5.0
ความคิดเห็น
90.3K
ชม
61
บท

มาเฟียหนุ่มจดจำเหตุการณ์ที่มีคนลงมือปลิดชีวิตพ่อแม่ของเขาได้อย่างติดตา ทำให้เขาจมดิ่งอยู่กับความแค้นมานานแสนนานเป้าหมายในชีวิตของเขา คือการ 'แก้แค้น' เท่านั้น และเมื่อเขาเติบโตขึ้นปฏิบัติการแก้แค้นจึงเริ่มต้นขึ้น และเธอคนที่ใกล้ชิด 'ฆาตกร' ที่ฆ่าพ่อแม่เขามากที่สุดต้องเป็นคนที่รับกรรมแทน "ฉันอยากรู้" "อึก..." "ถ้าพ่อเธอเห็นเธอในสภาพที่ไม่ปกติ พ่อเธอจะเป็นยังไง"

บทที่ 1 บทนำ

เฮนเดอร์สัน เอ็นเตอร์ไพรส์

"ออสตินครับ ไปรอดี้ที่ห้องทำงานก่อนนะครับ"

"ครับ"

เด็กหนุ่มดวงตาสีฟ้าครามในชุดเอี๊ยมน่ารักวัยแปดขวบเดินตรงไปที่ห้องทำงานของผู้เป็นพ่อในขณะที่ผู้เป็นพ่อของตัวเองแยกตัวออกไปทางอื่น เขายังเดินไปไม่ทันถึงห้องทำงานก็ได้ยินเสียงเอะอะในห้องที่คุณพ่อของตัวเองเดินเข้าใป

ใจเกิดสงสัย…

"เสียงอะไรหว่า"

เด็กชายออสตินแอบแง้มประตูดูเห็นภาพเหตุการณ์พบผู้ชายรูปร่างกำยำจำนวนกว่าสิบคนกำลังมีปากเสียงกับผู้เป็นพ่อของตัวเองอยู่ ด้วยความไม่รู้เด็กชายออสตินแอบคลานเข้าไปหลบใต้โต๊ะเพราะคิดว่าเขาจะสามารถช่วยเหลือพ่อของตัวเองได้

หลังจากที่นั่งหลบอยู่ใต้โต๊ะไม่นานเสียงในห้องก็เริ่มดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้เขาเกิดความกลัวแต่ยังคงแอบหมอบมองดูทั้งน้ำตาว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเขา ก่อนที่ใบหน้าน่ารักจะได้แนบลงไปที่พื้นเขานอนตะแคงเพื่อแอบดูผ่านช่องข้างล่าง ก็เกิดเสียงดังสนั่นราวกับฟ้าผ่าขึ้นหลายต่อหลายครั้ง

เปรี้ยงงงงง!!

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

"ดะ... ดี้ ฮื้ออออออออ~"

ออสตินเริ่มหวาดกลัวร่างเล็กตัวสั่นเทิ้มเขาเปล่งเสียงออกมาเบาๆ เพราะกลัวคนอื่นจะรู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ มือเล็กยกขึ้นปิดปากที่สั่นเทิ้มเพราะความเสียใจของตัวเอง หยดน้ำตาไหล่ผ่านหน้าหยดแล้วหยดเล่า

"ดะ... ดี้ ดี้ครับ ช่วยตินด้วย ตินกลัว ฮื้ออออออ~"

เด็กน้อยวัยแปดขวบยังไม่ทันได้เห็นเหตุการณ์ชัดเจนนักก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวเสียก่อน ด้วยความเป็นเด็กออสตินยกสองมือขึ้นปิดใบหูตัวเองแน่นแล้วตะเบ็งเสียงร้องออกมาจนสุดเสียง แข่งกับเสียงฟ้าผ่าเปรี้ยงที่ดังอย่างต่อเนื่องจนคนด้านนอกไม่ได้ยินเสียงของเด็กน้อยเลยสักคน เมื่อเสียงฟ้าผ่าเบาลง เขาใช้เวลาเพียงครู่เดียวแล้วค่อยๆ ลืมตามองหาพ่อของตัวเองผ่านทางช่องข้างล่างใต้โต๊ะตัวที่ตัวเองแอบอยู่กลับพบเพียงแค่

แดดดี้นอนจมกองน้ำสีแดงสด และแน่นิ่ง…

พ่อของเขานอนจมอยู่ในกองน้ำสีแดงสด ดวงตาสีฟ้าครามของร่างไร้วิญญาณยังคงเบิกโตขึ้นแล้วจ้องมองมาทางช่องใต้โต๊ะที่ลูกชายวัยสดใสของเขาหลบอยู่ สองสายตาของสองพ่อลูกประสานกัน คนหนึ่งเริ่มร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว

