Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เป็นชู้กับคนในบ้าน

เป็นชู้กับคนในบ้าน

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
31.2K
ชม
12
บท

เอมอรเป็นสาวออฟฟิศวัย22ปีที่อับโชค เธอโดนแฟนทิ้งแถมยังโดนบริษัทจ้างออก พอกลับมาอยู่บ้านของแม่ดันพลาดไปมีเซ็กส์กับพี่เขย จึงกลายเป็นชู้กับสามีสุดหล่อของพี่สาวไปโดยปริยาย พรรคหลังมานี้สามีใหม่ของแม่เกิดรู้เห็นเรื่องฉาว เธอจึงจำยอมให้พ่อเลี้ยงหลับนอนด้วยเพื่อเป็นค่าปิดปาก อยู่ๆไปเกิดท้องขึ้นมาโดยไม่รู้ว่าใครคือพ่อเด็ก ระหว่างพ่อเลี้ยงกับพี่เขย

บทที่ 1 โดนพี่เขยล้วง

เป็นชู้กับคนในบ้าน

ตอน โดนพี่เขยล้วง

วันนี้เป็นวันที่เอมอรต้องย้ายออกจากห้องเช่ากลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด

อาทิตย์ก่อนหน้านี้เธอเพิ่งโดนบริษัทจ้างออกเพราะต้องการลดคนและค่าใช้จ่าย สองอาทิตย์ก่อนจากนั้นเธอโดนแฟนที่คบกันมา5ปีขอเลิก

สาวสวยวัยเพียง22ปีกำลังเศร้าหนักขณะยืนรอรถหกล้อที่จ้างขนของกลับบ้าน เหม่อมองขึ้นไปยังระเบียงหลังห้องชั้น6ก็พาลน้ำตาซึม ต้องจากที่ๆเคยอยู่กินกลับบ้านด้วยไม่มีเงินพอจ่ายค่าห้อง

ไม่นานนักก็มีลุงแก่ๆกับป้าคนนึงขับรถหกล้อมาขนของขึ้นรถ เอมอรแอบยิ้มเมื่อเห็นลุงกับป้ารักกันดี นี่คือรอยยิ้มแรกของสาวสวยหลังจากเศร้ามาหลายวัน

ขณะที่นั่งรถหกล้อกลับบ้าน ลุงเป็นคนขับ ป้านั่งกลาง เอมอรนั่งเบาะซ้ายชิดประตู ลุงกับป้าคุยกันน่ารัก แถมป้ายังป้อนข้าวเหนียวให้ลุงกินขณะขับรถด้วย

มีคนรักดีนี่มันดีจริงๆนะ ต่อให้จะยากดีมีจนก็เถอะ! คนสวยคิดในใจ

"เอ่อ หนูกลับไปบ้านผัวเหรอ หรือว่ากลับไปแต่งงาน" ป้าหันมาทัก หล่อนชวนคุยเมื่อเห็นเอมอรเอาแต่นั่งยิ้ม

ฮือออ! คนสวยน้ำตาแตกทันที เธอร้องไห้อยู่นานสองนาน จากนั้นเล่าเรื่องแฟนและงานให้ลุงกับป้าฟัง

คุยกันนานจนข้ามจังหวัด ไม่นานนักก็ถึงบ้านของแม่ หล่อนชื่อสมร ที่บ้านเป็นสวนผลไม้ ทุกคนอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ มีแม่ พี่สาว พี่เขยและพ่อเลี้ยง (สามีคนใหม่ของแม่ เพิ่งแต่งกันไม่กี่ปีที่แล้ว)

เมื่อมาถึงบ้านคุณแม่ ลุงกับป้าก็ช่วยยกของขึ้นบ้านไม้ทรงไทย แม่สมรก็เลี้ยงอาหารพวกเค้าเป็นสินน้ำใจ ทุกคนนั่งทายข้าวเย็นและคุยกันสนุกสนานเฮฮา

เอมอรเป็นผู้หญิงสูง160ที่มีครบทั้งอกเอวสะโพก แขนขาเล็กเนื้อนุ่ม ตัวเพรียว ต่างจากแม่และพี่สาวที่เป็นคนโครงสร้างใหญ่ ซึ่งทั้งคู่ดูเป็นสาวอวบที่ดูดีไปอีกแบบ

ทุกคนนั่งล้อมวง กินข้าวกับพื้นบ้านโดยปูเสื่อและวางอาหารตรงกลางวง

เอมอรใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดทำให้เห็นสัดส่วนที่ยั่วยวนใจชาย ไหนจะเนื้อหนังที่ขาวโพลน ทั้งพ่อเลี้ยงและพี่เขยแอบมองกันใหญ่ ทั้งคู่นั่งตรงข้ามดื่มเหล้าขาวและแอบมองมาที่ขาอ่อน

