อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
เจ็บแต่ไม่ยอมปล่อยมือ
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง
เมียผมน่ารักจัง
เป็นสุดที่รักของผู้เผด็จการ
โชคชะตาของพระชายา
ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น
รักใหม่พันล้าน
คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว
บทที่1.เด็กสาวไม้ขีดไฟ
สายตาแสนเศร้าแหงนมองยอดตึกสูงตระหง่าน ตึกใหญ่ที่เป็นห้างสรรพสินค้ากลางกรุงมอสโก เธอได้แต่มองและแอบฝัน สักวันหนึ่งเธอจะไปทำงานในที่แห่งนั้น ชีวิตความเป็นอยู่ของเธอจะได้ดีขึ้น ได้แต่งตัวสวยๆ แทนชุดเก่าเก็บที่เต็มไปด้วยคราบแป้งทำขนม นีรนาท โบรีส สาวลูกครึ่งที่น่าสงสาร มารดาเสียชีวิตเพราะไม่สามารถทนกับความเปลี่ยนแปลง ป่วยกระเสาะกระแสะจนสิ้นใจเมื่อเธออายุได้ 15 ปี ทิ้งให้หญิงสาวอยู่กับบิดาแท้ๆ นายอีวาน โบรีสที่แสนขี้เกียจ เอาเปรียบเมียและลูกกินแต่เหล้า โดยอ้างว่าเสียใจที่ภรรยาเสียชีวิต
หญิงสาวจึงเติบโตขึ้นมาอย่างอัตคัด เมื่อต้องเก็บออมเงินจากการรีดไถของบิดา ที่ทำงานเป็น รปภ. อยู่ที่ห้างสรรพสินค้า แต่ขาดงานเป็นประจำจนหัวหน้างานไล่ออกเพราะไม่อยากเก็บคนที่ขี้เกียจและสติไม่ค่อยเต็มร้อยมาทำงาน เพราะอาจสร้างปัญหาให้กับเขาและองค์กรก็เป็นได้...
อีวานจึงสาปส่ง ด่าทอเจ้าของห้างสรรพสินค้าเป็นประจำยามเขาเมามาย ทั้งๆ ที่ตัวเจ้าของเองก็ไม่รู้...
“นีชา...จะเอานี่กลับไปกินด้วยหรือเปล่า แป้งเหลือเยอะแยะเลย” เจ้าของร้านสาวใหญ่ใจดี เธอเมตตาและแอบมอบอาหารการกินให้เธอเป็นประจำ
“ขอบคุณค่ะมิส...เอาค่ะเอา” แม้ไม่อยากกินเลย แต่เธอมีค่าใช้จ่ายมากกว่าเงินเดือน อะไรที่ประหยัดได้เธอก็ประหยัดเมื่อการกินก็แค่เพื่อให้ท้องอิ่ม และมีแรงทำงานในวันต่อๆ ไป
นีรนาทเดินท่อมๆ กลางเกล็ดหิมะที่โปรยหล่น เธอแหงนหน้ามองดวงไฟนับหมื่นนับพันที่ประดับประดาเหนือยอดตึก แสงสว่างทอดยาวเป็นทางและมันสวยงามจับจิต หลังเลิกงานที่ร้านขายเครปเล็กๆ ในซอกซอยเยื้องๆ ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ เธอมักจะเดินฝ่าสายลมหนาวเพื่อมาดูแสงไฟสวยๆ ก่อนจะกลับไปซุกตัวนอนในบ้านหลังเล็กยิ่งกว่ารังหนู เมื่อทั้งเก่าและโทรม เปรียบเหมือนกระท่อมที่รอวันพังทลาย
ร่างเล็กๆ ในเสื้อโค๊ดเก่าๆ ทรุดนั่งบนแผ่นหินเย็นเฉียบ เธอยกมือในถุงมือที่เก่าไม่แพ้กับเสื้อโค๊ดที่ใส่อยู่ขึ้นเสมอหน้า เป่าลมร้อนๆ ในปาก จนไอระเหยเป็นควัน เมื่ออากาศรอบตัวเย็นเฉียบและติดลบ แต่...เป็นกิจวัติที่ตัวเองทำเป็นประจำทุกวัน การได้นั่งมองแสงไฟมันเหมือนกับว่าหัวใจของเธอได้รับการเติมเต็ม มีพลังแรงกายในการหยัดยืน และต่อสู้ในวันต่อๆ ไป
รถยนต์หรูหราขนาดใหญ่ยาว หยุดจอดเทียบขอบฟุตบาทไม่ไกลจากที่เธอนั่งอยู่ สารถีรีบวิ่งลงมาเพื่อเปิดประตูให้ผู้โดยสาร เขาโค้งตัวจนศีรษะแทบจะติดกับช่วงเอวทำความเคารพเหมือนกับว่า คนที่จะลงมาเป็นเจ้าใหญ่นายโต