ส่วนอีกคน…

ไร้ลมหายใจไปแล้ว…

ออสตินยังคงนอนหมอบหลบอยู่ หลังจากนั้นเพียงไม่นานมากนัก กลุ่มชายชุดดำก็กองระเนระนาด บางส่วนก็วิ่งหนีออกไปพร้อมกับเสียงที่เขาได้ยินเมื่อครู่ดังขึ้นอีกครั้ง

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

เด็กน้อยออสตินสะดุ้งโหยงหลับตาปี๋ยกมือปิดสองใบหูของตัวเองร่างเล็กสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัวเขาร้องไห้หวังให้แดดดี้ต้องมาคอยปกป้องเขาอย่างที่เคยเป็น

เด็กน้อยที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์ที่พ่อตัวเองถูกฆ่า หัวใจดวงเล็กๆ ของเขาจะบอบช้ำมากเท่าไหร่ไม่มีใครรู้ได้

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

สิ้นเสียงดังออสตินลืมตาขึ้น ถึงเขาจะเด็กแต่เขาก็สามารถรับรู้ได้ว่าพ่อของเขานั่นไร้ลมหายใจไปแล้ว สองดวงตาไร้แววสดใสเหมือนอย่างที่เคยมี แต่ทว่าออสตินกลับพบกับบางสิ่งบางอย่างที่ตกอยู่มันคือ แหวนเงินสลักลายพญาเหยี่ยว

ออสตินพยายามเอื้อมมือเล็กเข้าไปหยิบแต่มันก็ไม่ทันแล้วเมื่อมีใครบางคนกลับมาแล้วเก็บมันกลับไปเด็กชายวัยแปดขวบอยู่ในห้องเงียบๆ ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงร้องไห้ แต่เขากลับพยายามจดจำวัตถุที่ตัวเองเห็นแล้วกำมือแน่น

"ติน ตินจะตามหามัน ตินจะแก้แค้นให้ดี้เอง"

ออสตินนอนมองร่างไร้วิญญาณของผู้เป็นพ่ออยู่ใต้โต๊ะ เขากำหมัดแน่นร้องไห้ อยากสะอื้นไห้ออกมาแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเด็กน้อยไม่รู้เลยว่าพวกคนอันตรายพวกนั้นจะกลับมาอีกไหม

ออสตินรู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อกลับมาถึงที่บ้านของตัวเองแล้ว เขาหลับไปพร้อมกับน้ำตา และเสียงสะอื้นไห้ในใจ

ภาพจำของของเขาคือสายตาประสานกันกับแดดดี้เป็นครั้งสุดท้าย และภาพจำฝังใจของเด็กชายวัยแปดขวบคือ แหวนเงินสลักลายพญาเหยี่ยว

"ตื่นแล้วเหรอลูก"

"คะ... คุณอา ฮื้ออออออออ~"

เรื่องราวของเขาในวัยแปดขวบมันยังไม่จบเพียงเท่านั้น ใครจะรู้บ้างว่าเด็กตัวแค่นี้ต้องมารับรู้ว่าพ่อกับแม่ของตัวเองต้องมาตายในวันเดียวกัน

ใช่แล้ว แม่ของออสตินตามไปหาสองพ่อลูกที่ทำงานแต่เธอกลับซวยไปด้วย เธอถูกยิงจากใครบางคนในกลุ่มนั้น

และเธอ...

เสียชีวิตคาที่…

หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายนั้นผ่านไปออสตินใช้เวลารักษาสุขภาพจิตของตัวเองเป็นเวลาหลายปี กว่าเขาจะก้าวผ่านความยากลำบากของชีวิตนั้นมาได้

มันช่างทรมานเหลือเกินชีวิตที่ไร้พ่อขาดแม่…

ออสตินอยู่ในความดูแลของผู้เป็นอา เขาได้ขึ้นเป็นนายใหญ่สูงสุดในแก๊งมาเฟียแทนผู้เป็นพ่อในวัยเพียงสิบห้าปี เขาถูกฝึกฝนอย่างหนักหน่วง และผ่านความยากลำบากมามาก กว่าจะมีคนยอมรับเขาให้เป็นหัวหน้าแก๊ง และใช่ออสตินมีไอคิวที่มากกว่าคนทั่วไปเขาฉลาด แข็งแกร่ง และไร้ความปรานี

สองสิ่งที่ทำให้ออสตินมีชีวิตอยู่ได้ คือเขาต้องการแก้แค้นให้พ่อกับแม่ของเขา และเหตุการณ์ที่เขาพบเจอมามันสอนให้เขารู้ว่าเขาไม่ควรยกหัวใจให้ใคร ไม่ควรฝากชีวิตไว้ที่ใคร เพราะเมื่อเวลาที่ต้องสูญเสียมันจะทรมานแค่ไหน

เขารู้ดี...

