ผู้ครอบครอบพลังวิเศษ

“ใช่คนเดียวกันรึเปล่าวะ เอ! หรือว่าไม่ใช่” อเล็กซิสที่กำลังเดินหาเจ้าของโทรศัพท์เครื่องที่อยู่ในมือ ทำหน้าไม่แน่ใจเมื่อรูปที่เขาเปิดขึ้นมาดูกับผู้หญิงที่เขากำลังยืนมองอยู่ตอนนี้บางมุมก็เหมือนจะใช่ แต่มองอีกทีก็เหมือนจะไม่ใช่ ด้วยผู้หญิงที่เขากำลังจ้องมองอยู่ตอนนี้ดูสวยกว่าคนในรูปมาก จึงทำให้ไม่มั่นใจจนต้องเดินเข้าไปใกล้เพื่อมองให้ชัดๆ แต่

        “กรี๊ด...! ไอ้โรคจิต” แก้วมุกดาที่รู้ตัวว่ากำลังถูกมองก็กรีดร้องขึ้นมาทันที ก็ดูท่าทางเขาน่าไว้ใจซะที่ไหน แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ร้องขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ก็ถูกอีกฝ่ายยื่นมือมาปิดปากไว้ซะก่อน 

         “จะแหกปากทำซากอะไรฮะยัยเบื๊อก” อเล็กซิสต่อว่าอย่างหัวเสีย ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนขอร้องให้มาตามหาเจ้าของมือถือเครื่องนี้ล่ะก็ คนอย่างอเล็กซิสไม่ยอมมาทำอะไรแบบนี้เด็ดขาด 

         “แออ้ออ่อยอั๊นอิไออ้า (แกก็ปล่อยฉันสิไอบ้า)” แก้วมุกดาบอกเสียงอู้อี้ด้วยกำลังถูกเขาปิดปากเอาไว้ เธอที่กำลังทำงานพิเศษรายได้ดีด้วยการรับจ๊อบจากบรรดาเมียหลวงให้ตามเก็บรูปสามีที่แอบนอกลู่นอกทาง แต่จู่ๆ ก็มาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ ทำให้ตกใจกลัวอยู่ไม่น้อย อดคิดไม่ได้ว่าเธออาจจะกำลังถูกปองร้ายหรือฆ่าปิดปากจากผู้ชายที่เธอตามเก็บรูปอยู่ตอนนี้ก็เป็นได้ ดังนั้นจึงพยายามหาทางรอดให้ตัวเองด้วยการตั้งสติและทำใจไม่ให้กลัว แต่...

        “หา! เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ จะอ่อยฉันเหรอ ขอโทษนะอย่างเธอน่ะต่อให้แก้ผ้าตรงหน้าฉันยังต้องคิดดูก่อนเลย” อเล็กซิสที่เห็นท่าทางของเธอแล้วจึงแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจที่เธอพูด

“อ๊าย ไอ้อาอ๊ก อั๊นออกอ้าไอ้อ่อยไอ้ไอ้อ่อย อ่อยอิโอ๊ย (อ๊าย ไอ้ลามก ฉันบอกว่าให้ปล่อยไม่ได้อ่อย ปล่อยสิโว้ย)” ถึงแก้วมุกดาพยายามตะคอกเสียงใส่อย่างโมโหแต่มันก็ยังฟังอู้อี้อยู่ดี อเล็กซิสจึงได้ทีแกล้งพูดขึ้นอีก 

“พูดอะไรของเธอ อ่อยๆๆ อยู่ได้ นี่ตกลงจะอ่อยฉันให้ได้เลยใช่ไหม” อเล็กซิสส่ายหน้าทำท่าราวกับกำลังเอือมระอานักหนา ทั้งที่ความจริงคนที่น่าเอือมระอาน่าจะเป็นเขาเองมากกว่า

        “เออ” ในเมื่อพยายามพูดไปก็เหนื่อยเปล่า แก้วมุกดาจึงตอบรับไปด้วยเสียงกระแทกกระทั้น     

