0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปแค้นรักสามีตัวร้าย
/0/16877/coverorgin.jpg?v=ec5b4d1b76c5cbd39909e54cf965ccba&imageMogr2/format/webp)
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันทีTalk แพร
@คลับ
เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มท่ามกลางแสงไฟหลากสี ผู้หญิงผู้ชายที่มาในที่แห่งนี้ต่างสนุกและเมามาย ต่างกับฉันที่กำลังนั่งอมทุกข์อยู่
“ชวนฉันมานั่งดูแกอมทุกข์แบบนี้หรือไง” เสียงมินนี่เพื่อนของฉันเอ่ยถามแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มจนแสบแก้วหู
“…ฉันก็อยากจะมีความสุขอยู่เหรอกนะ” ตอบแค่นั้นฉันก็ยกเหล้าขึ้นมากระดกจนหมดแก้ว
ที่ฉันต้องมาเศร้าอยู่แบบนี้ก็เพราะความรักที่ไม่รักดี ฉันดันไปเผลอใจรักผู้ชายคนหนึ่งมากๆ แต่เขากลับบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น เพียงเพราะฉันยังไม่พร้อมจะมีอะไรด้วยแค่นั้น
ฉันไม่คิดว่าการที่ตัวเองยังไม่พร้อมในเรื่องแบบนั้นจะใช้มาเป็นเหตุผลบอกเลิกกันได้ จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าเซ็กซ์มันสำคัญมากกว่าความรู้สึกดีๆ ที่ฉันให้เขาอย่างนั้นเหรอ ถึงได้เลือกจบความสัมพันธ์แบบนั้น
สายตาของฉันสำรวจมองไปรอบๆ คลับอย่างเหม่อลอย จนกระทั่งไปหยุดโฟกัสที่ชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังนั่งดื่มด้วยกันอย่างสนิทสนม
ริมฝีปากของฉันค่อยๆ ขยับเอ่ยชื่อผู้ชายคนนั้นออกมาด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวด “…พี่เพิร์ท”
เขาคือผู้ชายที่ทำให้ผู้หญิงอย่างฉันยอมเปิดใจ ทั้งๆ ที่ฉันไม่สนใจเรื่องความรัก เขาทำลายกำแพงในใจของฉันได้แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งฉันให้เจ็บปวด
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความไปหาพี่เพิร์ท ใช่! ตอนนี้ฉันยังตัดใจไม่ได้ ยิ่งได้เห็นว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นฉันยิ่งเจ็บ
ฉัน: ตอนนี้แพรอยู่ที่คลับเห็นพี่เพิร์ทมากับผู้หญิง ใครเเหรอคะ ทั้งที่เพิ่งเลิกกับแพรไปไม่กี่วันเอง มีคนใหม่เร็วจังเลยนะคะ
ฉันก้มหน้าลงพิมพ์ข้อความส่งไปยาวเหยียดในเชิงตัดพ้อ
“แพรแกจะนั่งซึมแบบนี้จริงๆ หรือไง” มินนี่ที่ทนไม่ไหวกับอารมณ์ของฉันเริ่มแสดงสีหน้าหงุดหงิด เพราะปกติฉันจะร่าเริงสนุกเวลามาดื่ม
“แกอกหักเหรอ ?” มินนี่ถามอีกครั้ง ในบรรดาเพื่อนๆ ฉันยังไม่ได้บอกใครเรื่องที่มีแฟนนอกจากอลิช คิดว่าจะพาไปเปิดตัวทีเดียวเลยแต่ตอนนี้คงทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว
“…..” ฉันเม้มปากแน่นแล้วพยักหน้าตอบเพื่อน ทำเอามินนี่ถึงกับอ้าปากค้าง
“จริงดิ ? นี่แกมีแฟนเมื่อไหร่ฉันไม่รู้เลย ขวัญล่ะมันรู้ไหม” มินนี่ถามถึงเพื่อนสนิทอีกคนว่ารู้เรื่องนี้หรือเปล่า