ยี่สิบปีต่อมา

ออสตินพยายามสืบหาคนที่มีแหวนเงินสลักลายพญาเหยี่ยวเป็นเวลาตลอดหลายปีตั้งแต่ได้รับตำแหน่งใหม่ๆ แต่ตอนนี้เขายังไม่พบ เขารู้เบาะแสแค่เพียง ไอ้ฆาตกรคนนั้นมันเป็นตำรวจยศใหญ่ แต่เขาไม่สนใจหรอกนะว่ามันจะใหญ่มาจากไหน เขาต้องการแค่ปลิดชีพมันเพื่อแก้แค้นให้พ่อกับแม่ของเขาเท่านั้น แต่ด้วยความที่ว่าเขาต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานมาตลอดยี่สิบปีเต็ม

การปลิดชีพฆาตกรคนนั้นมันคงง่ายเกินไป

ตึก... ตึก... ตึก... ตึก...

เสียงวิ่งเข้าอาคารของตึกดังไล่มาจากทางเข้าจนเจียนใกล้จะถึงหน้าลิฟต์ เด็กสาวภายใต้รองเท้าส้นสูงสีดำขนาดห้านิ้วหอบแฟ้มเอกสารเข้ามาใกล้ประตูลิฟต์เรื่อยๆ

"รอหนูด้วยค่ะ คุณคะ คุณ"

ประตูลิฟต์เฉพาะของผู้บริหารภายในบริษัทเฮนเดอร์สัน เอ็นเตอร์ไพรส์ กำลังจะถูกปิดลงแต่เมื่อได้ยินเสียงใสตะโกนเรียกร่างสูงจึงกดชะลอลิฟต์เอาไว้เพื่อรอเด็กสาวที่ตะโกนเรียกให้เขารอ

แฮ่ก! แฮ่ก! แฮ่ก!

ปึก!

"อ่ะ!!"

ร่างบางชนเข้าที่แผงอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มในคราบของผู้บริหารระดับสูงของบริษัทนำเข้าส่งออกระหว่างประเทศจนหน้าผากมนของเธอขึ้นรอยแดง แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้มาเฟียหนุ่มสนใจเธอได้เพราะสิ่งที่เขาสนใจมากกว่าเธอ คือแหวนเงินสลักลายพญาเหยี่ยวที่เธอห้อยไว้ที่คอต่างหาก

"นะ... หนูขอโทษค่ะ"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ นังหมูปีศาจ

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก
5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ฆาตกรรัก
1

บทที่ 1 บทนำ

07/05/2023

2

บทที่ 2 คนแปลก

07/05/2023

3

บทที่ 3 เปลี่ยนแผน

07/05/2023

4

บทที่ 4 กล่องดวงใจ NC+++

07/05/2023

5

บทที่ 5 ขุมนรก NC+++

07/05/2023

6

บทที่ 6 ทรมาน NC+++

07/05/2023

7

บทที่ 7 เครื่องติดตาม

07/05/2023

8

บทที่ 8 คิดมาก

07/05/2023

9

บทที่ 9 หัวขโมย

07/05/2023

10

บทที่ 10 ซาดิสม์ NC+++

07/05/2023

11

บทที่ 11 คุณต้องเลือก

07/05/2023

12

บทที่ 12 ต่อต้าน

07/05/2023

13

บทที่ 13 พยศ

07/05/2023

14

บทที่ 14 ปราบพยศ NC+++

07/05/2023

15

บทที่ 15 เอาตัวรอด

07/05/2023

16

บทที่ 16 แขกคนสำคัญ

07/05/2023

17

บทที่ 17 ชั่ววูบ

07/05/2023

18

บทที่ 18 สับสน

07/05/2023

19

บทที่ 19 เด็กดี

07/05/2023

20

บทที่ 20 รู้ทัน

07/05/2023

21

บทที่ 21 ฉันผิดอะไร

07/05/2023

22

บทที่ 22 ทางสะดวก

07/05/2023

23

บทที่ 23 เล่นด้วย

07/05/2023

24

บทที่ 24 อยู่เป็น

07/05/2023

25

บทที่ 25 กระต่ายขาเดียว NC+++

07/05/2023

26

บทที่ 26 ล่าม NC+++

07/05/2023

27

บทที่ 27 ข้อตกลง

07/05/2023

28

บทที่ 28 เศษเสี้ยวความห่วงใย

07/05/2023

29

บทที่ 29 แอบหึง

07/05/2023

30

บทที่ 30 หลอกถาม

07/05/2023

31

บทที่ 31 เสน่ห์ปลายจวัก

07/05/2023

32

บทที่ 32 เมีย

07/05/2023

33

บทที่ 33 เธอเก่ง

07/05/2023

34

บทที่ 34 สมยอม NC+++

07/05/2023

35

บทที่ 35 การเปลี่ยนแปลง

07/05/2023

36

บทที่ 36 หนังสด NC+++

07/05/2023

37

บทที่ 37 คนนอก

07/05/2023

38

บทที่ 38 ไม่พอใจ

07/05/2023

39

บทที่ 39 ประชด

07/05/2023

40

บทที่ 40 หัวร้อน

07/05/2023