมใจผู้ชายสุขุมเยือกเย็นให้กลายเป็นผู้ชายปากร้ายไร้เหตุผล เพียงเพราะเธอก้าวเข้ามา... ทว่าเหยื่อแค้นกลับยั้งความสุข คนทุกข์กับเป็นคนเริ่มก่อ เมื่อความเกลียดได้แปรเปลี่ยนเป็นความรักอย่างไม่รู้ตัว ................................................................................. “แล้วนี่อย่าบอกนะ...ว่าทุกคนรู้เรื่องกันหมดแล้ว” “ใช่” ทุกคนตอบพร้อมกัน “ถ้าอย่างนั้นก็วิวาห์เหาะมันเลยก็แล้วกัน วางแผนดีนัก...” พ่อเลี้ยงหนุ่มรวบร่างบางเข้าในวงแขนแกร่งแล้วช้อนร่างบางกระชับอ้อมแขนอุ้มปารวีขึ้น แล้วเดินขึ้นบันไดไปบนบ้านทันที แต่ก็ไม่วายตะโกนมาลงสั่งน้องสาว “ยัยรษา! สั่งทุกคนห้ามรบกวนพี่จนกว่าจะเช้า... แล้วก็...พรุ่งนี้เช้าเชิญนายอำเภอกับเตรียมชุดธูปเทียนแพขอขมาให้พี่ด้วย คืนนี้พี่จะโกนหนวดให้เกลี้ยง แล้วจะทดลองงานตำแหน่งแม่เลี้ยงไร่ปกรักด้วยเลย ทุกคนปาร์ตี้กันให้สนุก...แต่ขอย้ำ ว่าห้ามรบกวนเด็ดขาด...” เสียงกองเชียร์ส่งเสียงเชียร์กันอย่างครื้นเครง ปารวีอายหน้าแดงแทบจะแทรกหน้าเข้าไปในแผงอกแกร่ง หยิกหมับเข้าที่หน้าอกกำยำอย่างหมั่นไส้ “โอ๊ย!” เสียงร้องของพ่อเสียงหนุ่มยิ่งสร้างความสนุกครื้นเครงให้กองเชียร์มากขึ้น และยังส่งเสียงแข่งกันอย่างสนุกสนาน “เต็มที่เลยพี่รวี...รษาเชียร์สุดใจขาดดิ้น...มีพี่ชายซื่อบื้ออย่างนี้...น้องเพลีย!” “แม่เลี้ยงรวี เราเชียร์เธออยู่นะ...จัดหนัก อย่าให้มันกล้าหือ มีหน้ากลับมาทำโง่ได้อีกนะ” ก้องหล้าร้องเพลงเย้า ส่งเสียงเชียร์ปารวี “รวี...พี่ขอโทษนะ คราวนี้พี่เข้าข้างพ่อเลี้ยงว่ะ เล่นตัวอยู่ได้ น่าหมั่นไส้ กำราบให้หนักเลยนะพ่อเลี้ยง อย่าให้มันได้หนีไปไหนอีก” ปรินทร์ร่วมสนุก “ตายละ...ไม่รู้ใครจะแย่กว่าใคร...สู้ๆ นะคะคุณรวี อย่าได้ให้เผยอหน้าขึ้นมาต่อกรกับเราได้” มัดไหมเอาบ้าง “อย่าให้เสียชื่อนะพ่อเลี้ยง...” นนท์ปวิธนึกสนุกตามร้องบอกไปบ้าง ทั้งที่ตัวเองก็หงอยังกับอะไรดี “คุณธามส์...มุกยินดีกับคุณด้วยนะ แต่ถ้าให้ดีคุณยอมคุณรวีไปเถอะ...เค้าว่ากลัวเมียแล้วจะได้ดี” “ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรครับทุกคน พรุ่งนี้ถ้ายังไม่ออกจากห้องก็ขอไข่ลวกสี่ฟอง อยากรู้ว่าใครจะกำราบใครต้องติดตามต่อในวันพรุ่งนี้”

บทที่ 1 ความรู้สึกแรกของคนถูกมอง

“ปารวี ปภากุล” ชายหนุ่มเอ่ยชื่อนั้นออกมาเบาๆ รีบคว้าแฟ้มงานที่มีชื่อนั้นกางออก แม้เขาไม่รู้จักเจ้าของชื่อ แต่แน่นอนว่าเขารู้จักนามสกุลนี้เป็นอย่างดี

นามสกุลของน้องเขยที่เขาเกลียดเข้าไส้ เขาเกลียดที่หมอนั่นกล้าหักหน้าเขากลางงานแต่งงาน แล้วก็เยาะเย้ยที่ในที่สุดมันก็ได้น้องสาวสุดหวงของเขาไป และแน่นอนว่าครั้งนี้ คนเจ้ากี้เจ้าการส่งเจ้าหล่อนมาคงหนีไม่พ้นน้องเขยตัวร้าย หวังจะมาแทรกซึมเอาคนมาที่ไร่ ไม่มีทางเสียละที่เขาจะลืมความแค้นง่ายๆ

เขาวางแฟ้มลงบนโต๊ะ ทั้งที่ไม่ถูกนักที่จะเรียกมันว่าวาง เพราะแฟ้มประวัติของหญิงสาวร่วงลงไปกองกระจัดกระจายอยู่บนพื้น