“ฉันยังไม่ได้บอกใคร อยากจะเปิดตัวตอนที่พร้อมแต่ตอนนี้เขาทิ้งฉันไปแล้ว” ฉันก้มหน้าลงเพราะน้ำตามันจะไหลออกมาให้ได้
“แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก ยัยแพรนะยัยแพรแกชอบมีความลับกับเพื่อนตลอดเลย”
ติ้ง~ มีแชตเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ฉันจึงรีบเปิดดูทันที
เพิร์ท: มากับใครแล้วอยู่โต๊ะไหน
เขาถามฉันเหมือนเป็นปกติ
ฉัน: แพรจะออกไปรอหน้าคลับนะ ออกมาเจอกันหน่อยได้ไหม
จะว่าฉันเป็นผู้หญิงที่โง่มากๆ ก็ได้ แต่ฉันยังอยากมีพี่เพิร์ทอยู่ในชีวิต ไม่อยากให้มันจบลงแบบนี้
“มินเดี๋ยวฉันมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน”
“อื้อๆ รีบไปรีบมานะ” มินนี่พยักหน้า ฉันจึงลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินออกมาหน้าคลับ
ด้านหน้าคลับจะมีโต๊ะไว้สำหรับนั่ง บางคนก็มาสูบบุหรี่ตรงนั้น ฉันเห็นว่าตอนนี้ไม่มีใครจึงเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวหนึ่งเพื่อรอพี่เพิร์ท ซึ่งก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะออกมาเจอหรือเปล่า
ผ่านไปประมาณห้านาทีเสียงทุ้มที่คุ้นเคยก็ทักขึ้น
“มากับใคร ?”
ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองพี่เพิร์ท ทั้งที่เป็นคนนัดเขาออกมาเองแท้ๆ แต่ทำไมพอยิ่งได้เจอหน้าใกล้ๆ มันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้กัน
“แพรมากับเพื่อนค่ะ”
พี่เพิร์ทนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกับฉันแล้วถามต่อ “นัดพี่ออกมาเจอมีอะไรหรือเปล่า ?”
“ไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ เหรอคะ ที่คบกับแพรมารักแพรบ้างหรือเปล่า แค่ไม่กี่วันทำไมถึงมีคนใหม่เร็วขนาดนั้น”
“พี่ยังไม่มีใคร”
“แล้วผู้หญิงที่มาด้วยล่ะคะ ไม่ใช่แฟนใหม่พี่เพิร์ทเหรอ”
“….แค่สนุกพี่ไม่ได้จริงจัง”
คำตอบของพี่เพิร์ททำเอาฉันที่ได้ฟังถึงกับอึ้งจนแทบจะพูดอะไรไม่ออก
“ชอบความสัมพันธ์แบบนั้นเหรอคะ” ฉันจิกเล็บลงมือตัวเองจนเกิดรอย
/0/8650/coverorgin.jpg?v=520e41b69f65a7bc869ad6f395fae5c4&imageMogr2/format/webp)
เด็กมันยั่ว BAD LOVE
เกริ่น.... ....ยะ..อย่านะ..พี่กำลังเข้าใจผิดอยู่..อึก..~ ผมไม่สนใจที่เธอพูด ผู้หญิงคนนี้แสดงละครเก่งจริงๆ ผมเกือบจะเชื่อเธอแล้วว่าเธอไม่ได้ขายตัว ผม: เลิกเล่นได้แล้ว เรามามีความสุขกันดีกว่า ...ยะ..อย่า..หนูไม่ได้ขายตัวจริงๆ หนูไม่ได้แสดงละครอะไรทั้งนั้น หนูพูดเรื่องจริง ปล่อยหนูไปเถอะ !! ผมกดท่/0/4648/coverorgin.jpg?v=cbbc87f91b418d7172df948e3e443ac1&imageMogr2/format/webp)
รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย
