ดอน ผจญภัยดินแดนเวทมนต์

ม่มีบาดแผลเลย” มองแขนขาที่อยู่ครบ “เป็นไปได้อย่างไง” อาการปวดหัวรุนแรง “ไม่มีความเจ็ดปวดใดๆทั้งสิ้น

หน้าอกเลย”ลุกขึ้นยืนอย่างงวยงง “มันเกิดอะไรขึ้น”สิ่งที่เห็นต้นไม้สูงใหญ่ “เร

“ทางเดิน เหมือนของสัตว์ป่าใช้ มากกว่าคนใช้นะ”ดอนยืดตัวขึ้นและขยับกาย “ทุกอย่าง ยังอยู่ครบ”

กี่โมงแล้วอ่ะ” ยกนาฬิกาข้อมือสปอร์ต “มันหยุดเดินไง”ถอดออกมาดู “แต่เข็มทิศ มันจะบอกทิศทาง”ความแปลกใจเกิดขึ

”ไม่มีเสียงตอบรับกับมา “ดาริน ดาริน ดาริน ” ทั้งป่ามีเพียงเสียงของดอน “เงียบ”ดอนมองไ

งี่ยหูฟังว่าจะมีเสียงตอบกลับมาไหม “ทำไหมเงียบ”แต่ในความคิด “นาย ต้องเอาตัวรอดได

ลงกับพื้นดิน “เรามาไกล จากที่เราอยู่เมื่อกี้แล้ว”ดอนเริ่มสังเกตแสงแดดที่มากระทบต

งเร็วมุงตรงมาทางดอน “งู หรือพญานาค อ่ะ” ลำตัวมีเกล็ดใหญ่ด้านล่างขาเหมือนไก่

น “ตายเป็นตาย”การต่อสู้ระหว่างตัวประหลาดครึ่งงู พญานาค และไก่ เลื้อยห

งเสียงคำรามอย่างเจ็บปวดและทรมาน “สวบ” พญาเหยี่ยวไม่รู้บินมาจากไหน จับตัวมันกินเป็น

า”แผลที่เกิดจากการต่อสู้เลือดไหลซึม “ดีที่ ไม่ตาย”เขาเจ็บระบ่มตามเนื้อตั

ันวิ่งไปตาม ทิศทางที่ต่างกัน “ไปเลย พวกเรา” บ้างตัวบินไป บ้างตัวเดิน “ ส่งเสียงร้องดังๆ เข้าไว้ มันจะได้หล

เริ่มเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ “กายและดาริน หายไปไหน”ชายหนุ่มคิดว่าตอนกระโดดหนี คนร้ายจากห

องบนท้องฟ้า ทันใดนั้นเขาเห็น “หญิงสาวเหาะมา” ภาพที่เห็นผู้หญิงสาวสวย หน้าตาคมเข้ม ตาแดงกล่ำ ผมสีทองห

ยู่ในเทพนิยายกรีก ไม่มีอยู่ในชีวิตจริง” มองไปบนฟากฟ้า “นี้เรา ตายไปแล้วแน่เลย”จาก

่เห็นกายติดอยู่บนใยแมงมุมยักษ์ “ดอน นายช่วย ฉันที” กายดีใจที่เพื่อนรักมาช่วย “นายอยู่นิ่งๆ อย่าส่งเสียงดัง”

์ “ฉัน อยู่นี้”มันหันมาตามเสียงร้องท้าทายของดอน “มา เลย ก่งจริงมาเลย”ในมือจับมืดสั้นไว้ “เข้

ลย”แมงมุมมุงตรงมาทางชายหนุ่ม มันปล่อยใยแมงมุมออกมา “ใช้ ใยแมงมุมให้เป็

ดใจตาย “เขี้ยวแหลมคมด้วย”ดอนรีบไปช่วยกาย “ตัดใยแมงมุมเลย แล้วกัน”ความสูงของมันทำให้กายหล

ก” ลุกขึ้นยืนปัดเนื้อปัดตัว “นึกว่า จะต้องมาเป็นอาหารอันโอชะ ของแมงมุมยักษ

ปด้วยดีไหม” กายมองใยแมงมุมที่กองอยู่กับพื้นดิน “มันเหนียวกว่าเชือก เอาไว้ใ

สียงเจื้อยแจ้ว แว่วมาเข้าหู “เธอจะเป็นอะไรมาไหม”เสียงถามอย่างเป็นห่วงเป็น

ฎเพชร ระยิบระยับอยู่บนผมสีน้ำตาล ลำตัวมีปีกคล้ายผีเสื้อเล็กๆ “เจ้าหญิง ฟื้นแล้วพว

