Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ

เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ

Natal Spencer

4.8
ความคิดเห็น
483.4K
ชม
232
บท

เสิ่นซูบอกได้ว่าตนเองถือไพ่ที่เหนือกว่าใครแต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดสุดท้ายแล้วมันกลับพ่ายแพ้ไม่เป็นท่า การทำแท้ง เสียโฉม อาชีพถูกทำลายจนพังหมด และชื่อเสียงของเธอก็ฉาวโฉ่ไปทั่ว เหตุผลที่ชีวิตที่สมบูรณ์แบบของเสิ่นซูต้องตกอับเป็นอย่างนี้ คงเป็นเพราะฟู่เซินเหยียนมั้ง เพราะอย่างที่ว่ากันว่า ความรักสามารถทำลายชีวิตผู้หญิงได้จริง ๆ!

บทที่ 1 ท้องแล้ว

ระยะเวลาการตั้งครรภ์: หกสัปดาห์

เมื่อเห็นรายงานผลอัลตราซาวด์ ฉันถึงกับอึ้งไปกับข้อความที่เห็น แค่ครั้งเดียว ท้องได้ยังไงกัน?

ตอนนี้จะทำยังไงดี?

ถ้าบอกฟู่เชิ่นเหยียน เพราะเหตุผลนี้จะทำให้เขาไม่หย่ารึเปล่า? ไม่ ตรงกันข้าม เขาจะคิดว่าฉันนั้นหน้าด้าน ใช้เด็กเพื่อมาจับเขา

ฉันพยายามระงับความหดหู่ในใจ และเก็บผลอัลตราซาวด์ลงในกระเป๋าก่อนจะออกจากโรงพยาบาลไป

นอกตึกที่สูงใหญ่ของโรงพยาบาล ในรถมายบัคสีดำเงา หน้าต่างถูกเปิดออกเล็กน้อย จากด้านนอกนั้นสามารถมองเห็นสายตาเย็นชาของผู้ชายที่นั่งอยู่ในที่นั่งคนขับได้ลาง ๆ

ผู้ชายที่หล่อเหลา กับรถหรู ดึงดูดความสนใจของผู้คนไม่น้อย

รวย และหน้าตาดีนั้นเป็นเอกลักษณ์ของฟู่เชิ่นเหยียน หลายปีมานี้ฉันเริ่มจะชินกับมัน และไม่สนใจสายตาของผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา และเข้าไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ

ผู้ชายที่กำลังหลับตาพักผ่อนอยู่นั้น พอได้ยินเสียงก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อย แต่ไม่ได้ลืมตาขึ้น แล้วพูดออกมาเบา ๆ ว่า “จัดการเรียบร้อยแล้วเหรอ?”

“อืม!” ฉันพยักหน้า ยื่นสัญญาที่เซ็นไว้กับโรงพยาบาลให้เขา และพูดว่า “ผู้อำนวยการลู่ฝากมาทักทายคุณด้วย!” สัญญาในวันนี้ ความจริงฉันต้องเป็นคนมาเซ็นเอง แต่ระหว่างทางกับเจอฟู่เชิ่นเหยียนเข้า ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได้ขับรถพาฉันมาที่นี่

“งานเคสนี้ต่อไปเธอดูแลจัดการทั้งหมดด้วย!” ฟู่เชิ่นเหยียนนั้นเป็นคนไม่ค่อยพูดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เขาไม่ได้รับสัญญาไป ก่อนจะสั่งออกมาเรียบ ๆ ประโยคนึง และสตาร์ทรถ

ฉันพยักหน้า และไม่พูดอะไรไปมากกว่านั้น

ฉันเงียบไปนาน นอกจากฟังคำสั่ง แล้วทำตาม เรื่องอื่น ๆ ดูเหมือนฉันจะไม่รู้อะไรเลย

รถขับมาถึงใจกลางเมือง นี่ก็ค่ำแล้ว เขาไม่กลับไปที่วิลล่า แล้วจะไปที่ไหน? แม้ว่าจะรู้สึกสงสัย แต่ฉันไม่เคยเป็นฝ่ายถามอะไรเขาก่อนอยู่เลย เพราะงั้นเลยเลือกที่จะเงียบ

พอนึกถึงผลอัลตราซาวด์แล้ว ฉันก็ไม่รู้จะพูดกับเขายังไง พอหันไปข้าง ๆ ก็เห็นสายตาของเขามองตรงไปข้างหน้า สายตาของเขาคมกริบ และเย็นชาเหมือนเคย