“อะไรของนายวะธามส์” เสียงของก้องหล้าทักขึ้นมา พร้อมกับหยิบเอกสารบนพื้นขึ้นมาดู เจ้าของไร่รีบดึงกลับทันที

“ไม่มีอะไรหรอก แค่ฉันทำหล่นน่ะ เรื่องคนงานไปถึงไหนแล้ว” ชายหนุ่มตอบกลับเพื่อน และเปลี่ยนเรื่องไปทันที ปรับสีหน้าเกรี้ยวกราดเมื่อครู่ให้เรียบสนิทดังเดิม

“ฮือ...ก็มีบางส่วนที่เป็นพนักงานระดับปฏิบัติงาน ฉันรับเข้ามาบางส่วนแล้ว ส่วนพนักงานระดับหัวหน้างาน การตลาดและนักเคมี Technical Perfumer กับ Creative Perfumer หรือนักปรุงกลิ่น ฉันอยากให้นายดูด้วยตัวเอง นัดสัมภาษณ์ทั้งหมดวันจันทร์ ฉันว่าจะบอกแกพอดี ”

“อืม...ดีเหมือนกัน นายนัดคนมาเยอะหรือเปล่า แต่ว่าฉันรับเมธาวีเพื่อนของรษามาช่วยงานด้านการตลาด แต่ก็แล้วแต่นายนะ ว่าจะให้ช่วยที่โรงงานหรือไร่ชา แต่ฉันเคยเปรยกับอานินไปตั้งแต่ก่อนเราทำโรงงานแล้วว่าจะหาคนไปช่วยแบ่งเบาเรื่องการตลาดกับเอกสาร”

“ฉันว่าให้ไปช่วยที่ไร่ชาน่าจะดีกว่า ฉันเคยบอกน้องไปตั้งแต่วันนั้นแล้วว่าจะให้ไปช่วยไร่ชา ช่วงนี้ฉันก็ยุ่งมากไม่ค่อยได้เข้าไปดูเท่าไร งานที่โรงงานฉันพอรับมือไหว ส่วนเรื่องรับพนักงาน...คนสมัครเข้ามาส่วนมากจะอยู่ที่กรุงเทพฯ เป็นสวนใหญ่ และมีปัญหาเรื่องการเดินทางมาเชียงรายเยอะเหมือนกัน แต่ฉันก็แจ้งไปแล้วว่าทางเราจะออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางทั้งหมดให้ แล้วนี่ก็แฟ้มทั้งหมด...นายเอาไปดูก่อน” ก้องหล้าบอกพร้อมกับยื่นแฟ้มเอกสารให้เพื่อนที่รั้งตำแหน่งเจ้านายไปด้วย

“อืม...ดี ขอบใจนายมากนะก้อง...แล้วเรื่องบ้านพักที่จะรองรับพนักงานพร้อมนะ”

“ไม่ต้องห่วง ฉันเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว หรือว่านายจะไปดูอีกทีก็ได้นะ เผื่อว่านายมีอะไรอยากจะเพิ่มเติมหรือแก้ไขได้ทันก่อนที่โรงงานจะเปิด”

ก้องหล้าเดินไปย่อตัวลงนั่งบนโต๊ะทำงานของตัวเอง

“เหนื่อยหน่อยนะไอ้ก้อง ช่วงนี้ฉันยุ่งมากไม่ได้มาช่วยแกเท่าที่ควร” พ่อเลี้ยงธามส์บอกเพื่อนรักที่พ่วงตำแหน่งผู้จัดการโรงงานและเป็นคนสนิทที่สุดของเขา

“ไม่เป็นไรหรอกธามส์...เหนื่อยหน่อยแต่ก็ถือว่าคุ้มค่าถ้าเราเห็นงานมันออกมาดี น้องรษาจะมาทำงานหรือยังล่ะ” ก้องหล้าตอบกลับไปโดยที่ไม่ละสายตาจากงานตรงหน้า ไม่วายที่จะถามถึงรษาที่บอกจะมาช่วยงาน ผัดผ่อนมาเป็นปี

“อีกไม่นานหรอก...คราวนี้ฉันจะทำให้รษามาช่วยงานให้ได้” พ่อเลี้ยงหนุ่มบอกอย่างหนักแน่น ตั้งแต่เรียนจบรษาก็ขอผลัดมาเรื่อยๆ จะเกิดเรื่องและแต่งงาน แต่คราวนี้เขาต้องแยกรษาให้กลับมาอยู่ไร่ให้ได้

“แกไม่ต้องห่วงงานทางนี้หรอก ฉันดูแลได้ ถ้าน้องรษายังไม่พร้อมก็ยืดออกไปก่อนได้” ชายหนุ่มละสายตาจากงานตรงหน้าหันมาบอกเพื่อนให้ได้คลายกังวล

“ไม่ได้หรอก ยิ่งมาได้เร็วเท่าไรก็ยิ่งดี นายก็รู้ว่าฉันเกลียดหมอนั่นจะตาย”

“นายยังไม่ลืมอีกหรือ...น้องรษาก็แต่งงานไปแล้ว แกจะจงเกลียดจงชังเขาทำไมนักหนา” ก้องหล้าบอกเสียงเบื่อหน่าย เขาพูดเรื่องนี้มานับปี แต่เพื่อนก็ไม่มีวี่แววจะลบลอยความแค้นลงสักนิด ทั้งที่น้องเขยแสนเกลียดของเขาก็ดูแลน้องสาวเขาเป็นอย่างดี

