ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา

เมื่อหนวนจิ่วเดินทางมาถึงร้านเค้ก เธอก็เห็นน้าหวังนั่งรออยู่ที่นั่นพร้อมกับลูกฝาแฝดของเธอ

“แม่！”

แววตาของหมิงเจาเปล่งประกายในทันทีที่เห็นแม่ของตัวเอง และก็รีบโผเข้าสู่อ้อมแขนของหนวนจิ่ว

หนวนจิ่วกอดลูกสาวตัวน้อยของเธอไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างยื่นออกไปหาหมิงฮ่าวที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเขาด้วยท่าทางสงบนิ่ง “ทำไมลูกไม่บอกน้าหวังว่าจะออกไปข้างนอก？ รู้ไหมว่าพวกเรากลัวมากแค่ไหน！”

เด็กฝาแฝดทั้งสองสบสายตากันก่อนจะเบะริมฝีปากล่างออกมาพร้อมกันราวกับเป็นตุ๊กตาตัวน้อย

ทำท่าทางหมือนว่าพวกเขาจะหลุดพ้นจากความผิดนี้ได้

ทว่าท่าทางน่ารักนั้นทำอะไรหนวนจิ่วไม่ได้แม้แต่น้อย เธอยังคงทำหน้าบูดบึ้งและบ่นต่อ “ทำไมลูกไม่บอกแม่ล่ะจ๊ะ？”