จำเลยรักลวงใจ

เขาฉลองความร่ำรวยให้ตัวเองด้วยไวน์ชั้นดี เป็นรางวัลชีวิตที่ห่างเหินไปนาน

ม่านมุกคือผู้หญิงนำโชคของเขา ทามไทเริ่มต้นสืบ เขาเลยได้รู้ความลับที่ม่านมุกปิดบังไว้ หล่อนไม่ใช่ผู้หญิงตัวเปล่า หล่อนมีสามีแล้ว แต่เขาต้องสนด้วยเหรอ ในเมื่อมานมุกมีใจ สิ่งที่เขาควรทำคือการหว่านเสน่ห์ให้ม่านมุกหลง จนถอนตัวไม่ขึ้น

ทามไทเลยวางแผนคร่าวๆ อย่างน้อยนับจากนี้ไปอีกหลายเดือน เขาก็น่าจะมีกินมีใช้ และหากม่านมุกหลงกล หล่อนหอบสมบัติจากผัวหน้าโง่มาให้เขา คงสบายเป็นปีๆ เชียวล่ะ

“ไปไหนแต่เช้าเลยครับมุก” ชาวีตะโกนถามภรรยา ที่เดินหน้าตั้งไปที่รถยนต์ที่จอดไว้หน้าลานบ้าน

ม่านมุกตวัดตามอง เธอกำมือแน่น ข่มความไม่พอใจไว้ในอก ตอนที่กลั้นใจตอบเสียงเรียบ “มุกนัดช่างทำผมไว้นะคะ”

“อ้อ...” ชาวีครางเบาๆ เขาพยักหน้ารับรู้ แล้วก็หมดความสนใจ ปล่อยให้ม่านมุกขับรถยนต์เข้าเมืองไปคนเดียว

เขาคงชินเสียแล้วกับการที่ภรรยาไปไหนมาไหนคนเดียว ชาวีมัวแต่ยุ่งกับการปรับปรุงรีสอร์ตที่เป็นธุรกิจใหม่ ผลตอบรับค่อนข้างดี ทุกวันหยุดรีสอร์ตของเขามีแขกเข้าพักเต็มตลอด เขาเลยอยากให้ลูกค้าที่มาเที่ยวประทับใจ เลยพยายามหาจุดขายให้รีสอร์ตตัวเอง เริ่มมีชาวบ้านสนใจและร่วมแรงร่วมใจด้วย จากแค่บริเวณรีสอร์ตขยายไปถึงหมู่บ้าน มีการสร้างงานและพื้นที่จับจ่าย ร้านของฝากก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ผุดขึ้นตามมา จากฝีมือของชาวบ้านรอบๆ ชาวีเลยต้องควบคุมอย่างใกล้ชิด อย่างน้อยของกิน ของใช้ที่มาจากผลผลิตของชาวบ้าน จะได้ไม่สูญเปล่า

แถมยังสามารถสร้างรายได้ให้กับคนพื้นที่อีกทาง

เขาเลยไม่ค่อยได้สนใจภรรยา

ชาวีเลยไม่รู้ว่า ม่านมุกออกจากบ้านทุกวัน และใช้เงินมือเติบแค่ไหน

ช่อดอกไม้ในมือคือของขวัญเซอร์ไพรส์จากผู้ชายอีกคน เธอก้มลงจรดปลายจมูกกับกลีบนุ่มๆ ของกุหลาบดอกโต ตอนที่เซ็นชื่อรับที่โถงหน้าลอบบี้ของโรงแรมชื่อดังกลางเมือง แววตาของพนักงานที่ส่งช่อดอกไม้ให้เธอเต็มไปด้วยความชื่นชม ม่านมุกจึงไม่แปลกใจตัวเองนัก เธอยอมทำผิดลับหลังสามี ก็เพราะทามไทแสนดี เขารู้ว่าผู้หญิงชอบอะไร เขาขยันทำให้เธอตื่นเต้น จนแทบอดทนรอวันต่อไปไม่ได้

ม่านมุกจำได้ดี วันที่เธอสารภาพความจริงกับทามไท ท่าทางเขาสลดลงจนเธอใจหาย เธอคิดว่าเธอสูญเสียเขาไปแล้ว...แต่แล้ว วันรุ่งขึ้น เขาก็โทรศัพท์มาหาเธอพร้อมกับพรรณนาถึงความรักที่เขามีให้ เขาขาดเธอไม่ได้นั่นเอง

หัวใจของเธอเต้นแรง ตัวเบาเหมือนปุยนุ่น คงเป็นเพราะชาวีไม่เคยพูดจาหวานๆ แบบนี้กับเธอเลยสักครั้ง สามีของเธอไม่ใช่คนโรแมนติก เขาชอบแสดงออกด้วยการกระทำ มากกว่าพูดให้เธอได้ยิน

“แฟนคุณน่ารักมากเลยนะคะ”

เสียงแฝงความริษยาทำให้ม่านมุกอารมณ์ดี เธอมาอยู่ที่นี่ยังไม่ครบปี คนส่วนใหญ่เลยไม่ค่อยรู้จัก เรื่องที่เธอเป็นภรรยาของชาวีมีคนรู้ไม่มากนัก ม่านมุกเลยทำตัวเป็นสาวโสดโดยที่คนรอบตัวไม่เอะใจได้

หญิงสาวหอบช่อดอกไม้เดินเข้าลิฟต์ และปลายทางคือห้องนอนที่เป็นรังรักของเธอกับผู้ชายอีกคน ทามไททำให้เธอหลงเสน่ห์จนถอนตัวไม่ขึ้น เธอเริ่มคล้อยตามเขา และวางแผนจะ ‘หนี’ ไปกับเขา ในเวลาใกล้ๆ นี้

“คิดถึงจังเลย” ฟอดดดด เสียงกระเส่าตามด้วยนวลแก้มถูกกดจูบ ม่านมุกหัวเราะคิกคัก สอดมือกอดเอวทามไท ทิ้งช่อดอกไม้ช่อใหญ่ไว้ที่พื้น ปลายจมูกแสนซนนั่นทำให้เธอลืมสามีคนขยัน รสเสน่หาหวานหอมทำให้ม่านมุกลืมแม้แต่คุณสมบัติการเป็นกุลสตรี เธอสลัดความดีงามทิ้ง เต็มใจกระโจนเข้าสู่หุบเหวนรก เมื่อเปลวไฟพิศวาสบาดผิวกายจนสั่นระริก

มือแข็งแรงสอดไล้ใต้เนินอกอิ่ม มือคู่นั้นขยุ้มเต่งเต้าจนเธอตัวสั่นเทา ปลายนิ้วชี้ขยี้ปานนมจนแข็งชัน ม่านมุกสูดปากคราง กับความเร่าร้อนที่ทามไทปรนเปรอให้ เขาย่อตัวช้อนอุ้มเธอไว้ในวงแขน ม่านมุกก็ตวัดมือคล้องรอบคอเขาไว้ พร้อมกับแหงนหน้ารับการตะโบมจูบ