ที่คลับในห้องส่วนตัวบนชั้นสอง มู่เฉินกำลังยืนมองนักท่องเที่ยวที่เข้ามาใช้บริการผ่านทางกระจกหน้าต่าง “อานน่า คุณจัดการบริหารทุกอย่างที่นี่ได้ดีมาก”

อานน่ายื่นแก้วไวน์ให้มู่เฉิน “คุณเหลิ่ง ฉันจะทำงานชุ่ย ๆ ได้ยังไงคะ เมื่อมันเป็นความต้องการของคุณ? ฉันจะไม่ยอมให้มีความผิดพลาดใด ๆ เกิดขึ้นในที่ที่ฉันดูแลรับผิดชอบอย่างเด็ดขาด?” มู่เฉินมีสถานบันเทิง โรงแรม และบริษัทในเครือหลายแห่งภายใต้ชื่อของเขา เขาจัดการทุกอย่างด้วยตัวของเขาเอง อานน่าเข้าใจความกดดันที่เขาต้องเผชิญอยู่ตลอดเวลาเป็นอย่างดี

“อานน่า คุณเหนื่อยบ้างไหม?” ขณะที่อานน่านั่งลงข้าง ๆ เขา มู่เฉินดึงเอวเธอให้เข้าไปนั่งใกล้ ๆ เขา “ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อยเกินไป คุณให้หยี่เจ๋มาช่วยคุณด้วยก็ได้นะ”

อานน่ายิ้ม “ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ คุณเหลิ่ง ฉันจัดการได้สบาย ๆ คุณเป็นคนช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันยินดี และพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ”

มู่เฉินพยักหน้า และยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม “คุณติดตามผมไปทุกที่ หากคุณยังทำอย่างนี้ต่อไป คุณจะเหนื่อยตายซะก่อนนะ” อ่านน่าเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ติดตามเขาไปทุกที่

“ฉันไม่กังวลเรื่องพวกนั้นหรอกค่ะ คุณเหลิ่ง ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตราบใดที่คุณอยู่กับฉัน อย่าผลักไสฉันออกไปจากคุณเลยนะคะ” อานน่าไม่กลัวสิ่งใด เพราะเธอเคยเผชิญเรื่องที่แย่มามากแล้วในชีวิต สภาพของเธอในตอนนั้นแย่มากถึงขนาดที่เธอเคยอาศัยอยู่ข้างถนน ชีวิตของเธอเป็นเหมือนกับขอทานดี ๆ นี่เอง เธอยังคงจำได้ว่าครั้งหนึ่งเธอเคยหิวมากจนไปแอบขโมยขนมปังจากร้านเล็ก ๆ ร้านหนึ่ง เจ้าของร้านจับได้ และทุบตีเธอจนเกือบตาย และมู่เฉินเป็นคนที่พบเธอในสภาพเกือบตายข้างถนน เขาพาเธอไปพักที่บ้าน และรักษาเธอจนหายดี

ตั้งแต่นั้นมาเธอก็อยู่เคียงข้างเขาตลอดมา เขาถือว่าเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอ

“ผมจะไล่คุณออกไปได้ยังไงกัน” เหตุผลที่มู่เฉินช่วยชีวิตเธอในตอนนั้น ก็เพราะเขามองเห็นแววตาของเธอที่แสดงออกถึงความมุ่งมั่น ซึ่งคล้ายกับของเขา

ที่ชั้นหนึ่งของคลับ บรรยากาศรอบ ๆ ดูครึกครื้นมาก มีผู้หญิงคนหนึ่งแต่งหน้าจัดจ้าน ผมของเธอหยิกยาวเป็นลอน และสวมกระโปรงรัดรูปสีดำ เด่นเดินเข้ามาในคลับ ลักษณะของเธอดึงดูดความสนใจจากผู้ชายทุกคน ความสวยของเธอทำให้พวกเขาอยากจะเชยชมเธอ

เธอเดินยักย้ายส่ายสะโพกไปที่ฟลอร์เต้นรำ ผู้ชายส่วนใหญ่รุมรอบเธอ และมองดูเธอเต้นรำอย่างยั่วยวน ทุกคนผิวปาก ส่งเสียงเชียร์ดังขึ้นเรื่อย ๆ ตลอดเวลา แม้แต่ผู้ชายที่ดูอยู่ไกล ๆ ก็เดินขึ้นไปเต้นกับเธอบนเวที บางคนเอามือไปโอบเอวเธอ ขณะเต้นรำกับเธอ มันช่างเป็นภาพที่ดูร้อนแรงยิ่งนัก

