ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา
“ไม่นะ!” หมิงฮ่าวโวยวาย และเขย่าตัวลูกสุนัข “นั่นไม่ใช่ไส้กรอก แกกินมันไม่ได้”
“คายมันออกมา” หมิงเจารีบวิ่งไปหาเจ้าสุนัขตัวนั้น แต่กลับพบว่ามันกำลังเห่าอย่างเศร้าสร้อยเพราะโดนดุ ไม่มีอะไรอยู่ในปากของมัน
“ไม่นะ! ลูกหมากลืนแหวนเข้าไปแล้ว” เธอพูดเสริมพร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย
กู้ฉงถึงกับพูดไม่ออก
หมิงเจาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไปดี เธอเบะปากราวกับว่าพร้อมจะร้องไห้ออกมาทุกขณะ “ตอนนี้เราจะทำยังไงดี? ฉันต้องไปถามแม่ ลูกหมาจะตายไหม?”
“แม่ไม่อยู่ที่นี่ เธอต้องเรียนรู้ที่จะตัดสินด้วยตัวเองนะ” หมิงฮ่าวถอนหายใจ และวางลูกสุนัขลงบนพื้น