"ถอดชุดบนตัวเธอออกมาเดี๋ยวนี้!" "หนูทำไม่ได้..." ขวัญลดายังพูดไม่จบดีเลยว่าเธอถอดชุดที่ใส่บนตัวออกไม่ได้เพราะมันรัดมาก ๆ นี่ก็นัดกับออยลี่ ลูกของป้าเนืองไว้แล้วให้มาช่วยถอดชุด ไม่รู้น้องคนที่วานให้ช่วยเหลือจะหลับไปแล้วหรือยัง ไม่อย่างนั้นเธอคงต้องฉีกมันออกแทนการถอด แต่เจ้าของห้องลับที่ใคร ๆ พูดปากต่อปากกันว่า ห้องนี้ใครเข้ามาแล้วต้องเสว ก็ปราดเข้ามาปล้ำถอดชุดของเธอออกจนหมด แต่เพราะชุดมันรัดมาก ๆ ดลวรัชญ์ลงมือถอดไปก็สบถไปพลางด้วยอาการหัวเสีย "แต่งตัวเชี่ยอะไรวะ รู้ไหมว่ามันรัดหน้าอก รัดโหนกจนเห็นเป็นเนินนูน นึกว่าลานจอดฮอ" พอชุดถูกถอดออกจนหมด ขวัญลดาค่อยหายใจได้ลึกขึ้นจากเดิม นึกขอบคุณที่เขาช่วยเหลือเธอในครั้งนี้ แม้จะดูเป็นการช่วยที่ไม่ปกตินักก็ตามที "หนูรู้ค่ะ" "รู้แต่ก็ยังใส่" "คุณป้าบอกว่ามันมีชุดเดียว ชุดนี้เมื่อก่อนท่านตัดไว้ให้พี่โรส แต่คุณเล่นพาพี่โรสมานอน หนูก็เลย..." "หึง?" เสียงเข้มถามขัดคำตอบของเธอ ขวัญลดามองเขาแล้วได้แต่ส่ายหน้า เธอยังไม่รู้จักเลยว่า หึง อาการเป็นอย่างไร "ไม่ใช่ค่ะ หนูกำลังอธิบายเรื่องที่ว่าทำไมต้องใส่ชุดนี้" "เธอหึง" คนชอบให้ทุกอย่างหมุนรอบตัวเองอย่างดลวรัชญ์สรุปในสิ่งที่ตัวเองคิดได้ พร้อมด้วยมุมปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม ก่อนจะเกร็งมันไว้ให้เหยียดตรงดังเดิม "และเธอเบี่ยงประเด็นนะลดา" "แล้วแต่คุณเลยค่ะ" ขวัญลดาบอกอย่างยอมแพ้ ++++++ เนื้อหานิยายเน้นอ่านเพลิน ๆ ย่อยง่าย ๆ และจบดี แฮปปี้ค่ะ
บทที่ 1 1
สาลิณีจ้องเขม็งไปยังเลขาคนสนิทที่ตนสู้อุตส่าห์ปลุกปั้นให้ขึ้นมาทำงานแทนคนเก่าที่จากไปนานกว่าสิบเดือน แต่ยังหาใครมาแทนไม่ได้เลยสักคน
คิดแล้วเคือง
สายตาของสาลิณีจิกมองหญิงสาวคนตรงหน้าเหมือนกับจะจับปาดคอทิ้งเสียให้ตายตรงนั้นให้ได้เลย
ขนาดที่ว่าเลือกดีแล้วแท้ ๆ ยังไม่วายถูกลูกสารเลวฉกไปต้มยำทำแกง จนมีภาพและคลิปหลุดฉาวโฉ่ไปทั่วจังหวัด แบบนี้จะใช้ไหว้วานให้ทำงานออกหน้าออกตาได้อย่างไร
“ฉันอุตส่าห์ไว้ใจเธอนะ ไหนแม่เธอ เขาบอกว่าเธอเป็นเด็กเรียนดี มารยาทงาม งามแบบไหนกันยะแบบนี้ งามหน้าล่ะสิไม่ว่า”
สาลิณีมองหญิงสาวคราวลูกที่ตนเลือกเฟ้นให้มาช่วยสอดส่องเจ้าลูกชายตัวดี แต่กลับกลายเป็นไปอีกแบบ “ฉันให้ช่วยเป็นหูเป็นตา สอดส่องลูกสารเลวนั่น แต่เธอกลับไปหลับไปนอนกับมันเสียได้ ถอดเสื้อผ้าง่าย ๆ คิดหรือว่าคนอย่างนั้นมันจะยกยอเธอขึ้นเป็นเมีย มันแค่ต้องการทำอะไรก็ได้ให้ฉันอกแตกตาย ไม่รู้หรือไง”
คนถูกต่อว่าถึงกับสะอื้นไห้ออกมาโฮใหญ่ พร้อมกับทรุดตัวลงกองที่พื้น “หนูผิดไปแล้วค่ะคุณป้าสา”
ขวัญลดายืนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย เอาแต่ก้มหน้างุด หญิงสาวมองภาพในมุมของตัวเองด้วยหัวใจที่เดี๋ยวเต้นแรง เดี๋ยวเต้นแผ่ว เพราะเธอเองก็เพิ่งถูกปล่อยตัวออกมาจากห้องลับของลูกชายตัวดีของคุณป้าสาลิณี เมื่อตอนเช้ามืดนี่เอง
แม่ลูกคู่นี้มีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีต่อกันนัก ไม่ใช่ไม่ดี แต่เข้าขั้นย่ำแย่เลยด้วย หลังจากเหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อน ที่เธอเคยได้ยินคนในบ้านบอกต่อ ๆ กันว่าคุณป้าสาลิณีตามจองล้างจองผลาญหญิงสาวที่ลูกชายรักมาก ๆ คนนั้น จนหล่อนประสาทเสีย ขับรถหนีและประสบอุบัติเหตุจนถึงแก่ชีวิต จากนั้นมา แม่และลูกชายก็ถึงกับตัดขาด และไม่เคยได้รับการประสานรอยร้าวกันเลย
และลูกชายก็เอาคืนคนเป็นแม่บ้าง สิ่งใดที่สาลิณีหวงแหน จะถูกลูกชายพรากเอาไปทำลายจนหมดสิ้น นั่นก็คงจะ...รวมถึงเธอด้วย
สาลิณีโมโหจนเริ่มรู้สึกปวดไปทั้งดวงตาและมันร้าวขึ้นไปตามศีรษะ ท่านค่อยปิดเปลือกตาลงช้า ๆ อยู่กับลมหายใจของตัวเอง อยู่แบบนั้นเป็นนาน จนคนในห้องที่เหลือพลอยอยู่ในท่าเดิม เวลาผ่านไปเป็นสิบกว่านาทีเห็นจะได้ สาลิณีถึงค่อยเปิดตาขึ้น แล้วมองมาที่คนตรงมุมห้อง พูดพึมพำกับตนเองเสียงคล้ายเบาใจลง
หนังสืออื่นๆ ของ SHASHAwriter
ข้อมูลเพิ่มเติม