icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
จำเลยรักลวงใจ

จำเลยรักลวงใจ

ผู้เขียน: วรดร
icon

บทที่ 1 คนแปลกหน้า

จำนวนคำ:1064    |    อัปเดตเมื่อ:24/09/2022

บทที่1.

คนแปลกหน้า?

“มุก...เป็นไปไม่ได้... เธอๆ”

มิลินขมวดคิ้ว ลดแก้วกาแฟในมือวางลงบนโต๊ะ เงยหน้ามองผู้หญิงหน้าตาตื่นตรงหน้างงๆ

“เอะ!! ไม่ใช่นี่นา...ขอโทษนะคะคุณ คุณคล้ายเพื่อนสนิทของฉันคนหนึ่งมากเลยค่ะ” ก่อนที่มิลินจะเอ่ยปากถาม หล่อนผู้นั้นก็เฉลยสิ่งที่มิลินอยากรู้ออกมาเสียก่อน เธอค้อมศีรษะลงต่ำ เหมือนเป็นการขอโทษซ้ำ แล้วจึงเดินพึมพำจากไป

“อีกแล้วเหรอแก...”

กิ่งเกศถามพร้อมกับยิ้มจนตาหยี

มิลินไหวไหล่...นับตั้งแต่มาเริ่มงานในเชียงใหม่ มีคนแปลกหน้าเข้ามาทักทายเธอเกือบห้าครั้ง โดยที่เขาเหล่านั้นกับเธอไม่ได้รู้จักกันสักนิดเลย

“ฉันชักอยากเห็น ‘ผู้หญิงคนนั้น’ เสียแล้วซิเกศ เหมือนฉันขนาดไหนเชียว คนรู้จักเธอถึงกับทักผิดเลยเหรอ?”

หญิงสาวยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ ละเลียดชิมฟองนมอย่างเอร็ดอร่อย

“ที่สำคัญ หล่อนต้องสวยด้วยล่ะ เพราะเพื่อนคนนี้ของฉันสวยหยาดฟ้าไม่แพ้นางงามบนเวทีขาอ่อนเลยสักนิด”

กิ่งเกศพูดยิ้มๆ หากเป็นเพศตรงข้ามเข้ามาทักมิลินแบบนี้ สิ่งแรกที่กิ่งเกศเดา เขาเหล่านั้นอาจจะอยากทำความรู้จักกับเพื่อนของเธอก็ได้ แต่ที่ผ่านมา... ผู้คนที่เขามาทักมิลินแบบเข้าใจผิด ไม่สามารถทำให้เธอคิดเช่นนั้นได้ เมื่อแต่ละคนนั้นหลากหลาย มีทั้งหญิงและชายแต่ไม่ได้เข้ามาเพราะอยากรู้จักเพื่อนของเธอสักคน คนเหล่านั้นคิดว่ามิลินเป็น ‘ใครอีกคน’ ที่อาจจะละม้าย คล้ายเสียจนจำคนผิด

“ถ้าฉันไม่ได้รู้จักแกมาตั้งแต่สมัยเรียนประถมนะ...ฉันคงจะเข้าใจว่า ‘นายแม่’ ของแกมีลูกสาวสองคนที่บังเอิญพลัดพรากกันตั้งแต่แรกเกิด...เหมือนในละครหลังข่าวที่ฉันดูบ่อยๆ”

กิ่งเกศจีบปากพูด มิลินกับตนเองเติบโตมาพร้อมๆ กัน บ้านที่อาศัยก็ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่มิลินจะมีพี่น้อง...

“บ้าซิ...อย่าได้พูดแบบนี้ให้นายแม่ฉันได้ยินนะ แกโดนบิดเนื้อเขียวแน่ๆ” มิลินเบ้ปาก ขึงตาใส่เพื่อนรัก แต่ก็อดขำไม่ได้

เธอเป็นบุตรสาวคนเดียวของเศรษฐินีเมืองเชียงราย เจ้าของสวนลำไยขนาดใหญ่ แต่สถานะเป็นหม้าย เมื่อสามีของคุณนายคำฟองเสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มๆ มิลินเองก็แทบจะจำเค้าหน้าบิดาไม่ได้ ตอนที่ท่านจากไป... เธอเด็กมากและยังไม่รู้ความ มีเพียงภาพถ่ายสีขาวดำแขวนอยู่ในห้องโถงกลางบ้าน แทนตัวท่านผู้วายชนม์

“แต่แปลกนะว่าไหม ต้องเหมือนขนาดไหนคนใกล้ชิดยังทักผิด?”

กิ่งเกศเปรยพร้อมกับยิ้ม คนที่ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่พี่น้องคลานตามกันมา ไม่รู้จักหน้าตา แต่เหมือนจนคนสนิทยังแยกไม่ออก

“ฉันก็อยากเห็น ‘หล่อน’ เหมือนกัน” มิลินเปรย

“เดือนหน้าแกว่างมั้ยลิน?” กิ่งเกศถามต่อ หลังจากก้มดูโบชัวร์ในมือจนปวดต้นคอ ภาพวิวตอนเช้าตรู่ กับบรรยากาศที่สดชื่นจนอยากจะไปเยือนรีสอร์ตแห่งนั้นสักครั้ง

