บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ โดย เด็กลำดับที่สิบหก

เสียงดนตรีในผับดังขับกล่อมให้นักท่องราตรีมีความสุขในค่ำคืนนี้ แต่ไม่ใช่สาวน้อยที่นั่งอยู่มุมในสุด ดวงตาของเธอจับจ้องไปยังแฟนหนุ่ม ที่กำลังเต้นกับผู้หญิงอีกคนที่ฟลอร์เบื้องล่าง

หลายครั้งแล้วที่เธอจับได้ มาถึงครั้งนี้เธอเริ่มจะไม่ทน หญิงสาวกดมือถือส่งข้อความหาเพื่อนรัก ซาร่าเห็นข้อความที่แสดงก็ขมวดคิ้ว ตอบกลับไปว่า

“เอาจริงดิ”

“อืม จัดมา ผู้ชายที่แกบอกว่าเด็ด”

เพื่อนรักของเธอค่อนข้างเก็บตัว ไม่ค่อยได้ท่องราตรีเช่นตัวเอง แต่วันนี้กลับบอกว่าต้องการผู้ชายมานอนด้วย เอาไงดี ว่าแล้วก็มองหารายชื่อที่คิดว่าจะถูกใจเพื่อนก่อนจะส่งข้อความนัดหมายให้แอนนา

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น แอนนามองที่นัดหมายก็เก็บมือถือแล้วสะพายกระเป๋าออกไป เธอกำลังประชดชีวิตรักที่ดูแล้วคงไม่สมหวังเพราะความเจ้าชู้ของแฟนหนุ่ม ในเมื่อเขานอนกับผู้หญิงมากมายได้ เธอก็นอนกับคนอื่นได้เหมือนกัน

แน่นอนว่าเธอยังติดนิสัยของแม่ที่มีเชื้อสายไทยจึงส่งข้อความ ไปบอกเลิกอีกฝ่ายเรียบร้อย ในเมื่อเธอโสดก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกและไม่ผิดหากจะทำมันในคืนนี้

แอนนา สาวไทยเชื้อสายอิตาลีที่เติบโตอยู่ในเมืองไทยจนถึง สิบขวบก่อนจะย้ายมายังอิตาลีเมื่อสิบปีที่ผ่านมา ทำให้เธอซึมซับทั้งสองวัฒนธรรมและติดจะถือตัว ไม่ค่อยยอมรับการที่คนรักจะนอกกายบ่อย ๆ ทั้งที่ปกติแล้วถือเป็นเรื่องธรรมดาของคนในเมืองนี้

แท็กซี่จอดที่โรงแรมแห่งหนึ่ง คนที่ดื่มมาพอสมควรใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะหยิบเงินออกมาจ่ายคนขับได้ เมื่อลงไปแล้วเธอก็เดินไปขึ้นลิฟต์ หยิบมือถือขึ้นมามองเลขห้องที่นัดหมาย 606

แอนนากดดูเลขห้องได้ไม่นานหน้าจอก็ดับเพราะแบตฯ หมด วันนี้วันซวยอะไรก็ไม่แน่ใจ เธอจึงเก็บมือถือกดชั้น 6 เพื่อไปยังที่หมาย

คนเมาที่คิดว่าตัวเองมีสติเดินไปจนถึงห้อง 60... หกอะไรแล้ว 606 หรือว่า 609 เธอมองสองห้องที่อยู่ตรงกันข้าม มือหยิบมือถือขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็นึกได้ว่าแบตฯ หมด เอาไงดี

ผู้ชายสองคนยืนอยู่หน้าประตูห้อง 609 เดี๋ยวนี้เขามีบริการเฝ้าห้องด้วยเหรอ ชายหนุ่มชุดดำสองคนมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะพูดขึ้นว่า “มาแล้วเหรอ เข้าไปข้างในเร็วเข้า เธอมาสาย”

เสียงนั้นฟังไม่พอใจ เธอไม่เดินพวกเขาก็เข้ามาหิ้วปีก เปิดประตูแล้วผลักเธอเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว สรุปแล้วเป็นห้อง 609 มั้ง แต่ทำไมบรรยากาศดูแปลก ๆ

แอนนามองไปยังห้องน้ำที่มีเสียงคนกำลังอาบน้ำแล้วหันกลับมามองเก้าอี้ก็พบเสื้อผ้าหลายชิ้นถูกถอดกองไว้ ดูเหมือนผู้ชายที่เพื่อนรักหามาจะเตรียมตัวพร้อมมาก เอาไงดี พอจะทำจริง ๆ ขึ้นมาก็เริ่มหวั่น เขินอายอย่างบอกไม่ถูก เธอยังไม่ทันหันหลัง ประตูห้องน้ำก็เปิดออก

ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มหน้าโหดกล้ามใหญ่ซึ่งมีรอยสักเต็มตัว อีกทั้ง... แอนนากลืนน้ำลาย กลัวกว่าเดิมเมื่อผ้าขนหนูสีขาวที่พันท่อนล่างไม่สามารถปกปิดบางสิ่งได้มิด

เธอถอยตอนนี้ยังทันไหม ชายหนุ่มที่เพื่อนหามาให้มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นกัน “ไปอาบน้ำ”

เสียงดุของเขาไม่ให้เกียรติเธอที่เป็นคนจ้างเลย แต่ไหงจึงยอมทำตามก็ไม่แน่ใจ อาจจะเพราะต้องการเวลาทำใจอีกนิด

‘เราเปลี่ยนใจหนีไปตอนนี้ดีไหม แค่ให้เงินเขาไปก็จบนี่นา’ เสียงในใจเธอยังเถียงกันไม่หยุดขณะขยับมือถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ น้ำเย็นทำให้เธอได้สติขึ้นมาอีกหน่อย สรุปเอาแบบที่คิดแล้วกัน

จ่ายเงินให้แล้วก็แยกย้าย หรือจะถ่ายรูปเพื่อเอาไปขู่แฟนหนุ่มให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับเธออีกสักหน่อย คิดไปคิดมาก็ไม่เลว เอาแบบนี้แหละ

ประตูเปิดออก คนที่สรุปกับตัวเองเสร็จสรรพเห็นภาพตรงหน้าก็พลันกลืนน้ำลายอีกครั้ง ก็พ่อหนุ่มอิตาลีหน้าโหดนอนอยู่บนเตียง มือหนายกขึ้นเรียกเธอให้ไปหา

เอาจริง ๆ ทำไมเธอต้องกลัวสายตาคู่นั้น ปากที่คิดว่าจะขอแค่ถ่ายรูปแล้วชิ่งหนีก็ดันพูดไม่ออก ความกลัวและความลังเลปรากฏใน แววตา พอเธอเดินไปถึงปลายเตียง คนที่นอนอยู่ก็ถอดผ้าขนหนูเผยให้เห็นอาวุธลำใหญ่

มันใหญ่จนเธอแทบลืมหายใจจึงได้แต่ยืนตะลึง ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้กับคนบนเตียง เขาลุกมาดึงมือเธอแล้วผลักลงบนเตียง

เดี๋ยว!! ทุกอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราดูน่ากลัวกดจูบอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เหมือนกำลังบอกว่าพวกเราเสียเวลามากพอแล้ว

เขาจะเลือดร้อนและหื่นกระหายมากเกินไปไหม เธออ้าปากจะพูดสิ่งที่คิดกลับถูกปอกเปลือกจนหมดอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงชุดชั้นในตัวบางที่ดูไม่ค่อยเซ็กซี่เท่าไร

พ่อหนุ่มอิตาลีมองชุดชั้นในเรียบง่ายก็ขมวดคิ้ว ไม่เคยเจอสาวบริการที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชี

ผู้หญิงที่ใส่ชุดชั้นในเหมือนแม่ชีเงยหน้าด้วยความรู้สึกผิด ถ้ารู้ว่าต้องออกศึกเธอจะจัดเต็มกว่านี้ แต่เพราะเร่งรีบไปจับผิดแฟนหนุ่ม ใบหน้าเธอแดงก่ำแก้ตัว “ฉันรีบ” ก็เลยมาในสภาพแบบนี้ ดูเหมือนเขาคงไม่สน อีกแล้ว พอปลดเสื้อชั้นในก็ได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจกว่า ว่าแล้วก็ก้มลงดูด มือหยาบสากบีบคลึงหน้าอกเต่งตึงเนียนลื่น หอมหวานจนเขาแทบทน ไม่ไหว

มือหนาเลื่อนไปสัมผัสกางเกงในบางด้านล่าง แอนนาสะดุ้งผวาเงยหน้ามองคนทำ “เดี๋ยว...” เธอห้ามปราม หากมากไปกว่านี้เห็นทีว่าเธอคงหยุดไม่ได้

แต่คิดหรือว่าคำว่าเดี๋ยวของเธอจะหยุดเขาได้ เมื่อมือเขาเกี่ยวกางเกงในแล้วกดนิ้วลงไป ขาแอนนายกขึ้น เอวบางเด้งหนี แต่เขากดเธอไว้ไม่ให้ขยับแล้วทำเสียงดุใส่ “อยู่นิ่ง ๆ”

ทำไมเธอต้องกลัวสีหน้านั้นด้วย ถามว่าได้ผลไหม ก็ได้นะ คราวนี้เธอปล่อยให้เขาทำตามใจ เรือนร่างบางไม่เกร็งดังคราวแรก ไม่รู้ว่าเพราะการเล้าโลมหรือเพราะจูบอันร้อนแรงที่เขามอบให้