เสน่หามนตรา

จ้องมองม่านฟ้าอย่างไม่ละสายตา ขาแกร่งค่อย ๆ ขยับ

กล่าวลั่นม่านฟ้าก็แย้งขึ้นทันที..ความรู้สึกหวาดระแวงเมื่อสายตาชายหนุ่มเอาแต

เข้าหาช้า ๆ ไม่ได้สน

นหลังบางกระทบกับผนังห้อง วงแขนแก

้นบนใบหน้าคมเข้ม เมื่อเห็นแ

แวง รอยยิ้มร้ายที่เหมือนแอบแฝงอะไรบางอ

จะใช้กำล

บและปล่อย

......

ครามอย่างไม่อาจหักห้ามได้เมื่อมองใบหน้าคมนี้ในระยะประชิด เขาดูมีเสน่ห์ แววตาคมเฉี่ยวดุจพญาเหยี่ยว สายตาที่

งเข้ามาในระยะประชิดข้างหู ลมหายใจ

งการอะไรจา

้องก

้มสิ้นสุดลง ...ผมต้องการคุณ...คำนี้ที่ดังเข้ามาในส่วนการรับฟ

ุ่มตอบกลับทันใดพร้อมสบสายตาจ้

ว่านะ" ม่านฟ้าตอบกลับเ

นั้น

แผดดังพร้อมใช้มือบางดันร่างกำยำให้ออกห่าง

าวด้วย..." เชคฮบร

นใจเธอนึกกลัวชายผู้นี้จนตัวสั่น แค่

่คิดว่า

เจอ หรือรู้จ

ล้

!...ค

ผมเสียเวลามากพอแล

ขออยากกินข้าวก

ยชน์นานแล้ว...เอ๊ะ! หรือคุ

าทั่ววุ่นวายแล้ว" ม่านฟ้าร่ายยาวถึงเหตุที่ควรจะเป็น เพราะเธอมากับบริษัททัวร์ที่ทุกอย่างต้องทำพร

ะสิ คุณอยากพักผ่อนที่ไหนก็ได้ตา

กระจับมันดึงดูดให้ เชคฮ บราฮิมเข้าหาและประทับริมฝีปากบดจูบอย่างไม่อาจห้ามใจได้ "อื้อ อ่อย..." ม่านฟ้าตาลุกวาวเม้มปากแน่นเป็

ที่ไหวติงด้วยแรงบางเบาพยายามทุบตีไหล่กว้างเท่าที่แรงจะมีแต่ชายช

เธอนั้นปิดกั้น จนม่านฟ้าเผลอเปิดกลีบปากใ

ันอย่างเสน่หาต้องการ ร่างกายหญิงสาวแรกแย้มที่เหมือนกระแสไฟฟ้าแล่นผ่าน อารมณ์และการสัมผัสที่แปลกใหม่ที่ไม่คุ้นชินมันทำให้ม่านฟ้

ากออกในระยะประชิด สายตาคมมอง

ามปราม เมื่อมือหนาสัมผัสเว้าวนตรงความสาวผ่านเนื้อผ้า ทำเอ

ม่ใช่แบบนี้ สิ่งมีค่าที่ม่านฟ้าหวงแหนเธอจะต้องมอบมั

ุดพ้น แต่เชคฮ บราฮิมกลับบดเบียดแนบชิดกายแกร่ง อีกทั้งออกแรงเค้นคลึงความสาวหนักหน่วงขึ้น จนม่านฟ้าแทบเข่าทรุด แต่ชายหนุ่มก็ฉุด

..อ๊ะ อื้

บิดเอวหลีกหนีก็ตาม เมื่อมือหนาสัมผัสเนินนูนที่ปกคลุมด้วยแพรไหมหยาบ ควา

นด้วยน้ำกามสาวที่หลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย สัมผัสนี้แม

