Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สิงห์เกมสวาท

สิงห์เกมสวาท

Dakanda

5.0
ความคิดเห็น
8.6K
ชม
77
บท

กติกาคือ กอดได้แต่ห้ามรัก เมื่อหัวใจถลำรัก เธอควรฉีกกติกานั้นหรือถอยห่างจากกันดี “มนเหมือนเด็กขาดความอบอุ่นที่ต้องได้รับการบำบัด” “ยังไง” สายตาคมไหวเหมือนจะยิ้มได้ ทำมนสิชาหน้าร้อนผ่าว ทั้งที่นั่งอยู่ในห้องแอร์ กลับเหมือนมีเปลวแดดมาลูบแก้มให้ร้อนวูบวาบ สีหน้าและลักษณะการเอียงคอมองอย่างใคร่รู้ของหญิงสาวชวนให้หนุ่มทั้งแท่ง เลือดร้อนฉ่าใคร่ลงมือสาธิตการบำบัดเสียเดี๋ยวนี้ “อย่าทำหน้าแบบนั้น” “แบบไหน” เธอนิ่วหน้า งงจัดจริงๆ ไม่ใช่การเสแสร้งมารยา กฤษฎิ์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ กวาดสายตายิ้มได้ ลูบไล้นวลแก้มละมุนที่เริ่มซับสีเรื่อ แล้ววกกลับมาสบตาคู่งาม “แบบที่กำลังมอง สนใจ ใคร่รู้ มันทำให้ผู้ชายเกิดอารมณ์ ไม่รู้หรือ” บ้าจริง! มนสิชาหน้าม้าน หลบตาวูบ เบี่ยงหน้าหนีจากใบหน้าคมเข้มอย่างรวดเร็ว ใจหวามไหว ทำลมหายใจติดขัด เสียงหัวเราะที่ดังจากลำคอหนาเบาๆ ยิ่งสร้างความอับอายแก่เธอ ตาคมหรี่หลุบทอดมองนวลแก้มปลั่ง เขารู้ว่าเธออายจริงๆ ไม่ใช่มารยาหญิงแบบผู้หญิงที่เคยเจอ แบบนี้แหละที่เขาสนใจ ขี้อายแต่อยากรู้ บางครั้งเข้าใจยากแต่...น่าเอาเป็นบ้า!

บทที่ 1 Chapter 1

มือเรียวบางเคลื่อนต่ำ ผ่านหน้าท้องอุดมด้วยลอนซิกซ์แพ็กน่าหลงใหล เจ้าความร้ายกาจตัวดีที่อยู่ต่ำลงไป ดีดดิ้นผงกหัวบอกการรับรู้เริงร่า คล้ายว่ามันกำลังรั้งรอการบำบัดความทรมานให้บรรเทาเบาบางจากมือนั้น

สุ้มเสียงห้าวแหบดังคลอในลำคอหนา เสียงกระซิบต่ำแตกคล้ายระฆังเร่งเร้าให้ผู้พิพากษาสาวหยุดทรมานเขาเสียที

เสียงหวานหัวเราะคิกคัก ยังวนมือเย้าหยอกล้อเล่นกับต้นขาแกร่งกำยำต่อไปไม่หยุดอีกหลายนาที เพิ่มเร้าอารมณ์รุ่มร้อนให้คุคลั่งในร่างแกร่ง เสมือนสุมฟืนใส่กองไฟเล็กๆ ให้มันลุกโชติ ร่างกายที่อุดมไปด้วยเลือดเนื้อแสนสวยงามไร้ไขมันส่วนเกินผ่าวร้อน คลับคล้ายอุณหภูมิในห้องพุ่งสูง ความกดอากาศลดต่ำฉับพลันจากการกระทำแสนร้ายกาจไร้ปรานีของสาวงาม การเคลื่อนไหวของเธอละมุนละไมทว่าแสนเชื่องช้า ช้าที่สุดในความรู้สึกของคนรอที่เฝ้าแต่ฮึดฮัดขัดใจในลำคอ ดวงหน้าสวยคมบาดตานั้นกลับเต็มไปด้วยความระริกรื่น แววตาหยาดเยิ้มยั่วเย้าขี้เล่นช้อนสบตาคมอย่างไม่หวั่นเกรงขณะลงทัณฑ์จำเลยใต้ฝ่ามือน้อย กระทั่งเสียงห้าวสะดุด ลมหายใจติดขัดรุนแรง

นั่นเอง! เธอถึงส่งปลายนิ้วเข้าแตะต้องความร้อนผ่าวที่ตระหง่านตั้ง อย่างรอคอย...

