5.0
ความคิดเห็น
1.9K
ชม
52
บท

ไม่ว่าท่านหรือข้า ก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง ท่านอยู่ไหน ข้าอยู่นั่น ข้าจะตามหลอกหลอนท่านไม่สิ้นสุด ขอเลือดในกายข้าจงฟื้นคืนชีพ แล้วลากพวกมันลงไปนรกพร้อมกับข้า ข้าขอสาบาน.... คนอื่นย้อนเวลากลับมาแก้แค้นใหม่ แต่นางไม่ใช่ เพราะนางจะขึ้นจากหลุมแล้วลากพวกมันลงไปด้วยกัน ************* ปีศาจวิญญาณหันมองบั้นท้ายนาง เห็นรูปร่างกลมได้ส่วนก็รู้สึกพอใจกับสิ่งที่ตัวเองสร้างมา จากนั้นก็หายมายังด้านหน้าห้องหยิบน้ำชาขึ้นมาดื่ม “เจ้ามีแผนจะทำยังไงต่อ” เฟิ่งหวงหันมองคนถามนางสวมใส่เสื้อผ้าบางแล้วนั่งลงข้างกายเขา เสื้อผ้าบางไม่ได้ปกปิดหน้าอกนางเลย ส่วนเขาก็กำลังมองยอดอกอย่างมีความสุข “ก็แค่เป็นสตรีโง่งมอีกคนหนึ่งท่านว่าดีไหม” สตรีโง่งมคนเก่าหันมองเขา สีหน้าอีกฝ่ายเหมือนกำลังรอนางอธิบาย “ข้าจะทำทีเป็นบุตรสาวตระกูลเศรษฐีที่เข้ามาทำกิจการในเมืองนี้ จากนั้นก็ก่อไฟให้เพิ่มไปอีกเพื่อจะได้ให้แมลงเม่าบินเข้ากองไฟที่ข้าก่อเอาไว้” “ก็ดี แต่ดูเหมือนวิธีนี้จะช้าเกินไป ข้ามีอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้เจ้าหวังนั้นรีบกระโดดลงเข้ากองไฟ” เฟิ่งหวงกระพริบตาเพียงครั้งเดียวตัวนางก็มาอยู่ป่าแห่งหนึ่ง จากนั้นไม่นานก็มีเสียงม้าวิ่งมาด้วยความเร็ว ซ้ำร้ายคนที่ไม่ทันตั้งตัวก็ถูกปีศาจตนนั้นถีบ นางต้องใช้คำว่าถีบจริงๆ ร่างนางกระเด็นออกไปบนถนนเกือบจะถูกม้าเหยียบแล้วได้ตายอีกรอบ เสียงนางก็กรีดร้องด้วยความตกใจสมจริงเสียยิ่งกว่าอะไร สองมือยกขึ้นแล้วปิดตาตัวเองนอนคุดคู้อยู่บนพื้น เสียงม้าก็ดังก้องป่าจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงเบรกดัง มีเสียงฝีเท้าลงจากม้า เฟิ่งหวงลืมตาขึ้นมองฝีเท้าที่ตรงเข้ามา ส่วนอีกฝ่ายก็มองสตรีในชุดร่างบางสีแดงแล้วย่อตัวลงใช้เสื้อคลุมห่มกายสตรีที่เกือบจะไม่มีเสื้อ “แม่นางเจ้ามาทำอะไรกลางป่าเช่นนี้” เสียงนั้น!! เฟิ่งหวงมองคนตรงหน้าไม่ใช่ว่าปีศาจตนนั้นพานางไปหาหวังเหยี่ยนเฉินหรอกหรือ เหตุใดถึงกลายเป็นเทียนเหิงไปได้!! เอาสินางต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน มองเห็นปีศาจตนนั้นไกลๆ แล้วไม่เข้าใจ จากนั้นก็ถูกคนช่วยถามอีกครั้ง “ข้าถูกโจรปล้นชิงทรัพย์สิน จากนั้นพวกมันก็จับตัวข้าไป โชคดีที่ข้าหนีออกมาได้” นางทำเสียงน่าสงสารจับใจ น้ำตาโรยรินเหมือนจะเสียสติ เลยทำให้เทียนเหิงนึกถึงสตรีอีกคนที่จากไป “ถ้าเช่นนั้นก็ขึ้นรถม้าเถิด หากอยู่นานเกรงว่าโจรป่าพวกนั้นจะตามมาทัน” เฟิ่งหวงพยักหน้า จากนั้นก็ถูกเทียนเหิงประคองขึ้นรถม้าแล้วขับออกจากป่า เพื่อเข้าเมืองหลวง

