5.0
ความคิดเห็น
73.7K
ชม
90
บท

เพราะความเข้าใจผิดในครั้งนั้นกลายเป็นแรงผลักดันให้เขาทำลายความบริสุทธิ์ของหล่อน แต่มีหรือที่บุรุษผู้ทระนงตัวและมากด้วยศักดิ์ศรีจะยอมคุกเข่าขอโทษง่ายๆ ชายหนุ่มจึงใช้เกมร้ายล่อลวงกวางน้อยอย่างหล่อนให้หมดทางเลือก จนต้องเป็นฝ่ายขอร้องวิงวอนเขาเสียเอง! เจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส ทายาทลำดับที่ห้าแห่งตระกูลชั้นสูงในโมร็อกโก เขาหล่อระเบิดจนผู้หญิงทุกคนยอมศิโรราบ ความหลงตัวเองจึงทำให้เขากลายเป็นผู้ชายโอหังและหยิ่งผยองยิ่งกว่าราชสีห์ ญาดามินทร์ แซคารี สาวน้อยแสนบอบบางที่ต้องมาหลงรักผู้ชายใจมัจจุราชอย่าง เจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส แม้จะถูกมองเยี่ยงก้อนกรวดไร้ราคา แต่ความโหยหาก็ยังฝังแน่นในใจไม่เสื่อมคลาย “ถ้าฉันไม่พลาดพลั้งมีอะไรกับเธอ...” คำพูดที่เหมือนกับจะสูบหล่อนไปทั้งจิตวิญญาณหยุดลงชั่วขณะ ไอแห่งความชั่วร้ายฉายชัดในดวงตาคมกริบที่ตอนนี้ดำมืดราวกับคืนพระจันทร์ดับ “คนอย่างฉัน... ไม่มีทางมายืนตรงนี้แน่” หัวใจของหล่อนเจ็บราวกับถูกกระทืบด้วยฝ่าเท้าของยักษ์ร้าย “คน... คนใจร้าย... ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก” “เสียใจด้วยญาดามินทร์...” เขาเลื่อนฝ่ามือแกร่งขึ้นไปขยุ้มไหล่มนอย่างไม่ความปรานี ถ่ายทอดทุกความเจ็บปวดสู่หัวใจของหล่อนอย่างอำมหิตไร้เมตตา “เพราะทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไม่ได้อีก เธอ... คือสมบัติของฉัน ตั้งแต่คืนนั้นเกิดขึ้น” หญิงสาวส่ายหน้าทั้งน้ำตา อยากจะวิ่งหนีแต่ก็ไปไหนไม่ได้ ตรวนมัจจุราชของเจอรัลด์ผูกมัดหล่อนแน่นจนไม่สามารถดิ้นหนี “แต่... คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ เราควรจะลืม...” “ลืมอย่างนั้นหรือ...” ใบหน้าหล่อเหลาปานเทพบุตรที่หล่อนไม่เคยลืมได้เลยแม้แต่ลมหายใจเดียวก้มต่ำลงมาหา ไอร้อนๆ จากลมหายใจของเขายังคงชวนลุ่มหลงและแฝงไปด้วยอันตรายเหมือนเดิม หัวใจของหล่อนร่ำร้อง หัวใจของหล่อนยังคงโหยหา ค่ำคืนที่เขาและหล่อนหลอมละลายรวมกันจนเป็นหนึ่งเดียว แม้จะเกิดจากอาญาร้ายของเขา แต่หล่อนกลับลืมมันไม่ลง คิดถึงเขาทุกลมหายใจ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาไม่มีทางรู้สึกเช่นเดิมกับหล่อนเลยก็ตาม “ใช่ค่ะ... ฉันรู้... รู้ว่าคุณทำมันได้อย่างง่ายดาย แค่ลืมฉัน” เขาแสยะยิ้มร้ายกาจ นัยน์ตาเลือดเย็นน่ากลัว “เสียใจด้วยญาดามินทร์ อะไรที่เป็นของฉัน... ฉันไม่มีทางลืมมัน”

บทที่ 1 ตอนที่ 1

บทที่ 1

แม้วิวไร่องุ่นสองร้อยกว่าไร่เบื้องหน้าจะงดงามเพียงใด แต่กระนั้นมันก็ไม่สามารถทำให้ญาดามินทร์ลบลืมความเจ็บปวดที่ตัวเองวิ่งหนีมาจากอีกซีกโลกหนึ่งได้เลยสักนิด หล่อนยังคงร้าวราน ยังคงชอกช้ำและก็ยังคงคิดถึงผู้ชายใจมัจจุราชอย่างเจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส ไม่เสื่อมคลาย ไม่ว่าจะหนี จะพยายามแค่ไหน แต่หล่อนก็ไม่มีทางหนีความรักที่มีให้กับเขาได้พ้น ตราบใดที่หยุดรักไม่ได้ ตราบนั้น หล่อนก็คงไม่สามารถคลายความเจ็บปวดในดวงหทัยได้เช่นกัน