ปัง! ผัวะ!

“โอ๊ย!”

มนสิชาสะดุ้งเฮือก อารมณ์บรรเจิดลื่นไหลปลิวหายไปกับขวัญของเธอเรียบร้อย

เฮ้อ...

ร่างอวบอิ่มแบบที่เจ้าตัวส่องกระจกมองตัวเองทีไรก็คิดว่าอ้วนเกินไป จำใจลุกจากเก้าอี้หน้าคอมฯ ที่นั่งจ้องมาครึ่งค่อนวัน เพื่อไปหาต้นเหตุ คนที่พังอารมณ์สุนทรีย์ของเธอหมดสิ้น

“พี่ธันย์ เมามาอีกแล้ว”

เสียงหวานทักเบาๆ น้ำเสียงอ่อนใจเต็มที ธันย์ภพที่ก้มตัวคลำมือนวดเท้าตัวเองป้อยๆ หลังจากเดินเซ เท้าไปเตะขาโซฟาซึ่งเป็นเหล็กเข้าอย่างจัง ใบหน้าแดงก่ำจากการดื่มเหล้ามาพอควรเงยขึ้นยิ้มเฝื่อน

“อ้อ มน... ทำงานอยู่เหรอ พี่นึกว่าเรานอนแล้ว”

มนสิชาสั่นหน้าเบาๆ ในเชิงระอาใจกับพฤติกรรมของธันย์ภพ แต่ร่างอิ่มก็เดินเข้ามาประคองคนตัวสูงใหญ่เพื่อพาขึ้นบันไดไปห้องนอนชั้นสอง

คอนโดห้องนี้เป็นห้องสูทที่มีความกว้างขวางสมราคาหลายล้าน มีห้องนอนสองห้อง ห้องใหญ่นั้นกั้นพื้นที่ทำไว้อีกชั้น ต้องเดินขึ้นบันไดไป มนสิชาไม่ค่อยชอบที่พักเท่าไหร่ แต่เพราะมันตั้งอยู่กลางเมือง สะดวกในการเดินทางไปทำงาน ธันย์ภพจึงเลือกซื้อคอนโดทำเลนี้

กลิ่นเหล้า เคล้ากลิ่นน้ำหอม แบบที่เธอรู้ว่า มันเป็นน้ำหอมของผู้หญิงมากกว่าจะเป็นกลิ่นน้ำหอมของเขา

“พี่ธันย์เมาทุกวัน ดื่มเยอะแบบนี้ ไม่ดีกับสุขภาพนะคะ”

ธันย์ภพหัวเราะเบาๆ กลิ่นเหล้าที่กรุ่นกำจายจากลมหายใจและปากเข้มทำหญิงสาวเบ้หน้า ย่นจมูก เขาเห็น แต่ในอารมณ์ที่ปะปนฤทธิ์เมรัยจึงไม่ได้สนใจ

“วันเกิดน้องที่ออฟฟิศน่ะ”

“เกิดกันครบทุกคนหรือยังคะปีนี้”

หญิงสาวถามประชด เปิดประตูห้องอย่างทุลักทุเล เมื่อคนเมาเทน้ำหนักมาที่เธอเกินพอดี เกินจำเป็น...