บทที่ 0 คำโปรย

เสียงกรีดร้องของคนในโลงศพดังลั่น ใช้มือตะเกียกตะกายกรีดไปยังโลงศพที่อยู่เบื้องหน้า น้ำตาไหลรินไม่ขาดสายวิงวอนให้คนที่กำลังใช้จอบตักดินฝังนางทั้งเป็นให้หยุดมือ

แต่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผู้คนอันชั่วร้ายเหล่านั้นต่างเร่งรีบช่วยกันฝังร่างที่ฟื้นขึ้นมาจากฤทธิ์ยาโดยไม่คาดคิด

ไหนบอกว่าตายแล้ว!! ไหนบอกว่าจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีก!! ไม่ได้การ!! อย่างไรพวกเราก็ต้องฝังคนทั้งเป็น

หลินเฟยจิวกรีดร้อง ใช้มือทุบฝาโลงที่ว่า “ปล่อยข้า ใครก็ได้ปล่อยข้า ข้ายังไม่ตาย”

นางยังไม่ตายแต่ถูกฝังทั้งเป็น “พวกท่านโปรดปล่อยข้าไปได้โปรด” เสียงสะอื้นน้ำตาไหลริน พยายามใช้มือเคาะฝาโลง แต่ด้านบนก็ยังมีเสียงดินที่ฝังกลบลงมา

นางไปทำอะไรให้พวกเขา ที่ผ่านมานางทุ่มเทกับสกุลหวังอย่างสุดหัวใจ รักและเทิดทูนผู้เป็นสามี ไม่เคยทำอะไรผิดประเพณี แต่แล้วสิ่งที่นางได้รับ คือความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส พวกเขามอบความตายให้นาง ทั้งที่นางยังหายใจ

เจ็บจนแค้นอย่างสุดฝังลึกในใจนางอย่างที่ไม่เคยมีมา หากแต่นางก็ยังมีหวัง หวังเพียงว่าคนที่กำลังลงมือฝังนางจะหยุด

“ท่านพี่ ท่านเคยรักข้าบ้างหรือไม่”

เสียงของนางนั้น ข้างโลงได้ยินชัดเจน หากแต่คนที่ยืนมองอยู่กลับยกยิ้มเหยียดทางมุมปาก “รักอย่างนั้นหรือโง่งมสิ้นดี หากสกุลหลินไม่เป็นก้างขวางคอชิ้นโตของตระกูลข้า อย่าหวังว่าสตรีเช่นเจ้าจะได้แต่งเข้ามา”

ไม่เคยรักนาง ไม่เคยคิดแต่งงาน แต่หวังเพียงสมบัติของตระกูลนาง บัดนี้ตระกูลหลินสิ้นแล้ว บิดามารดานางต้องตายอย่างมีเงื่อนงำ คนทั้งตระกูลสูญสิ้น ล้วนเป็นฝีมือคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีนาง

พวกท่านโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว เหตุใดจึงได้ทำกับนางเช่นนี้ มือที่ทุบฝาโลงหยุดนิ่ง ไม่ใช่เพราะหมดแรง แต่เพราะรู้ว่าถึงทุบไปอย่างไร พวกเขาก็ไม่เปิดมันให้นางแน่

