คุณอาอรุณี

แสงตะวันยามเช้าสาดส่องทอประกายระยับสาดลอดบานหน้าต่างหลังใหญ่ที่เปิดกว้างรับลมโชยมาตลอดทั้งคืน

‘ต้นเหลืองศิริมงคล’ ลีลาวดีส่งกลิ่นฉุนแตะจมูกโชยเข้ามา ในคฤหาสน์หลังโต ‘คฤหาสน์พิมพ์เดือน’

หญิงสาวคนหนึ่งชะโงกหน้าออกไปนอกหน้าต่าง...สตรีวัยกลางคนเหลียวมองไปรอบก็พลันพบกับสาเหตุของกลิ่นเจ้าปัญหา

อรุณีส่ายหน้าอย่างเอือมระอาเล็กน้อย แล้วรีบ งับบานหน้าต่างเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็ว

อรุณีสาวเท้าเดินกลับขึ้นไปบนเตียงแล้วล้มตัวลงนอนต่ออย่างสบายอารมณ์

“แอบรักเธอคนนั้นยังไม่กล้าจะบอกออกไป” เสียงเพลงโทรศัพท์ของหล่อนดังขึ้นเสียงดังสนั่นลั่นห้องนอนในคฤหาสน์หลังโตของเธอ...อรุณีเลิกผ้าห่มขึ้นอย่างอารมณ์เสีย

“ใครนะ...โทรมาตอนนี้” อรุณีวัยสามสิบสองปีเอ่ยอย่าง หัวเสีย ปลายเท้าเรียวขาวสะอาดก้าวย่างลงจากเตียงอย่างรวดเร็ว

อรุณีสัมผัสได้ถึงความอ่อนนุ่มของพรมสีเทาที่ปูไว้ใกล้เตียงนอนขนาดกว้าง

หญิงสาววัยสามสิบสองเหลียวมองในกระจก เรือนไหมของอรุณียาวสลวยทิ้งตัวลงอย่างมีน้ำหนัก...

ดวงตาคู่งดงามอ่อนหวานชวนฝัน...หากแต่นัยน์ตานั้นเด่นชัดถึงความเหนื่อยล้าจากการทำงาน

เวลานี้อรุณีสวมชุดนอนสายเดี่ยวสีเทา ผ้าบางเบาที่ หญิงวัยกลางคนสวมใส่แนบเนื้อจนเห็นส่วนโค้งส่วนเว้าชัดเจน

ทรวงอกอิ่มใต้บราเซียร์สีดำไซส์โตทะลักล้นออกมาจน สาวเจ้าอดทอดมองสำรวจตนเองในกระจกมิได้

อรุณีมองตนเองในกระจกอย่างพึงพอใจในรูปโฉม ของตนเอง

หญิงสาวเยื้องย่างลงแล้วควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าสีเงินใบโก้ราคาแพงหูฉี่เหยียบแสนของเธอ

“สวัสดีค่ะ ดิฉัน เอม ติดต่อจากสำนักข่าว มิเรจ นะคะ” ปลายสายเอ่ยขึ้นอย่างสุภาพ

“สวัสดีค่ะ อรุณีพูดค่ะ” อรุณีสตรีวันกลางคนกรอกเสียงลงไปตามสายโทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลชวนฝัน

“ดิฉันจะติดต่อขอสัมภาษณ์คุณอรุณีเป็นการส่วนตัวได้ไหมคะ” ปลายสายเอ่ยบอกความต้องการจุดประสงค์ของการติดต่อมาครั้งนี้

“ได้ค่ะ ดิฉันยินดี” อรุณีกรอกเสียงลงไปอย่างสบาย ๆ

“ถ้าอย่างนั้นคุณอรุณีสะดวกเป็นวันไหนดีคะ” ปลายสายเอ่ยถามอย่างตรงไปตรงมา

“ดิฉันว่างวันจันทร์ค่ะ” อรุณีเอ่ยขึ้นแล้วหยิบปฏิทินพลิกมาดูแล้วเปิดออก

หญิงวัยกลางคนไม่ลืมหยิบปากกาสีแดงมาวงวันจันทร์เพื่อให้ทราบว่าวันนี้เป็นวันที่หญิงสาวต้องถูกสำนักข่าวสัมภาษณ์

อรุณีชินเสียเเล้วกับการถูกสัมภาษณ์ หญิงสาวเป็นวีเจสมัยตั้งแต่อายุน้อย เวลานี้อรุณีเป็นนางแบบที่มีชื่อเสียงโด่งดังคับฟ้า ในเมืองไทยจึงไม่แปลกที่จะมีนักข่าวเว็บไซต์ดังมารุมสัมภาษณ์

อรุณีสางเรือนผมให้ยาวสยายทิ้งไปด้านหลัง แววตาคู่นั้นงดงามแต่ฉายรอยอ่อนล้า

สาวเจ้าเหลียวมองนาฬิกาข้อมือก็พบว่าใกล้จะได้เวลาไปทำงานเเล้ว

“อาบน้ำดีกว่า” หญิงสาวเอ่ยอย่างเเผ่วเบากับตนเอง

อรุณีคว้าผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว....ปลายเท้าเรียวขาวสะอาดเยื้องย่างลงเหยียบลงในอ่างน้ำ

หญิงสาวย่อตัวลงช้า ๆในอ่างน้ำขนาดกว้าง ทรวงอกอิ่มปริ่มน้ำ อรุณีสัมผัสได้ถึงความเย็นซ่านกำซาบไหลผ่านเรือนกาย

มือเรียวสวยเอื้อมหยิบสบู่เหลวมาเทลงในอ่างน้ำขนาดใหญ่ หญิงวัยกลางคนทรุดตัวลงนั่ง เธอเหยียดแข้งขาออกอย่างสบายอารมณ์

อรุณีตีฟองเล็กน้อยด้วยมือเรียวสวยอย่างแผ่วเบา หญิงสาวใช้ปลายนิ้ววนในอ่างเพียงเล็กน้อย

เพียงชั่วพริบตาอรุณีก็นอนแช่ตัวท่ามกลางฟองสบู่ ที่เรียงรายราวกับเม็ดโฟม

หญิงวัยกลางคนสูดกลิ่นหอมของธรรมชาติอย่างผ่อนคลาย สบู่เหลววันนี้ที่หล่อนใช้เป็นสบู่กลิ่นบุหงาที่ได้รับมาในวันเกิด

หญิงวัยเลขสามใช้มือเรียวถูตัวอย่างถลำมือเรียวสัมผัสปลายปทุมถันอย่างแผ่วเบา เธอสัมผัสได้ถึงแรงอารมณ์ที่กำลัง จะคุกรุ่นในกายได้ไม่ช้า

แม้อรุณีจะไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน หากแต่หล่อนเอง ก็พอจะรู้ว่าความจริงแล้วหล่อนมีความปรารถนามากมายเพียงใด

เมื่อครั้งอรุณียังเป็นสาวแรกรุ่น หญิงสาวมักจะชอบลืมตัวช่วยตัวเองอยู่บ่อยครั้ง

แม้ว่าเธอจะถวิลหาความต้องการราคะมากเพียงใดทว่า หามีใครมาสนองให้เธอได้เลย

นั่นอาจเป็นเพราะเธอยังคงไม่ลืมเจ้าของช่อดอกไม้ปริศนาที่ทำให้โลกทั้งใบของอรุณีมีเพียงเขาคนเดียว

+++