“หึหึ เกือบแล้ว”

“ค่ะ ตัวพี่ธันย์ ไม่รักตัวเองก็ตามใจพี่แล้วกัน”

มนสิชาพาคนตัวใหญ่มาส่งที่เตียงสำเร็จ ไม่คิดจะดูแลอะไรไปมากกว่านี้ เมื่อปล่อยร่างหนาลงนอนเค้เก้บนที่นอนแล้ว เธอหมุนตัวจะออกจากห้อง

“ถ้าอ้วกเลอะบ้าน ทำความสะอาดเองนะคะ”

ทว่า... คนเมากลับเด้งตัวลุกมาคว้าเอวบางดึงเข้าหาตัวเขา แรงรวบรั้งดึงกลับรวดเร็ว เป็นผลให้กายอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือและเต็มกอดถลาลงไปบนเตียงด้วย

“พี่ธันย์ ทำอะไร!”

ธันย์ภพพลิกร่างนุ่มลงข้างล่าง กักเธอเอาไว้ด้วยกายใหญ่หนาของตัวเอง ตาคมเรื่อแดง อ่อนเยิ้ม กวาดไปทั่วดวงหน้าผุดผ่อง

ตาเรียวงามตื่นตระหนก มองสบอย่างไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ เขาไล้นิ้วกับนวลแก้มขาวช้าๆ

“เราแต่งงานกันมากี่ปีแล้วนะมน”

เขาจะถามเรื่องนี้ทำไมตอนนี้นะ

มนสิชาหน้าร้อน ผู้ชายที่กำลังชะโงกเงื้อมเหนือตัวเธอได้ชื่อว่าเป็นสามีก็จริง แต่การสนิทชิดเชื้อแบบนี้เธอไม่คุ้นชินกับมันเลย

“สะ...สามปีแล้ว พี่ธันย์ลุกค่ะ มนจะไปปิดคอมฯ”

มือเล็กๆ ดันแผงอกกระด้างเป็นสัญญาณให้เขาถอยออกห่างเสียที การใกล้ชิดแบบนี้ ทำให้เธอเหม็นกลิ่นเหล้ากับกลิ่นน้ำหอมจนมึนหัวแล้ว

ใช่ว่าเธอไม่ดื่ม เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เคยดื่มมาหลายอย่างหลายยี่ห้อ แต่ไม่ได้กินเป็นเทน้ำทิ้งเทอาบเหมือนที่ธันย์ภพทำ...

“สามเหรอ หึหึ... นานเหมือนกันนะ นานเกินจนเกือบลืมไป...”

“เกือบเหรอคะ พี่ธันย์ลืมไปแล้ว ถึงมาถามมนว่าเราแต่งงานกันมากี่ปี แต่ช่างมันเถอะค่ะ ตอนนี้พี่ลุกขึ้นสิ มนหนัก มนจะไปปิดคอมข้างล่าง น้ำก็ยังไม่ได้อาบเลย”

“อืม... หอมแบบนี้ ไม่อาบก็ได้ พี่อยากกอดมนนอน”

ว่าแล้ว ใบหน้าคมเข้มกดลงมาคล้ายจะหอมแก้ม เขาสูดความหอมข้างแก้มเนียนใสเข้าปอดแรงๆ

มนสิชาผวา ใจเต้นระรัว รีบยกมือมาดันหน้าคมออกห่าง

“ไม่ค่ะ พี่ธันย์เหม็นเหล้าไปทั้งตัว มนมึนหัวไปหมดแล้ว”

ร่างอวบอิ่มเต็มมือของภรรยาดิ้นขลุกขลัก ขณะที่ธันย์ภพกระชับอ้อมแขนกอดร่างนุ่มแน่นขึ้น คลุกเคล้าใบหน้าคมลงดอมดมความหอมอ่อนๆ ของพวงแก้มสาว

“ไม่ พี่ธันย์ หยุดนะ อย่าทำแบบนี้”

“ทำไมล่ะมน เราเป็นผัวเมียกันนะ ทำไมพี่จะทำไม่ได้”

เสียงอู้อี้ห้าวแหบสวนกลับ ปากอุ่นอ้าวทาบดูดต้นคอขาว ความนุ่มละมุนหอมกรุ่นทำให้ไม่อยากปล่อย อารมณ์รัญจวนประดามีประเดประดังโถมทับธันย์ภพรุนแรง เขาต้องการปลดเปลื้องอารมณ์ที่กลุ้มรุมสุมร่างตอนนี้! เวลานี้!

