เสน่หามนตรา

...อ๊

ดงเมื่อสัมผัสแรงของการเสียดสีของเสื้อผ้าที่ฉีกขาด เนินอกเนื้อนิ่มที่ล้นชั้นในไหวติงด้วยแรงสะอื้นไห้ แต่เชคฮ บราฮิม ก็หาได้สนใจ ในเมื่อตอนนี้เขาโมโหและต้องการจะครอบครองเพียง

หล่อเหลาจ้องมองเรือนกายสาวอย

ใจ เมื่อร่างกายถูกลากขึ้นสูงเกือบหัวชนกับหัวเตี

า'ต้องการ' ที่เชคฮ บราฮิมพูดพร่ำก็ทำเอาน้ำตาของม่าน

ว่าจะปรามแบบไหนก็ไม่สามารถ

นี น้ำตาที่รินไหลอาบสองแก้มไม่ได้ช่วยอะไรได้เลย ม่านฟ้ารู้สึกกลัวชายตรงหน้าในตอนนี้ สา

ร้ความปราณีจนม่านฟ้านั้นร่างกายสั่นเทาหวาดกลัว สองมือหนาลูบไล้ตามเรือนผิวอย่างเบามือ จนความรู้สึกสะท

อที่ดังเข้ามาในส่วนการรับฟัง อารมณ์ตัณหาของเขาที่ก

พร้อมกับเสียงสะอื้นร้องไห้ เขาเป็นใครกันแน่! ทำไมถึงต้อ

มือ ความสาวที่ถูกสัมผัสด้วยมืออีกข้าง จนร่างบางสั่นสะท้านขนลุกชันอย่างไม่อา

ต่เธอกลับไม่ได้ยิ้มของเธอส่งมาแต่อย่างใด มีเพียงแค่สายน้ำตาเท่านั้นที่ส่งมาให้ ปากหนาค

ิ้นร้าย ที่กำลังทรมานกายของเธอจนสะท้านร่างบางบิดเร้าอ

ย่างเอาแต่ใจ อีกมือก็กอบกำท

เต็มปากดีจริง

เสียง มีหรือคนอย่าง เชคฮ บราฮิม จะสนใจกลับตวัดปลาย

้อยสู่ลำคอยาวระหงส์ ดอมดมตามผิวเนียนและขบเล่นกับติ่งหูสวย จนร่างบางนั้นบิดเร้าอย่างกระสันซ่านเสียว กลาง

งเชคฮ บราฮิมหลุดล่วงลงพื้น ม่านฟ้าพยายามหลับตาแล

มีวันลืม" เรียวนิ้วถูไถนำร่องจ

ต่ก็ถูกแยกออกห่างด้วยลำขาแกร่ง สายตาคมจ้องมองความสาวสีระเรื่อที่อาบชื้นด้

านที่เช็คฮ บราฮิมป้อนให้ ทำเอาใจม่านฟ้าแทบขาดใ

ตัวตนออกมาอย่างเผลอลืมตัว เสียงหวานเสนาะหูสร้าง

ทั้งยังสวนขยับนิ้วหมุนวนในโพรงนุ่มนิ่ม...ยิ่งสวนนิ้วเข้าออกเร็วถี่เพียงใ

ลุมด้วนแพรไหมเงาสีดำ "อย่าทำ...ซี้ด~~~" อีกทั้งเรียวลิ้นยังลากไล้ตว

ียวซ่านแล่นผ่านลงยังปลายเท้าจนต้องจิกปลายเท้าลงที่

ยทำแบบนี

ห้ใครทำแบบนี้

่มมากขึ้น เขาพอใจเมื่อเธอบอกว่าไม่เคยให้ใครทำแ

ย่างปฏิเสธ...มันคงเข้ากับสรีระของเธอไม่ได้เป็นแน่ "บราฮิม อย่าเลยนะคะ ขอร้อง" เมื่อเสียงแ

มตัวแล้วลูบหัวม่านฟ้าอย่างปลอบโยน สายตาที่แปรเปลี่ยนไปของเชคฮ บราฮิมดู

เข้ากั

ำให้เธอนั้นพูดออกไปอย่างยินยอม ทั้

..ฉัน

งอ่อนโยน ก่อนจะค่อยๆ จูบซับกลีบปากบางอย่างนุ่มนวลเพื่อบรรเทาความเจ็บกลางกายส

ขตและเจ็บช้ำกายภายใน ม่านฟ้ารู้สึกเจ็บ! มันเจ็บฝืดและทรมาน...กายชายกดแช่แน่นิ่งเพื่อความคุ้นชิน ก่อนจะเริ่มขยับบรรเลงเข้าออกอย่า

.ม่านฟ

กนกายของชายหนุ่มเป็นห้วง ๆ เหมือนเธอกำลังสุขสมด้วยเวลาเพียงไม่นาน ก่อนที่ร่างกายบาง

ี่ ความสาวที่คับแน่น ดูดรัดแทบขาดใจอย่างไม่อาจทานทนได้ไ

มกระหน่ำในห้วงจังหวะสุดท้าย กายชายกำยำทาบทับร่างบางอย่างทิ้

ิม จนชายหนุ่มรู้สึกดี เขาจ้องมองใบหน้าเธอและรวบรัดเข้าสู่อ้อมกอด

ับผมนะ

ามเป็นชายให้ลุกตื่นอีกครั้ง แม้เพิ่งจะเสร็จสมไปก็ตาม ความเป็นชายที่พร้อมทำงานอีกรอบ แต่นางฟ้าเดินดิน

ิม ไม่สนใจ ลุกคาบคร่อมร่างบางที่นอนนิ่ง แยกสองขาเรียวให้ออกห่าง จับควา

ี เอวหนาเริ่มขยับช้า ๆ ซึมซับความซ่านทุกการสัมผัส ใบหน้าคมเชิดเงยอย่างกระสันซ่านเสียว ปากก็ครอบง

ทำให้ เชคฮ บราฮิม ผู้ที่ทานทนต่อตัณห

จนน้ำรักฉีดพุ่งเข้าสู่ร่างกายของม่านฟ้า การร่วมรักที่ไร้การป้องกันเพราะเขานั้นมั่นใจว่าม่านฟ้าคนนี้ปลอดภัย ไม่ใช่แค่นั้นเพราะเขาจะต้องได้เธอเคียงกายตลอดไป บทรักที่ถูกใจจนเชคฮ บร