มือบางยกขึ้นป้ายหยาดน้ำตาจากแก้มนวล หัวใจยังคงกลัดหนองเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แม้จะกี่วันกี่คืนที่ลอยข้ามผ่านพ้นไป แต่ความโหยหาก็ยังฝังแน่นอยู่ในหัวใจไม่เสื่อมคลาย รักเขา รักมาก และก็รักมากขึ้นทุกวันคืน ในขณะที่เขาไม่เคยเหลือบแลลงมามองก้อนกรวดเยี่ยงหล่อนเลยแม้แต่นิดเดียว ผู้หญิงที่เขารัก ผู้หญิงที่ครอบครองหัวใจมัจจุราชของเขามีเพียงมินรญาพี่สาวของหล่อนคนเดียวเท่านั้น ในขณะที่หล่อนเป็นได้แค่เพียงทางผ่านแห่งความเกลียดชังเท่านั้นเอง

ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์ทรมาน จนไม่สามารถที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีก ความเสียใจกลั่นออกมาเป็นหยาดน้ำตาซ้ำอีกครั้ง และไหลทะลักอาบแก้มนวลอย่างสุดจะกลั้น หล่อนสะอื้นไห้ด้วยความเจ็บช้ำ ขณะเดินเข้าไปหยุดข้างรั้วไม้สีขาวที่กั้นอาณาเขตของสองไร่องุ่นที่ติดกันเอาไว้โดยไม่รู้ตัว มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงของ หัสบรรณดังขึ้นด้านหลังนั่นแหละ

“ไม่ยักกะรู้ว่าบรรยากาศสวยๆ จะทำให้คนร้องไห้ออกมาได้ด้วย”

มือบางรีบยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้งอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงค่อยๆ หันกลับไปเผชิญหน้ากับเจ้าของเสียงรูปงาม

“พี่หัสบรรณ”

“คนสวยของพี่ร้องไห้ทำไมหรือครับ”

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความนุ่มนวล แสนสุภาพของผู้ชายผิวสีแทน ตัวสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อลากดินอย่าง หัสบรรณทำให้หัวใจของญาดามินทร์ยิ่งเจ็บปวดมากยิ่งขึ้น เพราะแท้จริงแล้วหล่อนอยากให้ผู้ชายตรงหน้าคือเจอรัลด์ ชายที่หล่อนรักหมดหัวใจ แต่ก็รู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้ ป่านนี้คนใจมัจจุราชอย่างเจอรัลด์คงจะกำลังมีความสุขในเส้นทางชีวิตที่แสนจะเลิศหรูของตัวเอง ชีวิตที่เต็มไปด้วยความสมบูรณ์แบบ ชีวิตที่เต็มไปด้วยอำนาจวาสนา ในขณะที่หล่อนเป็นได้เพียงแค่เศษฝุ่นเศษผงที่เขาไม่เคยคิดจะจดจำเท่านั้น

“ปละ เปล่าหรอกค่ะพี่หัสบรรณ ญาดาก็แค่...”

“ฝุ่นเข้าตา”

หญิงสาวที่กำลังเช็ดน้ำตาจากแก้มอยู่ชะงัก และช้อนนัยน์ตาฉ่ำน้ำขึ้นมองคนพูดอย่างประหลาดใจ

หัสบรรณยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน

“ข้อแก้ตัวของผู้หญิงก็มีแค่นี้แหละครับ”

ญาดามินทร์ก้มหน้าหลบสายตาคมกริบของผู้ชายผิวคร้ามแดดตรงหน้าอย่างอดสู แม้แต่หัสบรรณยังรู้ทันเลยว่าหล่อนทุกข์ใจแค่ไหน

หัสบรรณหรี่ตามองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเอ็นดู ก่อนจะยกมือขึ้นลูบศีรษะทุยสวยนั้นแผ่วเบา และพูดให้กำลังใจ

“พี่ไม่รู้และไม่อยากจะรู้หรอกนะว่าญาดากำลังคิดถึงใครอยู่ แต่ขอให้รู้เอาไว้ว่าถ้าญาดาร้องไห้ พี่ หัสบรรณคนนี้จะเช็ดน้ำตาให้ญาดาเอง”

“ขอบคุณค่ะพี่หัสบรรณ”

หญิงสาวช้อนสายตาของมองคู่สนทนา มองเขาอย่างขอบคุณ

หัสบรรณระบายยิ้มกว้าง กำลังจะพูดต่อ แต่เสียงแหลมเล็กที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจของเด็กสาวคนหนึ่งก็ขัดขึ้นเสียก่อน และนั่นก็ทำให้ดวงตาทุกคู่ต้องหันไปจับจ้องทันควัน

