คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว
สามีเป็นถึงเศรษฐีพันล้าน
เมียผมน่ารักจัง
รอยรักรอยร้าว
อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ
ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน
ที่แท้เป็นคุณหนูตัวจริง
โชคชะตาของพระชายา
ณ แผนกต้อนรับของบริษัท อีสท์เดย์ เดคคอร์เรชั่น เมืองจิ่วเจียง ประเทศอเมริกา
“นี่คือกาแฟที่คุณฟางจืออางสั่งไว้ค่ะ จะให้ไปส่งไว้ที่ไหนดีครับ?”
หลินเทียนถือถุงกระดาษในมืออย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าจะทำกาแฟหกอยู่ด้านใน
ผู้ช่วยหญิงที่แผนกต้อนรับมองพิจารณาหลินเทียนตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็พูดด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยามว่า “ตามฉันมา”
หลินเทียนเดิมเป็นคนขับอูเบอร์ แต่วันนี้เขาได้รับคำสั่งซื้อเดลิเวอรี่โดยไม่คาดคิดพร้อมเงินพิเศษ แล้วก็ยังได้ค่าส่งแบบเร่งด่วนเพิ่มมาอีกสองร้อยดอลลาร์ เขาถึงได้มาที่นี่
หลังจากนั้นไม่นาน หลินเทียนก็เดินตามผู้ช่วยหญิงคนนั้นไปที่ประตูสำนักงาน
ตอนที่หลินเทียนเพิ่งจะวางมือลงบนลูกบิดประตูสำนักงาน เสียงอ่อนเสียงหวานที่ชวนปลุกอารมณ์ของผู้หญิงก็ดังมาจากข้างใน
เสียงนี้ หลินเทียนคุ้นเคยเป็นอย่างมาก มันเหมือนกับเสียงของเจียงเชียนหนิงที่เป็นภรรยาของตัวเองเลย
ไม่หรอก เขาต้องฟังผิดแน่ ๆ
แต่หลินเทียนก็ยังทนไม่ไหวจึงต้องขยับเข้าไปฟังใกล้ ๆ
“อ่าส์...คุณฟาง อย่าทำแบบนี้สิคะ...”
“ให้ผมจูบหน่อยเถอะนะ สามีที่ไม่เอาไหนคนนั้นของคุณคงไม่เคยจูบคุณมาก่อนสิท่า”
เมื่อหลินเทียนได้ยินบทสนทนานี้ เขาก็ตัวแข็งอยู่กับที่ ราวกับถูกฟ้าผ่าลงมาอย่างจัง
หลังจากนั้น เขาก็ต่อยประตูอย่างรุนแรง ก่อนตะโกนขึ้นมาเสียงดังว่า “เปิดประตู! เปิดประตูให้ผมเดี๋ยวนี้!”
ผู้ช่วยของแผนกต้อนรับจึงรีบเข้ามาถามว่า “นี่คุณทำบ้าอะไร?”
ปั้ง
ประตูเปิดออกอย่างแรง แล้วชายแปลกหน้าคนหนึ่งก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลินเทียน
สิ่งที่ดึงดูดสายตาก็คือ รอยลิปสติกบนแก้มขวาของเขา
หลินเทียนโยนกาแฟทิ้ง แล้วก็ผลักฟางจืออางออก จากนั้นมองเข้าไปในห้อง
เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผิวขาว รูปร่างโค้งเว้าเป็นสัดส่วน สวมถุงน่องสีดำ กำลังติดกระดุมที่หน้าอกให้เรียบร้อยด้วยความตื่นตระหนก
“เจียงเชียนหนิง!” หลินเทียนตะโกนขึ้นมาด้วยความโมโห!
ผู้หญิงที่ลุกลี้ลุกลนตรงหน้าเขา ก็คือภรรยาของเขานั่นเอง
หลินเทียนรู้สึกเหมือนถูกหินก้อนใหญ่กดทับลงมาที่หน้าอกของเขาอย่างแรง จนเขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว
เขามองไปที่เจียงเชียนหนิงอย่างโกรธเคือง “เจียงเชียนหนิง ผมแต่งงานกับคุณมาสามปีแล้วนะ ผมออกไปทำงานเป็นคนขับอูเบอร์ในตอนกลางวัน แล้วก็ต้องคอยรับใช้ดูแลครอบครัวของคุณเมื่อกลับถึงบ้านในตอนกลางคืน ไม่ขอให้คุณเห็นว่าผมทุ่มเทไปมาก แต่ผมก็ทำดีกับคุณมากพอแล้ว!”
“สามปีที่ผ่านมา คุณไม่ยอมให้ผมแตะเนื้อต้องตัวแม้แต่นิดเลยด้วยซ้ำ! ผมเคยคิดนะว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีหลักการที่ยึดถือ แต่มาวันนี้ คุณกลับไปมีอะไรกับคนอื่นในออฟฟิศ! ทำไมคุณถึงได้ทำแบบนี้ล่ะ! ! ”
“ที่รัก! คุณ...คุณเข้ามาที่นี่ได้ยังไง!”
ในที่สุด เจียงเชียนหนิงก็ติดกระดุมเพื่อปกปิดเนินหน้าอกของเธอที่เผยออกมาจนเสร็จ