“ยอมรับแล้วใช่ไหมยัยผู้หญิงหน้าไม่อายกล้าอ่อยผู้ชายกลางวันแสกๆ” (เอ่อ...แล้วมีกฎบัญญัติข้อไหนห้ามอ่อยผู้ชายกลางวันเนี่ย) อเล็กซิสทำหน้าล้อเลียนกับการตอบรับของเธอ แต่เมื่อเห็นสายตาราวกับจะเผาเขาให้เป็นจุณได้ในตอนนี้ เขาจึงเลิกล้อเล่น

        “เออๆๆ ปล่อยก็ได้แต่ห้ามกรี๊ดอีกนะ บอกตรงๆ เสียงกรี๊ดๆ ของเธอทำเอาฉันประสาทจะกิน พรุ่งนี้ระบบขับถ่ายจะรวนรึเปล่าก็ไม่รู้” อเล็กซิสยอมปล่อยมือจากปากสวยๆ ของเธอและมันก็

        “กรี๊ด...!” แก้วมุกดากรีดร้องเสียงดังทันทีที่ปากของเธอเป็นอิสระ แต่ที่กรี๊ดครั้งนี้ไม่ใช่อะไร แต่เพราะเจ็บใจที่ถูกเขากล่าวหาว่าอ่อยครั้งแล้วครั้งเล่า

        “เอ้าเฮ้ย! จะกรี๊ดอีกทำไมวะเนี่ย” เสียงสั่นประสาทของเธอทำเอาอเล็กซิสเริ่มหัวเสียขึ้นมาอีกครั้ง

        “หืม! ไอ้ผู้ชายเฮ็ง... นึกว่าหล่อตายแหละ ฉันก็ไม่เอาไอ้แก่เฒ่าหัวงูอย่างแกเหมือนกันนั่นแหละ ชิ! คิดว่าตัวเองวิเศษวิโสมาจากไหน ก็แค่ผู้ชายแก่ๆ ตัณหากลับ มีดีก็แค่กระเป๋าหนักแต่ไม่มีสมอง คิดแต่จะเอาเงินฟาดหัวผู้หญิง แต่ขอโทษต่อให้รวยกว่านี้ฉันก็ไม่เอา ไอ้เฒ่าหัวงู ไอ้ลามก ไอ้แก่จอมหื่น ไอ้” ยังไม่ทันที่เธอจะร่ายยาวต่อให้จบอเล็กซิสก็แทรกขึ้นมา

        “ถ้าขืนเธอยังด่าฉันอีกคำล่ะก็ ปากจัดๆ ของเธอได้โดนฉันจูบจนขาดใจแน่ยัยหน้าจืด คนอะไรไม่สวยแล้วยังปากเปราะ” เกิดมาก็เพิ่งเคยถูกผู้หญิงด่ายาวขนาดนี้ ไม่แปลกที่เขาจะโมโหบ้าง ก็ปกติมีแต่ผู้หญิงเข้ามาออดอ้อนออเซาะพูดจาหวานหูให้ฟังตลอด แต่กับผู้หญิงคนนี้มีแต่ด่ากับด่า นี่ขนาดเพิ่งเจอหน้ากันไม่ทันไรเธอยังด่าเขาแทบไม่ซ้ำคำ

        “นี่ มีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันหน้าจืด ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ไอ้เฒ่าหัวงู” แก้วมุกดาชี้หน้าเอาเรื่องพร้อมกับคิดในใจ ‘ถึงฉันจะไม่แต่งหน้า แต่ฉันก็สวยแบบมีสไตล์เป็นของตัวเองย่ะ’

        “ก็แล้วเธอล่ะ มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันเฒ่าหัวงูฮะยัยหน้าจืด ยัยลูกเป็ดขี้เหร่ ยัยผู้หญิงปากเปราะ” อเล็กซิสต่อว่าด้วยความขุ่นเคืองไม่แพ้กัน ‘อย่างฉันเนี่ยนะแก่ ผู้ชายอย่างฉันเนี่ยนะเฒ่าหัวงู ชิ! ตาถั่วชะมัด ยัยลูกเป็ดตัวร้าย’