วิวาห์พรางรัก
ที่
หา
ีจะไม่สนใจเธอเท่าที่ควร อีกทั้งที่นั่งก็ช่างไกลกัน แม้จะมองเห็นหน้าและอยู่กันคนละฝั่งของโต
” เฟื่องฟ้าเป็นฝ่
หัวใจของแกะ พร้อมกับหัวหอม, ข้าวโอ๊ต, Su
ด้วย” แม้จะรู้สึกไม่ดีกับอาหารที่กินเข้าไปเมื่อครู่ แต่เฟื่องฟ้าก็ไม่ได้ติดใจอะไรนัก ผิดกับ
ดีนะคะ ไม่หนาวมาก
้เป็นฤ
าศเย็นมากไหมคะ
รือไง” เขาถามกลับด้
ะกินข้าวนี่ก็เหมือนกัน คุณไม่คิดว่าการที่เรานั่งกินข้าวกันแค่สองคน แล้วใช้โต๊ะที่
่ไหม” จู่ๆ เทรย์เวอ
หญิงสา
นก่อนที่ปลวกจะกิน ตามมาสิ” เขาลุกขึ้
อนพยักหน้ารับและเดินยกถาดกาแฟสุดหรูไปวางที่
นิ้วเรียวลองกดทดสอบเสียงของมันหลายครั้ง
นมาไว้ที่นี่ มันมาถึงก่อนหน้า
่ไหม” เฟื่องฟ้าถามเสียงหวาน อย่างน้อยเขาก็ยังรู้ว่าเ
ส่วนใครจะเล่นผมไม่มีปัญหา” เฟื่องฟ้าหุบย
คะ” หญิงสาวนั่งลงที
่องดนตรี คุณอยากเล
ที่ทำร่วมกับเธอ แม้เฟื่องฟ้าจะไม่พอใจกับความเฉยชาของเขา แต่เธ
รเลงก็ยังเล่นได้ไพเราะเสียเหลือเกิน เขาทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้อย่างผ่
ืมตาขึ้นเอ่ยถามเมื่อจู่ๆ
นไป ฉันว่าจะ
กดื่มกาแฟมานั่งตรงนี้สิ” เขาชี้ไปที่เ
ถามเสียงหวานพยายามทำห
ละเตรียมจะหยิบเหยือกนมเท แต่ต้องชะ
ำ คุณผ
ดุ้งเล็กน้อยรีบคน
าษาอื่นไ
anasemasu (ฉันพูดภาษาญี่ปุ่นได้น
ยกับฉันเป็นภา
ี่ปุ่น แต่ก็ดีที่คุณ
ดความอดทนแล้ว เธอรู้ว่าเขาจงใจยั่วโมโหพร้อมๆ กับทำความรู้จักก
ชายหนุ่มพูดตามตรง เขารู้แต่เรื่องวีรกรรมแสบๆ แต่ไม่มีข้อมูลด้านอื
ทั้งไทย ญี่ปุ่น อังกฤษ มีฝรั่งเศสนิดหน่อย เล่นดนตรีเป็น ฉันพูดคุยกับทุกคนได้โดยไม่แบ่งชนชั้น และฟันฉันก็ส
้วยนะเนี่ย” เขา
คนเจ้าอารมณ์”
นบางครั้ง คุณสวยมากนะ คุณรู้ต
ะไร” เฟื่องฟ้าไม่
ม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น”สายตาและคำพูดเขาในเวลานี
วคุณก็แค่ต้องการหาข้อบกพร่อง เพื่อที่จะทำให้คุณไม
งถาม เทรย์เวอร์รู้แล้วว่า
นกับการที่คุณต้องการภรรยา ภรรยาของคุณคือของประดับบารมีตนเองเท่านั้น แต่กับฉันที่คุณจำใจรับมา ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่อาจจะไม่คู่ควรเป็นเครื่องประดับบารมีคุณ
ะไร ใช่ เธอพูดถูก เฟื่องฟ้าเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่อาจไม่คู่ควรเป็นเครื่องประดับบ
ผู้ชายมากเกินไปไห
ื่องฟ้าไม่สนใจในสิ่งที่เขาพูด และยังคงเล่นเปียโนต่ออย่างสนุกสนาน
ือเกินนะ” เทรย์เวอร์เอ่ยเสียง
่องของผู้หญิงแล้วกัน” เฟื
องพวกนี้มานานแค่ไหนแล้ว
่านเข้ามาในชีวิตฉันเต็มใจที่จะสอนและให้ฉันรู้จั
มันเต็มไปด้วยสิ่งที่สวยงาม ผมต้องการให้บ้านหลังนี้มีครอบครัวที่ดีและผู้หญิงที่ผมภูมิใจ ผมต้องการสิ่งที่ดีที่สุด เงื่อนไขเดียวที่ผมตั้งไว้เกี่ยวกับการน
่สุด เพราะแม่ผมขอร้องไว้ก่อนที่ท่านจะเสีย
กมา ความเสียใจจากคำดูถูกในวันนี้ สักวันเธอจะเอาคืนอย่างแน่นอน ส
และนี่ก็ไม่ใช่เปียโนที่ดีนักหรอก เพราะมันยังไม่เคยผ่านการสัมผัสของนักเปียโน มันยังไม่เค
หนทั้งสิ้น” เทรย์เวอร์เอ่
หญิงสาวก้าวเดินออกไปอย่างไม่สนใจว่าใครจะโกรธหรือไม่พอใจใดๆ
ฟ้ากลับมาถึงห้องแล้วคว้าหมอนใบใหญ่มาปิด
โกนถามด้วยค
งเทรย์เวอร์ท
ความโมโหไว้ และยั่วประสา
้ไหม เราคงต้
งถ่วงเวลาไว้ให้นานกว่านี้ ในหัว
ี่นั่น” เสียงเทรย์เวอร์ที่หน้าประตูเงียบลง เ
ด่าแน่” เฟื่องฟ้าล้มตัวลงนอนบนเตียงอย่างสบายใ
ยหน้าขึ้นมาเห็นลินดาจดๆ จ้
ยนท่านว่าไม่สะดวกมา
หรอ” ชายหน
่านค่ะ” เด็กสาวส่งกระดาษแผ
ยากอยู่ที่นี่แม้สักวินาทีเดียว เทรย์เวอ
ามีท
กด้วยตัวเอง เพราะฉันคิดว่าส่งจดหมายไปให้คุณเป็นการรักษามารยาทมากแล้ว พักผ่อนนะคะ ถ้ามีข้อตกลงอะไรหรืออยากจะคุย
ก ภรรยาที่แ
แววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เฟ