icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
บทที่ 8
ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่เจียมตัวคนหนึ่งเท่านั้น
จำนวนคำ:1061    |    อัปเดตเมื่อ:13/12/2022

ตอนที่เซินชูมาถึงหน้าประตูสำนักทะเบียนก็เป็นเวลาแปดโมงห้าสิบห้าพอดี ช่องรับจดทะเบียนสมรสมีคนเข้าแถวอยู่ไม่น้อย ส่วนช่องจดทะเทียนหย่ามีเพียงเธอคนเดียว

ยังไม่ถึงเก้าโมง ป๋อมู่เหนียนยังไม่มา

เก้าโมงพอดี ช่องรับจดทะเบียนหย่าก็เปิดตรงเวลา

เซินชูก้มมองโทรศัพท์แวบหนึ่ง ป๋อมู่เหนียนไม่ใช่คนที่ชอบมาสาย แต่วันนี้เขากลับมาสาย

เก้าโมงห้านาที เซินชูถึงจะเห็นผู้ชายเดินเข้ามาจากหน้าประตู

เขายังคงสวมชุดสูทรองเท้าหนังเช่นเคย ใบหน้าที่คมคายไร้ความรู้สึก

เมื่อสังเกตเห็นสายตาของเธอ ป๋อมู่เหนียนก็เอียงหน้าเล็กน้อย มองเธอด้วยท่าทางเย็นชา และเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว ๆ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เซินชูถูกเขามองอย่างเย็นชาแบบนี้ ที่ผ่านมาเธอจะรู้สึกว่าเจ็บปวดเล็กน้อย แต่วันนี้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสายตาแบบนี้ของเขา จิตใจของเธอก็สงบเหมือนกับน้ำ

“สวัสดีค่ะ หนังสือหย่ายังคงเป็นฉบับเมื่อวาน”

เธอพูดพลาง ยื่นหนังสือไปให้เขา

สีหน้าของป๋อมู่เหนียนมืดมนลงทันที “เธอคิดดีแล้ว? ”

“ค่ะ”

เซินชูเงยหน้ามองเขา แล้วพูดออกมาอย่างชัด ๆ

ตอนนั้นที่แต่งงานกับเขาถึงจะบอกว่าไม่ได้คิดให้ดี แต่ตอนที่กำลังจะหย่ากัน เธอคิดดีแล้วจริง ๆ

ป๋อมู่เหนียนขมวดคิ้วอย่างคาดไม่ถึง “ดี”

หวังว่าเธอจะไม่เสียใจ!

เซินชูไม่พูดอะไรอีก จากนั้นก็ก้าวเท้าเดินไปยังช่องรับบริการ

ขั้นตอนการหย่ามีน้อยมาก หลังจากลงนามข้อตกลงแล้ว สุดท้ายก็ลงชื่อ ประทับตรา พวกเขาก็ไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันอีก

เวลาไม่ถึงห้านาที ทะเบียนสมรสก็กลายเป็นทะเบียนการหย่า

ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป สองคนก็อยู่บนเส้นขนานที่ไม่สามารถบรรจบกันได้อีก

เซินชูเดินตามหลังป๋อมู่เหนียน หลังจากได้รับทะเบียนหย่ามาแล้ว เขาก็เดินออกไปทันที ไม่มองเธอแม้แต่แวบเดียว

แต่ก็ใช่ เขาต้องการตัดขาดกับเธอมานานแล้ว ตอนนี้ก็สมปรารถนาแล้ว แน่นอนว่าต้องไม่มองเธอเป็นธรรมดา

ในสายตาของป๋อมู่เหนียน เธอน่าจะเป็นผู้หญิงชั่วร้ายเจ้าแผนการมั้ง

ก็แล้วแต่ ยังไงพวกเขาก็ไม่มีคำว่าอนาคตด้วยกันอีกแล้ว

แต่เมื่อเธอเดินไปที่หน้าประตูสำนักทะเบียน เซินชูกลับพบว่าป๋อมู่เหนียนยังไม่กลับไป ทำให้เซินชูรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“ยังไงลูกของหลินเซียงหยาก็เสียไปเพราะเธอ ถึงแม้เราจะหย่ากันแล้ว เธอก็ควรไปขอโทษเธอที่โรงพยาบาล”