จบสิ้นแล้วชีวิตในภพนี้ แต่นางก็ไม่อาจตายได้ อย่างไรนางก็ ไม่ตายและไม่อาจจะปล่อยให้พวกมันสงบสุขได้

สวรรค์หากท่านยังฟังข้าอยู่ ได้โปรดช่วยข้าแล้วข้าจะตอบแทนด้วยวิญญาณนี้

สวรรค์หากท่านช่วยข้า ชีวิตที่เหลือข้าจะตอบแทนด้วยการช่วยเหลือคนทุกข์ยาก

นรกหากท่านช่วยข้า ชีวิตที่เหลือข้าจะขายวิญญาณนี้ให้ท่าน แล้วลากคนชั่วพวกนั้นไปสังเวยให้พวกท่านในนรก รับรองว่าท่านจะ ไม่เหนื่อยที่จะต้องวุ่นวายกับพวกมันอีก

สวรรค์หรือนรกใครกันที่จะช่วยนาง?

เสียงด้านบนเหมือนจะเงียบไปแล้ว อากาศที่จะหายใจก็เช่นกัน นั่นหมายความว่านางกำลังจะตาย แต่ดูเหมือนสวรรค์จะยังลงโทษนาง ไม่พอ นางต้องทรมานกับการใกล้ตายถึงสามวันสามคืน

ต้องทรมานกับความหิว ต้องทนมองร่างตัวเองถูกหนูแทะกินทั้งที่ยังรู้สึกตัว ดวงตานางมองไปยังชิ้นเนื้อตัวเองที่หลุดร่อนไม่เหลือสภาพ มองพวกสัตว์ร้ายกัดกินเนื้อนางราวกับเป็นเนื้อสวรรค์

เลือดทุกหยดที่ไหลออกมา ตลอดจนกระดูกที่เหลือโผล่ให้เห็น ต่อตานาง

เรี่ยวแรงสุดท้ายของนาง มือนางมองไปยังกำไลหยกสีเหลืองตรงหน้า จำได้ว่าเป็นของขวัญชิ้นแรกที่บุรุษที่ชื่อว่า หวังเยี่ยนเฉิน มอบให้นาง

หลินเฟยจิวถอดมันออกมาจากนั้นก็วางไว้บนหน้าท้องนาง มือบางหยิบปิ่นปักผมจากนั้นก็ยกมือขึ้นกรีดข้อมือให้เลือดในกายนางหยดลงไปในกำไลหยก

จะนรกก็ช่าง จะปีศาจก็ได้ หรือจะเป็นวิญญาณชั่วร้ายที่สิงสถิตอยู่แถวนี้ นางไม่อยากเป็นคนดีแล้ว แต่อยากเป็นปีศาจที่จะลากพวกมัน ลงนรกไปอยู่พร้อมกับพวกท่าน

เสียงกรีดร้องดังขึ้นเสียงนั้นไม่ใช่นาง แต่เป็นวิญญาณปีศาจที่อยู่รอบตัวนาง ดวงตานางมองไปยังแสงสีทองที่ส่องเข้ามาจากนั้นฝาโลงที่ว่าก็ถูกเปิดออก

นางตายไปแล้วใช่ไหม ดวงตานางมองไปยังคนที่โน้มตัวลงมาบุรุษผู้นั้นไม่ใช่สามีนาง ไม่ใช่คนที่นางคาดหวังให้มาช่วย

แต่เป็นบุรุษที่แต่งกายด้วยชุดสีดำ ใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องชาดสีแดงเหมือนสตรี หากแต่น้ำเสียงเป็นบุรุษ

“เจ้ายินยอมจะขายวิญญาณใช่หรือไม่”