ความต้องการที่ว่า พุ่งไปส่วนล่าง ให้แข็งขืนตื่นตัว...

มนสิชาหน้าตื่น ความแกร่งตึงที่เบียดสีแถวหน้าขาพาใจเต้นกระหน่ำ

เธอไม่ต้องการแบบนี้!

ไม่ต้องการ! ไม่อยากให้เขาเข้าใกล้หรือทำอะไรเธอทั้งนั้น!

“ไม่ค่ะ! ปล่อยมน!”

“ปล่อยทำไม มนเป็นเมียพี่นะ พี่จะนอนกับเมียผิดตรงไหน”

“ไม่ผิด แต่มนไม่ต้องการค่ะ ไม่ต้องการแบบนี้”

หญิงสาวตอบเสียงเบาแต่หนักแน่น แกะมือที่ยุบยับไปตามเนื้อตัว การเล้าโลมที่ฝ่ายสามีหนุ่มเริ่มขึ้น ลูบไล้ นวดคลึง จับบีบเนื้อตัวนุ่มอุ่นไปทั่ว มันควรจะสร้างความกระสันรัญจวนให้ทุรนทุรายหาปฏิบัติการของการเสพสมขั้นต่อไป ทว่า... มันไม่ใช่สำหรับเธอ

ร่างกายอาจจะวูบวาม หากจิตใจเธอนั้นไม่ได้มีจิตเสน่หาในเวลานี้เลย

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Dakanda

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทัณฑ์ทะเลทราย

ทัณฑ์ทะเลทราย

สมัยใหม่

4.7

‘ผู้หญิงของเขา’ สิทธิ์ที่ไม่คิดหยิบยื่นให้ใคร ไม่ได้มีไว้แลกหรือแจกแถมฟรี ทว่าหญิงสาวชาวไทยนามว่า รติรส กลับดิ้นรนหนีและปฏิเสธการรับสิทธิ์นี้อย่างสิ้นเยื่อขาดใจ เธอหนีไปพร้อมขโมยหัวใจของเขาไปทั้งดวง... เดนิม อิสมาอิล แทบคลั่ง... ความรักกับผลประโยชน์ตีกันจนยุ่งเหยิง แต่เมื่อกายปรารถนา การลงทัณฑ์อันแสนหวามจึงเริ่มต้นขึ้น “คุณมันเลว” เธอเค้นเสียงว่า ตาวาววับด้วยความโกรธเกลียด ดิ้นรนหนีมือหยาบหนาข้างนั้นสุดฤทธิ์ แต่สองมือถูกจับ ร่างกายถูกทาบทับครึ่งๆ มันทำให้รติรสทำอย่างใจคิดไม่ได้ เรียวปากเข้มกดยิ้ม ชายหนุ่มหาได้เอะใจกับความเกรี้ยวกราดนั้นไม่ ในหัวของเขาตอนนี้รับรู้แต่ความหอมกรุ่นจากร่างนุ่มเนียน มารยาสาไถยต่างๆ เขาไม่สนใจ เดนิมจะคิดเห็นเป็นอะไรไปได้ นอกเสียจากว่าลุงและหลานคู่นี้เต็มใจเดินทางมากับเขาเพื่อเสนอ... และเขากำลังสนองความต้องการของพวกเธออยู่นี่ยังไง “ธุรกิจ... มีแต่คำว่าได้กับเสีย คำว่าเลวของเธอมันใช้ไม่ได้หรอกคนสวย”