“พลอดรักกันกลางวันแสกๆ ไม่อายผีสางเทวดาบ้างหรือไง”

“ตันหยง”

เจ้าของชื่อยิ้มเยาะ และกระโดดก้าวข้ามรั้วสีขาวเข้ามาภายในไร่องุ่นของหัสบรรณ เดินมาหยุดตรงหน้าของคนทั้งสองคน

“ฉันเอง ทำไม? อายหรือไงที่มีคนเห็นพฤติกรรมต่ำๆ ของตัวเองน่ะ”

เด็กสาวใส่ไม่ยั้ง ขณะตวัดตามองญาดามินทร์อย่างเป็นอริชัดเจน

“หุบปากเสียๆ ของเธอไปเลยตันหยง และไสหัวกลับไร่ของตัวเองไปได้แล้ว ที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ ไปสิ ไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้!”

หัสบรรณขับไล่ไม่ไว้หน้า และนั่นก็ทำให้ตันหยงยิ่งขุ่นเคือง หล่อนเกลียดผู้หญิงทุกคนที่เข้าใกล้หัสบรรณ และก็ยิ่งเกลียดมากเมื่อเห็นหัสบรรณกางปีกปกป้องญาดามินทร์มากมายขนาดนี้ เด็กสาวคิดอย่างเจ็บแค้น กำมือแน่น

“ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น”

“แต่เธอต้องออกไปจากไร่ของฉันเดี๋ยวนี้ ไปสิ ยายเด็กน่ารำคาญ”

หัวใจของตันหยงเจ็บปวดราวกับถูกกรีดด้วยมีดโกนคมๆ

“คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก แล้วแม่นี่ไม่เด็กหรือไง”

เด็กสาวชี้นิ้วไปที่ญาดามินทร์ มองอย่างเอาเรื่อง

หัสบรรณกระแทกลมหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย จากนั้นก็รีบดึงร่างของญาดามินทร์มาไว้ด้านหลังของตนเองอย่างต้องการปกป้อง และภาพนั้นทำให้ตันหยงเต็มไปด้วยความรวดร้าวยิ่งนัก เพราะมันบอกให้เข้าใจได้อย่างถ่องแท้เลยว่าผู้ชายที่หล่อนแอบรักนั้นห่วงใยยายผู้หญิงหน้าหวานคนนั้นมากมายแค่ไหน

“อย่ามาทำตัวนักเลงในไร่ของฉัน ไปให้พ้น ไปสิ!”

แม้จะหน้าชาดิก แต่หญิงสาวก็ยังกัดฟันยืนอยู่ตรงนั้นต่อไป

“ฉันจะไปจากที่นี่ เมื่อนายตอบคำถามฉันก่อน”

ชายหนุ่มมองดวงหน้ารูปไข่ของตันหยงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะพูดออกมาอย่างไม่แยแส

“งั้นก็รีบๆ ถามมา เธอจะได้รีบๆ กลับไปเสียที”

ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นความภักดีที่หล่อนมีต่อเขาเลยนะ ทำไมถึงมองไม่เห็นเลย ก็เพราะเขาเกลียดหล่อนยังไงล่ะ มีแต่หล่อนนั่นแหละที่ยังบ้า ลุ่มหลงเขาไม่เลิกแบบนี้

“นายกับ... แม่คนนี้เป็นอะไรกัน”

ญาดามินทร์หันไปมองหน้าหัสบรรณ และกำลังจะตอบความจริงออกไป แต่หัสบรรณชิงตอบเสียก่อน และตอบไม่เป็นความจริงเสียด้วย

“ญาดาเป็นคนรักของฉัน และเรากำลังจะแต่งงานกันในเร็วๆ นี้”

“ว่าไงนะ...?”

ตันหยงถามออกไปเสียงเบาหวิว หัวใจเหมือนถูกเชือดให้หล่นลงมากองกับพื้นอย่างอำมหิต หล่อนมองหน้าของหัสบรรณที่เกลื่อนไปด้วยรอยยิ้มสะใจสลับกับดวงหน้างดงามของผู้หญิงที่หล่อนเพิ่งรู้ว่าชื่อ ‘ญาดา’ ด้วยความเจ็บปวดที่เก็บไม่มิด

“หูเธอไม่ได้ฝาดไปหรอกน่า ฉันกับญาดาเป็นคู่รักกัน และกำลังจะแต่งงานกัน”

“พี่หัสบรรณ...”

