ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา

เส้าเหิงยกโทรศัพท์โทรออก “ส่งบอดี้การ์ดขึ้นมาข้างบนเดี๋ยวนี้”

หนวนจิ่วซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขา และเงยหน้าจ้องไปที่ใบหน้าด้านข้างอันหล่อเหลาของเขา หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง และเธอไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความกลัว หรือเป็นเพราะอย่างอื่น

กลิ่นลมหายใจที่ผสมกับกลิ่นโคโลญจน์ของเส้าเหิงอบอวลอยู่รอบตัวเธอ และปลุกเร้าบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ในความทรงจำของเธอมาเนิ่นนาน

กลิ่นของเขา... มันช่างคุ้นเคย หนวนจิ่วเคยได้กลิ่นนี้มาก่อนแน่ ๆ

เส้าเหิงมองเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง สายตาคมเข้มของเขาหยุดความคิดฟุ่งซ่านของเธอในทันที

“ขะ... ขอบคุณค่ะ คุณมู่” เธอกระแอมไอแก้เขิน

เมื่อกี้นี้เธอยืนหยัดเพื่อคนเลว ตอนนี้เธอเลยรู้สึกเหมือนถูกตบหน้าอย่างแรง