อสูรเผด็จรัก

อสูรเผด็จรัก

มหาเศรษฐี

5.0

ความผิดที่เธอไม่ได้ก่อกลับต้องมาชดใช้ให้อสูรหนุ่มใจร้ายเช่นเขา ท่ามกลางความร้ายกาจบทรักอันเร่าร้อนที่เขามอบให้กลายเป็นกรงขังเหนี่ยวรั้งหัวใจเธอไว้กับเขาตลอดกาล “เธอคิดว่าความสาวของเธอมันมีค่ากับฉันงั้นเหรอปรางอินท์” ปรางอินท์ผงะห่างโดยอัตโนมัติ คำพูดเหยียดหยามและการดูแคลนในสายตาคมเหมือนกับมีดที่กรีดลึกลงในหัวใจจนย่อยยับ เหลือทิ้งไว้เพียงแผลที่กำลังอักเสบ “จะบอกอะไรให้เอาบุญนะคนสวย ฉันแทบไม่ได้รู้สึกอะไรเลยด้วยซ้ำ ทุกอย่างมันคือเกมและการแก้แค้นที่หอมหวานว่ามั้ย อย่างน้อยเธอมันก็ยังดีกว่าผู้หญิงขายบริการอยู่หน่อยๆ หึหึ แม่สาวเวอจิ้นเธอคิดว่าจะเอาสิ่งนี้มาทดแทนสิ่งที่พี่เธอทำกับชีวิตพี่ชายของฉันได้รึยังไง” ประโยคท้ายๆ เสียงของชายหนุ่มดังลั่นขึ้นจนกลายเป็นตะคอกเสียงก้องห้อง ตาคมลุกโรจน์ราวกับไฟ “คนสารเลว ไอ้คนชั่วช้าสามานย์” หญิงสาวตะโกนสวนกลับเช่นเดียวกัน เธอกำลังนึกเสียใจทำไมคนดีๆ อย่างภาคิไนยจะต้องมาเจ็บตัว น่าจะเป็นผู้ชายตรงหน้านี่ต่างหากที่น่าจะตายๆ ไปซะ ภาคินเลิกคิ้วสูง เรียวปากเข้มหยักยิ้ม ยิ้มที่คนมองถึงกับเสียงสันหลังวาบด้วยความกลัวจนเผลอถอยหลังออกห่างใบหน้าที่โน้มอยู่ห่างไม่ถึงหนึ่งศอก “อย่าปากเก่งให้มากนัก รู้มั้ยว่าฉันมีวิธีจัดการกับคนปากเก่งยังไงบ้าง รึว่าอยากจะลอง ปรางอินท์ฉันบอกให้ทำอะไรเธอก็ต้องทำ เพราะเธอคือเหยื่อที่ฉันตะครุบมาได้แทนพี่สาวของเธอ” “ไม่ ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้น คอยดูนะมีโอกาสเมื่อไหร่ฉันจะหนีไปจากที่นี่” “ฮ่าๆๆ เอาเลยคนสวย แต่ขอเตือนนิดนะ ที่นี่กว้างเป็นพันไร่ ถ้าคิดว่าจะพ้นสายตาคนงานของฉันไปได้ก็เอา แล้วหนุ่มๆ ที่นี่ล้วนแล้วแต่กลัดมันกันทั้งนั้น มันออกจะห่างไกลความเจริญไปสักหน่อยน่ะนะ นานๆ พวกมันจึงจะได้เข้าเมืองไปหาสาวๆ มากอดแก้หนาวระบายอารมณ์ดิบสักที อ้อ...ที่สำคัญ เมื่อไหร่ที่เธอก้าวพ้นไปจากที่นี่ วันนั้นพี่สาวของเธอจะต้องมาอยู่ที่นี่แทน ไปสิไปเล้ย”

บรรณาการเสน่หา (หวานใจมาเฟียกาสิโน)

บรรณาการเสน่หา (หวานใจมาเฟียกาสิโน)