พออรรู้ตัวว่าโดนมองจึงเสียววาบๆหวามๆในอก รู้สึกโกรธแต่แต่ลึกๆก็รู้สึกดีที่มีคนสนใจ

แอบมองหน้าผู้ชายทั้งสองผ่านๆ เห็นพ่อเลี้ยงผิวขาวตัวผอมสูง หล่อแบบหนุ่มเหนือ พี่เขยผิวแทน หล่อล่ำตัวใหญ่แบบคนใต้แต่ไม่สูงมาก

ทั้งคู่หน้าตาดีเอาเรื่อง ทางด้านแม่และพี่สาวก็สวยอวบอิ่มดูเหมาะสมกันดี

กินไปซักพักผึ้งก็ถามไถ่เรื่องแฟนเก่า "สวยขนาดเธอน่ะ ไปไงมาไงไอ้บอสถึงทิ้งได้" (ผึ้งคือพี่สาว)

"ก็เรื่องมันยาว มันคงแอบคบซ้อนละมั้ง พอถูกใจอีนั่นก็ขอเลิกนี่" เอมอรตอบ

"ถ้าไม่ติดว่าแต่งงานแล้วนะ พี่จีบอรนี่แหละ" พี่เขยน่าจะเมาแล้ว เค้าแซวเอมอรจนโดนพี่สาวของเธอหยิกแขน

หิ! ๆ ๆ พ่อเลี้ยงหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ เค้าซดเหล้าพร่วดขณะมองเนื้อตัวขาวๆของเอมอร แววตาเค้าหื่นชนิดรู้เลยว่าต้องการอะไร

พออิ่มหนำกันแล้วทุกคนก็ย้ายไปนอนคนละห้อง ลุงกับป้าขับรถกลับ มีเพียงพ่อเลี้ยงกับพี่เขยที่ยังนั่งอยู่ดื่มกันต่อ เอมอรได้ยินเสียงแว่วเข้ามา พวกเค้าคุยกันเรื่องใส่ปุ๋ยผลไม้และผลผลิตต่างๆนาๆ

ยิ่งดึกอากาศยิ่งหนาว แถมบ้านนอกยังเงียบสงัดจนน่ากลัว พรึ่บ! อรดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหน้าแล้วใส่หูฟัง เปิดเพลงในมือถือฟังไปจนหลับ

ผ่านไปครู่ใหญ่

แกร๊ก! ลูกบิดประตูห้องนอนโดนไขออกจากข้างนอก

แอ๊ดดด! ประตูห้องนอนเปิดแง้ม เงาผู้ชายร่างใหญ่ค่อยๆเลื่อนเข้ามา

ผ้าห่มผืนบางโดนดึงลงไปกองบนพื้น พี่เขยลงมานั่งขอบข้างเตียงและก้มมองใบหน้าขาวๆที่สะท้อนแสงจันทร์ผ่านหน้าต่าง

"สวยกว่าคนพี่อีกนะเรา" พี่เขยเอาหลังมือลูบแก้มซ้ายเบาๆ จากนั้นค่อยๆเอามือล้วงเป้ากางเกงผ้าขาสั้นสีเขียวอ่อน

ฝ่ามือหยาบใหญ่ยัดเสียบกลางง่ามขาอ่อนที่หนีบแนบ พอเค้าพลิกมือขาก็ถ่างออกนิดนึง

ปลายนิ้วกลางสากๆรูดเป้ากางเกงผ้า ไล้ขึ้นมาตามยาวของกลีบสวย พรึ่ดดดด!

อึก! พี่เขยกลืนน้ำลายลงคอ จากนั้นใช้นิ้วเดิมรูดขึ้นรูดลง ปลายเล็บจิกกรีดร่องสาวผ่านผ้าบางๆ

อือออ! เอมอรครางเบาๆ เธอสลืมสลือแต่ลืมตาไม่ขึ้น

รู้สึกเหมือนมีมือมาดึงขอบเอวกางเกงลง ปลายนิ้วลูบร่องสาวชนิดที่ไร้ผ้ากัน

พรื่ด! ๆ

"อา ร่องสวยอะไรยังงี้" พี่เขยก้มหน้ามองเนินสาวขนดำๆ เค้าก้มต่ำจนลมปากกระแทกร่องน้อย เอมอรร้อนวูบวาบจนสติตื่น