“ฉันมีธุระในเมือง ต้องรีบไปนะ” พ่อเลี้ยงธามส์เปลี่ยนเรื่องพร้อมกับขยับตัวลุกแล้วก้าวออกจากโต๊ะทำงาน

“นายไม่ได้นัดใครนี่” ก้องหล้าถามอย่างแปลกใจ ปกติเขาไม่เห็นว่าพ่อเลี้ยงธามส์จะยอมออกจากไร่ หากไม่มีธุระจำเป็นหรือนัดกับลูกค้ารายสำคัญ และส่วนใหญ่เขาจะเป็นคนไปแทนเสียมากกว่า

“ฉันก็จะไปคุยกับรษาให้รู้เรื่องนั่นแหละ”

ก้องหล้าพยักหน้ารับแกนๆ เขารู้ดีว่าศึกแย่งสาวน้อยนามว่ารษาจะไม่ยอมจบง่ายๆ พี่ชายก็หวงแสนหวง ส่วนน้องเขยก็ไม่ลดลาวาศอกลงสักนิด

หลังจากก้าวพ้นกรอบประตู ธามส์ก็ยกแฟ้มในมือขึ้นมองอย่างเจ้าเล่ห์ ในใจเหมือนจะปริแตกด้วยความดีใจ ชายหนุ่มซ่อนยิ้มร้ายเอาไว้ข้างใน ในที่สุดโอกาสของเขาก็มาถึง คราวนี้ไอ้ปรินทร์จะได้ลิ้มรสความปวดร้าวเหมือนอย่างเขาสักที

พ่อเลี้ยงหนุ่มล้วงมือต่อโทรศัพท์หาเพื่อนสนิทอีกคนพร้อมกับเดินออกไปที่รถ...

มุมหนึ่งของร้านอาหารของเมืองเชียงราย เรือนริมน้ำโอบล้อมด้วยสวนดอกไม้ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ ด้านหนึ่งเป็นระเบียงโล่งที่ยื่นออกไปชิดติดกับแม่น้ำเห็นแสงไฟดวงเล็ก ๆ ที่ประดับอยู่ตามราวระเบียงสะท้อนกับสายน้ำยามค่ำคืนที่ไหลเอื่อย ให้แสงสีสวยงามยามค่ำคืน แต่มันกลับไม่ลบเลือนความเดือดดาลในแววตาของพ่อเลี้ยงหนุ่มได้เลย มันเหมือนน้ำมันล่วงเลยจุดเดือดหลายองศา ทนรอต่อไปไม่ไหว นี่คือ...บทเริ่มต้นการแก้แค้นเอาคืนความเสียหน้าของเขา

“ว่าไงไอ้ธามส์...จมูกไวเชียวนะแก ฉันโฉบมาเชียงรายได้ไม่ถึงสองชั่วโมง ก้นยังไม่หายร้อนเลย...แกก็โทรตามฉันมานี่ มีอะไรด่วนนักหนาวะ” อิทธิพลถามพ่อเลี้ยงธามส์ เหมือนหงุดหงิดเต็มประดา

“แกแน่ใจนะว่าปรินทร์มันรักน้องสาวของมันมาก” อยู่ๆ พ่อเลี้ยงธามส์ก็เปิดฉากถามเพื่อนขึ้นมา อย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทั้งที่อิทธิพลยังไม่ได้หย่อนก้นลงนั่งด้วยซ้ำ

“เอ๊ะไอ้นี่! เมื่อกี้ตอนคุยโทรศัพท์ก็บอกไปแล้ว แน่ใจสิวะ!...ฉันตามจีบน้องรวีมาเป็นปีๆ แล้วไอ้ปรินทร์มันตามหวงซะขนาดนั้น แกก็มัวแต่อยู่ในถ้ำห้องสมุดจะไปรู้เรื่องราวอะไรกับใครเขา”

“อือ...เพราะอย่างนี้ไง ฉันถึงได้มาถามแก”

“เออ! ว่าแต่แกไม่รู้จักหรือ...ไปเรียนฝรั่งเศสตั้งสองปีกว่าแกน่าจะได้เจอหน้าบ้างนะ คนไทยก็มีไม่กี่คน ปรินทร์น้องเขยแกกับน้องรวีอยู่ฝรั่งเศสตั้งแต่เด็ก แล้วตอนเราไปเรียนเขาก็เป็นรุ่นน้องของเราที่มหาวิทยาลัยนะ น้องเขาเรียนจบปริญญาตรีพอดี” อิทธิพลเล่ายาวให้เพื่อนฟัง พ่อเลี้ยงธามส์มีสีหน้าครุ่นคิดนิดหนึ่งเหมือนจะจำได้

“ไม่รู้เหมือนกันว่ะ...จำไม่ได้หรอก ไม่ได้ใส่ใจใคร” ที่บอกเพื่อนไปไม่ได้ปดสักนิด เพราะเขามัวมุ่งแต่เรียนไม่ได้สนใจผู้หญิงแม้แต่คนเดียว