มหาเศรษฐี

5.0

เรือคาสิโนลำงามได้เข้ามาเปิดให้บริการยังประเทศไทยเป็นครั้งแรก เจ้าเของเรืออย่าง อัลแบร์โต วินเซนโซ อัจไบร์จาร์ ไม่เคยคิดเลยว่าจิ้งจอกร้ายอย่างเขาจะต้องมาตกบ่วงเสน่หาของสาวน้อยสาวไทยอย่างสิตาพร เพียงได้เห็นเธอครั้งแรก ชายหนุ่มก็ปรารถนาสิตาพรจนยากจะหักห้าม เธอมากับน้าสาวและน้าเขยผู้ติดการพนัน เมื่อน้าสาวของเธอติดหนี้เขาหลายล้าน ชายหนุ่มจึงยื่นข้อเสนอให้ยกสิตาพรให้เขาเพื่อแลกกับหนี้ในครั้งนี้ ในวันที่เรือจะออกจากประเทศไทย สิตาพรก็กลายเป็นสมบัติบรรณาการของเจ้าของเรือหนุ่ม “เคยดูสารคดีสัตว์โลกน่ารักไหมน้ำหวาน เนื้อที่เข้าปากเสือ อ้อยที่เข้าปากช้าง เธอคิดว่ามันจะยอมคายง่ายๆ ไหมแม่สาวเวอจิ้น” สิตาพรแก้มแดงแช้ด คำเรียกขานของเขาสร้างความร้อนผ่าวทั่วใบหน้า ตาคมดุเอาจริงทำให้สาวน้อยใจสั่นทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่าห้ามกลัวเขา ห้ามทำให้เขารู้ว่าเธอหวาดหวั่นแค่ไหน “อย่ามาเรียกหนูแบบนี้นะ คนแก่โรคจิต ถามจริงเถอะโลกนี้ไม่มีใครเอาแล้วหรือไงถึงได้มาตามตอแยหนูแบบนี้” สาวน้อยแหวเข้าให้ คำพูดเธอเรียกรอยยิ้มขำจากปากเข้ม ยิ้มที่เกิดที่ปากและส่งไม่ถึงดวงตาคม

เสน่หายาตรา (เมียประมูลของท่านประธาน)

เสน่หายาตรา (เมียประมูลของท่านประธาน)

มหาเศรษฐี

5.0

เมื่อรักเข้ามาเคาะประตูหัวใจหนุ่มหล่อเจ้าของสายการบินคนดังให้มันรุ่มร้อนจนทนไม่ไหว เขายอมจ่ายเงินก้อนใหญ่เพื่อให้ได้ตัวเธอมา สาวใสไร้เดียงสากลับหวาดผวาเมื่อเจอความต้องการแบบชายหญิงเข้า ชายหนุ่มจึงต้องหยุดตัวเองแล้วค่อยๆ เริ่มบทเรียนสอนรัก ที่ทั้งหวานและเร่าร้อนมากขึ้นตามลำดับ เธอกำลังจะตาย... ปัทมณฑ์บอกตัวเองในความพร่างพร่า ความรัญจวนที่เขามอบให้มันมากมายจนทรมานไปหมด เรือนกายสาวในวัยแรกสวยบิดเร้า บางครั้งดิ้นรน สองมือเรียวสอดแทรกเข้าไปในเส้นผมสีน้ำตาลเข้มที่ยาวแค่ครึ่งนิ้ว เผลอกอบกำดึงทึ้งไปก็หลายหนเพื่อระบายอารมณ์หวาม เธอทรมานเหมือนจะตาย แต่ถ้าเขาหยุดเธอคงเหมือนตายทั้งเป็น อารมณ์ลึกถูกปลุกขึ้นโดยชายหนุ่ม และมีเพียงเขาเท่านั้นที่จะหยุดมันลงได้ “พี่ไรอัน...ลูกปัด...ทนไม่ไหว” “ต้องได้สิคนเก่ง...พี่บอกแล้ว ถึงเธอจะร้องลั่นจนบ้านแตกพี่ก็ไม่มีทางหยุดอีกต่อไป ปัทมณฑ์...” ไรอันตอบเสียงขาดห้วงไม่แพ้กัน และแทนการหยุดหรือผ่อนปรน มือหนากลับยิ่งเคล้าคลึงร่างบางหนักหน่วงมากขึ้น