“ฟู่เชิ่นเหยียน!” ฉันปริปากพูด ฝ่ามือที่ถือกระเป๋านั้นเริ่มชื่นเล็กน้อย น่าจะเป็นเพราะรู้สึกประหม่าเลยเหงื่อออก

“ว่ามาสิ!” คำพูดสั้น ๆ ที่เย็นชา ไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึก

เขาเป็นแบบนี้กับฉันมาตลอด พอนาน ๆ เข้า ฉันก็ปล่อยวางพยายามระงับความตื่นเต้น พลางสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดออกมาว่า “ฉัน...” ท้อง

พูดได้ไม่ทันถึงสองคำ แต่ตอนนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น คำพูดนั้นก็ถูกกลืนไปทันที

“ชินหราน มีอะไรรึป่าว?” ความอ่อนโยนของคนบางคนนั้นถูกกำหนดไว้ให้คนเพียงคนเดียว ไม่ว่าจะเป็นความรัก หรือความสุข สุดท้ายก็มักจะมอบให้กับคน ๆ หนึ่งเสมอ

ความอ่อนโยนของฟู่เชิ่นเหยียนนั้นมีไว้สำหรับลู่ชินหรานโดยเฉพาะ แค่ฟังที่เขาคุยกับลู่ชินหรานก็รู้แล้ว

โดยไม่รู้ว่าลู่ชินหรานที่อยู่ปลายสายพูดอะไร จู่ ๆ ฟู่เชิ่นเหยียนก็เหยียบเบรกกะทันหันและพูดปลอบไปตามสายว่า “โอเค ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้ คุณอย่าไปไหนล่ะ”

หลังจากวางสาย เขาก็กลับมาทำหน้าเคร่ง มองมาที่ฉัน แล้วพูดว่า “ลงรถ!”

เป็นคำสั่งที่ไม่เปิดโอกาสให้แย้งเลย

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ฉันพยักหน้า และกลืนคำพูดทั้งหมดไป ก่อนจะเปิดประตู และลงจากรถ

การแต่งงานของฉันกับฟู่เชิ่นเหยียนนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ก็เป็นโชคชะตาเช่นกัน แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับความรักเลย ใจของฟู่เชิ่นเหยียนนั้นมีแต่ลู่ชินหราน การมีฉันอยู่นั้นก็เป็นแค่ของประดับ หรือจะเรียกได้ว่าเป็นอุปสรรคก็ได้

เมื่อสองปีที่แล้ว คุณปู่กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน เขาบังคับให้ฟู่เชิ่นเหยียนแต่งงานกับฉันตอนที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล แม้ว่าฟู่เชิ่นเหยียนจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็ยังแต่งงานกับฉันเพราะคุณปู่ สองปีที่ผ่านมานั้นมีคุณปูอยู่ ฟู่เชิ่นเหยียนแสร้งทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน ตอนนี้พอคุณปู่เสียชีวิตแล้ว เขาก็แทบจะอดรนทนไม่ไหวหาทนายมาร่างสัญญาการหย่า เหลือเพียงรอฉันเซ็นชื่อ

พอกลับมาถึงวิลล่า ฟ้าก็มืดแล้ว บ้านหลังใหญ่นั้นว่างเปล่าราวกับบ้านผีสิง อาจจะเพราะท้อง เลยไม่รู้สึกอยากอาหาร ฉันเลยตรงกลับไปที่ห้องนอน อาบน้ำ และเข้านอน

ก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความงุนงง ก็ได้ยินเสียงรถดับเครื่องดังมาจากหน้าบ้าน

ฟู่เชิ่นเหยียนกลับมาแล้วเหรอ?

เขาไม่ได้ไปหาลู่ชินหรานหรอกเหรอ?

