เริงรักข้ามรุ่น

บทที่1. ที่ทำงานแห่งใหม่

พิชญ์สินี สิทธิเดชเดชาสาวใสใบหน้าหวานหยด เธอก้าวเดินด้วยสองเท้าที่มั่นคง มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม เมื่อเดินตรงไปยังตัวอาคารโอ่อ่าตระการตาเบื้องหน้า “รามานเอ็นเตอร์ไพรส์” เมื่อเธอสมัครงานผ่านทางเว็บไซต์ของบริษัทข้ามชาติที่เขาลงประกาศรับสมัครพนักงานเอาไว้ ในตำแหน่งนางพยาบาลประจำห้องพยาบาลของบริษัท เป็นรายได้เสริมอีกทางที่หญิงสาวต้องการเพิ่มรายได้ให้ตัวเอง พิชญ์สินีเป็นเด็กกำพร้าเธอเติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กแบบขาดแคลน ยามเมื่อมีโอกาสได้ร่ำเรียนทางสายอาชีพพยาบาล เธอจึงขยันและขวนขวายมากกว่าใครเพื่อน เพื่อจะเจียดเงินเดือนส่วนหนึ่งให้น้องๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กที่เคยพำนักจนเติบใหญ่ เธออยากมีส่วนช่วยเหลือในการที่เด็กๆ ขาดแคลนเหล่านั้นจะได้มีโอกาสอันดีในโลกยุคปัจจุบันเหมือนกับที่เธอเคยได้รับโอกาสนั้นมา

“สวัสดีค่ะดิฉันมีนัดสัมภาษณ์งาน ไม่ทราบว่าดิฉันต้องไปติดต่อทางฝ่ายไหนคะ” หญิงสาวส่งซองจดหมายเรียกตัวมาสัมภาษณ์ให้ประชาสัมพันธ์คนสวยได้พิจารณาเป็นการยืนยัน

“สัมภาษณ์กับคุณทรรศนาเชิญชั้น3เลยค่ะ” สาวสวยประชาสัมพันธ์ยิ้มหวานส่งให้พิชญ์สินีด้วยความอัธยาศัยดีพร้อมทั้งชี้ทางให้ด้วยความกระตือรือร้น

“ขอบคุณค่ะ” พิชญ์สินีรับเอกสารคืนมา ก่อนเธอจะเดินไปตามทางที่ประชาสัมพันธ์บอกกล่าวไว้ให้ เพื่อไปรอการสัมภาษณ์จากหัวหน้าในหน่วยงานนั้น

ห้องโถงกว้าง โอ่อ่าสมกับเป็นบริษัทชั้นนำเกี่ยวกับการแปรรูปกาซธรรมชาติ การที่รัสเซียจับมือกับฝ่ายไทย ในการแปรรูปกาซธรรมชาติให้ได้ใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ หลังจากค้นพบแหล่งกาซธรรมชาติในจุดหนึ่งของประเทศไทยและรัสเซียเป็นผู้ประมูลได้สัมปทานนั้นมา บริษัทไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์เปิดใหม่แต่มีทุนจดทะเบียนสูงสุด เพราะกาซที่แปรรูปได้กำลังเป็นที่ต้องการของทั่วโลก มีทั้งโครงการสร้างโรงถลุงแยกกาซและส่วนสำนักงาน บรรยากาศเงียบสงบเมื่อพนักงานทุกคนตั้งใจทำงานตามหน้าที่ ให้สมกับอัตราค่าจ้างที่สูงลิ่ว เมื่อนายทุนจากแดนไกลไม่เอาเปรียบลูกน้องใต้บังคับบัญชา

แววตาเด็ดเดียวและมุ่งมั่นประกอบกับคำพูดคำจามีหลักการ ทำให้ฝ่ายบุคคลตกลงปลงใจรับพิชญ์สินีเข้าทำงานในอัตราค่าจ้างที่หญิงสาวพอใจ หลังจากเซ็นสัญญาจ้างงาน ฝ่ายบุคคลจึงพาหญิงสาวไปดูสถานที่ทำงานแห่งใหม่ ในตัวอาคาร ห้องปฐมพยาบาลสะอาดสะอ้านมีเพื่อนร่วมงานหนึ่งคนประจำทำหน้าที่อยู่อย่างแข็งขัน

“ยินดีต้อนรับค่ะ...พี่ศรีนวลนะคะ ดีใจที่ได้เพื่อนร่วมงานหน้าตาสวยๆ มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ” พยาบาลสาวรุ่นพี่เอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเอง หลังจากฝ่ายบุคลแนะนำให้รู้จักและขอตัวกลับไปทำงานหน้าที่ของตัวเองต่อ โดยปล่อยให้พิชญ์สินีทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมงานเพียงลำพัง

“พิชญ์สินีค่ะ เรียกหนูแหวนก็ได้ค่ะพี่ศรีนวล”

“หนูแหวนเหรอคะ ชื่อน่ารักจังเลย” รุ่นพี่เอ่ยยิ้มๆ