/0/23464/coverorgin.jpg?v=87a6ac722ea4a6214c5347bf476e2a05&imageMogr2/format/webp)
ท่ามกลางความมืดมิดและเย็นเฉียบ เสียงกระซิบเดี๋ยวดังเดี๋ยวเบาค่อยๆ เข้าสู่โสตประสาทของหญิงสาว
“เอาล่ะ โชคดียิ่งที่มาทัน มิเช่นนั้นร่างนี้คงใช้การมิได้แล้ว”
“ไป๋อู่ฉาง! เจ้าคนสะเพร่า! ถ้าร่างนี้ใช้มิได้นางก็ไม่มีร่างใหม่อีกแล้วนะ”
“ข้าถึงได้บอกให้เจ้ารีบอย่างไรเล่า ช่างเถอะ เพียงเท่านี้ก็หมดหน้าที่ของพวกเราแล้ว กลับไปพักผ่อนให้สบายใจดีกว่า”
เสียงรอบด้านเงียบลงอีกครั้ง เหลือเพียงความหนาวเย็นที่คอยกัดกินจิตใจหญิงสาวเท่านั้น
หลี่เหมยลี่พยายามนึกว่าเหตุใดตนเองจึงมาอยู่ที่นี่ หากจำไม่ผิดเธอกระโดดลงไปช่วยเด็กชายที่ลื่นตกลงไปในกระแสน้ำป่า ซึ่งไหลบ่าลงมาท่วมเส้นทางสัญจร ตอนไปเที่ยวล่องแก่งที่น้ำตกล่องละมุน
เธอส่งเด็กคนนั้นเข้าไปใกล้ฝั่งได้อย่างปลอดภัย แต่ตนเอง…
‘ดูเหมือนว่า… ฉันคงจะตายไปแล้วสินะ!’
หญิงสาวโอดครวญอยู่ในใจอย่างรู้สึกแย่ ชีวิตนี้อยู่มาสามสิบปีไม่เคยเสียใจกับการเป็นสาวท้วมมากขนาดนี้
เพราะเป็นสาวร่างใหญ่ทำให้เหล่าเจ้าหน้าที่อุทยานไม่สามารถดึงตัวเธอและเด็กขึ้นจากกระแสน้ำอันเชี่ยวกรากได้ ทั้งที่ผูกเชือกกู้ภัยไว้กับตัวแท้ๆ!
/0/5328/coverorgin.jpg?v=e1e407d4d51280ba97a8c97759e693ea&imageMogr2/format/webp)
/0/13853/coverorgin.jpg?v=2c016d8faf430d54609fb43664503dcb&imageMogr2/format/webp)
/0/8076/coverorgin.jpg?v=a96616175dfece2f4de680d0552b6f73&imageMogr2/format/webp)
/0/5699/coverorgin.jpg?v=826b048edc6e75e6f4e07c79f33c9e1b&imageMogr2/format/webp)
/0/7417/coverorgin.jpg?v=fdfbad1052167fd6e910607e0058c081&imageMogr2/format/webp)
/0/10506/coverorgin.jpg?v=17e10f511baa771780065f5fd5d5c8f8&imageMogr2/format/webp)
/0/7691/coverorgin.jpg?v=f13e24162273843182101270a1a71b00&imageMogr2/format/webp)
/0/3337/coverorgin.jpg?v=079a41025a03ced2d7523dcf11ef9e6c&imageMogr2/format/webp)
/0/5664/coverorgin.jpg?v=30c1c1895a8b3a1dae82b024c722c21c&imageMogr2/format/webp)