ญาดามินทร์ปรามอย่างไม่เห็นด้วย แต่หล่อนก็ไม่มีโอกาสได้แก้ไขความเข้าใจผิดนั้นออกไปได้เลย เพราะหัสบรรณยังคงพูดต่อไปอีกเรื่อยๆ ในขณะที่ผู้หญิงจากอีกไร่หนึ่งกำลังยืนนิ่งคล้ายกับกำลังตกใจกับสิ่งที่ได้ยินเป็นที่สุด

“ได้คำตอบแล้วก็รีบกลับไปสิ จะมายืนทำหน้าเหมือนกินยาขมอยู่ทำไมล่ะ”

ตันหยงช้อนนัยน์ตากลมโตที่มีหยาดน้ำตาขึ้นจ้องหน้าหัสบรรณ กลีบปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น ความเจ็บปวดเต้นระริกอยู่ในแววตาคู่งามมหาศาล แต่ หัสบรรณไม่มีทางสนใจ ใช่ เขาจะไปใส่ใจกับลูกสาวของศัตรูทำไมกัน แม้ว่าเจ้าหล่อนจะน่ารักน่าเอ็นดูมากก็ตาม

“ฉันไม่กลับ”

“งั้นฉันก็จะโยนเธอออกไปเอง”

ว่าแล้วหัสบรรณก็ก้าวเข้าไปหาตันหยง มือหนาคว้าร่างอรชรจับขึ้นพาดบ่า จากนั้นก็ก้าวไปหยุดที่รั้วกั้นอาณาเขต ไม่นาน ร่างที่ดิ้นอยู่บนบ่ากำยำก็ร่วงลงกับกองกับพื้นดิน เจ้าหล่อนครางด้วยความเจ็บและจุก คนกระทำหาได้ใส่ใจไม่

“ถ้ากล้าข้ามมาวุ่นวายในไร่ของฉันอีกละก็ เธอเจอหนักกว่านี้แน่”

หัสบรรณคำรามใส่ตันหยงอย่างเหี้ยมโหด ก่อนจะกระชากมือของญาดามินทร์ให้เดินไปจากตรงนั้น ทิ้งให้ตันหยงนั่งร้องไห้น้ำตาท่วมดวงหน้าอยู่เพียงลำพังด้วยความทุกข์ทรมานใจ

“คนบ้า!! ทำไมฉันถึงหยุดรักนายไม่ได้สักทีนะ ทำไมกัน”

หญิงสาวถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ก็ไม่พบคำตอบ ทำได้แค่เพียงพยุงร่างอ่อนแรงบอบช้ำกลับไปยังบ้านของตัวเองเท่านั้น

ญาดามินทร์ช้อนตาขึ้นมองเสี้ยวหน้าของผู้ชายที่เดินอยู่ข้างกายด้วยความไม่เข้าใจ

“พี่หัสบรรณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าตาบึ้งตึงแบบนี้ล่ะ”

เจ้าของชื่อหยุดเดิน และนั่นก็ทำให้ญาดามินทร์ต้องหยุดเดินตาม

“พี่ก็แค่ยังโมโหยายเด็กนรกนั่นไม่หายน่ะ เด็กอะไรไม่รู้ ชอบสร้างปัญหาให้กับพี่ตลอดเวลาเลย”

หญิงสาวฟังแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้

“พี่หัสบรรณพูดแบบนี้ก็แสดงว่าเด็กที่ชื่อตันหยงข้ามมากวนใจบ่อยใช่ไหมคะ”

ชายหนุ่มกระแทกลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด พลางเดินไปทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ไม้ที่คนงานทำเอาไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่

“ก็ทุกวันนั่นแหละ วันละหลายๆ รอบด้วย ไม่รู้ว่าจะซนอะไรนักหนา อายุก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ”

“บางทีแรงจูงใจที่ทำให้คุณตันหยงข้ามมาที่ไร่ของพี่หัสบรรณอาจจะเป็นเพราะ...”

ญาดามินทร์หยุดพูด และนั่นก็ทำให้คนฟังต้องหรี่ตามอง พร้อมๆ ทั้งคาดคั้น

“เพราะอะไรหรือญาดา”

เจ้าของชื่อระบายยิ้มหวาน

“เพราะว่าคุณตันหยงแอบหลงรักผู้ชายบางคนในไร่นี้ยังไงล่ะคะ”

“แล้วญาดาคิดว่ายายเด็กนั่นหลงรักใครล่ะ”

คนถามยังคงแสดงท่าทางเฉยชาเช่นเดิม

“นี่พี่หัสบรรณไม่รู้จริงๆ หรือว่าแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นกันแน่คะ”

หัสบรรณพ่นลมหายใจออกมาทางปากแรงๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน

“เอาเป็นว่าเราเลิกพูดถึงยายเด็กนั่นกันดีกว่า ไป กลับเข้าบ้านเถอะ ใกล้เวลาอาคารค่ำแล้ว”

แล้วหัสบรรณก็ก้าวยาวๆ เดินนำหน้าญาดามินทร์มุ่งหน้าตรงไปยังบ้านไม้หลังใหญ่ของตนเองโดยไม่หันกลับมามองคนที่ยืนอยู่เบื้องหลังอีกเลย