หรือเขาจะเป็นปีศาจอย่างที่นางร้องขอ เสียงนางไม่อาจพูดออกมาได้ จึงได้แต่ตอบปีศาจตรงหน้าในใจ

“ข้ายอมแลกวิญญาณเพื่อแลกกับชีวิตของพวกมันที่ทำกับข้า”

เสียงหัวเราะของปีศาจตรงหน้านางดังขึ้น มือปีศาจนั้นยกคลี่พัดแล้วโบกเดินรอบโลงของนาง

“งานพวกนี้ข้าทำเองได้คงไม่ต้องรบกวนมนุษย์เช่นเจ้า แต่บังเอิญว่าข้าต้องการสิ่งหนึ่งจากเจ้าต่างหาก”

เขาหมายถึงสิ่งใด ฝีเท้าของเขาหยุดที่ปลายโลงของนาง มุมปากยกขึ้นแสยะยิ้มมีเลศนัย “ความแค้นกับชะตาของเจ้ามีราคา”

สิ้นคำมือเขาก็หุบพัดลงแสงสีทองก็สาดส่องมายังตัวนางอีกครั้งจากนั้นความเจ็บปวดที่นางมีก็หายไป...

หรือว่าชะตานี้จะไม่ยังจบลงแต่กำลังจะเริ่มขึ้นต่างหาก

พวกท่านห้ามตายก่อนเพราะข้ากำลังจะกลับมาแล้ว...

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ จิรัฐติกาล

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

คุณนาย ประธานมาขอคืนดีอีกแล้ว

Apogean Spark
5.0

【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”

คุณนายยอมหย่าแล้ว

คุณนายยอมหย่าแล้ว

Calv Momose
4.9

หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
4.5

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

หย่าปุ๊บ แต่งงานใหม่ปั๊บ

Crimson Syntax
5.0

ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
สาบาน
1

บทที่ 0 คำโปรย

23/09/2024

2

บทที่ 1 No.1

23/09/2024

3

บทที่ 2 No.2

23/09/2024

4

บทที่ 3 No.3

23/09/2024

5

บทที่ 4 No.4

23/09/2024

6

บทที่ 5 No.5

23/09/2024

7

บทที่ 6 No.6

23/09/2024

8

บทที่ 7 No.7

23/09/2024

9

บทที่ 8 No.8

23/09/2024

10

บทที่ 9 No.9

23/09/2024

11

บทที่ 10 No.10

23/09/2024

12

บทที่ 11 No.11

23/09/2024

13

บทที่ 12 No.12

23/09/2024

14

บทที่ 13 No.13

23/09/2024

15

บทที่ 14 No.14

23/09/2024

16

บทที่ 15 No.15

23/09/2024

17

บทที่ 16 No.16

23/09/2024

18

บทที่ 17 No.17

23/09/2024

19

บทที่ 18 No.18

23/09/2024

20

บทที่ 19 No.19

23/09/2024

21

บทที่ 20 No.20

23/09/2024

22

บทที่ 21 No.21

23/09/2024

23

บทที่ 22 No.22

23/09/2024

24

บทที่ 23 No.23

23/09/2024

25

บทที่ 24 No.24

23/09/2024

26

บทที่ 25 No.25

23/09/2024

27

บทที่ 26 No.26

23/09/2024

28

บทที่ 27 No.27

23/09/2024

29

บทที่ 28 No.28

23/09/2024

30

บทที่ 29 No.29

23/09/2024

31

บทที่ 30 No.30

23/09/2024

32

บทที่ 31 No.31

23/09/2024

33

บทที่ 32 No.32

23/09/2024

34

บทที่ 33 No.33

23/09/2024

35

บทที่ 34 No.34

23/09/2024

36

บทที่ 35 No.35

23/09/2024

37

บทที่ 36 No.36

23/09/2024

38

บทที่ 37 No.37

23/09/2024

39

บทที่ 38 No.38

23/09/2024

40

บทที่ 39 No.39

23/09/2024