คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว
เมียผมน่ารักจัง
สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน
อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
รอยรักรอยร้าว
เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ
โชคชะตาของพระชายา
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
...อังเดรเป็นผู้ชายสายเบิร์น...เขาชอบใช้ลิ้นกับตรงนั้นของหล่อน...ชอบใจที่เห็นหล่อนอ่อนระทวยทุกครั้งที่เขาลงลิ้น ร่างน้อยๆ แทบแดดิ้น สั่นเทิ้มราวกับว่า ‘ลิ้น’ เป็นอวัยวะที่แข็งแรงที่สุด เพราะว่าเพียงแค่เขากระดกปลายลิ้น ร่างของหล่อนก็แทบลอยตาม หนอกเนินดีดเด้ง ร่องรักกระตุกสั่น สะโพกขยับร่อนขึ้นรับปลายลิ้นที่ปาดเลียรัวๆ...
“Boss สายเบิร์น”
“อะไรนะ...นี่คุณต้องไปค้างคืนด้วยหรือ”
‘เวียร์’ รู้สึกไม่พอใจที่รู้ว่าสัปดาห์หน้า ‘รสา’ ผู้เป็นภรรยาจะต้องตามบอสไปทำงานไกลถึงต่างประเทศ
“โธ่...สาไปทำงานนะเวียร์...ฮ่องกงก็แค่นี้เอง”
หญิงสาวนิ่วหน้า รู้สึกหนักใจไม่น้อยไปกว่าเขา แต่งานก็คืองาน เมื่อมีคำสั่ง...หล่อนจะปฏิเสธได้ยังไง
อันที่จริงเวียร์ไม่ชอบให้รสาทำงานเลขา เพราะเขาเป็นคนขี้หึงขี้หวงแบบไม่มีเหตุผล เวียร์คงดูหนังโป๊ฝรั่งมามาก ประเภทที่เจ้านายมีเซ็กซ์กับเลขาในห้องทำงาน เขาเคยดูบ่อยๆ ก็เลยนึกกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว เพราะรสาก็เป็นเลขาและสวยสะดุดตาผู้ชาย
ก่อนหน้านี้รสาเคยเป็นเลขาให้บอสคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้ชาย รสาทำงานได้ไม่นาน เวียร์ก็บ่นจนหล่อนต้องยื่นใบลาออกเพื่อมาทำงานอีกบริษัทซึ่งมีบอสเป็นผู้หญิง
“ไปกี่คืน”
เวียร์เสียงอ่อนลง เข้าใจว่า ‘บอส’ ที่รสาเอ่ยถึงก็คือเจ้านายผู้หญิงที่รสาทำหน้าที่เป็นเลขามานานกว่าสามปี แม้ที่ผ่านๆ มาก็มีเดินทางไปต่างจังหวัดกับเจ้านายหลายครั้ง แต่เวียร์ก็ไม่ห่วงเพราะว่าบอสของรสาเป็นผู้หญิงเหมือนกัน
แต่ครั้งนี้มีสิ่งที่รสาปกปิดเอาไว้...เพราะว่า ‘บอส’ ที่หล่อนต้องติดตามไปทำงานให้ในครั้งนี้ก็คือ ‘อังเดร’ หนุ่มใหญ่วัยเกือบสี่สิบปี เขาเป็นบอสใหญ่คนหนึ่งที่มีหุ้นส่วนอยู่ในบริษัทที่ประเทศอังกฤษ
“ไปคืนเดียวค่ะ”
รสาตอบ ภาวนาขออย่าให้สามีของหล่อนซักไซ้อะไรมากไปกว่านี้
“ดูแลตัวเองนะ”
เวียร์รู้ว่ารสารักงานเลขา ทุกวันนี้หล่อนทำได้ดีจนน่าทึ่ง ผลการประเมินงานในแต่ละปีออกมาดีเยี่ยมตลอด
รสาได้ปรับเงินเดือนบ่อยจนทุกวันนี้เงินเดือนของหล่อนมากกว่าของเวียร์เสียอีก ซึ่งอาจเป็นเพราะว่ารสาสามารถพูดได้มากกว่าสี่ภาษา ทั้งจีน อังกฤษ ฝรั่งเศสและเยอรมัน
“ไม่ต้องห่วงค่ะ...อยากได้ของฝากอะไรไหมคะสาจะซื้อมาให้”
รสาถามสามี
“ได้ทั้งนั้น...แล้วแต่คุณ”
บอกพลางโน้มกายลงมาหอมแก้มนวลของภรรยา ก่อนจะแยกกันไปทำงาน ทุกวันนี้เวียร์กับรสาทำงานคนละที่ จึงต้องใช้รถคนละคัน
สัปดาห์ต่อมา ที่สนามบินในฮ่องกง
ภายหลังลงจากเครื่อง รสานั่งรอบอสใหญ่อยู่ที่ร้านกาแฟภายในสนามบินตามเวลาที่ได้นัดหมายเอาไว้ เพราะอังเดรเดินทางมาจากประเทศอังกฤษ