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน” เธอสามารถดึงดูดความสนใจของมู่เฉินได้เช่นกัน

“ฉันไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่เธอแวะมาที่นี่ได้สองสามวันแล้ว เธอดูมีเสน่ห์มาก เป้าหมายของฉันคือการทำเงิน ตราบใดที่เธอสามารถดึงดูดลูกค้าได้ ฉันไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเธอเป็นใคร“ อานน่ามีมุมมองทางธุรกิจที่แตกต่าง เธอสังเกตว่าการปรากฏตัวของผู้หญิงคนนี้เป็นประโยชน์ต่อคลับ ยอดขายโดยเฉพาะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

มู่เฉินยิ้มให้อานน่าาอย่างภาคภูมิใจ “อานน่า คุณเริ่มมีแนวคิดในการทำธุรกิจที่ดีขึ้นนะ ผมว่าผมไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคลับนี้อีกต่อไปแล้วแหละ แม้ว่าผมจะมาดูแลที่นี่เองไม่ได้ในอนาคต แต่คุณจะสามารถดูแลมันได้ดีอย่างแน่นอน”

อานน่าแซวว่า “คุณเคยมาที่นี่เพื่อจับผิดฉัน ว่าฉันทำงานเป็นยังไงใช่ไหมคะ？ คุณกังวลว่าฉันจะทำได้ไม่ดีเหรอ？” เธอหยิบแก้วเปล่าออกจากมือของมู่เฉิน “คุณเหลิ่ง คุณชอบผู้หญิงคนนั้นรึเปล่า ถ้าคุณต้องการ ฉันจะชวนเธอมาหาคุณ”

มู่เฉินโบกมือปฏิเสธอย่างไว “ไม่ ผมไม่ต้องการให้เธอไปกับผม แต่คุณช่วยไปสืบมาให้หน่อยได้ไหมว่าเธอเป็นใคร” สายตาของเขาจ้องไปที่เธอ ทำไมเขาถึงไม่ค่อยถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้เลย

อานน่ามองมาที่เขาด้วยความสงสัยเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้ถามอะไรมากไปกว่านี้ เธอจะทำทุกอย่างที่เขาขอให้เธอทำ

ผ่านไปสักพัก หลังจากอานน่าเดินหาข้อมูลเธอก็รู้ว่าทุกคนในคลับเรียกเธอว่าเซเรน่า

อานน่าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเธอ แต่ก็ไม่พบเธอแล้ว ดังนั้นเธอจึงถามคนแถวนั้นว่าเธอไปที่ไหน และก็ทราบว่า เซเรน่าถูกลูกชายประธานสโตน กรุ๊ป พาขึ้นไปชั้นบน

อานน่าทำหน้าที่ของเธอได้ดีมาก เธอรู้ดีในเวลานี้ไม่ควรไปรบกวนทายาท สโตน กรุ๊ป เพราะมันจะทำให้เขาโกรธ และนั่นจะไม่ส่งผลดีต่อธุรกิจของเธอ

ดังนั้นอานน่าจึงกลับไปหามู่เฉิน และบอกเขาว่า “คุณเหลิ่ง ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันยังหาข้อมูลได้ไม่เพียงพอ แต่ทุกคนเรียกเธอว่าเซเรน่า”

“เซเรน่า？” คิ้วของมู่เฉินขมวดเข้าหากัน เขายืนขึ้น และพูดกับอานน่าว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมก็จะกลับแล้ว”

เมื่อมู่เฉินกำลังจะออกไป อานน่าก็โผเข้ากอดเขาจากด้านหลัง เธอไม่อยากให้เขากลับ “คุณจะกลับไปหาเธอเหรอ”

“ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้นล่ะ？ คุณก็รู้ว่าผมเกลียดเธอมากแค่ไหน” มู่เฉินหันกลับมา และจูบริมฝีปากสีชมพูของเธอเบา ๆ