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

ฉันไม่มีทางยอมแพ้

โรแมนติก

5.0

เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"

ความรักเป็นพิษ

ความรักเป็นพิษ

โรแมนติก

5.0

เจียนเยว่ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากจนกระทั่งพบอาของเธอ แต่เธอก็ตกหลุมรักอาของเธออย่างควบคุมตัวเองไม่ได้ น่าเสียดายที่อาคนนั้นกำลังจะแต่งงาน เลยจัดให้เธอไปต่างประเทศ เพื่อแก้แค้น เธอจึงเรียนวิชาบุรุษวิทยาและหลังจากกลับมาอีกครั้ง เธอก็กลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบุรุษวิทยาที่มีชื่อเสียงที่สุด เชี่ยวชาญการรักษาภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ การหลั่งเร็ว ภาวะมีบุตรยาก... คราวนี้คุณอาดันเธอไว้ในห้องนอน "ถ้าอยากดูร่างกายของผู้ชายมาก ก็ช่วยตรวจให้ผมหน่อยสิ" เธอยิ้มอย่างชั่วร้าย และใช้มือปลดเข็มขัดของเขา "มิน่าเล่าขนาดอามีคู่หมั้นแล้ว แต่กลับไม่แต่งงานสักที ที่แท้มันใช้งานไม่ได้สินะ" “จะได้หรือไม่ได้ คุณก็ลองดูเองสิ” “ไม่เลย อาไปหาคนอื่นช่วยดูให้เถอะ”