ลมพัดผ่านมา เซินชูไม่เคยรู้สึกมาก่อนว่าลมในฤดูใบไม้ร่วงจะหนาวเหน็บขนาดนี้

เธอคิดว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากันมาสามปี ป๋อมู่เหนียนน่าจะมีความเห็นอกเห็นใจเธอบ้าง แต่ตอนนี้ เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เซินชูรู้สึกเพียงตัวเองมันก็แค่ตัวตลก

เธอเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายตรงหน้า จู่ ๆ ก็ยิ้มออกมา “คุณพูดถูก เห็นแก่ที่เราเคยเป็นสามีภรรยากัน คุณวางใจได้ ฉันจะรับผิดชอบกับสิ่งที่ฉันเคยทำทั้งหมดแน่นอน”

และสิ่งที่เธอไม่เคยทำ เธอก็จะไม่คิดที่จะทนอีกต่อไป

พูดพลาง เธอยกมือขึ้นปัดผมที่ตกลงมา :“อ้อ เพื่อแสดงความจริงใจของฉัน ฉันได้เตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ไว้ให้หลินเซียงหยาด้วย คุณอย่าลืมให้เธอรับด้วยนะ”

หลังจากที่เซินชูพูดจบ เธอก็มองป๋อมู่เหนียนแวบหนึ่ง จากนั้นก็เดินจากไปทันที

เซินชูเดินไปที่ริมถนน ยกมือขึ้นโบกรถแท็กซี่คันหนึ่ง

รถขับผ่านหน้าป๋อมู่เหนียนไป เธอนั่งอยู่ในรถ ใบหน้าสวย ๆ ของเธอดูเย็นชา

ป๋อมู่เหนียนขมวดคิ้ว เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยอย่างบอกไม่ถูก จากนั้นก็เหลือบมองรถที่รออยู่ไม่ไกลแวบหนึ่ง เขาไม่ได้เดินเข้าไป แต่กลับหยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกง ล้วงออกมามวนหนึ่ง แล้วก้มหน้าลงจุดไฟ

การแต่งงานของเขากับเซินชู ตอนที่แต่งงานเขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับเธอ ตอนที่หย่าเขาก็ไม่เคยคิดที่จะหย่ากับเธอ

แต่ตอนนี้ พวกเขาได้หย่ากันแล้วจริง ๆ ป๋อมู่เหนียนไม่ได้ถือว่าเสียใจ สำหรับเขาแล้ว เซินชูเป็นเพียงผู้หญิงที่เขาสามารถยอมรับเป็นภรรยาคนหนึ่งเท่านั้น

แต่เมื่อเขาก้มหน้าลงมองทะเบียนการหย่าในมือ เขาก็รู้สึกเพียงว่าบุหรี่ไม่มีรสชาติอีก ในอกเต็มไปด้วยความรู้สึกอึดอัดที่ไม่สามารถแสดงออกมาได้

ช่างเถอะ ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่เจียมตัวคนหนึ่งเท่านั้น