“ไอ้นี่! ประจำเลยแก ถามจริงๆ เถอะ ไปเรียนตั้งหลายปี แกรู้จักหรือจำใครได้นอกจากฉันหรือเปล่า” อิทธิพลเหน็บเพื่อน แต่พ่อเลี้ยงธามส์กลับไม่ยินดียินร้ายกับเพื่อนเท่าไร

“แกบอกแกเคยตามจีบ แล้วน้องสาวมันนิสัยเป็นยังไง” พ่อเลี้ยงธามส์ถามต่อ

“เก่งและสวยมาก ที่มหาวิทยาลัยน้องเขาทำกิจกรรมตั้งหลายอย่าง ว่าแต่แกถามทำไมวะ? แล้วที่แกเรียกฉันมา โทรตามยิกๆ เป็นเมียจิกผัวเนี่ย แกอย่าบอกนะ ว่าแค่จะมาถามเท่านี้ แต่แปลกใจว่ะ ทำไมอยู่ดีๆ แกหันมาสนใจผู้หญิงขึ้นมา มีเรื่องอะไรปิดบังฉันหรือเปล่า....หรือว่า....” อิทธิพลค้างคำพูดได้แค่นั้น พ่อเลี้ยงธามส์ก็ปฏิเสธเสียงสูงสวนขึ้นมาก่อน โดยที่อิทธิพลอ้าปากค้างเหมือนมีอะไรจะพูดต่อ

“เปล่า! ไม่มีอะไรหรอกแค่ถามดู ที่นัดมาก็แค่อยากให้แกหานักเคมีให้หน่อย ฉันรู้ว่าแกรู้จักคนวงการนี้เยอะกว่าฉัน หลายปีมานี้ฉันมัวแต่ทำไร่ ปรับปรุงไร่ ไม่ค่อยรู้จัก หรือว่าแกสนใจมาทำงานกับฉันหรือเปล่า” พ่อเลี้ยงหนุ่มเปลี่ยนเรื่องกลบเกลื่อน

“ทำไมแกต้องปฏิเสธเสียงสูงขนาดนี้ ฉันว่าแกมีพิรุธนะเนี่ย” อิทธิพลจ้องหน้าเพื่อนอย่างค้นหา

“แกไม่ต้องมาจับผิดฉัน แล้วแกจะมาทำงานกับฉันหรือเปล่า...”

“ไม่เลย...ไม่ต้องมาชวนให้ยาก ช่วงนี้กำลังอภิรมย์กับสาวๆ ที่เมืองกรุง จะให้เป็นฤๅษีเฝ้าดอย หมกอยู่ในไร่ในป่า อย่างแก อย่างไอ้ก้อง ไม่ไหวหรอก สักวันแกสองคนคงได้กินกันเอง แล้วฉันก็กลัวสาวเจ้าหนีไปกับคนอื่น” คำเย้าสุดท้ายอย่างไม่ตั้งใจของเพื่อนทำให้ใบหน้าของพ่อเลี้ยงธามส์หม่นลง อิทธิพลรู้สึกผิดขึ้นมาทันที เขาคงพูดแรงไปจริงๆ สะกิดโดนแผลสดหมาดๆ ของเพื่อนหนุ่มอย่างจัง

“ฉันขอโทษว่ะ ไม่ได้จะตอกย้ำแผลของแกเรื่องคุณมุกนะ ส่วนเรื่องคนที่แกให้ช่วยหาฉันจะหาให้ก็แล้วกัน”

“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องของฉันกับคุณมุกมันผ่านมาแล้ว เธอก็มีครอบครัวไปแล้ว พูดมากสามีเขาจะหาว่าฉันยังรักเมียเขาอยู่”

“เออ...” อิทธิพลครางในลำคอ หันมาถามเพื่อนอีกครั้ง

“ว่าแต่แกมีอะไรกับฉันอีกหรือเปล่า ถ้าไม่มี...ฉันจะได้ไปหาสาวสักที...เวลาฉันมีค่า...ที่แกลากฉันมาก็ผลาญเวลาอันมีค่าของฉันมากแล้ว”

“เออ...พ่อคนเนื้อหอม...แกไปเถอะ...แล้วโทรหาฉันก็แล้วกัน ฉันฝากเรื่องงานด้วย ไม่ใช่เจอหน้าสาวแล้วลืมนะ ห้ามเด็ดขาดนะโว้ย”

“เออน่ะ เดี๋ยวจัดการให้ ไม่ต้องห่วง ไปแล้วโว้ย” อิทธิพลเดินหันหลังออกไป ยกมือบอกโดยไม่ได้หันกลับมามอง

หลังจากแยกจากเพื่อน...พ่อเลี้ยงธามส์ก็แวะไปหาน้องสาวที่โรงแรมปางวิมาน ใจอยากเห็นหน้าเหยื่อในเกมแค้นของตัวเองเต็มที แต่ทว่าขาของเขาก็ต้องชะงักก้าวค้าง

หญิงสาวยืนกอดอกมองดอกไม้อยู่ในเขตโรงแรมหรู ผู้หญิงที่ใจเขาสั่งให้เกลียดตั้งแต่ยังไม่เจอหน้าด้วยซ้ำ..