ื่อนิ้วร้ายกำลังสอดใส่เข้าไปในโพรงความสาวนุ่มนิ่ม ม่านฟ

ดี" จากสัมผัสที่ได้ชายหนุ่มก็รับรู้แล้วว่าเธอนั้นยังบริสุทธิ์ยิ่งได้สัมผัสก็ยิ่งได้ใจในความสาวที่เขานั้นได้เชยชมเป็นคนแรกของเธอ นิ้วเรียวยาวสวนเข้าออกเร็วถี่อย่างเอา

วล่องลอยเหมือนความหนักอึ้งหดหายไปในบัดดล...เรี่ยวแรงในการทรงตัวถดถอยเชคฮ บราฮิมผู้เอาแต่ใจเผยยิ้มอย่างภูมิในการเ

ธอนั้นสุขสมจนร่างกายอ่อนแรงแทบเสียการทรงตัว นิ้วร้าย ๆ ของ เชคฮ บราฮิม ถอดถอนออกนิ้วย

อนหายจากบทรักที่ชายหนุ่มมอบให้ด้วยเรียวนิ้ว กลางกายสาวที่มีความรู้สึกเจ็บแสบเพราะมันคือครั้ง

เธอเป็นอิสระยังคงกกกอดเธออยู่แบบนั้น เม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นตามใบหน้าสาวถูกจูบซับด้วยกลีบปากหนาของ

ืนแต่แรงอันน้อยนิดก็ไม่อาจจะต้านทานแรงชายอย่างเขาได้ ก่อนจะพาเดินไปแล้ววางเธอนั่งน

ตรึง น่าค้นหาสายตาคมของเชคฮ บราฮิมจ้องมองอย่างไม่ลดละท่ามกลางความเงียบไร้เสียงสนทนา ม่านฟ้าที่ต้องจำยอมทานมื้อเย็นกับเชคฮบราฮิมผู้

ิมเอ่ยถามเมื่อนานแล้วบนโต

จอาหารตรงหน้าต่อ เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้ามันตอกย้ำว่าศักดิ์ศร

ครั้ง เมื่อม่านฟ้าเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาตักข้าวเข

สียงสักนิด ด้วยในใจนั้นนึกเคืองโกรธ ที่เขาล้วงละเมิดเธอแม้นเธอนั้นร้องปรามเพีย

เขายังคงเงียบปาก มีเพียงสายตาคมเท่านั้นที่มองมายังม่านฟ้าที่ใบหน้

นฟ้า

เสียงดัง ร่างบางลุกพรวดจากเก้าอี้หรูทันทีเมื่อคิด

เกรี้ยวกราด ภาพเหตุการณ์ที่ผ่านมามันตราติดในใจเธออย่างไม่อาจลบเลือน เธอไม่อาจทาน

ายาวก้าวไวและฉุดรั้งแขนเรียวเล็กไว้

ี่แทบลุกเป็นไฟแหงนมองสบตาคนต

่ผมทำไปผมรู้ว่าผิ

จันหน้าสบสายตากับม่านฟ้า เธอคือผู้หญิงคนแรกที่กล้าตบหน้าเขาแต่ก็ไม่ได้เคืองโกรธ ผู้หญิงไทยรัก

้คุณมีผมในความทรงจำ.

มด้วยความโกรธ เธอจ้องหน้าเชคฮ บราฮิมอย่างเอา

ียวหลังมอง เธอโกรธเขา เธอเสียใจที่เขาล่วงเกินเ

ั้น สองขาเรียวก็หยุดชะงักงันทันทีเมื่อภาพเหตุการณ์มันย้อนวนเข้ามาในสม

ดังขึ้นจากด้านหลังจนต้องหันกลับไ

้ารีบเก็บอาการที่เป็นก่อนหน้า และเอ่ย

นฟ้าไปทานมื้อเย็น...ไม่สบายหรือเ

ดีฉันไม่หิวเ

ในเมื่อเธอเพิ่