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25+

โรแมนติก

5.0

องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้

เมียเด็กของคุณป๋า

เมียเด็กของคุณป๋า

โรแมนติก

4.9

“ฮึ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีสิทธิ์เป็นแม่ของลูกฉันจำใส่หัวเธอไว้!” “ค่ะ หนูรู้ตัวดีว่าตัวเองก็แค่ของเล่นชิ้นหนึ่งที่คุณใช้เงินซื้อมา” “รู้ตัวก็ดี จะได้ไม่ต้องพูดซ้ำ!” น้ำเสียงราบเรียบท่าทีนิ่งเฉยสายตาเย็นชาของ ปรเมศวร์ จ้องหน้า พิชญา เด็กสาวด้วยความหงุดหงิดรำคาญใจ เพราะไม่มีทางเลือกเธอต้องยอมเป็นของเล่นให้เขาจนกว่าเขาจะเบื่อเพื่อแลกกับความสุขสบายของครอบครัว เธอต้องอดทนนะ แนนนี่ “หนูเจ็บ!” เด็กสาวในชุดนักเรียน มองหน้าชายหนุ่มด้วยความหวาดกลัว เมื่อเธอขัดขืนไม่ยอมทำตามคำสั่ง "อย่ามาลีลา" เขาพ่นลมหายใจแรงๆ อย่างหงุดหงิด ยิ่งดวงตากลมโตคู่นั้นสั่นระริกมันยิ่งสร้างรำคาญใจให้แก่เขา “ไม่ทำได้มั้ย” เด็กสาวมองหน้าชายหนุ่มที่นั่งขาไขว่ห้างหลังพิงโซฟาจ้องหน้าเธออย่างเบื่อหน่าย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคำขอของเธอไม่เป็นผลแต่เธอก็อยากจะลองดูอีกสักครั้ง พรึบ! “ฮึ...ไม่อยากให้พ่อแม่และน้อง ๆ เธอสบายรึไง!” ใบหน้าหล่อคมคายที่นิ่งเรียบ ไร้ซึ่งอารมณ์ยากจะคาดเดา เดินตรงเข้าไปประชิดตัวสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้า สายตาเกรี้ยวกราดเลือดเย็นมองเธออย่างดูถูกเหยียดหยาม “แคก ๆ ๆ” เด็กสาวสำลักควันบุหรี่ที่เขาตั้งใจพ่นใส่ “อย่ามาทำเป็นลีลาแค่นอนอ้าขาให้ฉันเอามันจะตายรึไง!” เขาทิ้งมวนบุหรี่ลงพื้นแล้วใช่เท้าเหยียบ พรึบ! ร่างบางถูกผลักล้มหงายหลังนอนราบกับเตียงอย่างแรง “อย่าทำอะไรหนูเลย” สองมือยกขึ้นไหวพร้อมดันตัวรูดถอยหนีเมื่อชายหนุ่มค่อยๆ เอามือค้ำยันที่นอนคลานเข่าเข้ามาประชิดตัว “อย่าทำเหมือนไม่เคย!” น้ำเสียงราบเรียบแววตาดุดันทำเอาคนฟังถึงกับจิตใจวูบหาย สาวน้อยมองเขาอย่างหวาดกลัวเพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบางเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเทพบุตรในคราบซาตานอย่างเขา ที่ภายนอกเป็นนักธุรกิจหนุ่มเจ้าพ่อเหมืองเพชรพันล้านที่ทุกคนในแวดวงไฮโซรู้จักเขาดี แต่น้อยคนนักที่จะรู้จักตัวตนที่แท้จริงและด้านมืดของเขา ที่ดุร้าย ป่าเถื่อนเหมือนสัตว์ป่า “ขอแค่เรียนจบอดทนไว้” สาวน้อยได้แค่นึกคิดพูดปลอบใจตัวเอง เพียงแค่เธอเรียนจบมีงานทำเธอก็จะไม่ต้องตกเป็นทาสอารมณ์ของคนใจร้ายอย่างเขา ที่เห็นเธอเป็นเพียงสินค้าตัวหนึ่ง แต่เธอจะรู้มั้ยว่าสินค้าทุกอย่างที่ตกต้องอยู่ในมือเขาแล้วนั้น ถ้าเขาไม่เบื่อเธอจะไม่ได้อิสรภาพและชีวิตของเธอคืน แควก!! “กรี๊ด!!!” “หนูเจ็บ!” ชุดนักเรียน ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ อย่างไม่ไยดี “ฮึ...น่ารำคาญ!” “ทำเป็นเล่นตัว เล่นตัวยังไงราคาค่าตัวเธอมันก็ไม่ได้ขึ้นไปกว่านี้หรอก” นิ้วเรียวยาวปลดกระดุมเสื้ออย่างเร่งรีบ สายตาคมกริบจดจ้องไปยังร่างเปลือยเปล่า ดวงตาสาวน้อยยังคงสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว ถึงนี่จะเป็นครั้งที่สองที่เขาจะทำเรื่องน่าอายกับเธอแต่ด้วยความที่ยังเด็ก เธอทั้งสับสนและไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นเธอที่ต้องมาแบกรับทุกอย่างไว้แต่เพียงคนเดียว แค่เพราะพ่อเธอต้องการเงินไปใช้หนี้การพนัน เพื่อให้น้อง ๆ ได้ทีที่ซุกหัวนอน เพื่อให้แม่ได้มีหน้ามีตาอยู่ในสังคมจอมปลอมทำไมต้องเป็นเธอที่ต้องมาแบกรับทุกอย่างไว้แค่คนเดียว ทั้งหมดนี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงขายตัวตามช่อง ผิดก็แต่ชายหนุ่มบินไปๆ มาๆ เพื่อติดต่อธุรกิจทำให้เธอไม่ต้องประเชิญหน้ากับเขาทุกวัน แต่ในเวลาเดียวกันถ้าเขากลับมาเขาจะส่งลูกน้องคนสนิทมารับตัวเธอเพื่อไปสนองอารมณ์ของเขา “อ้าขาออก!” น้ำเสียงราบเรียบที่เขาเอ่ยออกมาพร้อมฝ่ามือใหญ่จับที่ขา ทำให้คนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง พรึบ! ร่างบางถูกดึงให้มาอยู่ใต้ร่างหนา “ฉันไม่อยู่...แอบไปร่านที่ไหนรึเปล่า” ปลายนิ้วโป้งเกลี่ยริมฝีปากบางชมพูระเรื่อ ผิวขาวใสเรียบเนียนอมชมพูทำให้สายตาคู่ดุดันค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนมองร่างบางด้วยความปรารถนา “ฉันลงทุนซื้อเธอมาด้วยเม็ดเงินก้อนโต เธอคงจะรู้ดีว่าต้องทำยังไงฉันถึงจะพอใจและครอบครัวเธอถึงจะสบาย” ใบหน้าหล่อเหลา ก้มลง...มอบจุมพิตให้แก่เธออย่างอ่อนโยน แต่นั้นมันก็ไม่ได้ช่วยให้คนตัวเล็กใต้ร่างรู้สึกดีขึ้นสักนิด แต่ทว่าเธอกลับรู้ดีว่านี่มันแค่เริ่มต้น “ฮื้อ!” สาวน้อยนิ่วหน้าเมื่อสัมผัสถึงของแข็งบางอย่างค่อย ๆ ถูกสอดใส่ดันเข้ามาในตัวเธอโดยไร้ซึ่งเกาะป้องกัน “รู้ใช่มั้ยฉันไม่ชอบเสียง มันน่ารำคาญ!” เด็กสาวเม้มริมฝีปากแน่นเป็นเสียตรง เมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สอดดันเข้ามาในตัวเธอทีเดียวจนมิดลำ ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เมื่อแก่นกายขนาดใหญ่สับเอวสอบถาโถมเข้าใส่ร่องแคบเธออย่างเร่าร้อน รุนแรง แต่เธอก็ต้องเก็บกลั่นไม่ให้มีเสียงใดๆ เล็ดลอดออกมาเพราะฉะนั้นมันจะยิ่งเป็นการทำให้เขาหงุดหงิดและกระทำกับเธอรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เมื่อรักย่อมต้องเจ็บ
1