ชายหนุ่มกวาดสายตามองรอบๆ ก็เห็นว่าพื้นที่ตรงนี้อยู่ไม่ไกลจากบ้านพักของน้องสาวและน้องเขย และพื้นที่บริเวณนี้ก็เป็นเขตที่เจ้าของโรงแรมหวงห้ามให้เป็นพื้นที่ส่วนตัว ชายหนุ่มยกมือขึ้นกุมคางสากอย่างครุ่นคิด

‘หรือว่าจะเป็นคนนี้...ปารวี ปภากุล’ ชายหนุ่มขยับเข้าใกล้ นึกถึงคำพูดของเพื่อนสนิทของเขาบอกว่าเป็นน้องสาวที่ปรินทร์รักมาก รู้อย่างนั้นพ่อเลี้ยงธามส์ก็ก้าวขามาตามแรงดึงดูด...เดินมาหยุดตรงหน้าหญิงสาว มองสำรวจอย่างละเอียดอีกครั้ง โดยที่อีกคนไม่รู้สักนิด เพราะมัวแต่ชื่นชมความงามของดอกไม้ตรงหน้า

ความพาลที่มีอยู่กับน้องเขยทำให้ชายหนุ่มมองหญิงสาวแง่ลบเหมือนเดิม การแต่งตัวธรรมดาที่หลายคนก็แต่ง แต่พอมาอยู่บนตัวหญิงสาวชายหนุ่มกลับคิดว่าเธอแต่งตัวเหมือนอยากยั่วผู้ชาย พาลไปถึงบิดาของเธอที่เพิ่งเสียชีวิตลง ชายหนุ่มไล่สายตามองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

ความรู้สึกแรกของคนถูกมองไม่ค่อยชอบใจนัก มันเป็นสายตาของความเหยียดหยาม ทั้งที่เพิ่งเจอกัน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ รริศา

ข้อมูลเพิ่มเติม
บำเรอรัก ท่านประธานแสนร้าย เล่ม 1

บำเรอรัก ท่านประธานแสนร้าย เล่ม 1

โรแมนติก

5.0

เธอ...ถูกส่งตัวมาทดสอบถุงยางบริษัทของเขา แต่พลาดท้อง เขา...เชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ของตัวเอง และไม่ยอมรับ และหาว่าเธอหน้าเงิน หญิงสาวต้องหอบลูกพิสูจน์ "เด็กคนนี้คือลูกของเขา" แต่ไม่คิดอยากได้พ่อเด็กหรอกนะแค่จะสวยให้หมามันน้ำลายหกเล่น ผัวที่ดีคือผัวใหม่เท่านั้น เธอทำให้เขาขาดความมั่นใจในตัวเอง เธอทำให้เพลย์บอยคลั่งไคล้แม่ลูกอ่อนจนโงหัวไม่ขึ้น และเธอก็ใจแข็งเหลือเกินกลับมาเถอะนะ *************************************** "ฉันท้อง!" "ท้องงั้นเหรอ! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ฉันใส่ถุงยางทุกครั้ง และฉันก็มั่นใจผลิตภัณฑ์ของบริษัทฉัน" ลีอาห์แค่นเสียงถาม มองมายาวีย์อย่างดูแคลน สุดท้ายการที่ผู้หญิงที่บอกว่าเกลียดเขาทุกวินาทีกลับมาขอพบด้วยประเด็นเหนือชั้นกว่าเดิม คงหนีไม่พ้น เงิน "หึ! มุกตื้นๆ แพทเทิร์นเดิมๆ ของผู้หญิงหากิน แค่เธออ้าปากฉันก็มองทะลุปรุโปร่ง คิดจะจับผู้ชายรวยง่ายๆ ฉันไม่ได้มีเขาอยู่บนหัวนะ แล้วก็ไม่ใช่พ่อพระที่จะยอมรับเด็กที่ไม่รู้ว่าเกิดจากสเปิร์มของใครมาเป็นลูกแน่นอน เล่นผิดคนแล้วล่ะ" "ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณยอมรับ ลูกของฉันอยู่แล้ว ฉันเลี้ยงเองได้ ที่มาแค่จะมาบอกว่าฉันจะฟ้องบริษัทของคุณที่ผลิตถุงยางไม่ได้คุณภาพต่างหาก" "เธอจะบ้าหรือไง เธอมีหลักฐานอะไรมายืนยัน" ชายหนุ่มโกรธ มายาวีย์จ้องกลับอย่างท้าทาย "คอยดูความบ้าของฉันก็แล้วกัน มันจะเป็นตลกร้ายที่คุณจะจำฉันไม่มีวันลืมเลยทีเดียว" ปึก!! มายาวีย์โยนเอกสารลงที่โต๊ะทำงานของลีอาห์ "นี่เป็นผลตรวจการตั้งครรภ์ของฉัน รอผลตรวจดีเอ็นเอ แล้วก็ไปเจอกันที่ศาล หรือคุณจะยอมรับว่าใช้ถุงยางอนามัยของบริษัทอื่นทำฉันท้องก็ได้นะ" ไปตามลุ้นกันต่อนะคะ สุดท้ายจะลงเอยแบบไหน แอบกระซิบว่าพระเอกครางเป็นหมาเลยค่ะ นางเอกใจเด็ดมากเลยทีเดียว