เข้า“จับตัว พวกมันไว้”ในมือถือหอกเหล็ก “พวกเจ้าจะหนีไปไหน”นางฟ้าตัวน้อยที่ดาริ

าหาคนที่เป็นหัวหน้า “เหมือนจะไม่ใช่พวก นางฟ้าน้อยนิ”มันเดินเข้ามามองอย่างพิจ

นสายตาเธอ “จับพวกนางฟ้าน้อย ได้ไหม”ลูกน้องรีบรายงานอย่างร้อนล้น “จับตัว พวกมันไ

ธอไปด้วย”สาวสาวยครึ่งคนครึ่งม้า “เธอจะเป็นตัวถ่วงเวลาพวกเรานะ” หัวหน้าฝูงหันมาบอกเยงดังฟังชัด “

“เร็วๆ พวกเรา”หัวหน้าฝูงเดินนำหน้า “ไปถึง ถ้ำ ข้าจะได้มีเมีย เสียที่”เสียงหัวเราะดังสั่นป่า “

ฉันไม่อยาก เป็นเมียเขา”เสียงสั่นน้ำตาพาลจะไหลเป็นทางยาว “ช่

หน้าตาอิดโรย เลยคนสวย ” สั่งหยุดการเดินทาง “ไปหาน้ำมาให้ เมียรักข้ากินเดี๋ยวนี้”ลูกน้องคนหนึ่ง

ถามหญิงสาวคนเดียวของกลุ่มที่เก่งกล้าเกินชาย “ข้า จะอยู่ช่วยท่านทางนี้เอง ”

งออกจากไรฟัน “อยากหนีไป ก็อยู่เฉยๆ”ดารินดีใจที่หญิงสาวสวยที่สุดในสายตาเธอพูด

งหัวหน้าฝูง “พอถึงช่วงนั้น ทุกคน ต้องเดินไปที่ละคน เจ้ารีบมุดลงไปต้นไม้ใหญ่ มันจะ

ดน”ดารินพยักหน้าอย่างเข้าใจ “แต่ในนั้นก็มีสัตว์ร้ายอยู่ เจ้าระวังตัวให้ดีแล้วกัน”หญิง

ช่วยเหลือตัวเอง”ดารินลุกขึ้นยืนเคียงข้างหญิงสาว “ขอบใจเธอมากเลย”หญิงสาวเหยียดยิ้มทำให้เห็นใบหน้าที่มีสีเขียวเข้ม

่หมายแล้ว”ดารินสอดส่องสายตามองต้นไม้ใหญ่ “ต้นนั้นไง”หญิงสาวผิวสีเขียวครึ่งคนครึ่งม้า เ

ทุกคนต่างรีบแบ่งพวกกันไปตามหา “นางหนีไปไม่ไกลหรอก ทางซับซ้อนขนาดนี้”

วจตา “ไม่เห็นใครเลย”เธอส่งเสียงดังบอกหัวหน้าฝูง “ไปเลย”ดานรินกระโดด

ท่าเก็บคอ งอเข่า “แขนขาเรา และคอจะหักไหม”เสียงหล่นลงมาจากพ

“ดาริน”เสียงเรียกชื่อพร้อมกัน “น้องปลอดภัยแล้ว”ดารินรีบมากอดพี่ชายอย่างดีใจ “น้อง

“ป่าอะไร แปลกไม่เคยเห็น แล้วมันอยู่ส่วนไหนของจังหวัดนี้”กายยิ้มและส่ายหน้า “ฉันอยู่ ที่นี้มาตั

ยังน่ากลัวขนาดนั้น ไม่อยากนึกว่า กลางคืนจะน่ากลัว ขนาดไหน” กายพูดขึ้นเป็นประโยคแรก “ ต้นไม้ ดอกไม้ข้างทางสวย จริ

เท้ากันพวกเรา น้ำตกสวยๆ รออยู่ข้างหน้า” ยิ่งเดินเข้ามาใกล้ เส

ารินหัวเราะเสียงใส “ดูโน้นซิค่ะ ฝูงผีเสื้อเยอะแยะเลย”ดารินรีบเดินไปข้างหน้า “เจ้าผีเสื้อน้อย”ท่ามกลางดงดอกไม้สีสันสดใส ต้นสูงต่ำ เรียงรายเหมือนจิตกรรมฝาผนัง “

หลงเหลือ อยู่” ชายหนุ่มจ้องมองทุกอย่างตรงหน้า “จริงไหม กาย” หัน

บ้าง”ดอนใช้ความคิดอย่างหนัก “ไปมาทั่วโลก แทบไม่มีเลย”เสียงหัวเร

ายซ่อนตัวอยู่ไหม “ปลอดภัย ไว้ก่อนดีกว่า” ดารินนั่งลง ดมดอกไม้ที่ส่งกลิ่นหอมและแมลงต่างดูดดื่มกินเกสรดอกไม

มล่า เหมือนเรา”มันกระโดดเข้าไปในพงหญ้าที่รกและหายไป “มันไปอยู่กับพวกมันแล้ว”ดอนเดินมายืนข้างๆน้องสาว “น้อง นั

มีดมาด้วย”เขารีบตัดกิ่งไม้มาเหลาปลายแหลมๆ “ดีนะ ที่เรา ชอบเดินป่า ” ถอดเสื้อและกางเกงยินส์ออก