แนบรักสลักใจ

แนบรักสลักใจ

มหาเศรษฐี

5.0

ตลอดเวลาที่ผ่านมา...เขาผลักใสเธอออกจากชีวิตอย่างร้ายกาจ ไม่ติดต่อ ไม่สนใจ ราวเธอไม่เคยมีตัวตน ปล่อยให้เธอเจ็บปวด อ้างว้างและแสนเดียวดาย กระทั่งวันนี้...วันที่ร่างกายและหัวใจเข้มแข็ง เขากลับเข้ามาเอ่ยอ้างว่า เธอคือ ‘สมบัติส่วนตัว’ ********* “คุณเคยรู้ตัวเองไหมคะว่าเป็นคนที่...เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ หน้าไม่อายที่สุดในโลก” คมคายเลิกคิ้วตาเปล่งประกายพลางอมยิ้มยั่วเย้า เธอมองค้อนแล้วสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น เขาจึงไล้ปลายจมูกบนแก้มนุ่มเล่น “อีกเรื่องที่เธอควรรู้” ฝ่ามือหนาเลื่อนลูบแผ่นท้องเรียบ...แผ่วเบา กายแกร่งขยับอีกครั้ง แผ่นหลังเล็กแนบแผงอกกว้าง มัลลิกากานต์หันกลับมามอง “ฉันเป็นคนหวงของมาก” “...” “ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าทำให้ฉันต้องรู้สึกแบบนั้น” ปากได้รูปก็เคลื่อนเข้าประกบจูบปากอิ่ม บดเบียดละเลียดลิ้มความหวานหอมที่ใจโหยหิวไม่สร่าง

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

วัยรุ่น

5.0

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

ขอโอกาสอีกครั้ง

ขอโอกาสอีกครั้ง

โรแมนติก

5.0

หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ” เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

โรแมนติก

5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สิงห์เกมสวาท
1

บทที่ 1 Chapter 1

27/09/2022

2

บทที่ 2 Chapter 2

27/09/2022

3

บทที่ 3 Chapter 3

27/09/2022

4

บทที่ 4 Chapter 4

27/09/2022

5

บทที่ 5 Chapter 5

27/09/2022

6

บทที่ 6 Chapter 6

27/09/2022

7

บทที่ 7 Chapter 7

27/09/2022

8

บทที่ 8 Chapter 8

27/09/2022

9

บทที่ 9 Chapter 9

27/09/2022

10

บทที่ 10 Chapter 10

27/09/2022

11

บทที่ 11 Chapter 11

27/09/2022

12

บทที่ 12 Chapter 12

29/09/2022

13

บทที่ 13 Chapter 13

29/09/2022

14

บทที่ 14 Chapter 14

29/09/2022

15

บทที่ 15 Chapter 15

29/09/2022

16

บทที่ 16 Chapter 16

29/09/2022

17

บทที่ 17 Chapter 17

29/09/2022

18

บทที่ 18 Chapter 18

29/09/2022

19

บทที่ 19 Chapter 19

29/09/2022

20

บทที่ 20 Chapter 20

29/09/2022

21

บทที่ 21 Chapter 21

29/09/2022

22

บทที่ 22 Chapter 22

29/09/2022

23

บทที่ 23 Chapter 23

29/09/2022

24

บทที่ 24 Chapter 24

29/09/2022

25

บทที่ 25 Chapter 25

29/09/2022

26

บทที่ 26 Chapter 26

29/09/2022

27

บทที่ 27 Chapter 27

29/09/2022

28

บทที่ 28 Chapter 28

29/09/2022

29

บทที่ 29 Chapter 29

29/09/2022

30

บทที่ 30 Chapter 30

29/09/2022

31

บทที่ 31 Chapter 31

29/09/2022

32

บทที่ 32 Chapter 32

29/09/2022

33

บทที่ 33 Chapter 33

29/09/2022

34

บทที่ 34 Chapter 34

29/09/2022

35

บทที่ 35 Chapter 35

29/09/2022

36

บทที่ 36 Chapter 36

29/09/2022

37

บทที่ 37 Chapter 37

29/09/2022

38

บทที่ 38 Chapter 38

29/09/2022

39

บทที่ 39 Chapter 39

29/09/2022

40

บทที่ 40 Chapter 40

29/09/2022