เฮียเบิ้มขา มาเป็นผัวหนูเถอะ

เฮียเบิ้มขา มาเป็นผัวหนูเถอะ

มหาเศรษฐี

5.0

เขาเรียกว่าบริหารเสน่ห์ อย่าหาว่าหนูแรดนะคะ นะคะ" "แรดเงียบๆ แอบกินเนียนๆ แต่เซียนต้องหลบ" อันดา เจ้าของสโลแกน ‘ถ้าผู้ชายคิดจะมอมเหล้าแล้วลากเข้าโรงแรม ผู้ชายตายก่อนเพราะเปลือง’ เด็กวิศวะก่อสร้างสุดแสบ สายปาร์ตี้ และนักล่าแต้มบริหารเสน่ห์ อันดาถูกครอบครัวมั่นหมายให้กับผู้ชายคนหนึ่งตั้งแต่ลืมตาดูโลกวันแรก เธอเรียกคู่หมั้นว่าห่วงคล้องคอ โซ่ตรวนที่กักขังอิสระของเธอมาตลอดชีวิต เธอตั้งป้อมเกลียดเขา โดยไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอยากเอาชนะหรือความรู้สึกจริงๆ กันแน่ ถึงแม้จะเผลอมีอะไรกับเขาในวันที่เธอเมาหนัก เธอก็สั่งให้เขาลืมเรื่องวันนั้น และห้ามตอกย้ำกับเธออีก เธอไม่แคร์กับเรื่องแค่นั้น จนกระทั่งวันหนึ่ง…เขายอมหลีกทางให้เธอกับผู้ชายคนใหม่ วันนั้นเธอถึงได้รู้ความจริง ว่าเธอขาดผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ปฏิบัติการตามล่าเฮียเบิ้มกลับมาทำผัวจึงเกิดขึ้น…

ปลาห้องบอส จะตอดมั้ยคะ

ปลาห้องบอส จะตอดมั้ยคะ

มหาเศรษฐี

5.0

เรื่องชุลมุนเกิดขึ้น เพราะเขาดันไปเผลอพลาดท่า มีอะไรกับนักศึกษาฝึกงานเสียนี่ แถมเจ้าหล่อนยังทำเมินต่อพรหมจารีที่สูญเสีย หล่อนทำให้เขาเสียเซลฟ์ขาดความมั่นใจอยู่หลายวัน จนเขาจะต้องค้นหาความจริง หล่อนมีดีอะไรกันแน่ ถึงทำให้เขาลุ่มหลงได้มากขนาดนี้ คีรติหวงความโสดขั้นสุด รอดมือแม่เสือสาวนักล่ามาหลายปี แต่ดันมาตกม้าตาย ติดกับดักนักศึกษาสาว โดนเด็กตกเข้าให้ หัวใจแพ้ลูกอ้อนอ่อนยวบ แต่ร่างกายกลับฟิตปึ๋งปั๋งซะนี่ "เอาสิ! อยากจับตรงไหนก็เชิญ" วิเวียน นักศึกษาฝึกงานทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ก่อสร้าง แต่เธอกลับถูกส่งไปดูแลห้องของเจ้านายในกรณีพิเศษ แต่ก็ทำปลาหายากราคาสูงลิบของเขาตายไป 9 ตัว เธอจึงต้องทำงานชดใช้เขาต่อหลังจากฝึกงาน บอสคีย์ ผู้ชายฮอตแห่งปี ควงสาวไม่ซ้ำหน้าแถมดีกรีแต่ละคนไม่ธรรมดา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ยอมลงเอยกับใคร ประธานบริษัทที่แสนดุ เฮี๊ยบและโหดขั้นสุด ทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเขาต้องสมบูรณ์เป๊ะทุกองศา

มายาบรรณาการ

มายาบรรณาการ

โรแมนติก

5.0

หล่อนถูกหลอกให้มานอนอยู่บนเตียงนายหัวกริน และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการให้ แรกเริ่มจำยอม...ก่อเกิดรักจนตั้งท้อง...แต่ตัวจริงก็มาทวงคืน เขาเฉดหัวเธอออกจากบ้านพร้อมกับลูกในท้อง!!! นายหัวกริน เทวารักษ์ สมิธ(Smith) ผู้ชายที่เกลียดผู้หญิงในสังคมเมือง แต่เขากลับต้องตกกระไดรับเมียบรรณาการที่มารดาส่งมาให้จากกรุงเทพอย่างไม่ทันตั้งตัว สาวแรกแย้มที่สามารถแย้มหัวใจด้านชาให้กลับมาชุ่มฉ่ำอีกครั้ง พลอยขวัญ เพียงเกตุ สาวสวยลูกกำพร้าที่ถูกกดทับด้วยหน้าที่คนรับใช้ แต่มีโอกาสได้เรียนจบปริญญาตรีแต่เธอก็ถูกศยามลกดขี่และล้ำเลิกบุญคุณตลอดเวลา จนเกิดจับพลัดจับพลูได้เดินแบบเฉิดฉายบนแคทวอร์ก สาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เมื่อพลอยขวัญต้องมานอนอยู่บนเตียงนายหัวหนุ่มเมืองใต้ และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการอย่างไม่ทันตั้งตัว แรกเริ่มจำยอม...ผ่านมารัก...ตัวจริงกลับมาทวงคืน และเธอต้องเลือก...ระหว่าง “กตัญญู” กับ “หัวใจ”