“มีพิรุธเพียบเลยนะเนี่ยพี่หัสบรรณ”

ญาดามินทร์อมยิ้มก่อนจะเดินตามร่างสูงใหญ่ของหัสบรรณไปติดๆ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เนื้อนวล

ข้อมูลเพิ่มเติม
แม่บ้านสาวพรหมจรรย์ ชุด Sweet Temptations

แม่บ้านสาวพรหมจรรย์ ชุด Sweet Temptations

โรแมนติก

5.0

เขาบีบบังคับให้เธอขึ้นเตียงได้อย่างง่ายดาย แต่กลับไม่สามารถหลอกล่อให้ตนเองปล่อยเธอไปได้... คีแรน จอห์นสโตน คือผู้ชายสายดาร์ก เขามีพร้อมทั้งอำนาจและเงินตรา ความปรารถนาเดียวของผู้ชายเถื่อนคนนี้ก็คือการได้ครอบครองสาวใช้ของตนเอง เขายอมทำทุกอย่าง แลกด้วยทุกสิ่งที่ตนเองมี เพื่อให้ได้หล่อนมาอยู่ใต้ร่าง โดยไม่สนใจเลยว่าแม่สาวคนสวยที่เขาปรารถนาจะเต็มใจหรือไม่ สำหรับ พราวเนตร เขาคือผู้ชายใจดำอำมหิต เขาเหี้ยมโหด และไม่มีหัวใจ เขาแย่งชิงหล่อนมาจากชายคนรัก หักหาญน้ำใจของหล่อนอย่างป่าเถื่อน กักขังหล่อนเอาไว้ใต้เรือนร่างทรงพลังทุกค่ำคืนด้วยไฟปรารถนา หล่อนเกลียดเขาที่สุด เกลียดผู้ชายแสนเอาแต่ใจ ชอบบงการคนนี้นัก แต่ทำไมหนอหัวใจ ถึงได้หวั่นไหวไปกับจอมมารร้ายตนนี้ ทั้งที่ไม่ควรเลยสักนิด

เมียเก็บมาเฟีย

เมียเก็บมาเฟีย

มหาเศรษฐี

4.9

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

ใต้เงาจอมมาร

ใต้เงาจอมมาร

โรแมนติก

5.0

หนึ่งนั้นหนุ่มหล่อลากไส้ เซร์คิโอ คุณานันท์ อะลอนโซ ที่ร้ายกาจยิ่งกว่ามัจจุราชจากขุมนรก ส่วนอีกหนึ่งก็คือ แก้วกัลยา สาวน้อยงามสะพรั่งที่ต้องยอมแต่งงานกับผู้ชายที่เป็นยิ่งกว่าจอมมารในสายตาของตนเพราะไม่มีทางเลือก และเมื่อทั้งคู่ต้องมาห่ำหั่นกันด้วยเล่ห์เหลี่ยมเพื่อทำให้เป้าหมายของตัวเองสำเร็จ อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อแรงดึงดูดระหว่างกันนั้นช่างมีอำนาจแรงกล้าซะเหลือเกิน... “แก้วต้องการคุณค่ะ อยากเป็นเมียของคุณ...” หญิงสาวพยายามสะกดความหวั่นเกรงที่กำลังเอ่อล้นท่วมท้นหัวใจให้จมดิ่งลงไปสู่ซอกลึกในหัวอกสุดกำลัง ก่อนจะร้องสั่งตัวเองให้เข้มแข็ง และอย่าแยแสกับกระแสอารมณ์เดือดดาลที่เซร์คิโอกำลังใช้มันมาฟาดฟันหล่อนอย่างไร้ความปรานี “บนเตียงของคุณ...” ชี้นิ้วเรียวขาวสะอาดสั่นๆ ตรงไปยังเตียงกว้าง และหล่อนก็ได้ยินเสียงคนตัวโตสบถในลำคอรัวเร็วเป็นภาษาที่ตัวเองไม่เข้าใจเลยสักนิด ก่อนที่เขาจะจ้องหน้าหล่อนเขม็ง ส่งกระแสความเหี้ยมโหดพุ่งเข้าใส่หน้าของหล่อนอย่างอำมหิตอย่างต่อเนื่อง “บนเตียงของฉัน? มากไปหน่อยไหมแม่คุณ...” ทั้งสายตาและคำพูดเต็มไปด้วยความคุกคาม แต่กระนั้นมันก็ยังไม่มีผลต่อแก้วกัลยามากเท่ากับเรือนกายแข็งแกร่งที่แนบชิดเข้ามาหา “ฉันบอกคุณแม่ไปแล้วไงว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันอยากจะมีเซ็กซ์ด้วย หรือว่าคุณแม่ไม่ได้บอกเธอล่ะ” ความอับอายแล่นจากลำคอขึ้นมาสู่พวงแก้มจนมันแดงเทือก “เอ่อ บอกค่ะ แต่... คุณรู้ได้ยังไงคะว่าฉันไม่ใช่แบบที่คุณชอบ ในเมื่อ...” ความอดสูทำให้หญิงสาวต้องหยุดพูดชั่วขณะ “ในเมื่ออะไรไม่ทราบ?” ทั้งๆ ที่ระยะห่างระหว่างใบหน้าของเขากับหล่อนก็ยังคงเท่าเดิม แต่ทำไมนะ ทำไมหล่อนถึงรู้สึกว่าริมฝีปากหยักสวยของเซร์คิโอมันอยู่ใกล้เกินไปนะ รู้สึกว่ามันเคลื่อนลงต่ำมาหาในทุกๆ ครั้งที่หล่อนหายใจเชียวแหละ “เอ่อ ในเมื่อ... คุณยังไม่เคยลอง” หัวใจสั่นสะท้าน ทั้งหวาดกลัว ทั้งตื่นตระหนกจนสมองแทบจะหยุดทำงานเอาซะดื้อๆ กับเสียงหัวเราะแสนอำมหิตที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของคู่สนทนา “หน้าด้าน!” ผรุสวาทจากผู้ชายตรงหน้าทำให้แก้วกัลยาถึงกับน้ำตาคลอเบ้า เจ็บเข้าไปถึงก้นบึ้งหัวใจ แต่ก็ต้องกัดฟันเล่นตามบทบาทที่ถูกวางไว้ต่อไปอย่างไม่มีทางเลือก “แก้วทำเพื่อคุณยังไงล่ะคะ” “ร่านเพื่อฉันอย่างนั้นหรือ” “ค่ะ...” รับคำด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซ่อนความเจ็บปวดเอาไว้ภายในอกจนมิด ขณะกัดฟันปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกจนครบทุกเม็ด สาบเสื้อแยกออกจากกันจนเห็นบราเซียลูกไม้สีขาวที่โอบอุ้มเต้างามขนาดใหญ่เอาไว้เต็มๆ ตา และสาวน้อยก็ทำให้ชายหนุ่มตาค้างเมื่อเจ้าหล่อนกล้าพอที่จะปลดบราเซียร์ทิ้งไปข้างตัว เผยเต้างามอวบใหญ่ที่ปลายถันประดับด้วยอัญมณีสีกุหลาบที่น่าดูดน่าอมด้วยปากแก่สายตา

