ตามรักคืนรัง

ในค่ำคืนที่อากาศหนาวเย็นและเครื่องปรับอากาศยี่ห้อดังกำลังทำงาน หากทว่า ‘อรนิชา’ กลับร้อนรุ่มทั้งตัวและหัวใจ เธอนั่งห้อยขาอยู่ขอบเตียง บีบมือที่ชื้นแฉะด้วยเหงื่อ ก้อนเนื้อตรงอกข้างซ้ายกำลังกระหน่ำเต้นอย่างบ้าคลั่ง

ท่ามกลางความมืดที่มีเพียงแสงจากดวงจันทร์ส่องลอดผ่านบานหน้าต่างที่เปิดแง้ม ความเงียบที่ทำให้เธอได้ยินกระทั่งเสียงลมหายใจตัวเอง

เสียงรถยนต์แล่นมาจอดบริเวณบ้าน และนั่นก็ทำให้เธอตื่นตัวยิ่งขึ้น มือที่วางบนหน้าตักบีบเข้าหากันแน่นกว่าเดิมจนเล็บจิกเข้าเนื้อเจ็บปร่า

ประตูห้องเปิดกว้าง ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะก้าวเข้ามายืนตระหง่านต่อหน้าเธอ

“ทำไมไม่เปิดไฟ ปล่อยให้มืดทั้งบ้าน”

“คะ คะ คือไฟดับค่ะ” ตอบอ้อมแอ้ม ขณะที่เขานิ่งงันครู่หนึ่งก็พยักหน้า

“อ้อ งั้นรึ นับจากคืนนี้ไป เราจะเริ่มต้นใช้ชีวิตร่วมกันแล้วนะอัญชลี หวังว่าเธอจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”

“ไม่แน่นอนค่ะ” เธอฉีกยิ้มกว้าง แม้ในใจจะเต้นตึกตักด้วยความตื่นเต้น แม้ทั่วห้องจะมืดมนเห็นเพียงเงาดำสลัวรางก็ตาม

“เธอก็รู้ว่าฉันชอบผู้หญิงสะอาด” นิ้วยาวไล้ตามแนวแก้มที่เย็นชืดไปจนถึงคางมน “ซึ่งหมายความว่าจะต้องไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน ถ้ามีอะไรที่อยากสารภาพกับฉันก็ให้รีบพูดมาซะ ก่อนที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้”

อรนิชาสะดุ้งเฮือก ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เธอเคยได้ยินมาว่า ‘อาแจ็กซ์ สเตนาร์ท’เป็นผู้ชายเย็นชาที่โมโหร้ายเป็นที่สุด เขาเกลียดคนโกหก และชิงชังผู้หญิงอ้อล้อ

ถ้าเขารู้ว่าเธอเป็นในสิ่งที่เขาเกลียด เธอจะโดนอะไรบ้างนะ

แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอคงถอยไม่ได้อีก

“ไม่มีค่ะ มาสิคะ ฉันต้องการเป็นของคุณ” เธอเอ่ยเชิญชวน

“จะไม่เสียใจทีหลังใช่ไหม” เขาถามย้ำ

“ไม่ค่ะ ฉันยินดี”

หญิงสาวหลับตาพริ้มเมื่อเขาผลักเธอให้เอนลงนอนบนเตียง ก่อนที่ร่างสูงจะตามขึ้นคร่อมเหนือร่าง ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกให้เธอด้วยท่าทีที่ค่อนข้างรุนแรง

ไม่มีความทะนุถนอมเลยสักนิด

อรนิชาน้ำตารื้น กัดริมฝีปากล่างแน่นเพื่อข่มความเจ็บปวดเมื่อเขาเข้าแทรกเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ ไม่มีความอ่อนโยนละมุนละไม มีแต่ความมุทะลุดุดัน

ไม่แม้แต่จะเล้าโลมให้เธอเกิดอารมณ์ร่วม มีแต่จะกระแทกกระทั้นส่วนนั้นเข้ามา เธอเจ็บจนน้ำตาไหล สองมือกางออกข้างลำตัว จิกกำผ้าปูเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปน

“ร่างกายของเธอหอมกว่าผู้หญิงทั่วไปที่ฉันรู้จัก เป็นกลิ่นของดอกไม้อะไร” เขาถามเสียงพร่า ขณะขยับสะโพกดันเข้าออกหนักหน่วงรุนแรง

“ดะ ดะ ดอกแก้วค่ะ”

“ดอกแก้วงั้นรึ” เขาเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนโน้มศีรษะลงต่ำ จูบริมฝีปากเธออย่างเร่าร้อน