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

ข้าไม่ใช่คนดีท่านอย่าได้หวัง

โรแมนติก

5.0

จางลี่สตรีเกิดมาพร้อมกับความเกลียดชัง บิดามารดาไม่รัก พี่สาวรังเกียจ รอบด้านทำร้ายร่างกาย ชาติภพนี้นางถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายจนตาย เมื่อเกิดพบชาติใหม่อีกครั้ง นางก็ขอตอบแทบพวกเขาอย่างสาสม อย่าคิดว่าชาติภพนี้พวกเขาจะได้อยู่สุขสบาย นางในชาตินี้จะถนอมพวกเขาเป็นอย่างดี “ข้าไม่ใช่คนดี ท่านอย่าได้หวังว่าข้าจะดีเหมือนคนอื่น หากท่านปรารถนา พบสตรีที่ดีก็เชิญไปหาที่อื่น” บุรุษปริศนาที่ติดตามนางจะเลือกเส้นทางไหน แล้วนางจะตอบแทนพวกเขาเหล่านั้นเช่นไร รอพวกเขาหาคำตอบ แต่บอกได้เลยว่านางหาได้ใจดีเหมือนชาติที่แล้วไม่ “ข้าเตือนท่านแล้ว ว่าอย่าได้หวังว่าข้าจะเป็นคนดี”

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

โรแมนติก

4.9

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

เมืองแฟนตาซี

5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ

อุ้มรักซุปตาร์ตัวพ่อ

โรแมนติก

5.0

“ท้อง! อย่าบอกนะว่าลูกผม!” ราวกับถูกลากไปตบกลางสี่แยก จารุพัชรรู้สึกหน้าชาเห่อไปทั้งแถบแม้จะยังไม่โดนตบก็เถอะ เธอมีอะไรกับเขาตั้งหลายยกขนาดนั้นแล้วจะให้เป็นลูกใครล่ะ “ลูกแมวมั้งคะ” พอเห็นสายตาเขียวปั๊ดที่พร้อมจะขย้ำหัวเธอได้ทุกเมื่อ “อยู่ในท้องฉันก็ต้องเป็นลูกฉันสิคะ! ลูกฉันคนเดียว” “คุณเป็นปลากัดหรือไง ถึงได้จ้องตากันแล้วท้องเองได้” ก็ถ้ากัดได้ เธอก็อยากกัดหัวเขาเนี่ยแหละคนแรก กวนประสาทดีนัก “ก็คุณบอกฉันเองเมื่อกี้ว่า...อย่าบอกนะว่าท้องลูกผม ฉันก็ไม่บอกแล้วนี่ไงจะเอาอะไรอีกคะ” พูดมาขนาดนี้ เธอก็พอรู้แล้วล่ะว่าเขาไม่ได้ต้องการเธอกับลูก ยังดีที่เขาไม่ใจร้ายบอกให้เธอไปเอาเด็กออก แค่นี้ก็บุญแล้ว “เฮ้อ...ถ้าคุณห่วงว่าฉันกับลูกจะมาทำให้ชื่อเสียงพระเอกซุปเปอร์สตาร์ของคุณต้องพังพินาศล่ะก็ ขอให้คุณสบายใจได้ เพราะฉันไม่ทำอะไรสิ้นคิดแบบนั้นแน่ ต่อไปฉันจะไม่มาให้คุณเห็นหน้าอีก คราวนี้ฉันรับรองได้ ส่วนลูกในท้อง ฉันจะเลี้ยงเขาเอง ไม่ไปรบกวนคุณหรือทำให้แฟนสาวไฮโซของคุณเข้าใจผิดแน่ๆ ไม่ต้องห่วงนะคะ” “พูดจบหรือยัง” ธิเบศเอ่ยด้วยเสียงเย็นเฉียบ ตาเหยี่ยวคมจัดของเขาจ้องหน้าเธอราวกับจ้องเหยื่อพร้อมขย้ำได้ทุกเมื่อ “จบก็ได้ค่ะ เป็นอันว่าคุณเข้าใจแล้วเนอะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ” จ้องอะไรเบอร์นั้นนะ ตาดุชะมัด รีบชิ่งหนีก่อนจะโดนกินหัวดีกว่า “เดี๋ยว!” มือที่เตรียมเปิดประตูรถชะงักกึก “คะ...คุณมีอะไรอีกคะ” “ผมบอกคุณซักคำหรือยังว่าจะไม่รับผิดชอบลูก” “หา!” เธอหูฝาดไปใช่ไหม เขาจะรับผิดชอบลูกในท้องเธองั้นเหรอ เป็นไปได้หรือเนี่ย “ถ้าเขาเป็นลูกผมจริงๆ ผมจะรับผิดชอบเขาแน่” “หืม...” หมายความว่าไงวะเนี่ย ยิ่งฟังก็ยิ่งงง “เดี๋ยวนะคะ คุณบอกว่าถ้าเขาเป็นลูกคุณจริงๆ แปลว่าคุณไม่เชื่อว่าเด็กในท้องฉันเป็นลูกคุณงั้นสิ ฉันเข้าใจถูกไหม” “อืม...ก็ทำนองนั้น” คราวนี้ยิ่งกว่าโดนลากไปตบกลางสี่แยก แต่เหมือนโดนเขาสาดหน้าด้วยน้ำกรดซ้ำเข้าไปอีกถังใหญ่ จนหัวใจปวดแสบปวดร้อนไปหมด ตาบ้านี่คิดว่านอกจากเขา เธอยังไปนอนกับคนอื่นจนท้องแล้วมาโมเมว่าเป็นลูกเขาอย่างนั้นเหรอ… ++++++++++++++++++++++++++++

