ขอโอกาสอีกครั้ง

ถือได้ว่าโฮ่วซ่าวถิงยังมีจิตสำนึกอยู่มาก เขายื่นมือออกไปดึงกระโปรงของเธอให้เรียบร้อย แล้วก็กำลังจะช่วยติดกระดุมให้เธอ

“เดี๋ยวฉันทำเอง” เวินหมั้นพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา

มือของเธอคว้ากระดุมที่มีขนาดเท่าเมล็ดข้าวเอาไว้ แต่มันลื่นเกินไปจนเธอไม่สามารถติดได้เลย สุดท้ายโฮ่วซ่าวถิงก็ต้องเป็นคนติดกระดุมให้เธออยู่ดี

แถมเขายังเอ่ยคำขอโทษออกมาอีกครั้งด้วย

เพื่อชดเชยให้เธอแล้ว เขาจึงโทรหาทนายเจียงหมิงเป็นการส่วนตัว เพื่ออธิบายสถานการณ์ของพ่อเวินหมั้นให้เจียงหมิงฟัง

เจียงหมิงชื่นชมรุ่นน้องคนนี้เป็นอย่างมาก แค่โฮ่วซ่าวถิงเอ่ยปาก เขาก็ตอบรับในทันทีแล้ว จากนั้นก็นัดหมายกับเวินหมั้นเพื่อจะพบกันในท้ายที่สุด

โฮ่วซ่าวถิงพูดต่ออีกนิดหน่อย แล้วจึงวางสายโทรศัพท์ไป