ประธานซาตานกับคุณหนูใสอุ่น

“ปรางค์ไปเที่ยวฝรั่งเศสกับเราไหม?”

คำถามของเพื่อนสาวทำให้หญิงสาวถึงกับหันไปให้ความสนใจไม่น้อย

“ไปจริงเหรอ?”

“จริงซิ เราจะไปเยี่ยมลุงของเรา”

ปราค์ปรียาใช้ความคิดแล้วลอบยิ้มออกมา เธอเองก็อยากไปเที่ยวฝรั่งเศสนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสเสียที เพราะเธอไม่มีเงินมากพอที่จะไปที่นั้น

“แต่ว่าเราไม่มีเงินหรอกนะพิน”หญิงสาวบอกเพื่อนเสียงเศร้า

“เราออกให้ ไม่ต้องเกรงใจหรอกนะปรางค์ เพราะเราเองก็อยากมีเพื่อนไปเที่ยวด้วยกันอยู่พอดีเลย”

“ถ้าอย่างนั้น เราก็พร้อมจะไปเป็นเพื่อนอยู่แล้วละพิน”

ลุคส์พลิกหน้ากระดาษไปมาด้วยความงุนงง เพราะเวลานี้เขาจำต้องเรียนภาษาไทย บริษัทรถยนต์กำลังไปเปิดตลาดที่นั้น เขาพอเข้าใจภาษาพูด แต่เขียนแล้วก็อ่านนี่สิที่ยาก

ชายหนุ่มปิดหนังสือลงเมื่อจบบทเรียนแล้วรีบสาวเท้าไปที่รถด้วยความหงุดหงิด บอดี้การ์ดคนสนิทส่งแฟ้มเอกสารให้ ข้างในมีข้อมูลของผู้ที่ทรยศกับบริษัท

“ไอ้สาวเลว กล้าหักหลังฉันเหรอ!”ลุคส์สบถแล้วเหวี่ยงแฟ้มลงพื้นด้วยความเดือดดาล

“จะเอายังไงดีครับนาย?”มาติชถามเจ้านาย

“ฆ่ามันซะ!”

“จะดีเหรอครับนาย?”

“ฉันบอกให้ทำอะไรแกก็ทำเถอะมาติช หากมันอยู่กันยากนักก็ฆ่ามันซะก็สิ้นเรื่อง จะได้ไม่มาแว้งกัดเราลับหลังอีก!”เขาบอกเสียงกร้าว

ไมเคิลรีบเก็บข้าวของเพื่อจะหนีออกจากประเทศ เพราะเวลานี้เขามั่นใจว่าลุคส์คงรู้ความจริงเรื่องที่เขาเอาความลับของบริษัทไปขาย และไมเคิลเชื่อว่ายังไงเสียคนอย่างลุคส์ฉายาปีศาจน้ำแข็งคงไม่มีวันปล่อยเขาไปเด็ดขาด

ปรางค์ปรียายืนนิ่งอยู่ด้านหน้าหอไอเฟล เธอยิ้มกว้างให้เพื่อนสาวถ่ายรูปด้วย พิมอาภาหัวเราะร่าเมื่อพบว่าหน้าเพื่อนตนเองบูดเบี้ยวเพราะฝีมือการถ่ายรูปของหล่อนเอง

“เราไม่ไปที่บ้านลุงก่อนเหรอพิน?”ปรางค์ปรียาถามเพื่อนเพื่อความแน่ใจ

“โอ้ย! ไม่เป็นไรหรอก เราโทรมาบอกลุงนานแล้ว”

“แล้วเดี๋ยวเราจะไปที่ไหนต่อดีล่ะ”

“ไปหาอะไรกินกันเถอะหิวแล้ว”พินอาภาบอกก่อนจะลากเพื่อนสาวไป

หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปในร้าน สาวเอเชียสองคนเรียกความสนใจจากผู้คนไม่น้อย พินอาภาเป็นสาวผิวสีน้ำผึ้ง ใบหน้าของเธอคมน่ามอง ส่วนปรางค์ปรียวผิวขาวเนียนละเอียด ใบหน้าของหญิงสาวดูหวานละมุนชวนหลงใหล