จะดีแค่ไหน หากหล่อนได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของเขาทุกเช้า... ตั้งแต่จำความได้ ชมพูนุชก็หายใจเป็นชื่อของเขาเรื่อยมา องค์รัชทายาทรูปงามแห่งซาเรีย เขาคือความสุขเดียวในชีวิตของหล่อน แต่ความสุขนั้นกลับไม่จีรังดั่งใจหวัง เมื่อหญิงเดียวในดวงใจของเขาหนีหน้าหายไปพร้อมกับพี่ชายของหล่อน ความผิดบาปทุกอย่างจึงถูกขว/0/25860/coverorgin.jpg?v=a21661c676f7b0bb9e58a0c7b2ab9737&imageMogr2/format/webp)
จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเ/0/5948/coverorgin.jpg?v=8b39d6342226ef97aa37971a47220b16&imageMogr2/format/webp)
คุณหมอ...อย่าใจร้าย
วามสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเ/0/10877/coverorgin.jpg?v=c1224b95ef81396fb1a3e9c3be5ee50c&imageMogr2/format/webp)
I'm yours ยกหัวใจให้คลั่งรักยัยเลขา
เพราะอดีตทำให้ผูกพัน แต่ปัจจุบันทำให้รักหมดใจ พริบพราวพนักงานบัญชีตัวเล็กๆ ที่แทบไม่มีใครรู้จัก ต้องจับพลัดจับผลูกลายมาเลขาท่านประธานคนใหม่ ก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะโชคชะตา หรือเพราะเขาเป็นคนกำหนดมาตั้งแต่แรกกันแน่ “ทำไมคุณถึงอยากให้ฉันมาอยู่ที่นี่คะ” “มันคงถึงเวลาแล้วมั้ง เวลาที่เธอควรกลับมาที่ที่เธอ![เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]](https://cos-thres.cdreader.com/site-433(new)/0/8177/coverorgin.jpg?v=d4ed2b1c856ffede19a9d13de9cacd6e&imageMogr2/format/webp)
เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดส/0/3436/coverorgin.jpg?v=ff9620bca0f4089b86c1b1739651abf7&imageMogr2/format/webp)
เมียบำเรอจอมมาร
ความเข้าใจผิดทำให้ ฮาร์เวีย มาสเคราโน่ กลายเป็นจอมมารร้ายแสนป่าเถื่อน และด้วยความรักทำให้ แพทริเซีย อะลอนโซ ลิซเต เลือกที่จะยอมเป็นเหยื่อเพื่อให้จอมมารย่ำยี “แพทยังไม่พร้อมค่ะ อยากพักผ่อน เมื่อคืนคุณทำให้แพทเจ็บ” ฮาร์เวียหัวเราะหึหึใกล้ๆ กับใบหูเล็กหอมละมุน “ครั้งนี้สัญญาว่ามันจะไม่เจ็บ และเธอก็จ/0/9781/coverorgin.jpg?v=5009cc4c68e2fea025272e1f87112f46&imageMogr2/format/webp)
/0/6075/coverorgin.jpg?v=db8e354d1846d9ed9f29ca8ee1763c7d&imageMogr2/format/webp)
แสนร้าย แสนรัก
เธอตกหลุมพรางของว่าที่สามีและเพื่อนสนิทของตัวเอง ทำให้เธอสูญเสียไปทุกอย่าง เธอตายอยู่บนถนน เมื่อเธอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็พบว่าสามีของเธอกำลังพยายามรัดคอเธอให้ตาย แต่โชคดี ที่สุดท้ายเธอรอดชีวิตมาได้ แล้วเธอก็ตกลงเซ็นข้อตกลงการหย่ากับสามีของเธออย่างไม่ลังเล ที่เธอคิดไม่ถึงคือ แม่ของเธอได้ทิ้งทรัพย์สมบัติ/0/4282/coverorgin.jpg?v=cc2d1bef0707801452bfcf09270b07b1&imageMogr2/format/webp)
