(พิกานxกานต์ระพี) เมื่อว่าที่อาเขยคิดไม่ซื่อกับหลานสาวของคู่หมั้น เรื่องต้องห้ามจึงเกิดขึ้น
ทันทีที่รถตู้จอดเทียบข้างรั้วหน้าบ้าน ประตูด้านข้างก็ถูกเลื่อนออก เปิดทางให้เด็กสาวสองคนในชุดนักเรียนมัธยมปลายได้ก้าวลงจากรถ ก่อนที่คนขับจะพารถคันนั้นแล่นห่างออกไป เพื่อส่งนักเรียนคนอื่นๆ ต่อไป
เด็กสาววัยสิบแปดสองคนที่ความสูงไล่เลี่ยกัน ผูกผมเป็นหางม้าและผูกโบสีเดียวกัน ก้าวตามกันเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ที่คนแถวนี้ไม่ได้เรียกว่าบ้าน แต่เรียกว่าคฤหาสน์ เพราะนอกจากตัวบ้านจะโอ่อ่าหรูหราแล้ว อาณาบริเวณยังกว้างขวาง สมฐานะเจ้าของกิจการอสังหาริมทรัพย์หลายโครงการ หากจะมีอะไรที่ดูขัดแย้งไปบ้าง ก็ตรงที่หลานสาวไม่มีคนขับรถส่วนตัวคอยรับส่งเฉกเช่นคุณหนูทั่วไป ทว่ากลับต้องนั่งรถตู้รับส่งตามคำสั่งของผู้ปกครอง
แพรววดีไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับการไปโรงเรียนด้วยรถตู้ รู้ดีว่าอาของตนต้องการฝึกความอดทน ให้รู้จักความลำบาก และรู้จักที่จะใช้การสัญจรแบบสาธารณะร่วมกับผู้อื่น
วันนี้หลานสาวเจ้าของบ้านไม่ได้กลับมาคนเดียว แต่มีเพื่อนที่สนิทและกำลังจะเป็นดองกันอย่างกานต์ระพีติดสอยห้อยตามมาด้วย
“เป็นอะไรไปกานต์ เข้าบ้านกันเถอะ” แพรววดีหันไปมองเพื่อนสาวที่มีอาการคล้ายลังเลเล็กน้อย หนำซ้ำพวงแก้มยังแดงระเรื่อ ซึ่งนั่นคงจะเกิดจากความเขินอายของเจ้าตัว
“เราเขินอะแพรว เราว่าเรากลับดีกว่า” กานต์ระพีบอกแบบป๊อดๆ มือกำช่อกุหลาบสีแดงแน่นขึ้นกว่าเดิม หัวใจเต้นแรงตึกตัก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะมาเปิดเผยความในใจที่มีต่อผู้ชายคนหนึ่ง หรือภาษาวัยรุ่นเรียกว่าสารภาพรักนั่นเอง
“ได้ไงมาถึงขนาดนี้แล้ว เถอะน่าเชื่อเรา ไม่มีอะไรน่าอายสักนิด อย่าลืมนะวาเลนไทน์มีแค่ปีละครั้ง หรือว่ากานต์จะยกไปปีหน้าล่ะ ถ้าพี่พิชชอบคนอื่นก่อนจะทำยังไง” แพรววดีทั้งเชียร์ทั้งยุอย่างออกนอกหน้า เพราะอยากให้เพื่อนสาวกับพี่ชายตัวเองตกลงปลงใจเป็นแฟนกัน และเพราะแรงยุนั้นก็ทำให้กานต์ระพีถอนตัวไม่ได้
“ถ้าพี่พิชไม่รับดอกไม้เราล่ะ เราจะเอาหน้าไปไว้ไหน”
“ต้องรับสิ อย่างน้อยพี่พิชก็ต้องเกรงใจอาพิกับอาก้อยบ้างล่ะ อย่าลืมสิว่าถ้าอาพิกับอาก้อยแต่งงานกันเมื่อไหร่ เราสองบ้านก็เป็นญาติกันแล้วนะ พี่พิชไม่กล้าหักหน้ากานต์หรอก”
“แบบนั้นก็จะไม่ต่างกับมัดมือพี่พิชชกเหรอ แล้วถ้าพี่พิชมีแฟนแล้วล่ะ”
“เราเอาหัวเป็นประกันเลยนะว่าพี่พิชยังไม่มีแฟน โอเค อาจจะมีผู้หญิงที่ควงๆ กันอยู่บ้าง แต่ที่ตกลงคบกันเป็นแฟนจริงๆ ยังไม่มี เราถึงเชียร์กานต์ไง เราไม่อยากได้พี่สะใภ้แบบที่ตัวเองไม่ได้เลือก นั่นไงเสียงรถแล่นเข้ามาพอดี คงเป็นพี่พิชแหละ เพราะช่วงนี้อาพิกลับดึก กานต์จัดการให้เรียบร้อยนะ เราจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอฟังข่าวดี” ว่าแล้วแพรววดีก็ก้าวขึ้นชั้นสอง เพื่อเปิดโอกาสให้เพื่อนสาวได้สารภาพความในใจกับพี่ชายตัวเองตามลำพัง
หัวใจของสาวสิบแปดหยกๆ อย่างกานต์ระพีเต้นแรงตึกตัก ยิ่งเมื่อมีเสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามา หน้าเธอก็ยิ่งร้อนซ่านเพราะเขินอายสุดขีด
“นี่เธอมาทำอะไรที่นี่”
เสียงเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของคนที่กานต์ระพีรอคอย แต่เป็นเสียงของคนที่มีอำนาจสูงสุดในบ้านหลังนี้ ความสูงของเขาคะเนได้ว่าน่าจะกว่าหกฟุต สวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวพับมาถึงข้อศอก ช่วงล่างเป็นกางเกงสแล็กสีดำเนื้อดี เข้ากับรองเท้าหนังมันปลาบ ผมที่หวีเรียบไปด้านหลังแม้จะยุ่งเหยิงไปบ้าง แต่ใบหน้านั้นก็ยังดูโดดเด่นชวนเกรงขาม
“คุณพิธาน!” กานต์ระพีเรียกชื่อว่าที่อาเขยตัวเอง สีหน้าและน้ำเสียงดุๆ ของเขาทำให้เธอลืมความเขินอายไปชั่วขณะ ทำให้เธอต้องรีบเอาดอกไม้ซ่อนไว้ด้านหลังอย่างเด็กที่กำลังมีเรื่องปกปิดผู้ใหญ่
“เธอยังไม่ได้ยกมือไหว้ฉัน” เขาทวงถามมารยาทที่กานต์ระพีไม่ได้ลืม เพียงแต่มือเธอไม่ว่างที่จะยกขึ้นไหว้เขาได้
“สวัสดีค่ะ” กานต์ระพีเพียงแค่เอ่ยปากและโค้งศีรษะลงเป็นการทักทายแทน
“มาติวหนังสือหรือว่ามาทำรายงานล่ะ”
“เปล่าค่ะ หนูมาหาพี่พิช”
“เป็นผู้หญิงยิงเรือควรรักนวลสงวนท่าทีบ้าง หรือดูไม่ออกว่าผู้ชายเขาไม่สน”
ทันทีที่ได้ยินว่าเธอมาหาใคร ว่าที่อาเขยก็ตำหนิตรงๆ ด้วยถ้อยคำที่ค่อนข้างรุนแรงและไม่ถนอมน้ำใจเลยสักนิด ทำเอากานต์ระพีอับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี เพราะที่ผ่านมาพิชญะไม่ได้แสดงท่าทีว่าสนใจเธอเลยจริงๆ
“หนูอาจจะยังเด็ก พี่พิชเลยยังไม่มอง แต่ถ้าหนูเรียนมหาวิทยาลัยเมื่อไหร่ พี่พิชอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้”
“เธอก็เลยรีบมาเสนอตัว เผื่อว่าตาพิชจะชายตาแลว่างั้นเถอะ” พิธานสาดคำพูดแรงๆ ใส่ต่อทันที เขาทำเหมือนว่าเธอมีความผิดมหันต์ ทั้งๆ ที่มันเป็นเรื่องและสิทธิ์ส่วนตัวของเธอมิใช่หรือ
“มันสิทธิ์ของหนูไม่ใช่เหรอคะ”
“สนใจแต่สิทธิ์ โดยไม่สนใจศักดิ์ศรีตัวเองเลยอย่างนั้นเหรอ”
“หนูไม่ได้ทำอะไรเสียหายนี่คะ ทำไมคุณตำหนิหนู เหมือนหนูทำเรื่องผิดร้ายแรงนักหนา ทั้งที่ความจริงแล้วคุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะว่ากล่าวหนูด้วยซ้ำ” ไม่ได้อยากเถียงผู้ใหญ่ แต่กานต์ระพีต้องการปกป้องตัวเอง เพราะเขาตำหนิเธอรุนแรงมากเกินไปแล้ว
บทที่ 1 ว่าที่อาเขย I
24/02/2023
บทที่ 2 ว่าที่อาเขย II
24/02/2023
บทที่ 3 ว่าที่อาเขย III
24/02/2023
บทที่ 4 Good Night
24/02/2023
บทที่ 5 ใกล้ I
24/02/2023
บทที่ 6 ใกล้ II
24/02/2023
บทที่ 7 ใกล้ III
24/02/2023
บทที่ 8 ชอบจนเข้าขั้นโรคจิต I
24/02/2023
บทที่ 9 ชอบจนเข้าขั้นโรคจิต II
24/02/2023
บทที่ 10 ความลับ I
24/02/2023
บทที่ 11 ความลับ II
24/02/2023
บทที่ 12 ความลับ III
24/02/2023
บทที่ 13 สายตารัญจวน I
24/02/2023
บทที่ 14 สายตารัญจวน II
24/02/2023
บทที่ 15 ขอนะเด็กดี
24/02/2023
บทที่ 16 ลาวารักระเบิด
24/02/2023
บทที่ 17 เรื่อง(รัก)ลับระหว่างเรา I
24/02/2023
บทที่ 18 เรื่อง(รัก)ลับระหว่างเรา II
24/02/2023
บทที่ 19 เรื่อง(รัก)ลับระหว่างเรา III
24/02/2023
บทที่ 20 ไม่มีตัวตน
24/02/2023
บทที่ 21 ทวงรัก I
24/02/2023
บทที่ 22 ทวงรัก II
24/02/2023
บทที่ 23 ทวงรัก III
24/02/2023
บทที่ 24 คิดถึงเธอ I
24/02/2023
บทที่ 25 คิดถึงเธอ II
24/02/2023
บทที่ 26 พิธาน&กานต์ระพี I
24/02/2023
บทที่ 27 พิธาน&กานต์ระพี II
24/02/2023
บทที่ 28 พิธาน&กานต์ระพี III
24/02/2023
บทที่ 29 บทเรียนรักในวันจดทะเบียน (จบ)
24/02/2023
หนังสืออื่นๆ ของ เทียนธีรา
ข้อมูลเพิ่มเติม