เพิ่มเลยเรา”เก็บและวางไว้ “เอ่ะ นั้นมา ลิงนี้” ลิงน้อยกำลังเก็บผลไม้กินและปาใส่หัวเขา “เจ้าวายร้าย”มันแลบลิ้

มเลือกเก็บผลไม้ “ลูกคล้ายแอ๊ปเปิ้ล แต่กลิ่นคล้ายมะละกอ” ชายหนุ่มมองไปด้านล่าง “ฝูง

”ชายหนุ่มสงสัยหันกลับมามองอีกครั้ง “คิดมากไปมั้งเรา”ต้นไม้ที่กายขึ้น ส

่จะใช้ก่อไฟ ยกขึ้นบ่าเพื่อแบกไป “หนักเหมือนกัน”เขาดินไปอย่างรวดเร

ยจว่ะ ขโมยกันซึ่งๆ หน้าเลย”ดอนไล่งูที่มาขโมยปลาของเขา “มันจ้องมอง”หิวเหมือนกันซิเรา เข

ล่นน้ำ ได้ไหมค่ะ” ดอนพยักหน้ารับ “ดูให้ดี นะ ว่าน้ำลึกไหม” ดารินดีใจอย่างออกนอกหน้า “ได้ค่ะ”กายเ

ได้นอนกลางดิน กินกลางทรายแน่เลย”ชายหนุ่มตัดกิ่งไม้ข้างๆออก “จะมีงูไหน ”มอง

าะ จังเลย” ปลาตัวเล็กว่ายน้ำเล่นหยอกล้อหญิงสาว “น่ารักจังเลย”ใบไม้สีแดงล่วงหล่นมา “เหมือนเล่นน้ำในสระน้ำ ส่วนต

ไปเสียนาน”หญิงสาวสลัดความคิดออกจากสมอง “ที่นี้ไม่ใช่บ้านฉัน”ปลาตัวน้อ

บาๆ “หนาวจังเลย”หญิงสาวซักผ้าที่เปียกเดินเข้ามาตากใกล้ๆกองไฟ “เอาเสื้อพี่ไปใส่ก่อน เดี

ยนั่งใกล้ๆ “นายก็กินเข้าไปเยอะๆเลย วันนี้ทั้งวัน ไม่ได้กินอะไรกันเลย” เส

ลางคืน พัดแรงพร้อมเสียงนกกากลางคืน ส่งเสียงร้องน่ากลัวเพิ่มขึ้น “รู้แต่ว่า มันแปลกประหลาด”ถอนหายใจเบาๆ “สิ่งที่

ที่พวกเราเคยอยู่แน่เลย”ดอนเฝ้ามองไปทางน้องสาว “ฉันไม่อยากให้ดารินตกใจ กลัว ว่า

ปลกประหลาดที่แต่ละคนได้พบทำให้เกิดความเห็นตรงกัน “แต่ไม่รู้ ว่า มันเป็นที่ไหน เท่านั้น”พ

งไปบนท้องฟ้า “ฉัน เชื่ออย่างนั้น”ดอนรวบรวมความเห็นตัวเอง “ฉันขอโทษนายด้วย ที่ต

ทาความเครียด “เหมือนอยู่ในเกมส์ ที่พวกเราชอบเล่น แต่มันคือชีวิตจริงของเรา”กายลุกขึ้นยืน

”ดอนบอกกาย “เดี๋ยวช่วงดึก นายจะได้มาอยู่ยาม เฝ้าระวังแทนฉัน”กายเดินมาตบไหล่เพื่อน “เอา งั้นหรือ” กายเดินห่างออกไป

ปิดแอร์นอนเลย” หญิงสาวขดตัวนอนในหญ้าแห้ง “อุ่นจังเลย”มองไปทางพี่ชายที่นั่งอยู่ข้างกองไฟ “น้องจะไม่ทำตัว ให้เป็

วามอบอุ่นให้ร่างกาย “ยังนอนไม่หลับค่ะ รู้สึกแปลกๆที่นอน”นั่งลงข้างๆพี่ชาย “เห็นพี่ดอน นั่งอ

ามกลับเข้ามาในความคิด คำนึงของสองพี่น้อง “ตอนนี้ คุณพ่อคุณแม่ คงมองเรา จากบนท้องฟ้านะค่ะ”เสียงพูดคุยสดใส “

่เป็นหัวใจของบ้าน “แปลกนะค่ะ ถึงอากาศจะหนาวเย็น ” หญิงสาวจ้องหน้าพี่ชา

อะไรทำอันตรายน้องได้” จับมือพี่ชายไว้แน่น “พี่ดอนไม่ต้องห่วงน้อง หรือกังวลอะไรเลยนะค่ะ น้องอยู่ได้ ”คำพูดคำจาที่แปลกประหลา

ได้แล้วคนเก่ง”ดารินยิมให้พี่ชาย “พี่ดอน เป็นคนเก่งที่สุดในชีวิตน้องค่ะ”ดอนยืนอยู่ห่างๆ “พี่ดีใจ ที่น้