อือ! เธอครางเบาๆ ลืมตามองชายที่ก้มหน้าซุกหว่างขา ทว่ามองไม่ออกเพราะเห็นแต่เงาดำ

ส่วบบบ! นิ้วกลางยัดเข้าร่อง ลึกเข้ามาในรูรักจนเสียวร้อน

หงึก! ๆ ๆ พี่เขยงอนิ้วเกี่ยวร่องสาวเป็นตะขอเบ็ด อ๊ะ! ๆ โอ๊ย! เอมอรเผลออ้าปากร้อง ขณะเดียวกันก็ร่นตูดหนี ทว่าหนีไม่ออกเพราะนิ้วที่งอเป็นตะขอเบ็ดมันเกี่ยวร่องเอาไว้

อร๊า! อย่าาา! สาวสวยร้องห้าม ยิ่งดิ้นก็ยิ่งเสียวเอง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

ชายาข้าเป็นหมอนิติเวช

เกาะครีต
4.9

วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

อย่าไปยุ่งกับทายาทสาวลึกลับ

Tripp Zakarison
5.0

อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ข้าอยู่บน ท่านอ๋องอยู่ล่าง

ซีไซต์
5.0

เซียวหนานอยู่ในระดับต่ำสุดขององค์กรลับที่แผ่ขยายสายข่าวไปทุกแว่นแคว้น นางเป็นเด็กกำพร้าไร้บิดามารดาที่ถูกเก็บมาให้เป็น นกกระจอกสืบข่าว เรียกได้ว่าเป็นชนชั้นที่วรยุทธ์ต่ำต้อยและต้องทำงานเอาตัวเข้าแลกเพื่อหาข่าวให้กับเบื้องบน ดังนั้นนกกระจอกเช่นนางจึงมีมากมายแทรกซึมเข้าไปในจวนขุนนางต่าง ๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ สิ่งที่นางฝึกฝนมาตลอดหลายปีมานี้ก็คือการเอาใจบุรุษ บำรุงร่างกาย ฝึกฝนศาสตร์ทั้งห้าให้เชี่ยวชาญ และฝึกวิชาเสพสังวาสให้บุรุษติดใจ แม้ว่าจะไม่เคยทำกับบุรุษจริง ๆ แต่ขนาดของแท่งหยกของบุรุษนางล้วนได้สัมผัสมาแล้วจากแท่งหยกของเทียมและแท่งหยกบุรุษของจริงที่นางไม่เคยเห็นหน้าว่าคนพวกนั้นคือผู้ใด เพราะพวกนางต้องมอบกายให้กับเหยื่อคนแรกที่นับว่าส่วนใหญ่จะเป็นชนชั้นสูง ดังนั้นจึงไม่อาจร่วมประเวณีกับบุรุษอื่นก่อนที่จะได้รับมอบเหยื่อจากนายใหญ่

พิษรักร้าย Toxic Love

พิษรักร้าย Toxic Love

Kim Nayeol
5.0

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์" "ในเมื่อพี่เห็นเช่นนั้น พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียสิ ฉันจะอ่อยจะจูบกับใครมันก็เรื่องของฉันไหม ฉันบอกพี่ไม่กี่ร้อยครั้งแล้วว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว " นินิวบอกคนใจร้ายอย่างคนเหลืออด เธอระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัว สำหรับริกตอนนี้เธอมองเขาเป็นแค่เศษฝุ่นที่รู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าแมลงสาบ ริกถึงกับกัดฟันกอดด้วยความโกรธและโมโห เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน (มีให้อ่านจบเรื่อง) พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ

ภรรยากระดูกเหล็ก

ภรรยากระดูกเหล็ก

Kaleb Mugnai
4.9

[แนวลูกเด็กน่ารัก+สาวเก่ง+แก้แค้น]ฉวี่ชิงเกอแต่งงานกับฟู่หนานจิ่นมาเป็นเวลา 5 ปี เธอใช้ชีวิตเหมือนแม่บ้าน เธอคิดว่าตัวเองท้องแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาดีขึ้น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาคือ ข้อตกลงการหย่า เมื่อคลอดลูก ฉวี่ชิงเกอแทบจะไม่รอดเพราะมีคนทำร้าย เธอถึงรู้สํานึก ห้าปีต่อมา เธอกลายเป็น"ท่านประธานฉวี่"แล้วกลับมาแก้แค้น คนที่เคยรังแกเธอต่างก็ได้รับการสั่งสอนอย่างสะหัส และความจริงที่ถูกปิดบังไว้ก็ค่อย ๆ ถูกเปิดเผยออกมาก อดีตสามีคิดจะขอคืนดีกับเธอเหรอ คิดง่ายไปหน่อยไหม? ฟู่หนานจิ่นอ้อนวอน"ที่รัก ลูกต้องการหม่ามี๊ ขอแต่งงานใหม่ได้ไหม?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