เมียลับมหาเศรษฐี

เมียลับมหาเศรษฐี

มหาเศรษฐี

4.9

เมื่อความสัมพันธ์ลับๆ จบลง เพราะเขาต้องไปแต่งงานมีครอบครัว หล่อนจึงต้องหอบใจช้ำๆ และอีกชีวิตหนึ่งในครรภ์เดินจากไปอย่างไม่มีทางเลือก “ทำไมโลกมันกลมแบบนี้คะคุณภูมิ... ทำไมเราต้องเจอกันอีกด้วยคะ... ฮือออ” มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ ร่างกายสั่นเทิ้มน่าเวทนา การได้พบเจอกับภูมิระพีอีกครั้ง มันยิ่งทำให้แผลใจหัวใจขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น นี่หล่อนจะทำยังไงดี... จะรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ยังไง แล้วไหนจะยังลูกชายอีก หากภูมิระพีรู้ว่าหล่อนมีลูกของเขาติดท้องมา เขาอาจจะทำยังไง จะแย่งลูกไปจากหล่อนไหม

เธอคือของหวง

เธอคือของหวง

โรแมนติก

5.0

เมื่อ คิมหันต์ ชายหนุ่มหล่อ รวย ทายาทคนเดียวของตระกูล ถูกใจ พอฤทัย นักกายภาพบำบัดที่คุณย่าจ้างมา เขาคิดว่าหล่อนง่าย แต่หล่อนกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย หล่อนสวย แต่ยาก และนั้นก็ยิ่งทำให้เขากระหาย ยิ่งอยากได้หล่อนจนใจจะขาด ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ประตูห้องยังไม่ทันจะปิดสนิท คิมหันต์ก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากจูบดูดดื่ม ราวกับว่าถ้ารออีกนิดเดียวเขาจะขาดใจตาย "คุณคิมหันต์ อย่าค่ะ...คุณปวดเอวอยู่ไม่ใช่เหรอ?" หล่อนจับมือที่บีบขยำนมออก แต่เขาก็เอาขึ้นมาบีบใหม่ ก้มหน้าลงกระซิบข้างหู "ปวดก็ต้องซ้ำครับ จะได้หายปวด" พูดจบก็อุ้มร่างบางขึ้นแนบอกทันที พอฤทัยรู้ว่าโดนหลอก ก็โมโหเอาฟันกัดที่หัวไหล่เขาไปทีหนึ่ง แล้วก็รู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูดออกมา "ที่แท้คุณก็ชอบความรุนแรงนี่เอง ได้เลยครับเมียจ๋า...เดี๋ยวผัวจัดให้" เขาเดินก้าวยาว ๆ จนมาถึงเตียง วางร่างบางบนที่นอน จากนั้นก็ถอดเหมือนกระชากชุดของหล่อนออกจากร่าง ตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทาบทับลงไป "เห็นคุณชอบความรุนแรงแบบนี้ แสดงว่าต้องชอบแบบจูบแรกของเราด้วยใช่ไหม?" เขาเคลื่อนหน้าลงมาถาม หล่อนถลึงตาใส่เขา เมื่อนึกถึงจูบรุนแรง ที่มีแต่ความเจ็บตรงหน้าห้องน้ำ "ก็ลองทำอีกสิ คราวนี้ฉันจะกัดลิ้นคุณให้ขาดเลย" เขาได้ยินก็หัวเราะเสียงร่วนออกมา ก่อนจะก้มหน้าลงไปจูบกลีบปากอิ่มอ่อนโยน และเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นในเวลาต่อมา

