ฮองเฮา อย่าง ข้า จะ ร้าย ให้ดู

ชาลีนั่งเซ็นเอกสารอยู่บนโต๊ะ ลูกน้องของเขาเข้ามาแจ้งให้เขาทราบว่ามีผู้หญิงไทยคนหนึ่งต้องการพบเขา เขาแปลกใจเล็กน้อยเพราะเขาไม่ได้สนิทกับผู้หญิงไทยคนไหนมาก่อน เพราะเขาค่อนข้างเกลียดผู้หญิงไทย แต่ลูกน้องของเขายืนยันว่าผู้หญิงคนนี้รู้จักกับเขา

"ลูกน้องของผมบอกว่าคุณต้องการพบผม" ชาลีมองไปยังผู้หญิงตรงหน้าที่ต้องการเจอเขา

"ใช่ค่ะ เราเจอกันอีกครั้งแล้วนะคะคุณชาลี" อรอินทร์มองไปยังชาลี

"คุณรู้จักผม?" ชาลีมองผู้หญิงตรงหน้าอีกรอบอย่างพิจารณา

"ใช่ค่ะ ฉันคืออรอินทร์ค่ะ" อรอินทร์ถอดหน้ากากผิวมนุษย์ที่ดอกเตอร์หวังเป็นทำให้เธอออกไป

"นี่คือหน้าจริงๆ ของฉัน ถึงมันจะเชื่อยากแต่คุณคงรู้เรื่องพวกนี้มาบ้างแล้วสินะ"

"ใช่ ผมสืบเรื่องพวกนี้มาบ้างแล้วเพราะมันเกี่ยวกับความปลอดภัยของจันทร์เจ้าด้วยเช่นกัน ผมได้ข่าวว่าเตชิตตามหาตัวคุณมาหลายเดือน ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้กัน"

"เพราะเรื่องนี้มันเกี่ยวกับองค์กร ฉันจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดได้แล้ว ฉันต้องทำลายองค์กรพวกนั้นเพื่อครอบครัว พวกเขาอยู่ที่นี่ฉันต้องตามหาพวกเขาให้เจอ"

"คุณเลยมาขอให้ผมช่วยคุณน่ะเหรอ"

"ใช่ อย่างน้อยฉันขอที่พักกับงาน แล้วก็เงินเดือนเพื่อความอยู่รอดของฉันระหว่างที่ฉันอยู่ที่นี่"

"คุณเลี้ยงเด็กเป็นมั้ย?" ชาลีถามอรอินทร์ออกไป

"ได้สิ ฉันเลี้ยงได้อยู่แล้ว ฉันเพิ่งคลอดลูกมาน่ะ ได้เลี้ยงเด็กก็ไม่เลวนะ" อรอินทร์พูดเสียงเศร้าเล็กน้อย

"งั้นก็ดีเลย ผมมีเด็กแฝดให้คุณเลี้ยง" ชาลียิ้มให้กับอรอินทร์

"เด็กแฝดเหรอ?" เมื่อได้ยินแล้วก็นึกถึงลูกแฝดของเธอ

"ใช่ พวกเขาเพิ่งคลอดเมื่อวานนี้ แต่แม่เด็กมีปัญหานิดหน่อย เธอไม่สามารถเลี้ยงลูกของเธอได้ แม้แต่จะเข้าใกล้ลูกก็ยังไม่กล้า คุณเพิ่งคลอดลูกมาคงจะเลี้ยงพวกเขาได้เป็นอย่างดี อย่างน้อยก็มีไอ้นั่นกับพวกเขากิน" ชาลีมองไปที่หน้าอกของอรอินทร์

"ไอ้นั่น? น้ำนมน่ะเหรอ" อรอินทร์รีบเอามือปิดหน้าอกของเธอ ผู้ชายคนนี้ใช้สายตาจ้องมองมันและพูดว่าไอ้นั่นได้อย่างหน้าเฉยชามาก

"ใช่ อย่างที่ผมบอกว่าแม่ของพวกเขาไม่ยอมเข้าใกล้เด็กพวกนั้นเลย จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้กินอะไร" ชาลีพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย

"อะไรนะ! รีบพาฉันไปหาเด็กๆ เดี๋ยวนี้เลย"

อรอินทร์พูดออกมาอย่างอดไม่ได้ เด็กที่เกิดมาเมื่อวานจนถึงตอนนี้ยังไม่ได้ดื่มนมจากอกแม่ ตอนนี้จะไม่หิวแย่แล้วเหรอ คงร้องไห้ไม่หยุดแล้วตอนนี้