ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา

“คุณจะไปกินกับใครครับ？ คนที่จัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้คุณน่ะเหรอ？” เส้าเหิงถามอย่างเย็นชา

เธอทิ้งเขาเอาไว้คนเดียวเป็นครั้งที่สอง เพราะเห็นแก่คนกลุ่มเดิมได้อย่างไรกัน？

หนวนจิ่วพยักหน้าตอบอย่างไม่ลังเล “อื้ม ใช่สิ！ ฉันอยากฉลองเค้กวันเกิดกับคนที่สำคัญมาก ๆ น่ะค่ะ”

“แฟนคุณเหรอครับ？” เส้าเหิงกัดฟันกรอด

“ค่ะ พวกเขาเป็นคนรักตัวน้อย ๆ ของฉัน！” เธอไม่ทันสังเกตเห็นความขุ่นเคืองของเขาแม้แต่น้อย เธอหยิบน้ำตาลไอซิ่งที่อยู่บนขนมเค้กขึ้นมาป้ายบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาอย่างรวดเร็ว

ทว่าเส้าเหิงกลับหลบเลี่ยงการซุ่มโจมตีของเธอได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะคว้ามือของเธอเอาไว้อย่างแน่น

หนวนจิ่วที่ไม่สามารถดิ้นรนออกจากเงื้อมมือของเขาได้จึงกระโจนตัวเข้าหาเขาแทน

เส้าเหิงจำต้องโอบแขนรอบเอวของเธอโดยไม่รู้ตัว และในจังหวะนั้นเองที่เกล็ดของน้ำตาลไอซิ่งดันเปื้อนเข้าที่ปลายจมูกของเขา