คุณหมอทำไมร้าย

คุณหมอทำไมร้าย

โรแมนติก

5.0

นนท์ปวิธคือคุณหมอหนุ่มรูปงามและใจดี และมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมุมมืดของผู้ชายคนนี้ มุมมืด... ที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อทำร้ายเธอเพียงคนเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "นอนกับฉัน แล้วฉันจะยอมช่วยลูกสาวของเธอ" นี่คือข้อเสนอของนายแพทย์นนท์ปวิธ อริณวัฒน์ ศัลยแพทย์หัวใจชื่อดังของเมืองไทย เขาคือเทพเจ้าแห่งการผ่าตัดหัวใจ เพราะคนไข้ทุกคนที่ผ่านมีดผ่าตัดของเขาจะประสบความสำเร็จทุกราย ทุกคนต่างชื่นชมในฝีมือและความมีน้ำใจของคุณหมอหนุ่มหล่อคนนี้มาก เขาคือเทพบุตร คือเทวดาสำหรับคนไข้และญาติๆ แต่ในมุมมืดของเขามีเพียงแค่หล่อนคนเดียวที่ได้เห็น แน่ล่ะ... เขาสร้างมุมมืดเอาไว้เพื่อทำร้ายหล่อนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น "ตกลงค่ะ" รอยยิ้มหยันเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของนายแพทย์นนท์ปวิธ ขณะที่เคลื่อนเรือนร่างสูงโปร่งหกฟุตสามนิ้วเข้ามาหยุดใกล้ๆ "งั้นก็คืนนี้เลย" "ตาว... ขอเวลา..." "ลูกสาวของเธอ มีเวลาเหลือเยอะสินะ" "เอ่อ..." "ฉันต้องการเอาเธอคืนนี้..." แล้วเท้าใหญ่ก็ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก จนตอนนี้ร่างกายอยู่ห่างกันแค่เพียงฟุตเดียวเท่านั้น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก ทำให้รจิตราตัวสั่นเทา หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ซึ่งเขาก็ลดสายตามองลงมามองพอดี ดวงตาสองดวงสบประสานกัน โลกทั้งใบหยุดหมุน ความทรงจำเมื่อห้าปีก่อนย้อนกลับเข้ามาราวกับสายน้ำไหลหลาก ความทรงจำที่หล่อนไม่เคยลืม... และใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจมากว่าห้าปี

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฮูหยินของข้า แซ่บไม่เบา

ฮูหยินของข้า แซ่บไม่เบา

Burke Gee
5.0

ทุกคนรู้ดีว่า บุตรีคนโตที่ไม่เป็นที่โปรดปรานในจวนโหวอันติ้งแห่งเมืองหลวง ทำให้แม่แท้ๆ ของตนต้องเสียชีวิต เป็นคนที่ถูกมองว่าเป็นตัวโชคร้าย ก่อนแต่งงานก็ทำให้แม่เลี้ยงฝันร้ายอยู่หลายวัน ออกเดินทางไปทำบุญนอกเมืองก็ถูกโจรจับตัวไป แต่ใครจะคิดว่าโชคร้ายกลับกลายเป็นโชคดี นางเปลี่ยนนิสัยไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ยอมให้ใครมารังแกอีกต่อไปที่แท้ซูชิงซวู่ ผู้สุดยอดสายลับที่ทะลุมิติมาเผชิญกับพ่อที่เย็นชา แม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย คู่หมั้นที่นอกใจน้องสาวต่างแม่ แต่ไม่เป็นไร คอยดูว่าเธอจะจัดการพวกชั่วช้า และเอาคืนทุกอย่าง ทว่าทำไมท่านอ๋องผู้นั้นถึงมองมาที่เธอด้วยสายตาแปลกๆ นั่นล่ะเผ่ยเสวียนจู: บุญคุณที่ช่วยชีวิต ไม่มีสิ่งใดตอบแทนได้ นอกจากเอาตัวไปแลก

