ชายคนนั้นรู้สึกอับอายจนอยากจะเอาหัวมุดดิน เขาแทบจะร้องไห้ออกมา แต่เขาทำไม่ได้

เขาแค่อยากเอาใจลูกค้าสาวสวยตรงหน้าเพื่อหาเงินเพิ่มเท่านั้น

แต่เขาไม่คาดคิดเลยว่าเธอจะเป็นผู้หญิงของเจ้านาย

เมื่อสังเกตเห็นว่าหนวนจิ่วยังคงจ้องเขาอยู่ เส้าเหิงจึงรีบปิดตาของเธอไว้ และพูดกับชายคนนั้นว่า “รีบออกไป！”

ชายคนนั้นไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาขณะที่รีบออกจากห้องส่วนตัวไป

เมื่อหนวนจิ่วดึงมือของเส้าเหิงออก ชายคนนั้นก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น เธอก็ถอนหายใจโล่งอก “ฉันไม่คิดเลยนะว่าพวกผู้ชายขายตัวจะมีจรรยาบรรณกันด้วย ดูเหมือนว่าในวงการคนขายตัวก็มีการแบ่งชนชั้นเช่นกันสินะ เขาดูเชื่อฟังคุณมากอีกด้วย”

เส้าเหิงชำเลืองมองเธอแล้วพูดว่า “ดูเหมือนคุณจะรู้กฎกติกาของงานบริการนี้ดีจังเลยนะ นี่คุณเคยลองมาเยอะใช่ไหม？”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนวนจิ่วก็จ้องมองไปที่เขา

“คุณเป็นคนเดียวที่ฉันเคยใช้บริการ！” เธอโต้กลับด้วยน้ำเสียงที่ขุ่นเคือง