กู๊ดบาย นายสุดที่รัก

นเจ็บมาก

ี่แขนขึ้นมา

เธอก็ทำไม่ได้ เปลือกตานั้นเหมือนกับถูกกดทับด้วยก้อนหินหนัก ๆ สาย

นไข้ดมยาสลบด้วยซ้ำ ครอบครัวของ

สิบเข็ม ฉันแค่มองย

นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงในโรงพยาบาล เธออึ้งไปครู่หนึ่ง แ

ด้วยกัน ปากก็พูดว่าช้อปปิ้ง แต่

องประจำแล้ว และเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธเหมือ

บรถ ส่วนเธอนั่งอยู่ที่เบาะหลัง แล้

์ผุดขึ้นในหัวของเธอ เจี

ๆ ห้องผู้ป่วยที่ว่างเป

นั่งนั้น เสียงฝีเท้าที่

สูงร่างหนึ่งเข้า เธอพลันดีใจขึ้นมา และ

ชางเ

่าพวกเขาจะไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน แต่เธอก็เต็มใจร

ต์เลยมาเยี่ยมเธองั้นเหรอ？ เธอรู้ว่

ั้นก็เร่งฝีเท้าจากไปโดยไม่

ือยิ้มค้างอ

างไม่ลังเล และรีบลุกจา

เหิง

าอีกฝ่ายคงไม่ได้เห็นเธอ เล

ห้เธอรู้สึกเหมือนโดนฟ

ตอนนี้กำลังนอนอยู่บนเตียงคนไข้โดยมีผ้าก๊อซพันรอบข้อมือซ้าย ใบหน้าเล็ก ๆ ข

หลินเยี่ยนเฟินซึ่งเป็นแม่สามีของเธอด้วย... ทั้งสามคนมุงดู

ฉือยืนอึ้ง

ดไปเองว่ายู่ชางเหิงมาที่

กขึ้นมาก่อน เธอเชิดคางขึ้นเล็กน้อย มองเธอแล้วพูดอย่างหยิ่งยโสว่า “เ

โหรวซะ” ยู่ชิงชิงก็คล้อยตาม เหม

ัวเหร

ๆ ความรู้สึกบ้าบอเหลือเชื่อก็โผล่ขึ้นมาในใจของเธอ พ

ไป๋เสี่ยวโหรวและถามว่า “เธอเป็นคนชน

ธอเป็นคนรับใช้มาโดยตลอ

ีบุญคุณกับตระกูลยู่นั้น ก็พยายาม

งเหิง เธอเลยยอม เพราะอย่างไรที่เธอแต่งเข้

งขนาดนี้！ ให้เธอไปรับโทษแทนผู้หญิงดัดจร

ไป๋เสี่ยวโหรวที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้นั้น จู่ ๆ ก็เอามือปิดหน้าและร้องไห้ออกมา “ฉันยอมติด

่ยืนอยู่ข้างเตียง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยน “แต่ฉันมีลูกของอา

ไงน

อรู้สึกช็อคร

งท้องลูกของยู่ชาง