“คุณเหลิ่ง ทำไมคุณถึงเกลียดเธอ” ฉางชุนติดหนี้มู่เฉินเป็นจำนวนเงินมหาศาล จากสถานการณ์ปัจจุบัน เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหาเงินมาจ่ายคืนให้มู่เฉินได้ทันเวลา นั่นคือเหตุผลที่มู่เฉินกลียดฉางชุนมาก แต่ทำไมเขาถึงเกลียดหย่าหลินด้วย？ เธอทำอะไรลงไป？

มู่เฉินยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอถามออกมา จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้เกลียดเธอ แต่เขาเกลียดฉางชุน และเขาเกลียดหย่าหลินที่เป็นลูกสาวของฉางชุน สิ่งที่เขาต้องการคือ เขาต้องการให้หย่าหลินแบกรับความเกลียดชังไปตลอดชีวิตเพื่อชดใช้ให้กับหนี้ที่ฉางชุนป็นคนก่อ

หลังจากการสนทนานั้น มู่เฉินก็นั่งลงบนโซฟาอีกครั้ง และดื่มไวน์กับอานน่าต่อ แต่ถึงยังไงเขาก็ยังไม่เมาแม้จะดื่มไปมากแล้วก็ตาม

กว่ามู่เฉินจะกลับมาถึงวิลล่า เวลาก็ร่วงเลยมาจนตีหนึ่งแล้ว นอกจากมู่เฉินแล้วหย่าหยิงเป็นคนเดียวที่อาศัยอยู่ที่ตึกใหญ่ของวิลล่า เธอจึงได้ยินเสียงเมื่อมู่เฉินเดินเข้ามาในวิลล่า เธอรีบสวมเสื้อคลุม และเดินไปรับเขา

“คุณกลับมาแล้วหรอ“ หย่าหยิงตระหนักว่ามู่เฉินกำลังเมาอยู่ แม้ว่าเธอจะกลัวที่จะอยู่ใกล้เขา แต่เธอก็เดินไปหาเขา และช่วยประคองเขาเดิน

“นี่คุณรอผมอยู่เหรอ?” มู่เฉินจ้องมองเธออย่างใกล้ชิด เมื่อเธอพยักหน้าอย่างลังเล เขาก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา และจูบเธออย่างดูดดืม

“คุณเหลิ่ง คุณเมามากแล้วนะคะ” หย่าหยิงดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอรู้ว่าเขาเมา และไม่ได้สติ

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องอาหารครั้งนั้น เธอก็รู้สึกกลัวเขามาก เมื่อเขาเมาเธอก็กลัวที่จะอยู่ใกล้เขามากขึ้น

แต่มู่เฉินไม่ยอมปล่อยเธอไป

“คุณเหลิ่ง อย่าค่ะ！ ปล่อยฉันนะคะ！“ หย่าหยิงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “คุณทำให้ฉันเจ็บ ได้โปรด！ ปล่อยฉันเถอะนะคะ！“ แต่คำอ้อนวอนของเธอไม่เป็นผล เขาผลักเธอลงบนโซฟา แล้วขึ้นคร่อมเธอ

เขาพยายามทำทุกอย่างเพื่อทดสอบผู้หญิงคนนี้ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจเธออยู่ดี

ทันใดนั้นแววตาของมู่เฉินก็เปลี่ยนไป “นี่คือตัวตนจริง ๆ ของเธอใช่ไหม？ หย่าหลินนี่คือสิ่งที่เธอปรารถนามาตลอดล่ะสิ? หยุดเสแสร้งได้แล้ว！” เขารู้ว่าเธอกำลังจะเปิดเผยธาตุแท้ของเธอออกมา

แต่เขาจะปล่อยเธอไปไม่ได้ ถ้าหย่าหลินใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เขาก็คงจะอดสนุก มันคงไม่มีความหมายที่จะเก็บเธอไว้

หลังจากที่เขาพูดจบ มู่เฉินก็ลุกขึ้นยืน และมองไปที่เธออย่างแค้นเคือง “อย่าลืมกินยาซะ！”

เขาพูดขึ้น แล้วเดินจากไปโดยไม่แยแสเธอเลยสักนิด เขาไม่มีความรู้สึกอื่นกับเธอยกเว้นแต่ความเกลียดชัง

เขาเพียงต้องการให้เธอทนทุกข์ทรมาน เขาไม่ต้องการมีลูกกับเธอ และเขาก็อธิบายให้เธอฟังอย่างชัดเจน เขาไม่ชอบถูกผูกมัดด้วยเรื่องพวกนี้