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เขาไม่เชื่อเธอ2 บทที่ 2 เธอไม่ยอมรับผิด ก็ไม่ต้องให้เธอลุกขึ้น3 บทที่ 3 เราหย่ากันเถอะ4 บทที่ 4 ฉันต้องไปหย่า5 บทที่ 5 เซ็นหนังสือหย่าซะ6 บทที่ 6 ทั้งหมดนี้เป็นเพราะป๋อมู่เหนียน7 บทที่ 7 ป๋อมู่เหนียนยังไม่ซื่อสัตย์เท่ากับหมาตัวหนึ่งด้วยซ้ำ8 บทที่ 8 ก็แค่ผู้หญิงที่ไม่เจียมตัวคนหนึ่งเท่านั้น9 บทที่ 9 เซินชู เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?10 บทที่ 10 เซินชู เธอบ้าไปแล้วเหรอ?11 บทที่ 11 เธอดูเหมือนจะมีชีวิตที่ดีหลังจากการหย่า12 บทที่ 12 เธอยังมีคุณสมบัติไม่พอ ป๋อมู่ชิง13 บทที่ 13 ยังมีคนรักใหม่ของเธอด้วย14 บทที่ 14 คืนนี้พวกนายเจอของดีแล้ว15 บทที่ 15 เซินชู เธอก็คือเทพธิดาคนใหม่ของฉัน16 บทที่ 16 อย่าบอกว่าป๋อมู่เหนียนก็อยู่ด้วย?17 บทที่ 17 แลกเปลี่ยนกันไม่ได้18 บทที่ 18 ไม่สนใจสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอ19 บทที่ 19 หน้าตาดีมาก20 บทที่ 20 เซินชูมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?21 บทที่ 21 เซินชูไม่พอใจกับคำพูดนี้22 บทที่ 22 ฉันจ่ายได้23 บทที่ 23 แค่นี้ยังขายหน้าไม่พออีกเหรอ?24 บทที่ 24 ได้ งั้นฉันจะรอเธอ25 บทที่ 25 ป๋อมู่ชิงทำได้แค่นี้เองเหรอ?26 บทที่ 26 คนผู้นี้จะใจดีขนาดนี้เหรอ?27 บทที่ 27 คุณทำให้เพื่อนของฉันกลัว28 บทที่ 28 อย่าแตะต้องตัวฉันจะดีกว่า29 บทที่ 29 มีมาแต่ไม่มีกลับ ก็เสียมารยาทซิ30 บทที่ 30 ถึงคราวของป๋อมู่ชิง31 บทที่ 31 ฉันยังชอบเอาคืนแบบเท่าทวี32 บทที่ 32 คุณหนูป๋ออยากคุกเข่าเหรอ?33 บทที่ 33 เมื่อก่อนไม่กล้า ตอนนี้ไม่จำเป็น34 บทที่ 34 นายจะทำอะไรได้?35 บทที่ 35 รถราคาแพงเท่านั้นที่ทั้งสองคนคู่ควร36 บทที่ 36 เธอคิดว่าไง?37 บทที่ 37 เมียเก่านายจะเดบิวต์เหรอ?38 บทที่ 38 เซินชูหลุดจากความทุกข์แล้วเหรอ?39 บทที่ 39 ไม่จำเป็น ฉันถือว่าเขาตายไปแล้ว40 บทที่ 40 ทำไม นายก็อยากจีบเซินชู?41 บทที่ 41 เป็นอย่างที่คิดไว้42 บทที่ 42 เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฟู่เหยียนเลย43 บทที่ 43 ไหนบอกว่าเต้นรำไม่เป็นไม่ใช่เหรอ?44 บทที่ 44 เธอด่าเขาว่าเป็นหมาเหรอ?45 บทที่ 45 เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?46 บทที่ 46 ตอนนี้เธอแค่ต้องการหาเงินเท่านั้น47 บทที่ 47 อย่าไปโดนใบหน้าเขาหลอกเข้าให้48 บทที่ 48 ขอบคุณที่ชมฉัน49 บทที่ 49 