“ทำไมเหรอ?” มิลินย้อนถาม

กิ่งเกศเลยส่งโบชัวร์ที่ตนเองสนใจให้เพื่อน “ถ้าแกว่าง เราไปเที่ยวกันมั้ย แกควรพักผ่อนได้แล้ว โหมทำงานเหมือนคนบ้า แกไม่ใช่โรบอร์ทนะยะ”

มิลินไม่ใช่คนยากไร้ เพื่อนของเธอไม่จำเป็นต้องขวนขวายทำงานหนักหนักเพื่อให้มีสตางค์มากพอสำหรับค่าใช้จ่ายในแต่ละเดือน ครอบครัวมิลินค่อนไปทางมีฐานะร่ำรวย แต่เพราะเป็นคนไฟแรง มิลินเลยไม่อยากเก็บความรู้ที่อุตส่าห์เล่าเรียนมาไว้กับตัว เธอส่งใบปริญญาให้คำฟองแขวนโชว์ที่ฝาบ้าน แล้วตัวเองก็ออกมาหาประสบการณ์ข้างนอก มารดาที่รักลูก แต่ไม่เคยปลูกฝังให้มิลินเป็นคนไร้ค่า เลยปล่อยให้มิลินออกมาหาประสบการณ์ข้างนอก คำฟองสอนลูกไม่เสียเปล่าหรอก อย่างไรเสีย วันหนึ่งมิลินก็ต้องกลับมารับช่วงต่อจากเธอ

“คิดถึงนายแม่เหมือนกันนะ”

สามเดือนที่โหมทำงานเพราะต้องการลบคำสบประมาทจากเพื่อนร่วมงานรอบตัว วันนี้ทุกอย่างอยู่ตัวแล้ว ฝีมือและผลงานของตนเองเป็นที่ประจักษ์ ดังนั้นเธอควรให้รางวัลตัวเอง

“สนมั้ยล่ะ” กิ่งเกศถามย้ำ

“อืมน่าสนใจดี ขากลับจะได้แวะหานายแม่ด้วย”

มิลินตกลงใจ เธอควรใช้วันหยุดให้เกิดประโยชน์กับตัวเอง แทนการหมกมุ่นอยู่กับงานประจำ มารดาเองก็คงคิดถึงเธอไม่น้อยเหมือนกัน

“ฉันจองรีสอร์ตเลยนะ แกเปลี่ยนใจไม่ได้แล้วนะลิน”

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คนแปลกหน้า 2 บทที่ 2 คนแปลกหน้า ...3 บทที่ 3 บ้านไร่ชาวี!!4 บทที่ 4 บ้านไร่ชาวี!!..5 บทที่ 5 ลางมรณะ6 บทที่ 6 ลางมรณะ...7 บทที่ 7 ลางมรณะ......8 บทที่ 8 คนหนึ่งไป อีกคนหนึ่งก็มา9 บทที่ 9 คนหนึ่งไป อีกคนหนึ่งก็มา..10 บทที่ 10 คู่แฝด!!11 บทที่ 11 คู่แฝด!!...12 บทที่ 12 ท่ามกลางความแค้นเคือง13 บทที่ 13 ท่ามกลางความแค้นเคือง...14 บทที่ 14 ความจริงต้องกระจ่าง15 บทที่ 15 ความจริงต้องกระจ่าง...16 บทที่ 16 หากเธอต้องตายที่นี่17 บทที่ 17 หากเธอต้องตายที่นี่..18 บทที่ 18 ล้วงคองูเห่า19 บทที่ 19 ล้วงคองูเห่า...20 บทที่ 20 ตีตราราคีคาว21 บทที่ 21 ตีตราราคีคาว...22 บทที่ 22 นรกบนดิน23 บทที่ 23 นรกบนดิน...24 บทที่ 24 ห้ามใจยังไง25 บทที่ 25 ห้ามใจยังไง...26 บทที่ 26 คนเดิมที่กลับมา27 บทที่ 27 คนเดิมที่กลับมา...28 บทที่ 28 ถึงเวลาเลือก29 บทที่ 29 ถึงเวลาเลือก...30 บทที่ 30 ความเจ็บที่บอกต่อไม่ได้31 บทที่ 31 ความเจ็บที่บอกต่อไม่ได้...32 บทที่ 32 พรหมจรรย์ที่ไม่มีราคา33 บทที่ 33 อยากมาก็มา อยากให้ไป...ไม่ไป34 บทที่ 34 หน้าด้านเพราะขาดเธอไม่ได้35 บทที่ 35 หน้าด้านเพราะขาดเธอไม่ได้...36 บทที่ 36 ไม่ได้ตั้งใจโหด แค่อยู่ในโหมดเมียหาย 37 บทที่ 37 ไม่ได้ตั้งใจโหด แค่อยู่ในโหมดเมียหาย ...38 บทที่ 38 ไม่ได้ตั้งใจโหด แค่อยู่ในโหมดเมียหาย ......39 บทที่ 39 หัวใจยอมศิโรราบ40 บทที่ 40 จำเลยรัก41 บทที่ 41 จำเลยรัก...42 บทที่ 42 จำเลยรัก.....43 บทที่ 43 ความรักเจ้าเอ๋ย44 บทที่ 44 ความรักเจ้าเอ๋ย...45 บทที่ 45 ตอนพิเศษ46 บทที่ 46 ตอนพิเศษ...47 บทที่ 47 ตอนพิเศษ......48 บทที่ 48 ตอนพิเศษ.........49 บทที่ 49 ตอนพิเศษ...........