All about Youอุ่นไอรัก NC18++

All about Youอุ่นไอรัก NC18++

โรแมนติก

4.8

ผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก ❤️❤️❤️ หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาหมอไทม์ ธามไธ ความอบอุ่นของเธอหลอมละลายหัวใจที่เย็นชาดั่งน้ำแข็งของเขา ให้กลายมาเป็นความรักที่ลึกซึ้ง

จำนนรักจอมเผด็จการ

จำนนรักจอมเผด็จการ

มหาเศรษฐี

5.0

แสงเหนือ เจ้าของฟาร์มวัวนม เป็นคนดุ ทำแต่งาน ไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร และเกลียดเด็ก! แต่กลับถูกขอร้องให้ช่วยดูแลลูกสาวของเพื่อน และใช่... คิดว่าสามขวบ ที่ไหนได้ยี่สิบสองต่างหาก นี่เวลาผ่านไปเร็วอะไรเบอร์นี้ แต่เขายังหล่อ รวย โสดอยู่เลย กับคำขอร้องของเพื่อนรุ่นพี่ ให้ดัดนิสัยลูกสาวให้แต่เขาปฏิเสธหัวชนฝา ไม่เอาเด็ดขาด แต่ความจริงบางอย่าง ทำให้เขาต้องช่วยเหลือและปฏิเสธไม่ได้ แคท หรือแคทรียา ลูกสาวท่านนายพลจากเมืองกรุงฯ ต้องจากบ้านอันแสนสุขสบาย ไปเลี้ยงวัว ล้างขี้วัว ตากแดดหน้าดำ เพื่อ... เพื่อหนีไอ้เฒ่าหัวงูหื่นกามที่มารดาสรรหามาให้ จะฟังพ่อหรือฟังแม่ก็เลือกเอา แน่นอนเธอเลือกฟังพ่อ แต่หนีเสือปะจระเข้หรือเปล่าไม่รู้ เพราะแค่วันแรก... ก็ทำเอาใจเหลวเป็นน้ำเพราะเจ้าของฟาร์มดันอวดสาขาใหญ่ให้เธอใจเต้น...

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
กุหลาบในม่านเพลิง
1

บทที่ 1 ความรู้สึกแรกของคนถูกมอง

22/07/2022

2

บทที่ 2 เตรียมการต้อนรับ

22/07/2022

3

บทที่ 3 ไร่ปกรัก

22/07/2022

4

บทที่ 4 พ่อเลี้ยงธามส์

22/07/2022

5

บทที่ 5 คาดโทษ

22/07/2022

6

บทที่ 6 ผู้ช่วย

22/07/2022

7

บทที่ 7 ตั้งใจแกล้ง

22/07/2022

8

บทที่ 8 ไม่พอใจ

22/07/2022

9

บทที่ 9 ผู้ชายมีน้ำใจ

22/07/2022

10

บทที่ 10 เจ้านายจอมกวนประสาท

22/07/2022

11

บทที่ 11 นิสัยปากร้าย

22/07/2022

12

บทที่ 12 พ่อเลี้ยงหนุ่มอารมณ์โมโห

22/07/2022

13

บทที่ 13 น้องสาวของศัตรู

22/07/2022

14

บทที่ 14 จูบแรก

22/07/2022

15

บทที่ 15 คาดคั้น

22/07/2022

16

บทที่ 16 ทุกเรื่องที่ผ่านมา

22/07/2022

17

บทที่ 17 กลบเกลื่อน

22/07/2022

18

บทที่ 18 ไม่มีคำอธิบาย

22/07/2022

19

บทที่ 19 หาเหตุผลไม่ได้

22/07/2022

20

บทที่ 20 พบลูกค้าคนสำคัญ

22/07/2022

21

บทที่ 21 ทวงสัญญา

22/07/2022

22

บทที่ 22 จักรยานคู่ใจ

22/07/2022

23

บทที่ 23 พบความพังพินาศ

22/07/2022

24

บทที่ 24 ร้องไห้อย่างหนัก

22/07/2022

25

บทที่ 25 จนปัญญา

22/07/2022

26

บทที่ 26 ลาออก!

22/07/2022

27

บทที่ 27 คนป่วย

22/07/2022

28

บทที่ 28 มนุษยธรรม

22/07/2022

29

บทที่ 29 น้ำขึ้นน้ำลง

22/07/2022

30

บทที่ 30 นอนร่วมห้องกับผู้ชาย

22/07/2022

31

บทที่ 31 เรื่องความบาดหมาง

22/07/2022

32

บทที่ 32 มีรอยยิ้มกลับ

22/07/2022

33

บทที่ 33 อย่ามาเสียใจทีหลัง

22/07/2022

34

บทที่ 34 ไม่เข้าใจเขา

22/07/2022

35

บทที่ 35 รู้สึกแปลกๆ

22/07/2022

36

บทที่ 36 ไม่กล้าที่จะแสดง

22/07/2022

37

บทที่ 37 อาการคนเจ็บ

22/07/2022

38

บทที่ 38 หน้าระเรื่อ

22/07/2022

39

บทที่ 39 อารมณ์ดี

22/07/2022

40

บทที่ 40 จีบผู้หญิงไม่เป็น

22/07/2022