ซีอีโอแด๊ดดี้กับลูกแฝดน่ารักของเขา

“ไม่นะ！” หมิงฮ่าวโวยวาย และเขย่าตัวลูกสุนัข “นั่นไม่ใช่ไส้กรอก แกกินมันไม่ได้”

“คายมันออกมา” หมิงเจารีบวิ่งไปหาเจ้าสุนัขตัวนั้น แต่กลับพบว่ามันกำลังเห่าอย่างเศร้าสร้อยเพราะโดนดุ ไม่มีอะไรอยู่ในปากของมัน

“ไม่นะ！ ลูกหมากลืนแหวนเข้าไปแล้ว” เธอพูดเสริมพร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย

กู้ฉงถึงกับพูดไม่ออก

หมิงเจาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไปดี เธอเบะปากราวกับว่าพร้อมจะร้องไห้ออกมาทุกขณะ “ตอนนี้เราจะทำยังไงดี？ ฉันต้องไปถามแม่ ลูกหมาจะตายไหม？”

“แม่ไม่อยู่ที่นี่ เธอต้องเรียนรู้ที่จะตัดสินด้วยตัวเองนะ” หมิงฮ่าวถอนหายใจ และวางลูกสุนัขลงบนพื้น