เพื่อนของผู้ชายเลว ๆ มันก็เลวเหมือนกัน50 บทที่ 50 เซินชู พนันกันไหม?51 บทที่ 51 ตระกูลป๋อวิเศษมาจากไหน52 บทที่ 52 เซินชูเธอนี่ฉลาดจริง ๆ53 บทที่ 53 เซินชูไต่เต้าไปหาคุณฟู่จริงเหรอ?54 บทที่ 54 ต้องการให้ผมช่วยไหม?55 บทที่ 55 ว่าทีแฟนสาวในอนาคตสอนมาดี56 บทที่ 56 เธอต้องการเงินเท่าไหร่57 บทที่ 57 โลกมันแคบจริง ๆ58 บทที่ 58 ไหนบอกว่าจะมาหาหนุ่ม ๆ59 บทที่ 59 แม่ของนายรู้หรือเปล่าว่านายหว่านเสน่ห์ไปทั่ว?60 บทที่ 60 ไปหาแฟนในอนาคตของเขา61 บทที่ 61 ไม่อยากทำแล้วเหรอ?62 บทที่ 62 พูดตามตรง ฉันเริ่มอิจฉาแล้ว63 บทที่ 63 คุณกำลังขู่ผมเหรอ?64 บทที่ 64 คุณฟู่ คุณยังยืนรอฉันอยู่เหรอคะ?65 บทที่ 65 งานอดิเรกของผมก็คือคุณเซิน66 บทที่ 66 ไม่มีความสุขก็แค่ร้องไห้ออกมา จะทำเป็นเข้มแข็งไปทำไม?67 บทที่ 67 คุณฟู่หว่านเสน่ห์เก่งนะคะ68 บทที่ 68 ผู้ชายขาดมือขนาดนั้นเลยเหรอ?69 บทที่ 69 วันนี้ดวงไม่ค่อยดีสักเท่าไร70 บทที่ 70 ไม่มีใครสูงส่งกว่ากันหรอก!71 บทที่ 71 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?72 บทที่ 72 เกิดเรื่องใหญ่73 บทที่ 73 ใครเป็นคนทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้กัน?74 บทที่ 74 คราวนี้หนูจะไม่ห้ามแล้วค่ะ75 บทที่ 75 ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร76 บทที่ 76 ไม่แพงหรอก แค่ห้าพันล้านเอง77 บทที่ 77 ความฝันอะไรของฉันกำลังจะพังทลาย?78 บทที่ 78 ฉันจะสอนวิธีขอโทษให้พวกคุณดู79 บทที่ 79 ตระกูลป๋อเป็นพวกชอบรังแก80 บทที่ 80 หนูไม่ได้ซื่อบื้อขนาดนั้นนะ81 บทที่ 81 พ่อแม่เธอสั่งสอนมายังไง?82 บทที่ 82 ผมรักลูกสาวของผม83 บทที่ 83 ผมไม่ยอมรับ84 บทที่ 84 โกหกซึ่ง ๆ หน้า85 บทที่ 85 อย่าโผล่หน้ามาให้ลูกสาวฉันเห็นอีก86 บทที่ 86 คุณอย่าได้คิดเพ้อเจ้อเลย87 บทที่ 87 เมืองหนานมีตระกูลเซินครอบครัวเดียว88 บทที่ 88 ไม่ปิดบังฐานะที่ร่ำรวยของเธอแล้วใช่ไหม?89 บทที่ 89 ฉันไม่รู้90 บทที่ 90 ฟู่เหยียนชอบเธอ91 บทที่ 91 ความรักนั้นไร้ค่า92 บทที่ 92 งั้นก็มาทำเรื่องที่สนุก ๆ กันสิ93 บทที่ 93 งั้นผมก็ไม่มีหลักการอะไร94 บทที่ 94 เซินชูกำลังบอกว่าเธอมันขยะงั้นเหรอ?95 บทที่ 95 คุณติดค้างบางอย่างผมอยู่96 บทที่ 96 ความหวง แปลก ๆ ของผู้ชาย97 บทที่ 97 เเล้วคุณผิดหวังไหม?98 บทที่ 98 ฟู่เหยียนเขาดูเหมือนจะจริงจังนะ99 บทที่ 99 ไอ้หมาป๋อทำเรื่องแย่ ๆ งั้นเราก็แย่กลับ100 บทที่ 100 คุณต้องการพูดอะไรกันแน่?