ประธานหลี่ พอได้แล้วนะ จะง้อภรรยาก็เข้าคิวก่อน

ประธานหลี่ พอได้แล้วนะ จะง้อภรรยาก็เข้าคิวก่อน

Encore
5.0

แต่งงานซ่อนเงากับหลี่ เจวี๋เฉินมาได้สามปี เจียงวานเคยคิดว่าความรักของเธอจะทำให้หัวใจเขาอุ่นขึ้นได้ แต่สิ่งที่รอเธออยู่ กลับเป็นวันที่จู่ ๆ รักแรกของเขากลับมาจากต่างประเทศ แล้วเขาก็พูดเพียงประโยคเดียวว่า “พวกเราหย่ากันเถอะ” เจียงวานรู้ดีว่าคนที่หลี่ เจวี๋เฉินรักไม่ใช่เธอ เธอจึงกลบเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ หยิบกระเป๋าแล้วเดินจากไปอย่างเด็ดขาด หลังหย่า ชีวิตของเจียงหว่านกลับพุ่งแรงราวติดปีก ทั้งงานทั้งโชคลาภหลั่งไหลไม่หยุด กลายเป็นสไตลิสต์ระดับท็อปของโลก ทั้งการงานและความรักล้วนรุ่งโรจน์ ส่วนอดีตสามีผู้มีตำแหน่ง บางคน นั้นวัน ๆ เอาแต่จ้องหน้าจอ คิดทุกวิถีทางว่าจะทำยังไงให้ได้แต่งงานกับเธออีกครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตเจียงวานตอนยังเด็กกลับมาอีกครั้งหลี่ เจวี๋เฉินถึงกับอยู่เฉยไม่ไหวอีก “วานวาน แต่งงานกันอีกครั้งเถอะนะ ได้โปรด!” เจียงวานเพียงยิ้มบาง ๆ อย่างไม่ใส่ใจ“ไม่มีเวลาหรอก ไปหารักแรกของคุณเถอะ!” หลี่ เจวี๋เฉินควักแหวนออกมา คุกเข่าข้างเดียวแล้วเอ่ยว่า “ฉันไม่มีใครคนอื่นในใจ มีเพียงเธอเท่านั้น เธอคือคนที่ฉันรักมาตลอด ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเธอ!” ตลอดสามปีที่อยู่ด้วยกันทั้งเช้าเย็น ทำให้ทั้งคู่ค่อย ๆ เกิดความรักและผูกพันต่อกัน เธอเข้าใจว่าเขายังรักแฟนเก่าอย่างสุดหัวใจ แต่เขากลับคิดว่าในใจเธอมีใครอีกคนอยู่แล้ว คนดื้อสองคนที่แอบรักกันอยู่ฝ่ายละมุม แต่กลับเข้าใจผิดเพราะมีคนอื่นเข้ามาอยู่รอบตัวจนคิดไปต่าง ๆ นานา ความรักครั้งนี้จะฝ่าหมอกแห่งความเข้าใจผิดไปจนถึงตอนจบที่งดงามได้หรือไม่?

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ตรวนมัจจุราช
1

บทที่ 1 ตอนที่ 1

02/05/2022

2

บทที่ 2 ตอนที่ 2

02/05/2022

3

บทที่ 3 ตอนที่ 3

02/05/2022

4

บทที่ 4 ตอนที่ 4

02/05/2022

5

บทที่ 5 ตอนที่ 5

02/05/2022

6

บทที่ 6 ตอนที่ 6

02/05/2022

7

บทที่ 7 ตอนที่ 7

02/05/2022

8

บทที่ 8 ตอนที่ 8

02/05/2022

9

บทที่ 9 ตอนที่ 9

02/05/2022

10

บทที่ 10 ตอนที่ 10

02/05/2022

11

บทที่ 11 ตอนที่ 11

08/05/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่ 12

08/05/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่ 13

08/05/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่ 14

08/05/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่ 15

08/05/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่ 16

08/05/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่ 17

08/05/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่ 18

08/05/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่ 19

08/05/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่ 20

08/05/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่ 21

08/05/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่ 22

08/05/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่ 23

08/05/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่ 24

08/05/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่ 25

08/05/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่ 26

08/05/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่ 27

08/05/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่ 28

08/05/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่ 29

08/05/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่ 30

08/05/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่ 31

08/05/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่ 32

08/05/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่ 33

08/05/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่ 34

08/05/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่ 35

08/05/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่ 36

08/05/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่ 37

08/05/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่ 38

08/05/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่ 39

08/05/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่ 40

08/05/2022