บทที่ 1 ท้องแล้ว

12/06/2023

2

บทที่ 2 ไม่ไปได้ไหม?

12/06/2023

3

บทที่ 3 ฉันตกลงหย่า

12/06/2023

4

บทที่ 4 บุกรุกบ้านคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาต

12/06/2023

5

บทที่ 5 โชคดีจริง ๆ ที่ได้ทานอาหารเช้าที่คุณฟู่ทำ

12/06/2023

6

บทที่ 6 ลู่ชินหรานท้อง

12/06/2023

7

บทที่ 7 งานศพคุณปู่

12/06/2023

8

บทที่ 8 ดูแลลู่ชินหราน

12/06/2023

9

บทที่ 9 เดิมพัน

12/06/2023

10

บทที่ 10 ฟู่เชิ่นเหยียนแสร้งทำเป็นไม่เห็น

12/06/2023

11

บทที่ 11 เธอจะคืนคำไหม?

12/06/2023

12

บทที่ 12 พวกอันธพาลมาก่อเรื่อง

12/06/2023

13

บทที่ 13 ฉันอยู่ที่สถานีตำรวจ

12/06/2023

14

บทที่ 14 เธอคิดว่าเฉิงจวิ้นยวี่ชอบเธองั้นเหรอ?

12/06/2023

15

บทที่ 15 เขารู้ว่าฉันท้องแล้ว

12/06/2023

16

บทที่ 16 ต้องเอาเด็กออก

12/06/2023

17

บทที่ 17 ท่าทางของฟู่เชิ่นเหยียน

12/06/2023

18

บทที่ 18 ฉันตัดสินใจทำแท้ง

12/06/2023

19

บทที่ 19 ตกลงหย่า

12/06/2023

20

บทที่ 20 เธอไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจว่าลูกจะอยู่หรือจะไป

12/06/2023

21

บทที่ 21 ทำแท้งแล้วจริง ๆ เหรอ?

12/06/2023

22

บทที่ 22 มารับผู้ชายของเธอที่บาร์ซะ

12/06/2023

23

บทที่ 23 ฉันไม่ได้แก้แค้นคุณ

12/06/2023

24

บทที่ 24 รับผิดความล่าช้าในการชำระเงินงวดสุดท้าย

12/06/2023

25

บทที่ 25 โดนมองออกว่าท้อง

12/06/2023

26

บทที่ 26 ฟู่เชิ่นเหยียนอยากมีลูกใหม่

12/06/2023

27

บทที่ 27 บังเอิญเจอลู่ชินหราน

12/06/2023

28

บทที่ 28 คุณเสิ่นเล่นไหวไหม?

12/06/2023

29

บทที่ 29 เธออยากจะไปงั้นเหรอ?

12/06/2023

30

บทที่ 30 อดีตของเขา

13/06/2023

31

บทที่ 31 จุดเริ่มต้นของความขัดแย้ง

14/06/2023

32

บทที่ 32 เรื่องเมื่อสี่ปีก่อน

14/06/2023

33

บทที่ 33 ไม่กล้าเผชิญหน้าเขา

15/06/2023

34

บทที่ 34 โครงการใหม่ที่ปัญหาเยอะ

15/06/2023

35

บทที่ 35 ข้อตกลง

16/06/2023

36

บทที่ 36 คุยเรื่องเงื่อนไข

16/06/2023

37

บทที่ 37 ใจเย็นลงแล้วค่อยมาคุยกัน

17/06/2023

38

บทที่ 38 เฉินชิง ผู้บริหารบริษัท ซินไต้

17/06/2023

39

บทที่ 39 ภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของฟู่เชิ่นเหยียน

18/06/2023

40

บทที่ 40 ปัญหาของฟู่ซือ กรุ๊ป

18/06/2023