เธอครางในลำคอ คงมีเพียงจูบเท่านั้นกระมังที่ช่วยให้เธอคลายเจ็บไปได้บ้าง เธอรู้สึกเหมือนร่างกายตั้งแต่ช่วงกลางตัวลงไปอ่อนล้าไปหมด โดยเฉพาะระหว่างขาที่เจ็บทุกครั้งที่เขาฝ่าด่านดันเข้าไป

เขาถอนจูบออกแล้วกระซิบ “แล้วฉันจะปลูกดอกแก้วให้ทั่วบ้าน”

มือใหญ่จับหน้าอกขนาดพอดีมือบีบเคล้น เธอได้แต่ร้องคราง ทั้งเจ็บทั้งเสียวระคนกันจนแยกไม่ออกว่ารู้สึกอย่างไหนมากกว่ากัน

เธอและเขาแทบไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก ท่ามกลางความเงียบที่มีเพียงลมหายใจและเสียงไฟสวาทที่กำลังปะทุ

เนื้อกระทบเนื้อดังป้าบๆ หน้าอกเธอกระเด้งกระดอนตามจังหวะที่ถี่รัว

“โอะ...โอยยย” เธอร้องออกมากระท่อนกระแท่น ในขณะที่เขาอัดสะโพกกระแทกเน้นๆ อีกสามสี่ครั้งก่อนที่น้ำอุ่นๆ จะพุ่งเข้าไปในช่องคลอดเธอ มีน้ำข้นขุ่นบางส่วนไหลทะลักออกมาข้างนอกจนเฉอะแฉะ

ชายหนุ่มถอนกายออกห่างเธอทันควันที่เสร็จกิจ รีบสวมเสื้อผ้า ก่อนจะพลิกตัวลงนอนหันหลังให้ พูดเหมือนไม่ใส่ใจว่า

“พรุ่งนี้หายาคุมฉุกเฉินมากินด้วยล่ะ ฉันไม่ต้องการมีลูกตอนนี้”

เธอถอนหายใจยาว “ค่ะ”

“อ้อ...คืนนี้เป็นคืนแรกของเรา เธอผ่านการทดสอบนะ”

เธอนอนหงายมองเพดานที่มืดมิด ก่อนที่น้ำตาจะไหลอาบแก้ม เธอไม่ดีใจเลยสักนิดกับคำว่า ‘ผ่าน’ ที่เขาให้มา ในเมื่อพรหมจรรย์ที่สงวนรักษามานานได้ขาดสะบั้นไปแล้ว

เธอเสียตัวให้ชายแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย

เธอเสียตัวให้ผู้ชายที่รู้จักเพียงแค่ชื่อเท่านั้น

อรนิชารอจนมั่นใจว่าเขาหลับสนิทแล้วจึงย่องลงจากเตียง สวมเสื้อผ้าด้วยมืออันสั่นเทา ก่อนจะรีบร้อนออกจากห้อง

“ให้รอซะนานเลยนะ เป็นยังไงบ้าง คืนแรกของเธอ” เสียงผู้หญิงถามขึ้น ก่อนที่เงาร่างเพรียวโปร่งจะก้าวมายืนตรงหน้า “ฉันรอเธออยู่ตรงนี้เป็นชั่วโมงนะอร”

“ค่ะพี่อัญ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี” เธอกลั้นสะอื้น ตอบเสียงสั่น

“อ้อ โอเค งั้นเธอก็กลับไปได้แล้ว และรีบพาแม่ของเธอออกไปให้เร็วที่สุดด้วย ฉันให้เวลาเธอแค่คืนนี้เท่านั้น ถ้าถึงเช้าแล้วฉันยังเจอหน้าเธอกับแม่เธออีก บ้านหลังต่อไปที่เธอสองคนจะได้อยู่ก็คือคุก ! ” พูดพลางส่งกุญแจให้หนึ่งดอก

“ค่ะ รับทราบค่ะ” เธอรีบรับมาพลางพยักหน้า ก่อนวิ่งกระหืดกระหอบออกจากบ้านตรงไปที่รถยนต์คันใหญ่ที่จอดรออยู่ ทันทีที่เธอขึ้นรถ รถก็แล่นออกไปทันทีราวธนูพุ่งจากแหล่ง

หญิงสาวนั่งขดอยู่เบาะข้างคนขับ กอดอก รู้สึกว่าแอร์ในรถช่างหนาวเหลือเกิน...หนาวถึงขั้วหัวใจเลยทีเดียว

ตรงกลางหว่างขายังคงระบมเจ็บช้ำ เป็นสิ่งยืนยันได้เป็นอย่างดีว่าบัดนี้...เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อีกต่อไป