การแต่งงานที่ไม่คาดคิดของฉันกับ CEO
ฉันเงยหน้ามองไปตามกำมือนั้นและเห็นตู้หยวุน
วันนี้ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา ใส่กางเกงสูททรงตรงกับรองเท้าหนังสีดำที่สะอาดสะอ้าน เขาดูหล่อใสอธิบายไม่ถูก
“เธอมันเมียน้อยที่ลำพองตัวเอง ก่อนที่เธอจะด่าคนอื่นว่า ไร้ยางอาย มองดูตัวเองเสียก่อน เพราะเอาเข้าจริงแล้วเธอก็เมียเก็บที่หน้าไม่อายดี ๆ นี่เอง”
ตู้หยวุนพูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย เขาพูดช้า ๆ ไม่กระโชกโฮกฮาก แต่ฉันรู้สึกมันสยบผู้ร้ายอย่างแรง
เขาสะบัดมือจี้เวยออก จี้เวยโดนแรงสะบัดจนต้องถอยหลังไปสองสามก้าวและเกือบจะล้ม โชคดีที่เหอซวี่เข้ามาประคองเอาไว้ได้ทัน
เหอซวี่ชี้หน้าตู้หยวุนและตะคอกเสียงดังด้วยความโมโห “นี่เป็นเรื่องในครอบครัวผม คุณไม่เกี่ยว”
“เกี่ยวสิครับ เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับผมแน่นอน”